De keuzes die we maken

In de wereld van vandaag zijn er miljoenen mensen, waaronder ik, die momenteel opgesloten zitten in jeugdinrichtingen, gevangenissen en gevangenissen. De meesten van ons maken zich schuldig aan het overtreden van de wet, sommigen van ons vele malen. Onze schadelijke acties jegens andere mensen hebben ertoe geleid dat we zijn opgesloten.

Hoe zijn we hier?

Hoe en waarom ieder van ons een punt in ons leven bereikte waarop we onszelf toestemming gaven om een ​​misdaad te plegen, is verschillend. Sommigen van ons komen misschien uit een gebroken gezin, zijn op de een of andere manier mishandeld of hebben in armoede geleefd. Het gebruik van drugs of alcohol kan ook een factor zijn geweest, of misschien werden we overmand door hebzucht.

Ik kan naar mijn eigen verleden kijken en zien dat al deze dingen een deel van mijn leven waren toen ik opgroeide. Hoe komt het dat sommige mensen die door soortgelijke omstandigheden leven niet naar buiten gaan en anderen schadelijke dingen aandoen, maar in staat zijn om op een zinvolle manier te leven? Ik heb vier broers en zussen die in hetzelfde huishouden zijn opgegroeid als ik, maar ze hebben nooit problemen gehad met de wet en ze leven allemaal verantwoordelijk.

Persoonlijke keuzes

Ik geloof dat het allemaal neerkomt op de keuzes die we allemaal als individu maken. Niemand dwong me om de misdaden te plegen die ik heb begaan. Ik kies ervoor om te doen wat ik deed. Ik stopte niet om na te denken over de schade die ik andere mensen toebracht, ik stond mijn eigen onwetendheid toe, boosheid, en hebzucht om alle gevoelens van empathie of mededogen te onderdrukken die ik anders zou hebben gevoeld als ik niet in beslag was genomen door mijn eigen egoïstische verlangens.

Wanneer we doorgaan met het maken van roekeloze en dwaze keuzes in ons leven, kunnen deze gedragingen ingebakken raken in ons karakter en beginnen we te denken dat die persoon is wie we werkelijk zijn, of het nu een dief, een inbreker, een bankrover, een zedendelinquent is , of moordenaar. In werkelijkheid is dit echter niet wie we zijn.

Het toegeven van de schade die we hebben aangericht

Ja, we hebben deze schadelijke acties misschien wel gedaan, maar we hoeven niet vast te houden aan de overtuiging dat we ons gedrag niet kunnen veranderen. Over onszelf denken in termen van de misdaden die we hebben begaan, helpt alleen maar om het negatieve gedrag dat we in het verleden hebben vertoond te versterken. Voor mezelf moest ik stoppen en eerlijk kijken naar hoe ik mijn leven had geleefd. Het herkennen en toegeven van onze schadelijke acties, zelfs alleen voor onszelf, kan moeilijk en soms eng zijn. Ons ego zal proberen in de weg te zitten; we willen misschien in een staat van ontkenning gaan of onze negatieve acties jegens anderen minimaliseren. Eerlijk kunnen zijn over onze eigen gedachten, gevoelens en acties is een enorme stap voorwaarts. Het is heel bevrijdend om niet langer leugens over ons negatieve gedrag te hoeven verbergen of verzinnen. We openen de deur naar een nieuwe start in ons leven.

Niet iedereen in het leven is erop uit om ons te pakken te krijgen. We moeten beginnen ons vertrouwen te stellen in de mensen die echt om ons welzijn geven. Ik heb zulke mensen nu gevonden in mijn familie en in de boeddhistische gemeenschap. Er zijn veel zorgzame mensen op deze wereld; we hoeven alleen maar contact met ze op te nemen en ze op de een of andere manier te laten weten dat we hun hulp nodig hebben.

Ik geloof dat we allemaal kansen krijgen om positieve dingen voor ons te laten gebeuren. We moeten het geduld hebben om te wachten en naar deze kansen toe te werken. Zolang we maar positief blijven creëren karma door geen schadelijke acties te ondernemen en ons best te doen om alle wezens met gevoel van dienst te zijn door deugdzame acties te ondernemen, dan leven we ons leven zoals het bedoeld is.

Mindfulness ontwikkelen

Mensen in de gevangenis komen uit alle lagen van de bevolking, we zijn niet allemaal 'beroepscriminelen'. Velen van ons hadden legitieme banen, stichtten gezinnen en droomden van een betere toekomst. Ergens onderweg hebben we fouten gemaakt, de ene groter dan de andere. We lieten de verleiding onze rationele geest overwinnen of slaagden er niet in onze te beheersen boosheid.

Door meditatie en mindfulness kunnen we leren gedachten en gevoelens te herkennen voor wat ze zijn - alleen maar gedachten en gevoelens. Dat we ze hebben, betekent niet dat we erop moeten reageren. Door onze geest te vertragen en niet uit te reageren boosheid of angst, kunnen we leren even de tijd te nemen om op een gepaste manier te reageren die zowel gunstig is voor onszelf als voor iedereen die bij de situatie betrokken is. We kunnen elke gedachte aan wraak loslaten, nutteloos boosheid, of zelfingenomenheid en helderder en medelevender denken.

Mindfulness heeft tijd nodig om zich te ontwikkelen. Voor mij hielp het besef dat alle mensen gelukkig willen zijn en niemand wil lijden, me te realiseren dat ik door dit principe toe te passen iedereen in een nieuw licht kon zien. Zelfs hier in de gevangenis wil iedereen gewoon geluk en hier zijn tijd doorbrengen zonder bang te hoeven zijn om door iemand gekwetst te worden.

Het zou goed voor ons zijn om ons ook zo in de vrije wereld te voelen, in het besef dat niemand lijden in zijn leven wil. Vandaag las ik een citaat van een vrouw genaamd "Peace Pilgrim", die zei: "Als je vrede in jezelf vindt, word je het soort persoon dat in vrede met anderen kan leven." Ik bid dat we op een dag allemaal vrede in onszelf zullen vinden.

Gedachten en emoties komen en gaan. We moeten ernaar kijken en bepalen of ze gunstig voor ons zijn bij het leiden van een gezond leven, zowel fysiek als mentaal. We kunnen ons afvragen: "Is wat ik denk waar?" en "Is wat ik voel heilzaam?" Als het niet waar of heilzaam is, moeten we de negatieve gedachten en gevoelens stoppen en positieve mentale tegengif toepassen, zoals mededogen voor anderen en voor onszelf, of onszelf in een positievere situatie of omgeving plaatsen en anderen om hulp vragen. We kunnen de verandering zijn die we willen zijn.