แม่ชีชาวพุทธตะวันตกในประเพณีทิเบต

เมื่อเร็ว ๆ นี้ ฉันเป็นวิทยากรรับเชิญในชั้นเรียนศาสนาที่ Smith College ในสหรัฐอเมริกา นักเรียนคนหนึ่งยกมือขึ้นแล้วถามว่า “การเป็นภิกษุณีเป็นอย่างไร?” ฉันตอบอย่างกระตือรือร้นว่า “มันวิเศษมาก! ฉันมีอิสระมากมายที่จะคิดเกี่ยวกับความคิดใหม่ ๆ สังเกตวิธีการทำงานของจิตใจของฉัน และปลูกฝังคุณสมบัติที่ดี ชีวิตแบบนี้ไม่เหมาะกับทุกคน แต่มันยอดเยี่ยมสำหรับฉัน”

แม้ว่าเราจะไม่มีเวลาพูดคุยกันเพิ่มเติม แต่เธอก็อยากรู้เกี่ยวกับความท้าทายและประโยชน์ของ สงฆ์ ชีวิตตลอดจนสถานการณ์ของชาวตะวันตก¹ ภิกษุณี. ในการพูดเกี่ยวกับปัจจุบันและอนาคตของแม่ชีชาวพุทธตะวันตกในประเพณีทิเบต เราต้องเจาะลึกอดีตเพื่อทำความเข้าใจสาเหตุและ เงื่อนไข ที่หล่อหลอมสถานการณ์ปัจจุบันและวิธีที่จะพัฒนาต่อไปในอนาคต ข้าพเจ้าจะเริ่มต้นด้วยเรื่องราวสั้น ๆ ว่าข้าพเจ้าได้เป็นส่วนหนึ่งของสตรีชาวตะวันตกรุ่นแรกที่บวชในพุทธศาสนาในทิเบตได้อย่างไร ตามด้วยภาพร่างประวัติศาสตร์ของคณะภิกษุณีในทิเบต หลังจากที่ได้พิจารณากองกำลังทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมที่สร้างสถานการณ์อันเป็นเอกลักษณ์ของภิกษุณีในประเพณีทิเบตแล้ว ฉันจะสำรวจการดัดแปลงและการเคลื่อนไหวบางอย่างที่เกิดขึ้นเพื่อจัดการกับพวกเขา ข้าพเจ้าขอปิดท้ายด้วยกรณีศึกษาของวัดสราวาสตี วัดที่ผมอาศัยอยู่ และความพยายามอย่างมีความสุขของชุมชนในการหยั่งรากพระธรรมและ วินัย ทางทิศตะวันตก

ฮิปปี้ตะวันตกพบกับผู้ลี้ภัยชาวทิเบต

เกิดในปี 1950 ฉันสนใจศาสนาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก แต่ไม่มีศาสนาเทวนิยมใดๆ ที่เหมาะกับฉัน หลังจากจบการศึกษาจาก UCLA ฉันเดินทางไปยุโรปและเอเชีย จากนั้นไปเรียนต่อในระดับบัณฑิตศึกษาด้านการศึกษา ในปี 1975 เมื่อฉันเข้าร่วม a การทำสมาธิ สนามใกล้ลอสแองเจลิส นำโดย พระในธิเบตและมองโกเลีย Thubten Yeshe และ พระในธิเบตและมองโกเลีย โซปา รินโปเช² พระธรรมสัมผัสใจข้าพเจ้า ฉันออกจากงานสอนและไปที่วัดโกปานในเนปาลเพื่อเรียนต่อกับพวกเขา ในปี พ.ศ. 1977 ข้าพเจ้าได้รับการอุปสมบทจากสมณะเณร (เณร) จากสมเด็จฯ ที่สิบสี่ ดาไลลามะติวเตอร์อาวุโสของ Yongzin Ling Rinpoche เนื่องจากว่าภิกษุณีไม่ได้อุปสมบทในพุทธศาสนาในทิเบต ข้าพเจ้าจึงไปไต้หวันในปี พ.ศ. 1986 และได้รับที่นั่น

ในปีพ.ศ. 1959 หลังจากการจลาจลต่อต้านการควบคุมคอมมิวนิสต์ของจีนที่ล้มเหลว ชาวทิเบตหลายหมื่นคนกลายเป็นผู้ลี้ภัยในอินเดีย ดังนั้นการพบปะที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนและความสัมพันธ์ที่น่าประหลาดใจระหว่างผู้แสวงหาจิตวิญญาณตะวันตกและปรมาจารย์ในศาสนาพุทธในทิเบตจึงเริ่มต้นขึ้น ครูชาวทิเบตของเราเป็นผู้ลี้ภัยที่ยากจน ดิ้นรนเพื่อสถาปนาอารามของตนขึ้นใหม่ในขณะที่ปรารถนาเสรีภาพในทิเบต เมื่อประสบความทุกข์ยากอย่างมโหฬารแล้ว พวกเขายังคงใจดี เห็นอกเห็นใจ และมองโลกในแง่ดี อันเป็นข้อพิสูจน์ถึงความแข็งแกร่งของการปฏิบัติธรรมของพวกเขา เมื่อถูกถามถึงการเป็นผู้ลี้ภัย พระในธิเบตและมองโกเลีย เยสเชอประสานมือและกล่าวว่า “ข้าพเจ้าต้องขอบคุณเหมา เจ๋อตง ที่สอนความหมายที่แท้จริงของการปฏิบัติธรรมแก่ข้าพเจ้าโดยบังคับให้ข้าพเจ้าต้องลี้ภัย โดยประสบความทุกข์จากการละทิ้งทุกสิ่งที่ข้าพเจ้าเคยรู้เท่านั้น จึงได้เข้าใจสัจธรรมอันประเสริฐ ๔ ประการ ได้รู้ประโยชน์ของการบำเพ็ญเพียรและ โพธิจิตต์".

