Hoe weet je of een boeddhistische leraar de juiste kwaliteiten heeft?

• Het belang van het scheiden van het gedrag van mensen van de mensen zelf
• Mededogen cultiveren voor alle betrokkenen in een moeilijke of beledigende situatie
• De vele redenen waarom schadelijke situaties ontstaan, zelfs in boeddhistische gemeenschappen
• Kwaliteiten om naar te zoeken in een boeddhistische leraar, en het belang om ze te onderzoeken
• Wanneer (en wanneer niet) tantrische initiaties te nemen, en wat wordt verwacht?

Ik ga het even hebben over de moeilijkheden die zich momenteel voordoen in de boeddhistische wereld, vooral met betrekking tot een bepaalde leraar. De naam is niet belangrijk, en als ik spreek, heb ik het niet alleen over deze specifieke situatie. Met andere woorden, als ik het heb over mogelijke oorzaken, zeg ik niet dat al die oorzaken op deze situatie van toepassing zijn. Ik spreek gewoon in het algemeen. Ik wil ook heel duidelijk zijn dat ik het over gedrag heb en niet over mensen. Iemands acties of gedrag zijn anders dan de persoon. We kunnen zeggen dat acties of gedrag schadelijk zijn, ze zijn ongepast, schadelijk, wat dan ook, maar we kunnen niet zeggen dat mensen slecht, slecht en hopeloos zijn, enzovoort, omdat iedereen de Boeddha potentieel. Ik wil heel duidelijk zijn. Ik heb het niet over mensen, ik heb het over gedrag.

Er is een situatie waarin een zeer gerespecteerde, zeer beroemde lama, die een grote internationale organisatie heeft…. Het lijkt al vele jaren aan de gang te zijn, en het is van tijd tot tijd naar buiten gekomen. Maar vooral nu een aantal van zijn studenten - langdurige studenten die al vele jaren bij hem in de organisatie zijn - sommige misbruikzaken openbaar hebben gemaakt. Het gaat om seksueel misbruik, lichamelijke mishandeling, emotionele mishandeling, financiële ongepastheid (of een soort uitbundige levensstijl die de studenten niet passend vinden). Het heeft een grote heisa veroorzaakt. Vooral de studenten zijn erg in de war, daarom geef ik deze lezing. Het is om mensen te helpen die in de war zijn door de hele situatie omdat ik wat brieven heb gekregen van mensen die om hulp vragen. Er kan dus meer voor nodig zijn dan deze ene BBC.

Om dit vooraf te zeggen, hebben we het niet alleen over gedrag, niet over mensen, maar we benaderen dit vanuit het perspectief van mededogen voor iedereen. Het is duidelijk dat de mensen die zijn uitgebuit, of de mensen die zich op enigerlei wijze benadeeld hebben gevoeld, onze houding is mededogen jegens hen. Het slachtoffer niet de schuld geven. En ook ons ​​medeleven gaat uit naar - wanneer er situaties als deze zijn - ook naar de dader. Als boeddhisten willen we niet betrokken raken bij het beschuldigen van het slachtoffer of het veroordelen van de dader, want dat gaat over mensen, niet over gedrag. En ik denk dat we compassie nodig hebben voor iedereen die bij dit soort situaties betrokken is. Niet veel oordelen en veroordelingen en meningen enzovoort, maar om het echt met compassie te benaderen.

Ik denk dat elke vorm van misbruik - want er zijn veel situaties die zich voordoen - ze allemaal moeten worden benaderd met mededogen voor alle betrokkenen.

Dat gezegd hebbende, is een van de eerste dingen die mensen tegen me zeggen: “Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Dit is een zeer gerespecteerde, zeer bekende lama die al lang bestaat. Internationale organisatie. Dus hoe heeft zo'n misbruik kunnen gebeuren? Of zijn er zulke omstandigheden gebeurd?”

Ze kunnen optreden voor een aantal verschillende factoren. Ik was aanwezig in de vergadering van 1993 toen Zijne Heiligheid Dalai Lama ontmoette westerse boeddhistische leraren, en dat was een tijd waarin er veel misbruikschandalen waren in de boeddhistische gemeenschap, niet alleen van Tibetanen, maar ook van zen, Therevada, enzovoort. Dus, toen hij Zijne Heiligheid naar deze dingen vroeg, en één ding dat hij zei, was dat het boeddhisme nieuw is in het Westen en dat mensen dus niet weten wat de kwaliteiten zijn waarnaar ze moeten zoeken in een spirituele mentor. En eigenlijk weten ze niet eens dat het belangrijk is om naar kwaliteiten te zoeken. We gaan ervan uit dat als iemand de leraar wordt genoemd, hij of zij in feite gekwalificeerd is. Maar er is geen certificeringscommissie, en je hebt het in ieder geval over spiritueel begrip. Hoe ga je dat trouwens certificeren? Mensen worden leraren, legde Zijne Heiligheid uit, omdat andere mensen naar hen toe komen en zeggen: "Leer het me alstublieft." Dat is een beetje hoe het gebeurt. Er is geen licentiekwestie. Het is dus aan de individuele studenten om de kwaliteiten van verschillende mensen te controleren voordat ze die mensen als hun leraren accepteren. Maar aangezien het boeddhisme nieuw is in het Westen, weten mensen dat niet.

