De link tussen woede en arrogantie

Vraag: Hoe gaat het boosheid en arrogantie gerelateerd? Waarom wordt er gezegd dat nederigheid ons geweldig maakt standvastigheid en is het beste tegengif tegen arrogantie? – BP.

Eerwaarde Thubten Chodron: Laten we eerst de link tussen bespreken boosheid en arrogantie. Als we opgeblazen en arrogant zijn, verwachten we dat mensen ons heel goed behandelen, precies zoals we behandeld willen worden. Als ze dat niet doen, worden we boos.

Onzekerheid voedt beide boosheid en arrogantie. Als we geen zelfvertrouwen hebben, voeren we een arrogante show op door te doen alsof we zo aantrekkelijk, intelligent, rijk, goed verbonden, getalenteerd, vindingrijk, enzovoort zijn. We proberen een goede indruk op anderen te maken, ook al geloven we niet in onszelf. Er is de onderbewuste gedachte: "Als ik anderen kan overtuigen hoe geweldig ik ben, geloof ik misschien in mezelf." Evenzo boosheid kan gebaseerd zijn op een gevoel van onzekerheid. Wanneer we onszelf constant vergelijken met anderen en onszelf hard beoordelen, denkend dat we incompetent zijn, worden we gemakkelijk boos op anderen en zetten we andere mensen neer in een poging hen te laten zien hoe machtig we zijn.

Een ander kenmerk dat boosheid en arrogantie delen is dat ze allebei mensen wegduwen. Anderen houden er niet van om in de buurt te zijn van mensen die pretentieus en arrogant zijn, en voelen zich ook niet op hun gemak bij mensen die hun zelfbeheersing verliezen en anderen de baas spelen.

Als er onaangename dingen gebeuren die we niet leuk vinden, worden we boos, omdat we een onderliggende arrogantie hebben dat zulke dingen ons niet mogen overkomen omdat we zo speciaal zijn. Nederigheid erkent dat we gewone bewuste wezens zijn die negatief hebben gecreëerd karma, dus er is geen reden om opgeblazen te zijn en te denken dat er geen slechte dingen met ons zullen gebeuren.

Nederigheid is het tegenovergestelde van arrogantie. Als we zelfvertrouwen hebben, kunnen we nederig zijn. We voelen ons comfortabel met wie we zijn, accepteren onze fouten en zwakheden en erkennen onze fouten. We zijn niet bang om het anderen te vertellen als we iets niet weten. Als we in onszelf geloven, hebben we geen reden om arrogant te zijn; we zijn niet zo gehecht aan wat andere mensen van ons denken.

Arrogantie en een laag zelfbeeld gaan samen, en zelfvertrouwen en nederigheid gaan samen. Arrogantie is een poging om ons lage gevoel van eigenwaarde te verdoezelen. Maar als we zichzelf accepteren, hoeven we op niemand indruk te maken. We hoeven niet de beste te zijn of de meeste lof te ontvangen. We vinden het prima om nederig te zijn en we verheugen ons over de successen van anderen. We zijn veel gelukkiger dan wanneer we een vals beeld van onszelf creëren en anderen proberen te laten geloven dat we zijn wie we zijn.

Zelfacceptatie is belangrijk voor een gelukkig leven. We accepteren dat we op dit moment bepaalde fouten hebben. Maar we gebruiken de Dharma nog steeds om onszelf te verbeteren, om ons te bevrijden van destructieve acties en om deugdzame houdingen en acties te creëren. Als mensen op onze fouten wijzen, geven we ze toe. Dat is een stuk gemakkelijker dan in de verdediging gaan, iemand anders de schuld geven of het verdoezelen door te liegen. Dan doen we ons best om onze fout te herstellen en in de toekomst te verbeteren.

Persoonlijk respecteer ik mensen die transparant zijn en hun fouten toegeven. Ik vind het prettig om met hen samen te werken. Ik vind het heel moeilijk om mensen te vertrouwen of ermee samen te werken die liegen om te verbergen wat we allemaal weten dat ze deden.

Eerlijk zijn tegenover onszelf en anderen vereist moed en standvastigheid. We hebben zoveel onnodige angst, denkend: “Wie zal ik zijn als ik mezelf niet verdedig? Als ik niet laat zien hoe geweldig ik ben om mezelf te beschermen, zullen andere mensen over me heen rennen. We hebben innerlijke kracht nodig om die manier van denken te ontmantelen en het proces van het cultiveren van vriendelijkheid, tolerantie, vergeving en mededogen voor onszelf en anderen een kickstart te geven. Het veranderen en ontwikkelen van deugdzame mentale toestanden vormt een bedreiging voor zelfbegrijpende onwetendheid en egocentrisme. Dus we gaan langzaam maar zeker, en net als de schildpad zullen we uiteindelijk komen waar we heen willen. De Buddha deed het: wij ook!