สำหรับนักเคลื่อนไหวทางสังคมชาวตะวันตกและพวกฮิปปี้ที่มองหาสันติภาพและความรัก Tibetan ที่สุด รวบรวมคำตอบที่เราตามหา เราได้รับแรงบันดาลใจให้บวชเพราะเราต้องการเป็นเหมือนครูของเรา ผู้เป็นแบบอย่างที่ดีที่เราชื่นชม เราปรารถนาที่จะมีส่วนร่วมในการศึกษาอย่างเข้มข้นและ การทำสมาธิ และตรัสรู้ในชาตินี้ ในขณะที่เราเป็นเหมือนฟองน้ำที่กระหายพระธรรม เรารู้เพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับสิ่งที่วัดในศาสนาพุทธและทิเบตอายุหลายศตวรรษ สงฆ์ สถาบันที่เราเข้าไป

แม่ชีในทิเบต

พุทธศาสนาเข้าสู่ทิเบตครั้งแรกในศตวรรษที่เจ็ดและหยั่งรากในศตวรรษที่แปดเมื่อกษัตริย์เชิญŚāntarakṣita เจ้าอาวาส ของวัดนาลันทาในอินเดียเพื่อสอนในทิเบต กษัตริย์ยังทรงสนับสนุนการสร้างอาราม Samye ซึ่งเป็นวัดพุทธแห่งแรกในทิเบต ที่สัมมา ฌานตะรักฏิตาได้อุปสมบทภิกษุทิเบตเจ็ดรูปแรกใน มูลาศรวาสติวาทัง วินัย.³

คำสั่งของภิกษุณีได้จัดตั้งขึ้นในเวลานี้เช่นกัน แม่ชีทิเบตคนแรกเป็นภรรยาของกษัตริย์ สตรีขุนนางสามสิบคนอุปสมบทกับนางแต่ไม่ชัดเจนว่าพวกเขาได้รับการอุปสมบทระดับใด⁴ นักปราชญ์ชาวทิเบตส่วนใหญ่ยืนยันว่าสายเลือดของภิกษุณีไม่เคยมีการสถาปนาในทิเบตเนื่องจากไม่มีหลักฐานว่าภิกษุณีอินเดียหรือจีนเดินทางไปมอบ ทุกวันนี้ภิกษุณีในประเพณีทิเบตได้รับการอุปสมบทจากภิกษุทิเบต ผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของพระภิกษุในแง่ของสถานะการอุปสมบท สำนักชีทิเบตส่วนใหญ่นำโดย เจ้าอาวาส และรับคำสอนจาก พระภิกษุสงฆ์-นักวิชาการ.⁵ สถานการณ์นี้เริ่มเปลี่ยนแปลงในช่วงปลายทศวรรษ 1980 ภายใต้การกำกับดูแลของ HH the ดาไลลามะ.

เมื่อเทียบกับทิเบต สงฆ์ มหาวิทยาลัยซึ่งเป็นอาคารขนาดใหญ่ที่มีพระภิกษุหลายหมื่นรูป แม่ชีในทิเบตดั้งเดิมมีขนาดเล็ก และแม่ชีส่วนใหญ่ประกอบพิธีกรรมและทำสมาธิ⁶

หลังจากการยึดครองทิเบตของจีน สถาบันทางพุทธศาสนาถูกทำลายและพระสงฆ์ถูกบังคับให้ถอดเสื้อ ทำงาน และแต่งงาน แม่ชีชาวทิเบตหลายคนกล้าหาญเดินทางจากทิเบตไปยังอินเดียด้วยการเดินเท้า อดทนกับความยากลำบากอย่างมากในการก่อตั้งสำนักชีใหม่และสถาปนาภิกษุเก่ากลับคืนสู่สภาพเดิม แม่ชีชาวพุทธจากแถบเทือกเขาหิมาลัยก็เริ่มทำแม่ชีเช่นกัน โดยบางแม่ชีได้รับการสนับสนุนจากแม่ชีตะวันตก แม่ชีบางคนอาศัยอยู่ในพื้นที่ภูเขาอันห่างไกลของอินเดียและยังคงอาศัยอยู่กับครอบครัวและทำงานเป็นผู้ช่วยแม่บ้าน

บุกเบิกแม่ชีตะวันตก

ภิกษุณีชาวตะวันตกคนแรกในประเพณีธิเบต พระคีชอก ปาลโม (นี เฟรดา เบดี) จากอังกฤษแต่งงานกับชาวอินเดียและอาศัยอยู่ในอินเดีย ซึ่งนายกรัฐมนตรีเนห์รูขอให้เธอช่วยผู้ลี้ภัยชาวทิเบต เธอก่อตั้งสำนักชีธิเบตแห่งแรกที่ถูกเนรเทศ สำนักชีติลกปูร์ และก่อตั้งโรงเรียนเพื่อการจุติ ที่สุด. ที่นั่นมีเด็กหลายคน ที่สุด เรียนภาษาอังกฤษ

เฟรดาได้รับการอุปสมบทเป็นสามเณรจากคยัลวัง การ์มาปะ ครั้งที่ 1966 ในปี 1972 และได้รับอุปสมบทอย่างครบถ้วนในฮ่องกงในปี XNUMX กลายเป็นภิกษุณีคนแรกในประเพณีทิเบตในยุคปัจจุบัน เธอสอนธรรมะและต่อมาได้เป็นเลขาและนักแปลของกรรมาปะ⁷