We zouden kunnen zeggen, het boeddhisme bestaat al in het Westen, misschien 30 jaar of langer, zouden mensen dit niet moeten weten? Niet noodzakelijk. Nee. Want mensen die nieuw binnenkomen, komen gewoon nieuw binnen. Ze weten niets over de Dharma. Ik wist zeker niet wanneer ik begon. Ook al is dat lang geleden.

Dingen zijn nieuw, en de nieuwheid heeft invloed op de studenten. De nieuwheid treft ook de docenten. De leraren komen hier en ze zijn vaak alleen in plaats van een gemeenschap van andere Tibetanen om zich heen te hebben, wat mensen echt helpt hun gedrag onder controle te houden. Als ze vaak de enige persoon in een centrum zijn, dan hebben ze geen andere Tibetanen om zich heen die weten wat het juiste gedrag is, en in plaats daarvan zijn er om hen heen studenten die aanbidden, die van deze leraar houden. De leraar is erg charismatisch. Ook al is charisma niet een van de kwaliteiten van een gekwalificeerde spirituele mentor, voor mensen die nieuw zijn in de Dharma spreekt charisma luid, en dus zijn de studenten gewoon dol op de leraar, ze waarderen de leringen die de leraar heeft gegeven, en de leraar heeft niemand anders om zich heen zij die hun vrienden zijn, met wie ze kunnen praten als ze het moeilijk hebben, die - door de aanwezigheid van andere dergelijke vrienden - hun gedrag onder controle houden.

En als je lekenleraren hebt - zoals in dit specifieke geval - dan heb je mensen die niet over de... kloosterlijk voorschriften. Daar zijn ze niet aan gebonden voorschriften, en ook de studenten verwachten dat niet. Ze zouden geen celibaat verwachten van een lekenleraar. Hoewel ze uit een kloosterlijk leraar.

Dat is een andere manier waarop dingen kunnen gebeuren, omdat alles nieuw is, niemand echt de verwachtingen kent, niet echt online is.

Je moet ook in de specifieke leraar kijken. Sommige mensen hebben meer of minder zelfdiscipline. Sommige mensen hebben min of meer leringen. Je hebt misschien mensen die bekend staan ​​als leraren die met heel veel hebben gestudeerd lama, maar als ze dat deden toen ze jong waren, dan weten we niet echt hoeveel…. Als ze worden herkend als geïncarneerd en ze hebben gestudeerd met anderen lama toen ze jong waren, weten we als kinderen niet hoeveel ze ervan hebben geabsorbeerd. Ook is hun zelfdiscipline misschien niet erg sterk. En het wordt heel gemakkelijk om beïnvloed te worden als je al deze mensen om je heen hebt die je geweldig vinden en, in het geval van Tibetaanse leraren (of buitenlandse leraren, Aziatische leraren in het algemeen, maar vooral Tibetaans), die deze “shangri -la” projectie op alles wat Tibetaans is. Alles uit Tibet is shangri-la, verborgen in de bergen, ze hebben al deze heilige mensen, dus iedereen die Tibetaan is, moet heilig zijn. Ze moeten speciaal zijn.

Tibet is een samenleving zoals elke andere samenleving. Ze hebben toevallig veel zeer gerealiseerde wezens. Maar dat betekent niet dat iedereen die Tibetaan is een gerealiseerd wezen is. Dus je neemt je debatles en je doet de vier punten tussen 'Tibetaans' en 'gerealiseerd zijn'. En het is ondoorgrondelijk dat als je Tibetaans bent, je een gerealiseerd wezen bent. En het is niet zo dat als je een gerealiseerd wezen bent, je Tibetaans bent. Je moet je doordringendheid daar controleren.

