Bijlage onderzoeken

Kopen van Shambhala or Amazone

Featured on Spiritualiteit en praktijk

Onze laden, kasten, zolders en kelders zijn tot de nok toe gevuld. Als we geluk hebben, ruimen we ze voor de kerst op om plaats te maken voor nieuwe kerstcadeautjes. Hoe terughoudend kunnen we zijn om dingen weg te geven! Een keer gaf ik studenten op Stichting Dharma Friendship (DFF) de huiswerkopdracht om dingen weg te geven. Eerst moesten ze iets eenvoudigs doen, zoals een kast opruimen en ongewenste dingen weggeven. De week daarop moesten ze iets weggeven wat ze leuk vonden. Deze huiswerkopdracht duurde enkele weken omdat de eerste week veel mensen het niet deden. Ze moesten eraan herinnerd worden en nog een kans krijgen. De week daarop hadden sommige mensen de ongewenste dingen tot aan de voordeur of de kofferbak van hun auto verplaatst. Ze hadden ze nog steeds niet echt aan anderen gegeven.

het onderzoeken van onze gehechtheid naar materiële dingen kan een eyeopener zijn. Vaak zijn we ons niet bewust van hoe we dingen oppotten en hoe moeilijk het is om afstand te doen van bezittingen, ook al zijn het degenen die we zelden gebruiken. Maar als we de willen oefenen bodhisattva pad en verreikende vrijgevigheid, moeten we de acht wereldse zorgen overwinnen om onze vreugde in het geven voortdurend te vergroten.

Toen ik uit Seattle verhuisde, werden sommige van mijn spullen aan verschillende mensen in DFF gegeven. Later, toen ik enkele studenten bezocht, was het als een flashback. 'Daar is mijn gerecht. Daar is mijn quilt.' Ik moest mezelf eraan herinneren: 'Nee, ze zijn niet meer van mij. Dat label hoort er nu niet op. Ze zijn van iemand anders.” Het was interessant voor mij om te zien dat zelfs nadat ik ze had weggegeven, het label "mijn" er nog steeds op stond.

We voelen ons ellendig als we geen materiële bezittingen of geld krijgen, bijvoorbeeld wanneer we vinden dat iemand ons een cadeau moet geven en dat niet het geval is, of wanneer we niet de dingen krijgen die we willen. Als iemand anders mooiere schoenen heeft, een duurdere auto, een beter appartement, een comfortabelere bank, enzovoort, verlangt onze geest naar deze dingen en zijn we ongelukkig omdat we ze niet hebben. Dit ongeluk en ontevredenheid ontstaan ​​door onze gehechtheid. Het probleem is dat je de dingen niet hebt of niet hebt; het echte probleem is het hebben van de gehechtheid dat veroorzaakt de angst om niet te krijgen wat we willen of om te verliezen wat we hebben. Door gehechtheid, boosheid ontstaat wanneer onze bezittingen en geld in gevaar komen.

In de Dharma-les kunnen we ons zo verstoten voelen. “Ik kan alles weggeven. Ik ben niet gehecht." Maar als we het onderwijs verlaten en onze schoenen niet kunnen vinden, grommen we: "Wie heeft mijn schoenen meegenomen?" We worden boos als iets eenvoudigs, zoals onze schoenen, verdwijnt.
Ik hou van het verhaal van de Buddha een gierig persoon vragen om een ​​wortel van de ene hand naar de andere te geven. Soms kunnen we oefenen met het geven van de rechterhand naar de linkerhand en weer terug. Dan kunnen we proberen de wortel in de hand van iemand anders te leggen. Een hand is een hand; het maakt niet uit of het van ons is of van iemand anders. Het is het geven dat belangrijk is.