พระ Ngawang Chodron (née Marilyn Silverstone) เป็นช่างภาพข่าวชาวอเมริกันที่อุปสมบทในปี 1977 และช่วยการเงินในการสร้างอาราม Shechen Tennyi Dargyeling ซึ่งก่อตั้งโดยอาจารย์ของเธอ Dilgo Khyentse Rinpoche ในประเทศเนปาล⁸

ครูของฉัน พระในธิเบตและมองโกเลีย Thubten Yeshe และ Zopa Rinpoche ได้ก่อตั้งอาราม Kopan ในเนปาลเพื่อบวชและให้ความรู้แก่พระสงฆ์ชาวเนปาล Zina Rachevsky นักเรียนชาวตะวันตกคนแรกของพวกเขา ชักชวนให้พวกเขาสอนชาวตะวันตกและร่วมกับ Max Matthews เพื่อนของเธอ พวกเขาให้เงินสนับสนุน Kopan ในช่วงแรกๆ⁹ ทั้งซีน่าและแม็กซ์บวช แม่ชีชาวตะวันตกกลุ่มแรกเหล่านี้ทำงานอย่างหนักเพื่อสนับสนุนครูชาวทิเบตในการจัดตั้งอารามสำหรับพระทิเบตและหิมาลัย เนื่องจากเป็นจุดสนใจหลักและเร่งด่วนของ สงฆ์ ผู้ลี้ภัย.

อารามตะวันตกแห่งแรกในประเพณีทิเบต

พระในธิเบตและมองโกเลีย คำสอนของเยเช่และโซปา รินโปเชเป็นแรงบันดาลใจให้คนหนุ่มสาวชาวตะวันตกหลายคนกลายเป็นนักบวช ในขั้นต้น แม่ชีและพระภิกษุชาวตะวันตกอาศัยอยู่ที่โกปาน เราเรียนและนั่งสมาธิด้วยกันแต่อยู่คนละส่วนกัน เมื่อเรามีปัญหาในการขอวีซ่าเนปาลระยะยาว เราเดินทางข้ามอินเดียในช่วงก่อนมรสุมเพื่ออาศัยอยู่ในอาคารอิฐโคลนที่รู้จักกันในชื่อ "อิงกี กอมปา" ในเมืองธรรมศาลา ประเทศอินเดีย สิ่งที่เราขาดความสบายใจ เราทำขึ้นเพื่อความสุขและความกระตือรือร้นในธรรม

ชาวตะวันตกร้องขอ ที่สุด ให้จัดตั้งศูนย์ธรรมะทางทิศตะวันตกซึ่งตนได้ดำเนินการภายใต้องค์กรร่ม คือ มูลนิธิเพื่อการอนุรักษ์ มหายาน ประเพณี (FPMT) เมื่อมีการจัดตั้งศูนย์มากขึ้นในตะวันตก พระในธิเบตและมองโกเลีย เยเช่ขอเรียนเกเชสชาวทิเบต¹⁰ ไปสอนที่นั่น พระสงฆ์ตะวันตกยังถูกส่งไปยังศูนย์ธรรมเพื่อศึกษา นำสมาธิ และช่วยดำเนินการศูนย์ ซึ่งส่วนใหญ่รับใช้ฆราวาส พระสงฆ์ที่ทำงานที่นั่นเป็นกรรมการ ผู้ประสานงานโครงการ และอื่นๆ ได้รับค่าห้อง ค่าอาหาร และค่าจ้างเล็กน้อย ได้ศึกษาธรรมะที่ดีแต่อบรมสั่งสอนน้อย วินัย.

อารามแห่งแรกของสงฆ์ตะวันตกใน FPMT เริ่มต้นด้วยการซื้อบ้านไร่เก่าในฝรั่งเศสในปี 1981 เดิมทีมีความหมายสำหรับภิกษุณี บ้านหลังนี้มอบให้กับพระสงฆ์ชาวตะวันตกและตั้งชื่อว่าวัดนาลันทา¹¹ แม่ชีซึ่งข้าพเจ้าเป็นคนหนึ่งอาศัยอยู่ในคอกม้าข้างสถาบันวัชระโยคีนีซึ่งเป็นศูนย์กลางธรรมที่อยู่ใกล้เคียง ที่นั่น เราได้ก่อตั้งชุมชนของภิกษุณี อารามดอร์เจ ปาโม¹² เราทำงานให้กับ Institut Vajra Yogini เพื่อแลกกับค่าห้องและค่าอาหาร และได้ร่วมแสดงธรรมกับพระภิกษุที่วัดนาลันทา

ฉันชอบอยู่ในชุมชนของแม่ชี แต่แง่มุมต่างๆ ของโครงสร้างองค์กรของเรานั้นท้าทาย เราปฏิบัติตามวัฒนธรรมทิเบตโดยที่กระบวนการตัดสินใจของเราขึ้นอยู่กับครูชาวทิเบตเป็นหลักที่บอกเราว่าจะอาศัยอยู่ที่ไหน เรียนอะไร และต้องทำอะไร การอุปสมบทอยู่ในมือของครูชาวทิเบตของเรา และเราต้องยอมรับทุกคนที่พวกเขาบวชในชุมชนของเรา ซึ่งนำเสนอปัญหาเมื่อพวกเขาออกบวชคนที่มีปัญหาด้านสุขภาพจิต

อารามดอร์เจปาโมถูกปฏิเสธในปี 1987 หลังจากแม่ชีเกือบทั้งหมดถูกส่งไปอินเดียเพื่อรับคำสอนหรือไปรับใช้ในศูนย์ธรรมะทั่วโลก กระนั้น ประสบการณ์การใช้ชีวิตในชุมชนของแม่ชีได้ทิ้งความประทับใจที่ลึกซึ้งและยอดเยี่ยมให้กับฉัน ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา อารามดอร์เจปาโมได้รับการฟื้นฟู¹³ ปัจจุบันมีเกเช่สอนอยู่ที่นั่น และภิกษุณียังศึกษาอยู่ที่วัดนาลันทาที่อยู่ใกล้เคียง

