We moeten onthouden dat we gaan sterven

Julie Relsted: Eerwaarde Thubten Chodron's leringen in Phendeling gaven ons korte inzichten in haar indrukwekkende kennis, niet alleen van het boeddhisme, maar ook van hoe wij westerlingen kunnen leren om het boeddhisme in ons leven te integreren. Het belangrijkste, zegt ze, is dat we niet moeten vergeten dat we dood gaan.

Wat vindt u van de problemen van westerse mensen om het boeddhisme in hun dagelijks leven te integreren? Wat zijn de problemen en de oplossingen vanuit uw standpunt?

Mensen zeggen vaak dat hun grootste probleem is dat ze niet genoeg tijd hebben, maar er zitten altijd 24 uur in een dag, dus het is meer een kwestie van prioriteiten en hoe we ervoor kiezen om onze tijd in te delen.

We hebben altijd tijd om met onze vrienden te kletsen, we hebben tijd om op internet te surfen, we hebben tijd om naar sportwedstrijden te kijken. We hebben tijd om dat soort dingen te doen, maar we komen tijd te kort als het gaat om het hebben van een regelmatige dagelijkse oefening.

Dus ik denk niet dat het een tijdskwestie is. Ik denk dat het een prioriteitskwestie is. Als je je prioriteiten stelt en als Dharma echt je topprioriteit is, dan doe je dat in plaats van 's avonds de deur uit te gaan en 's ochtends te moe te zijn om op te staan. In plaats daarvan ga je vroeg naar bed. Je offert je tv-programma's op, je offert het uitgaan met je vrienden op en je staat vroeg op om te oefenen.

Heeft u suggesties waarom het voor ons zo moeilijk is om onze prioriteiten op een rijtje te krijgen?

Omdat mensen zich niet herinneren dat ze dood gaan. Ze denken dat ze eeuwig zullen leven. En als je denkt dat je eeuwig zult leven, heb je veel tijd en denk je dat je Dharma morgen altijd kunt beoefenen, want vandaag heb je het te druk. Als we echt het gevoel hebben dat ons leven kort is, dat het heel moeilijk was om dit leven te hebben, om het te creëren karma om een ​​kostbaar mensenleven te krijgen, dat dit leven zeldzaam en kostbaar is en niet zo lang duurt, dan wordt het veel gemakkelijker om onze prioriteiten te stellen. Maar als we ons niet herinneren dat onze prioriteiten vaak zijn, hoe kan ik dan plezier hebben, hoe kan ik geld en status krijgen?

Bij Phendeling beoefent men het boeddhisme op veel verschillende niveaus. Degenen onder ons die ambitieus zijn, maar toch bij ons gezin willen wonen, enzovoort: wat moeten onze doelen zijn?

Ik denk dat de doelen voor iedereen hetzelfde moeten zijn als je een Dharma-beoefenaar bent. Er zijn twee belangrijke dingen: proberen een hogere wedergeboorte te krijgen, en streven naar het hoogste goed, dat wil zeggen volledig ontwaken. Dat zijn de doelen van alle Dharma-beoefenaars. De doelen zijn hetzelfde, of u nu een leek bent of een kloosterlijk. Ons langetermijndoel is volledig ontwaken, maar we hebben veel goede wedergeboorten nodig om daar te komen.

Je bent al vele jaren non: kun je ons iets vertellen over je grootste vreugden en grootste uitdagingen?

Mensen hebben me die vraag eerder gesteld en zo denk ik niet. Ik denk niet na over wat mijn grootste vreugden zijn en wat mijn grootste uitdagingen zijn. Ik vind die manier van denken niet erg nuttig. Ik vind het veel nuttiger om gewoon mijn oefening te doen. Als je aan vreugde denkt, klamp je je vast aan het hebben van een fantastische ervaring. Denk je aan uitdagingen, dan focus je je op alle obstakels: “Hoe kom ik ooit ergens?”

Geen van deze manieren is erg bevorderlijk voor het beoefenen van de Dharma. Het is beter om gewoon te oefenen. Creëer de oorzaken, wacht op de resultaten, en de resultaten zullen komen wanneer ze klaar zijn.

Mijn laatste vraag is om u te vragen of u iets wilt dat ik u vraag? 

Ja! Ik denk dat het buitengewoon belangrijk is om te bestuderen en te weten wat Dharma is. Want nu het boeddhisme naar het Westen komt, zijn er allerlei soorten mensen die denken dat ze de Dharma begrijpen, maar ze hebben het niet veel bestudeerd en ze begrijpen het niet goed. Dan beginnen ze het aan anderen uit te leggen in overeenstemming met wat zij denken en wat hun mening is, en dat is erg gevaarlijk, want dan verlies je de bevrijdende Dharma en krijg je in plaats daarvan de mening van mensen die geen gevorderde beoefenaars zijn.

Het is belangrijk om dingen niet zomaar weg te gooien omdat ze niet overeenkomen met onze ideeën. Want als we beginnen te zeggen; "De Buddha heb dit of dat niet geleerd omdat het ouderwets is” dan zeggen we eigenlijk dat we slimmer zijn dan de Buddha en dat we het pad beter kennen dan het Buddha. We moeten dus controleren: zijn we verlicht of niet? Als we niet verlicht zijn, is het beter om het pad van een verlicht mens te volgen in plaats van je eigen pad te bedenken.

We moeten onderscheid maken tussen wat cultuur is en wat de Dharma is. We kunnen de culturele dingen veranderen, maar we moeten echt weten wat de Dharma is. Anders denken we dat bepaalde aspecten van de leringen cultuur zijn, terwijl dat niet zo is.

We moeten dus heel hard werken om onze Dharma-intelligentie, onze oprechtheid, onze ruimdenkendheid, ons vermogen om echt over dingen na te denken te ontwikkelen en niet alleen afhankelijk te zijn van het geloven van wat iemand anders zegt. We moeten de kwaliteit van een goede leerling ontwikkelen.

Origineel interview: Hoe dan ook, hoe dan ook