Een ander ding dat ik groot vind, is dat mensen de hoogste klasse krijgen tantra veel te vroeg gestart. Mensen zullen het hier niet met me eens zijn. In het oude India, hoogste klasse tantra was erg privé. De initiaties werden gegeven aan een paar mensen, als je een beoefenaar was. Niemand anders wist het. Alles werd heel stil gehouden, heel privé.

Toen het boeddhisme naar Tibet kwam, tantra werd erg populair, en inwijdingen werden op grote schaal gegeven. Dat gebeurt dus al in de Tibetaanse samenleving. Als het boeddhisme hier komt, willen we natuurlijk de hoogste leringen, omdat wij wij zijn, we willen de hoogste leringen, dus we willen de hoogste klasse tantra inwijding, wij willen Mahāmudra leringen, we willen Dzogchen leringen, en wat we niet begrijpen, is dat al deze leringen geavanceerde leringen zijn, en om ze echt te begrijpen, moet je een zeer solide basis hebben. En dit is de manier waarop dingen werden uiteengezet in het oude India, en dat is waarom tantra was zo privé en niet erg wijdverbreid.

De houding die nu in de Tibetaanse gemeenschap, en bij de meeste lama, is dat als je moest wachten tot je volledig gekwalificeerd was om de hoogste klasse te nemen tantra inwijding— met andere woorden, je had verzaking van samsara, je had spontaan bodhicitta, je had tenminste een inferentiële realisatie van leegte - als je daarop wacht, dan zijn maar heel weinig mensen daarop voorbereid, en dus denken ze dat het heel goed is dat je zaadjes plant om te kunnen voldoen aan de tantra in toekomstige levens door het ontvangen van een tantrische inwijding op dit moment.

Hier heb ik het over de hoogste klasse tantra specifiek, wat een veel complexere praktijk is met veel meer voorschriften en toezeggingen en toezeggingen, enzovoort, dan de lagere klasse van tantra.

Deze worden nu heel vrijelijk gegeven, vooral in het Westen, om twee redenen, denk ik. Omdat de westerlingen ze willen…. Niet echt in het Westen. Ik zag dit ook in Zuidoost-Azië. Voor een groot deel in Zuidoost-Azië. Mensen willen deze initiaties. Ze denken dat er iets bijzonder heiligs, vooral exotisch, bijzonder diepzinnigs is aan deze inwijdingen. Vooral in Zuidoost-Azië heb ik gezien dat hoe minder mensen het begrijpen tijdens de... inwijding ceremonie, hoe meer ze denken dat ze een grote zegen hebben gekregen. Als je een ... hebt lama, en ze zingen in het Tibetaans met een grote stem, en luiden een bel, en een trommel, en er is water, en er is brokaat, en er zijn lange trompetten, en er zijn hoge tronen, en er is dit hele grote ding, en jij' opnieuw verteld - ook al ben je nieuw in de Dharma - dit is een once in a lifetime kans, je moet dit aangrijpen inwijding, het plant zoveel goede zaden in je mindstream. En dus is er eigenlijk druk van de studenten in het Dharmacentrum op iedereen om het aan te nemen.

Mensen, die soms helemaal nieuw zijn in de Dharma, nemen deze initiaties, en daarna ontdekken ze dat er verplichtingen aan hen zijn, en er zijn voorschriften en zo, en ze zeggen: "Wat heb ik gedaan? Ik kan de woorden niet eens begrijpen en de voorschriften. Wat is de generatiefase? Wat is de voltooiingsfase? Ik weet niet wat dit allemaal betekent." En ze zijn echt in de war. En dus geven sommigen van hen zelfs de verplichtingen op. Ze geven de Dharma daardoor op.

Het lijkt erop dat tenzij - de enige besparingsfactor hierin - is dat als je aanwezig bent op een inwijding maar je begreep niet dat je nam voorschriften, u begreep niet dat u de nam bodhisattva voorschriften of de tantrische voorschriften, je hebt de visualisaties van de niet gevolgd inwijding, in die gevallen dan ook al uw lichaam aanwezig was, heeft u de woorden misschien gehoord, u heeft de inwijding, dus je hebt niet de voorschriften en verplichtingen met zich mee. Maar als je het idee had dat je dat aannam inwijding, en je begreep dat je nam voorschriften enzovoort, dan wist je iets over waar je aan begon en het is echt goed om die te houden.

Ik denk dat dit hele gedoe over mensen die binnenkomen... tantra te vroeg, en je visualiseert jezelf al als een godheid voordat je zelfs conventioneel weet wie je bent in gewone zin. Ik denk dat er eigenlijk veel meer voorbereiding nodig is.