ในช่วงต้น ทั้งทิเบตและแม่ชีชาวตะวันตกไม่สามารถมีส่วนร่วมในการศึกษาปรัชญาแบบดั้งเดิมที่เคร่งครัดซึ่งสอนในอารามขนาดใหญ่ในอินเดียใต้ซึ่งมีไว้สำหรับผู้ชายเท่านั้น พระสงฆ์ชาวตะวันตกที่ Tharpa Choeling ในประเทศสวิสเซอร์แลนด์ได้จัดโปรแกรมการศึกษาเชิงปรัชญาสำหรับพระสงฆ์ อารามซึ่งก่อตั้งโดย Geshe Rabten และได้รับการสนับสนุนจากแม่ชีอีกคนหนึ่งคือ Anne Ansermet¹⁴ เป็นเหมือนอารามทิเบต พระสงฆ์ชาวตะวันตกเริ่มใช้ภาษาทิเบตได้คล่องและได้ดำเนินโครงการศึกษาปรัชญาทิเบตแบบดั้งเดิม อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เกชี รับเทนจากไป พระภิกษุชาวตะวันตกส่วนใหญ่ก็กลับไปสู่ฆราวาส ดูเหมือนว่าการจำลองชีวิตและโปรแกรมการศึกษาของอารามทิเบตแบบดั้งเดิมไม่สามารถตอบสนองความต้องการทางจิตวิญญาณของพวกเขาได้อย่างเต็มที่

วัดพุทธทิเบตยุคแรกอื่นๆ ที่จัดตั้งขึ้นสำหรับชาวตะวันตก ได้แก่ Kagyu Samye Ling ในสกอตแลนด์¹⁵ และวัดกัมโปในแคนาดา ชาวตะวันตกอาจบวชชั่วคราวหรือตลอดชีวิตในอารามทั้งสองแห่งซึ่งได้รับคำแนะนำจากเจ้าอาวาสทิเบต¹⁶

ความท้าทายที่พระสงฆ์ตะวันตกเผชิญ

ต่างจากชาวตะวันตกที่บวชใน เถรวาท หรือศาสนาพุทธแบบจีน ผู้ที่เข้าร่วมคณะสงฆ์ในทิเบตได้กระทำการดังกล่าวในสถานการณ์พิเศษ ในฐานะผู้ลี้ภัย ครูชาวทิเบตไม่อยู่ในฐานะที่จะให้การสนับสนุนด้านวัตถุแก่ชาวตะวันตกได้ สงฆ์ ลูกศิษย์. พวกเขาสันนิษฐานว่าชาวตะวันตกมีทรัพยากรที่จะเลี้ยงดูตนเองและช่วยเหลือชาวทิเบตเช่นกัน อย่างไรก็ตาม พวกเราส่วนใหญ่ยังเด็กและขาดเงินออมเหลือเฟือ ครอบครัวของเราไม่ใช่ชาวพุทธและไม่เข้าใจการตัดสินใจบวชของเรา เมื่อเราเดินไปตามถนนในเมืองทางทิศตะวันตก ผู้คนต่างเรียกกันว่า "Hare Krishna" และไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรกับผู้หญิงที่โกนหัวและผู้ชายสวมกระโปรง

พื้นที่ Buddha บอกว่าถ้าสาวกปฏิบัติธรรมด้วยความจริงใจจะไม่หิวโหย ข้าพเจ้าจึงตั้งใจจะไม่ทำงาน ฉันใช้ชีวิตอย่างประหยัดในอินเดีย แต่บางครั้งการยากจนก็เป็นเรื่องยาก เมื่อมองย้อนกลับไป ฉันให้คุณค่ากับช่วงเวลานั้นอย่างมาก มันสอนให้ฉันวางใจใน ไตรรัตน์ และยืนหยัดในการปฏิบัติของข้าพเจ้า นอกจากนี้ยังทำให้ฉันซาบซึ้งในความเมตตาของผู้อื่นที่ช่วยฉัน ฆราวาสทำงานหนักและถวายสังฆทานด้วยความเมตตาจากใจ พระสงฆ์มีหน้าที่สมควรแก่ตน การนำเสนอ โดยการฝึกฝน ศึกษา แบ่งปันธรรมะ และมีส่วนร่วมในโครงการอันเป็นประโยชน์ต่อสังคม

น่าเสียดายที่ความไม่เท่าเทียมกันทางเพศในอารามทิเบตแบบดั้งเดิมได้รับการทำซ้ำในศูนย์และ สงฆ์ สถาบันในภาคตะวันตก เช่นเดียวกับในเอเชีย พระได้รับเงินบริจาคมากกว่าภิกษุณี ส่วนหนึ่งเป็นเพราะภิกษุเป็นภิกษุณีเท่านั้น บางครั้งพระภิกษุก็บอกให้ภิกษุณีสวดมนต์ขอเกิดเป็นผู้ชาย ตั้งแต่ทิเบต สงฆ์ วัฒนธรรมเป็นเช่นนี้มาหลายศตวรรษแล้ว พวกเขาไม่สังเกตเห็นความไม่เท่าเทียมกันทางเพศ

พระสงฆ์ชาวตะวันตกจำนวนมากล้มป่วยในอินเดียและเนปาล และการจำกัดวีซ่าก็เป็นอุปสรรคอีกประการหนึ่งในการดำเนินการศึกษาและปฏิบัติพระพุทธศาสนาต่อไปในเอเชีย เราต้องเดินทางระหว่างอินเดีย เนปาล และประเทศอื่นๆ เป็นประจำเพื่อต่ออายุวีซ่า

