Versterking van de wijding in het dagelijks leven

Er zijn veel acties die Buddha ons heeft opgedragen niet te doen, zoals 's avonds eten en, voor volledig ingewijden, groene dingen kappen en de aarde omspitten. Voor een groot of deugdzaam doel, zoals het bouwen van een klooster, of om voor onszelf te zorgen als we ziek zijn, kan het nodig zijn om deel te nemen aan een van deze verboden acties. Daarom is één ding dat we kunnen doen als we opstaan, toestemming vragen om verontschuldigd te worden, door te bidden dat als dat en dat nodig wordt gedurende de dag, het duidelijk mag zijn dat we niet achteloos handelen, maar om een ​​heel goede reden.

In de ochtend zijn wij Tibetanen dol op voordracht, mogelijk zijn westerlingen en andere mensen dol op meditatie. In ieder geval is een van de praktijken het maken van aanbod. In aanvulling op aanbod van voedsel, water of wierook enzovoort, kunnen gewijde personen de artikelen aanbieden die speciaal zijn voor hun manier van leven, zoals gewaden. Door het aanbieden van deze dingen vaak voor die boeddha's die het aspect van gewijd zijn, maken we een sterkere verbinding met onze wijding. We kunnen zulke dingen visualiseren en mentaal aanbieden aan de Boeddha's, of als we extra benodigdheden hebben, kunnen we die aanbieden. We leggen de benodigdheden voor monniken op of bij het altaar en bieden ze fysiek aan wanneer Zijne Heiligheid een langdurige ceremonie voorzit. Dit is een reden voor onze beoefening van moraliteit om puur en geperfectioneerd te worden.

Als we willen meditatie, We kunnen mediteren onszelf hebben geïdentificeerd als verzakers. Wanneer we beginnen met onze meditatie denk: “Ik ben een van de gewijde mensen, die in de binnenste cirkel zitten wanneer Buddha geeft zijn leringen. Ik heb een speciale band met Buddha door geordend te zijn. Buddha toonde de zegen van de wijding door zich als een gewijd wezen te manifesteren terwijl hij het wiel van de dharma op deze aarde ronddraaide. Ik probeer zijn voorbeeld te volgen.” Er schuilt een grote zegen in zo mediteren. Denk dan: "Moge een van de heilzame resultaten van deze oefening zijn dat ik mijn wijding bewaar en dat deze stabiel in mij blijft." Dit kan vreugde brengen in onze wijding, en wij kunnen: mediteren met geluk dat we zijn vertrokken.

Als we op het punt staan ​​om onze dagelijkse taken op ons te nemen, bedenk dan: “Ik ben een gewijd persoon, daarom moet ik op mijn gedrag letten en oppassen dat het niet in strijd wordt met de voorschriften die ik heb genomen. ik moet mijn bewaken lichaam, spraak en geest zodat ik niet op een dwaze manier zal reageren of boos zal worden, ongeacht het ongepaste gedrag dat andere mensen vertonen, enzovoort. Ik zal blijven als een boom, onbeweeglijk en onbewogen.” Shantideva gaf dit advies in de Deelnemen aan de daden van de bodhisattva's.

Aan het eind van de dag moeten we niet zomaar in bed ploffen en gaan slapen. We moeten terugkijken op de dag, terugdenken aan wat er is gebeurd, de keren dat we erin slaagden om de voorschriften en de keren dat er fouten zijn gemaakt. Hierdoor kunnen we echt leren van wat er met ons is gebeurd. Door dat soort aandacht zullen we vooruitgang boeken. In het begin wordt onze beoefening kunstmatig veroorzaakt door een min of meer moeizame inspanning, maar wanneer we direct vertrouwd zijn met de voordelen, wordt het een gewoonte en kost het veel minder inspanning.

Net zoals we de . niet kunnen nemen voorschriften alleen, dus het is moeilijk om ze alleen te houden. Dus een andere voorwaarde om de voorschriften goed wordt niet geïsoleerd in onze inspanningen. Toen we de namen voorschriften, er was een wijdingsmeester en andere Sangha Geschenk. Net zo, na de wijding, als we leven met andere leden van de Sangha, kunnen we elkaar steun en begeleiding geven. Harmonieus samen zijn zal een grote steun zijn voor het houden van onze voorschriften naar behoren. in het Tibetaans kloosterlijk vergadering zitten de monniken of nonnen in rijen tegenover elkaar. Het advies is altijd dat de mensen die op de ene rij zitten, de mensen in de andere rij moeten respecteren. Dat is een heel verstandige praktijk die zal bijdragen aan een harmonieus leven in het klooster.

Ten slotte is het belangrijk om te bepalen wat pure moraliteit is. Pure moraliteit, voor gelongs en gelongma's, wordt door geen van de ondergang bezoedeld, en voor anderen die rabjung, het vermijden van de vier wortels, plus, voor iedereen, het vermijden van de natuurlijke wandaden. De vier wortels zijn het doden van mensen, seksuele activiteit, het stelen van waardevolle dingen en het ten onrechte claimen van hoge spirituele verworvenheden. Natuurlijke wandaden zijn die welke voor iedereen verkeerd zijn. Fouten die alleen voor monniken en nonnen verkeerd zijn, worden vastgestelde wandaden genoemd. Zo mogen gelongs noch gelongma's de aarde tot meer dan een zeer geringe diepte verstoren. Als het echt nodig is om de aarde af te graven, dan is een gelong of gelongma die de houding aanneemt: “O, deze regels zijn een beetje achterhaald; over die regel hoeven we niet na te denken. Het maakt niet uit,” maakt zich schuldig aan minachting jegens de voorschrift, in welk geval, wanneer gebroken, het zal zijn alsof het een natuurlijke misdaad begaat en een degeneratie van pure moraliteit zal vormen. Maar als we op een andere manier denken: "We moeten deze aarde echt omgraven om dit klooster te bouwen", en als we ons werk met mededogen uitvoeren, dan hoeft het geen natuurlijke fout te zijn.

Denk goed na over dit advies en vul het aan met eigen reflecties. Door regelmatig naar dit soort punten te kijken, wordt onze houding van verzaking, en vandaar onze vastberadenheid om vrij te zijn uit het cyclische bestaan, zal sterker en sterker worden. Buddha zei in de Sutra van de wijzen en dwazen dat als we het bouwen van een enorme stupa met één persoon die rabjung voorschriften, dan is de verdienste van de laatste veel groter. De stupa is alleen van steen en kan worden opgeblazen of gesloopt. De verdienste van het uitgaan kan niet zo worden vernietigd. Het continuüm duurt tot aan de verlichting.