Het gebeurt ook, en het spijt me, ik zeg dit met alle respect, maar wanneer? lama geef initiaties in het buitenland meer mensen komen en er wordt meer dana gegeven. Dus ze hebben meer dana om mee terug te nemen naar hun kloosters en hun mensen in India of Tibet. Ik herinner me een keer dat Zijne Heiligheid, hij doceerde over de Hart Sutra in Mountain View, Californië, en veel mensen kwamen natuurlijk naar de leringen. Op de laatste dag gaf hij het medicijn Buddha jenang. Ze moesten het veld achter de aula openmaken omdat er meer mensen kwamen. En Zijne Heiligheid zei dat het niet zo moest zijn. Er zouden meer mensen moeten komen voor de leringen en minder voor de initiaties en jenangs. Maar nogmaals, het boeddhisme is nieuw, mensen weten het niet, ze horen dat dit iets speciaals is, en de lama stop daar niet altijd mee. Velen van hen spreken geen Engels (of welke taal dan ook), dus ze weten niet eens dat dit aan de hand is. En dus komen veel mensen en ze eindigen veel te snel met deze dingen.

Zelfs als iemand voorbereid is, is het belangrijk dat de leraar de toezeggingen uitlegt voordat de inwijding is gegeven. En om uit te leggen wat het inhoudt, wat je aanneemt. Vooral met de hoogste klasse tantra initiaties waar je het over hebt Samaya, of toezeggingen, is het belangrijk dat de studenten vooraf geïnformeerd worden over deze toezeggingen, zodat ze kunnen kiezen of ze bereid zijn deze na te komen of niet.

Maar vaak gebeurt dat niet, of wordt het gedaan als onderdeel van de ceremonie, en dus registreert het niet bij je wat er werkelijk aan de hand is. Ze zetten een vajra op je hoofd en je wordt verondersteld de geheimen te bewaren, en je hebt geen idee wat dat betekent. Ik denk dat het niet altijd voldoende wordt uitgelegd aan mensen.

Omdat veel van de pijn van deze beledigende omstandigheden plaatsvindt in de context van hoogste yoga tantra, waar de misverstanden voorkomen, is dat een van de voedende factoren.

Een andere factor, denk ik, is dat - tenminste in het geval van seksueel misbruik door leraren, en het zijn meestal mannelijke leraren en vrouwelijke studenten - dat mensen te horen krijgen en ze denken zelf: "Oh, hij let op mij, ik ben speciaal .” Of in de context van het Tibetaans boeddhisme: “Oh, hij moet wel een partnerbeoefening doen, dus ik zou me vereerd moeten voelen dat hij denkt dat ik een dakini….” Of misschien de lama zegt zelfs: "Oh, je bent als een dakini..." Of: "Je bent zo mooi", of wat dan ook. En de vrouw, in gevallen als deze waar er zeker een machtsverschil is, voelt ze zich erg gevleid, "hij schenkt aandacht aan mij, ik moet speciaal zijn, ik krijg deze speciale aandacht, dit is een grote leer voor mij..." En dus weet ze niet te luisteren naar haar eigen innerlijke gevoel.

Ik had bijvoorbeeld een jonge vrouw die een keer naar me toe kwam en ze zei: "Die-en-die-lama…,” nogmaals, zeer gerespecteerd, deze was toevallig een monnik, “…vroeg me om 's avonds naar zijn kamer te komen en ik voelde me niet op mijn gemak. Het leek nogal vreemd dat hij zou willen dat ik, alleenstaande vrouw alleen, 's avonds naar zijn kamer zou komen, dus ik zei nee. Maar nu vraag ik me af, heb ik een fout gemaakt? Misschien had ik ja moeten zeggen, want het was een eer dat hij me uitnodigde.” En ik zei tegen haar: "Nee, je hebt geen fout gemaakt. Je luisterde naar wat er in je buik omging en volgde dat. Je hebt geen fout gemaakt. Heb daar geen spijt van.” Maar je kon echt zien hoeveel andere mensen zouden voelen: "Oh, ik maak echt een fout, want dit is zo'n eer." Vrouwen moeten zich in alle omstandigheden gesterkt voelen… En dit geldt voor iedereen…. Ik bedoel, gisteravond hadden we het over onverstandig en onvriendelijk seksueel gedrag. Alle omstandigheden. Je bent bevoegd om 'nee' te zeggen als je dat niet wilt. Ik denk dat mensen die moed moeten hebben, ongeacht wat de situatie is.

Ik denk dat ik hier beter kan stoppen zodat we kunnen lunchen, en dan ga ik de komende dagen verder. Ik heb veel aantekeningen van dingen die ik moet behandelen.