พวกเราส่วนใหญ่ถูกส่งไปทำงานในศูนย์ธรรม แทบไม่มีวัดใดที่ชาวตะวันตกสามารถอยู่อาศัยได้ และวัดที่มีอยู่ก็จำเป็นต้องให้พระสงฆ์ตะวันตกจ่ายเงิน พระสงฆ์บางคนต้องออกไปทำงานนอกวัดเพื่อหาเงินมาอาศัยอยู่ที่วัด ฆราวาสบางคนบริจาคเงิน แต่เนื่องจากชาวทิเบตเป็นผู้ลี้ภัย พวกเขาจึงมักจะเลือกบริจาคให้ครูชาวทิเบตและอารามของพวกเขา ถึงตอนนี้ พระสงฆ์ชาวตะวันตกจำนวนมากต้องจ่ายเงินเพื่ออาศัยอยู่ที่วัดทางทิศตะวันตก

ภาษาเป็นความท้าทายอีกประการหนึ่งเนื่องจากพระสงฆ์ชาวพุทธตะวันตกไม่เข้าใจภาษาทิเบต และในช่วงแรกมีหลักสูตรไม่กี่หลักสูตรที่สอนภาษานี้ เราอาศัยสิ่งพิมพ์ธรรมะในภาษาตะวันตกจำนวนจำกัด ครูชาวทิเบตของเรามักใช้นักแปล ในขณะที่บางคนพยายามเรียนภาษาอังกฤษด้วยความกรุณา ด้วยการถือกำเนิดของบริษัทสำนักพิมพ์และนักแปลที่ดี สถานการณ์นี้จึงดีขึ้นอย่างมาก

ได้กลับไปใช้ชีวิตทางทิศตะวันตกในฐานะชาวพุทธ สงฆ์ นำเสนอความท้าทายของตัวเอง ศูนย์ธรรมะได้รับการออกแบบสำหรับฆราวาสเป็นส่วนใหญ่ อยู่ร่วมกับฆราวาสไม่เอื้อต่อการรักษา ศีล หรือได้รับรากฐานที่มั่นคงใน สงฆ์ ชีวิต. พระสงฆ์ที่ทำงานในเมืองปลูกผม สวมชุดฆราวาส และอยู่คนเดียว สถานการณ์นี้ไม่ค่อยเอื้ออำนวยต่อการรักษา ศีล หรือมีความแข็งแกร่ง การทำสมาธิ การปฏิบัติ

แม้ว่าการร่วมกับพระสงฆ์ตะวันตกอื่น ๆ เพื่ออาศัยอยู่ในอารามจะช่วยเอาชนะความท้าทายมากมายที่พระสงฆ์ตะวันตกกำลังเผชิญอยู่ แต่พระสงฆ์จำนวนมากไม่เต็มใจที่จะละทิ้งความเป็นอิสระที่อาศัยอยู่ตามลำพัง คนอื่นชอบกฎที่ผ่อนคลายมากขึ้นที่ศูนย์ธรรมะ โดยส่วนตัวแล้ว ข้าพเจ้าได้รับประโยชน์มากมายจากการอยู่ร่วมกับพระสงฆ์ที่ได้รับการฝึกฝนมาอย่างดีในอารามที่มีแนวทางปฏิบัติที่ทุกคนปฏิบัติตาม มีสิ่งรบกวนน้อยลงในการศึกษา ฝึกฝน และเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น สาวกฆราวาสสังเกตสิ่งนี้และต้องการสนับสนุนเรา

พระสงฆ์ทำประโยชน์ให้ตนเองและสังคมด้วยการอยู่ร่วมกัน สงฆ์ ชุมชนทำหน้าที่เป็นจิตสำนึกของสังคม เราสอนโดยตัวอย่างวิธีการปกป้องสิ่งแวดล้อม วิถีชีวิตที่เรียบง่ายของเราแสดงให้เห็นว่าสามารถอยู่ได้อย่างมีความสุขโดยปราศจากทรัพย์สินทางวัตถุมากมาย เราพัฒนาความงามภายในที่มาจากการทำให้เคลียสงบมากกว่าความงามภายนอกที่หายไปตามอายุ สังคมมองผ่านตัวอย่างของเราว่าการพัฒนาภายในและสันติภาพมีความสำคัญมากกว่าความมั่งคั่งและอำนาจจากภายนอก

การประชุมทางพุทธศาสนาและการรวบรวมพระสงฆ์

การประชุมทางพระพุทธศาสนาและ สงฆ์ การชุมนุมให้การสนับสนุนพระสงฆ์ตะวันตกและช่วยชี้แจงบทบาทของเราในสังคม ในปี 1993 HH the ดาไลลามะ ได้จัดประชุมร่วมกับคณาจารย์ชาวพุทธตะวันตกจากทิเบต เซน และ เถรวาท ประเพณี Jetsunma Tenzin Palmo นำเสนออย่างจริงใจเกี่ยวกับสถานการณ์ของพระสงฆ์ตะวันตกโดยอธิบายว่าชาวตะวันตกเข้ามาได้อย่างไร สงฆ์ ดำเนินชีวิตด้วยศรัทธาบริสุทธิ์แต่เตรียมน้อยและท้อแท้เพราะขาดการสนับสนุน ในตอนท้ายของการนำเสนอของเธอ HH the ดาไลลามะ ร้องไห้

ในการสนทนาที่ตามมา พระองค์ตรัสกับเราว่าอย่ารอครูชาวทิเบต แต่ให้เป็นผู้นำและเริ่มวัดวาอารามและโปรแกรมการฝึกอบรมของเราเอง นี่เป็นจุดเปลี่ยนครั้งใหญ่สำหรับฉันซึ่งทำให้ฉันมีความมั่นใจที่จะลองแนวคิดบางอย่าง

