Enkele gedachten na de wijding

Ik ben zo dankbaar voor alle materiële en psychologische steun die ik van je heb gekregen, voor je vreugde, aanmoediging, waardevolle adviezen en gebeden. Ik ben altijd zo verbaasd over de vele manieren waarop mensen hun vriendelijkheid kunnen uiten. Het herinnert me eraan hoe fout ik ben in mijn gewoonte om voorzichtig te zijn, of zelfs bang, tegenover mensen die ik ken, om niet te zeggen tegenover vreemden. Omdat iedereen is zoals ik - niemand wil lijden en iedereen is op zoek naar geluk - en daarom zijn we allemaal in staat tot de vriendelijkste uitingen van liefde, vriendschap en mededogen.

Ik kies wat mij de beste manier lijkt om geluk te bereiken en om anderen echt tot voordeel te kunnen zijn. wijden als een kloosterlijk vulde dit grote gat op dat ik in mijn leven had - deze enorme lege ruimte bevolkt door angst en depressie, de belangrijkste stemmen van mijn boosheid en gehechtheid- en geeft me nu een substantieel hulpmiddel om me te helpen aan mijn geest te werken en mijn demonen te bestrijden. Ik voel me beschermd en gerustgesteld en vond een diepe kracht en vertrouwen in het inzetten van mezelf. Ondanks de vele obstakels waarmee ik momenteel te maken heb, voelen mijn familieleden dit oprechte geluk in mijn geest en profiteren ervan.

Ik vergeet nooit dat mijn echte baas nu de . is Buddha! En mijn eerste plicht is om mijn geloften zo puur mogelijk in dit westerse leven. Zo wilde ik je bedanken: ik beloof mijn best te doen voor het welzijn van iedereen. Ik heb niets kostbaarders te bieden.

Moge de Dharma voorspoedig zijn en al onze kostbare Leraren profiteren van een lang en gezond leven! Mogen alle voelende wezens hun ultieme wens verwezenlijken om vrij te zijn van lijden en gevestigd te zijn in een eeuwigdurend geluk!