ในปี พ.ศ. 1987 ได้มีการจัดการประชุมนานาชาติเรื่องสตรีชาวพุทธครั้งแรกที่พุทธคยา ก่อนการประชุม ภิกษุณีสิบรูปจากประเทศต่างๆ ที่นับถือศาสนาพุทธหลายแห่งสวดพระภิกษุณี pratimoksha ด้วยกัน ซึ่งถือเป็นการฉลองพระภิกษุณีโพธาธะองค์แรกในอินเดียในรอบกว่าพันปี การประชุมครั้งนี้เป็นจุดเริ่มต้นของสมาคมสตรีพุทธศากยธิตาระหว่างประเทศ ซึ่งเอื้อต่อมิตรภาพระหว่างสตรีชาวพุทธ และเปิดโอกาสใหม่ๆ ในการศึกษาผ่านการประชุมและสิ่งพิมพ์นานาชาติทุกสองปี¹⁷)

ในปี พ.ศ. 1993 ชาวพุทธตะวันตกคนแรก สงฆ์ การชุมนุมจัดขึ้นที่สหรัฐอเมริกา พระภิกษุจากประเพณีทางพุทธศาสนาหลายแห่งเข้าร่วมงานชุมนุมประจำปีตลอดสัปดาห์เหล่านี้ เราสร้างมิตรภาพที่แน่นแฟ้น อภิปรายหัวข้อที่น่าสนใจร่วมกัน เรียนรู้เกี่ยวกับการปฏิบัติของกันและกัน และสนับสนุนซึ่งกันและกันใน สงฆ์ ชีวิต.¹⁸

ในปี พ.ศ. 1996 ได้มีการจัดโครงการอบรม “ชีวิตเป็นแม่ชีชาวพุทธตะวันตก” เป็นเวลาสามสัปดาห์สำหรับภิกษุณีในพุทธคยา แม่ชีตะวันตกและทิเบตศึกษา วินัย โดยมีพระภิกษุณี อาจารย์ Wuyin เจ้าอาวาสของ Luminary International Buddhist Society ในไต้หวัน และ Geshe Thubten Ngawang อาจารย์จากศูนย์ทิเบตในฮัมบูร์ก ประเทศเยอรมนี เป็นต้น เผยแพร่คำสอนจากโปรแกรม¹⁹

ผ่านเครือข่ายสมัยใหม่เหล่านี้ แม่ชีชาวพุทธตะวันตกได้ท้าทายความจงรักภักดีของนิกายตามประเพณี เช่นเดียวกับข้อจำกัดที่มีอายุหลายศตวรรษเนื่องจากเพศ เชื้อชาติ และชนชั้น ที่ซึ่งผู้หญิงถูกกีดกันในสถาบันทางพุทธศาสนาดั้งเดิม ตอนนี้เรามีเสียงแล้ว

โอกาสเติบโตทางพระพุทธศาสนาศึกษาและนั่งสมาธิ

หลายปีที่ผ่านมามีความก้าวหน้าในแม่ชี เข้า เพื่อการศึกษาและการฝึกอบรม เมื่อเทียบกับตอนที่ฉันบวช ตอนนี้มีทางเลือกมากขึ้นและบางครั้งมีเงินทุนสนับสนุนการฝึกอบรมแม่ชีตะวันตก พุทธศึกษาขั้นสูง และการลาพักร้อนระยะยาว

ปัจจุบันมีหลักสูตรเตรียมบวชสองสัปดาห์ที่จัดขึ้นเป็นประจำทุกปีในเมืองธรรมศาลา ชาวตะวันตกทุกท่านที่จะรับอุปสมบทจาก HH the ดาไลลามะ จะต้องไปอยู่วัดหรืออยู่กับครูบาอาจารย์ภายหลังอุปสมบท²⁰

Thosamling Nunnery and Institute ก่อตั้งขึ้นในปี 2000 เป็นสำนักชีที่ไม่ใช่นิกายสำหรับแม่ชีและฆราวาสที่ไม่ใช่ชาวหิมาลัย มีโปรแกรมภาษาทิเบตและชั้นเรียนในปรัชญาพุทธศาสนา²¹

แม่ชีชาวตะวันตกบางคนศึกษาพระพุทธศาสนาในมหาวิทยาลัยและได้เป็นคณาจารย์ในแผนกศาสนาศึกษาที่สถาบันการศึกษา งานของพวกเขาได้รับความสนใจจากสาธารณชนและส่งเสริมการวิจัยในประเด็นที่เกี่ยวข้องกับภิกษุณี

แม่ชีชาวตะวันตกที่พูดภาษาทิเบตได้คล่องสามารถลงทะเบียนเรียนในโปรแกรมการศึกษาปรัชญาพุทธศาสนาแบบทิเบตดั้งเดิมที่เสนอโดยสถาบันภาษาถิ่นทางพุทธศาสนา (IBD) ในธรรมศาลา มีไม่กี่แห่งที่เข้าร่วมสำนักชีทิเบตในอินเดียซึ่งปัจจุบันมีโปรแกรมการศึกษาทางพุทธศาสนาขั้นสูงที่นำไปสู่ปริญญาเกเช่

พระสงฆ์ตะวันตกส่วนใหญ่ชอบรับคำสอนจาก ที่สุด ในภาษาแม่ของตนและศึกษากับผู้ปฏิบัติธรรมในสภาวะทางจิตวิญญาณ โครงสร้างการเรียนรู้ใหม่ได้รับการพัฒนาเพื่อตอบสนองความต้องการของพวกเขา รวมถึงโปรแกรมพื้นฐานสามปีของ FPMT และหลักสูตรปริญญาโทหกปี²² มหาวิทยาลัยพุทธสไตล์ตะวันตกก่อตั้งโดยอาจารย์ชาวทิเบตเป็นอีกทางเลือกหนึ่ง สถาบัน Rangjung Yeshe ในประเทศเนปาล²³ วิทยาลัยไมตรีภา²⁴ และมหาวิทยาลัยนโรปาในสหรัฐอเมริกาเป็นตัวอย่าง²⁵

ศูนย์ธรรมยังมีโปรแกรมการศึกษาที่เน้นการศึกษาและ การทำสมาธิ ฝึกฝน. พระสงฆ์ที่เข้าร่วมเหล่านี้ต้องการเรียนรู้ธรรมะและประยุกต์ใช้ในชีวิตของพวกเขาและชอบที่จะเรียนรู้จากผู้ปฏิบัติมากกว่านักวิชาการ

มูลนิธิ Tsadra Foundation มอบเงินสนับสนุนสำหรับโครงการแปล การศึกษา และการพักผ่อนระยะยาว²⁶ พันธมิตรของแม่ชีที่ไม่ใช่ชาวหิมาลัยปลุกจิตสำนึกเกี่ยวกับแม่ชีที่ไม่ใช่ชาวหิมาลัยและเป็นเวทีสำหรับพวกเขาในการแบ่งปันทรัพยากรและรับการสนับสนุนทางการเงิน²⁷ การเติบโตของโปรแกรมการศึกษาและการล่าถอยใหม่เหล่านี้เป็นสิ่งที่น่ายินดีและน่ายินดี

ความพยายามฟื้นฟูการบวชภิกษุณีตามประเพณีธิเบต

อีกประเด็นหนึ่งที่เกี่ยวกับภิกษุณีตะวันตกคือ การฟื้นคืนชีพของภิกษุณี ซึ่งจวบจนเมื่อไม่นานนี้ ยังหลงเหลืออยู่เพียงใน ธรรมคุปตกะ วินัย สืบเชื้อสายมาจากเอเชียตะวันออก HH the ดาไลลามะ เห็นด้วยกับสิ่งนี้ แต่เขาไม่มีอำนาจเพียงอย่างเดียวที่จะทำให้เกิดสิ่งนี้ ภิกษุสงฆ์ต้องตัดสิน.

การบวชภิกษุณีในประเพณีทิเบตได้รับการวิจัยโดยกรมศาสนาและวัฒนธรรม (DRC) ขององค์การบริหารทิเบตกลางตั้งแต่ปี พ.ศ. 1985 และมีการประชุมของภิกษุอาวุโสทิเบตหลายครั้ง ปราชญ์และคณะกรรมการอุปสมบทภิกษุณีตามประเพณีพุทธแบบทิเบต²⁸ ได้เสนอแนะสองทางเลือก คือ ภิกษุณีอุปสมบทโดยภิกษุสงฆ์องค์เดียวหรือให้โดยคณะสงฆ์คู่ มูลาศรวาสติวาทัง ภิกษุและ ธรรมคุปตกะ ภิกษุณี. อย่างไรก็ตาม พระภิกษุทิเบตอ้างว่าไม่มีวิธีใดที่ส่งผลให้ภิกษุณีอุปสมบทอย่างไร้ที่ติ

การประชุมศาสนาของชาวทิเบตในปี 2015 ขาดข้อสรุปในเชิงบวก กล่าวว่า แม่ชีทิเบตและหิมาลัยสามารถรับการบวชภิกษุณีใน ธรรมคุปตกะ วินัย สืบเชื้อสายตามความประสงค์ของแต่ละคน ตัวเลือกนี้ไม่น่าจะดึงดูดแม่ชีเพราะพวกเขาต้องการที่จะอยู่ใน มูลาศรวาสติวาทัง ประเพณีที่พระภิกษุทิเบตปฏิบัติ นอกจากนี้ ของพวกเขา พระภิกษุสงฆ์-ครูบอกภิกษุณีว่าการบวชนั้นรักษายากและไม่ต้องการเพราะมี พระโพธิสัตว์ และ tantric คำสาบาน.

อย่างไรก็ตาม แม่ชีชาวทิเบตและแม่ชีหิมาลัยต่างกระตือรือร้นที่จะสำเร็จหลักสูตรการศึกษาที่เข้มงวดซึ่งจะสิ้นสุดในระดับเกเซมา ภายใต้ HH the ดาไลลามะคำแนะนำและความพยายามของโครงการแม่ชีทิเบต ในปี 2012 DRC อนุมัติการมอบปริญญาเกเชมาแก่แม่ชีที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สำเร็จการศึกษาแล้ว ในปี 2019 แม่ชีทิเบตและหิมาลายันสี่สิบสี่คนได้รับปริญญาเกเชมาที่ได้รับความนับถือ²⁹ นี่เป็นก้าวย่างที่ยิ่งใหญ่สำหรับภิกษุณีและแสดงให้สังคมเห็นว่าพวกเขาสามารถสอนธรรมะได้ ผู้คนจำนวนมากในชุมชนทิเบตและต่างประเทศต่างชื่นชมยินดีกับความสำเร็จของแม่ชีชาวทิเบต³⁰

ภิกษุณีภิกษุณีบางรูปได้รับการอุปสมบทตาม ธรรมคุปตกะ วินัย จากสังฆะจีนหรือเวียดนาม ข้าพเจ้าเชื่อว่าสิ่งที่ยังขาดอยู่สำหรับพวกเขาคือโอกาสที่จะได้อยู่ในวัดร่วมกับภิกษุณีอื่นๆ ในขณะที่เราสามารถอ่านเกี่ยวกับ ศีล ด้วยตัวเองการฝึกอบรมใน ศีล และ สงฆ์ มารยาทเกิดขึ้นในชุมชน การเรียนรู้อภิสิทธิ์ ความรับผิดชอบ และความหมายของการเป็นภิกษุณี เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันกับภิกษุณี สังฆะ. ข้าพเจ้าภาวนาขอให้สถานการณ์นี้เกิดขึ้นสำหรับภิกษุณีในประเพณีทิเบต

ผลงานของแม่ชีชาวพุทธตะวันตก

แม่ชีทิเบตมีความกระตือรือร้นมากขึ้นกว่าที่เคยในการเป็นประโยชน์ต่อธรรมะและสังคม และเมื่อพวกเธอกลายเป็นเกเชมามากขึ้น สิ่งนี้ก็จะเพิ่มขึ้นเท่านั้น เราสนับสนุนพี่น้องธรรมะทิเบตและหิมาลายันของเราให้มากที่สุด เราอยู่กับพวกเขาเมื่อไปอินเดียและพวกเขาไปเยี่ยมชมอารามตะวันตกของเรา

นอกเหนือจากการมีส่วนร่วมในการศึกษาและ การทำสมาธิ, แม่ชีตะวันตกในประเพณีทิเบตปัจจุบันเขียนและแก้ไขหนังสือธรรมะและสอนที่ศูนย์ธรรมะทั่วโลก บางคนเป็นอาจารย์ในมหาวิทยาลัย บางคนเป็นนักแปลและล่าม แม่ชีชาวตะวันตกได้รับเชิญให้เป็นวิทยากรรับเชิญในชั้นเรียนของมหาวิทยาลัยเกี่ยวกับศาสนาของเอเชีย ตลอดจนอภิปรายในการอภิปรายในการประชุมในหัวข้อที่หลากหลาย ตั้งแต่ความตายและการตาย ไปจนถึงความรุนแรงในครอบครัวและการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ องค์กรต่างๆ มักขอให้เราพูดเรื่องจริยธรรมและความเห็นอกเห็นใจ ซึ่งเป็นหลักการสำคัญสองประการในพุทธศาสนา และวิธีการใช้หลักธรรมเหล่านี้ในด้านฆราวาส แม่ชีหลายคนเขียนบทความเกี่ยวกับหัวข้อเหล่านี้สำหรับสิ่งพิมพ์ในประเทศและต่างประเทศ

As มหายาน นักปฏิบัติ แม่ชีชาวตะวันตกจำนวนมากมีส่วนร่วมในโครงการที่เกี่ยวข้องกับสังคม เช่น การสอนธรรมะแก่ผู้ต้องขังในเรือนจำ และการจัดตั้งโรงเรียนในชุมชนที่ยากจนทั่วโลก พวกเขายังให้คำปรึกษาทางจิตวิญญาณและสนับสนุนฆราวาสโดยอาสาสมัครในบ้านพักรับรองพระธุดงค์ เยี่ยมบ้านสำหรับผู้สูงอายุ และดำเนินการให้พรทารก

บทบาทส่วนหนึ่งของเราคือการทำหน้าที่เป็นจิตสำนึกของสังคม ด้วยการใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย เราแสดงให้เห็นโดยตัวอย่างว่าผู้คนสามารถพอใจได้โดยไม่ต้องใช้ทรัพยากรของโลกมากเกินพอ แม่ชีชาวตะวันตกสร้างแรงบันดาลใจให้ผู้อื่นโดยอาศัยและฝึกฝนร่วมกันในอาราม Sravasti Abbey ได้รับจดหมายมากมายจากผู้คนที่บอกว่าพวกเขาได้รับแรงบันดาลใจเพียงแค่รู้ว่ามีกลุ่มแม่ชีที่ปลูกฝังสติปัญญาและความเห็นอกเห็นใจ

วัดสราวัสตี: ภิกษุณีตะวันตกในประเพณีทิเบต

หลังจากหลายปีของการเฝ้าสังเกตและฝ่าฟันความท้าทายของแม่ชีชาวตะวันตกที่อธิบายข้างต้น ฉันตัดสินใจก่อตั้ง Western สงฆ์ ชุมชนเพื่อจัดการกับพวกเขาและสนับสนุนคนรุ่นต่อไปของพระสงฆ์ในอนาคต ข้าพเจ้าแสวงหาพระสงฆ์อาวุโสชาวตะวันตกคนอื่นๆ มาร่วมด้วย แต่ทุกคนต่างก็ยุ่งอยู่กับโครงการต่างๆ ของพวกเขา อย่างไรก็ตาม ในปี พ.ศ. 1996 HH the ดาไลลามะ ได้ถวายพระพรและตั้งชื่ออารามว่า สรัสวตีเป็นที่ที่ Buddha ได้บำเพ็ญภาวนาไปยี่สิบห้าฝนและสอนพระสูตรมากมาย “วัด” หมายถึง ชุมชนของพระสงฆ์ที่ฝึกฝนร่วมกันอย่างเท่าเทียมกัน

ไม่มีองค์กรทางพุทธศาสนาขนาดใหญ่หรือผู้มีพระคุณผู้มั่งคั่งสนับสนุนการก่อตั้งวัด ผู้คนค่อยๆ ได้ยินเกี่ยวกับแผนการของฉันและสนับสนุนทุกอย่างที่ทำได้ กลุ่มฆราวาสธรรมะก่อตั้ง Friends of Sravasti Abbey (FOSA) เพื่อช่วยในเรื่องพื้นฐานที่จำเป็น เช่น การประชาสัมพันธ์ การบัญชี สิ่งอำนวยความสะดวก และอื่นๆ ในปี พ.ศ. 2003 เราซื้อที่ดินที่สวยงามพร้อมป่าและทุ่งหญ้าในเมืองนิวพอร์ต รัฐวอชิงตัน มีบ้าน โรงนา โรงจอดรถ และห้องเก็บของ อาสาสมัครทำงานอย่างหนักเพื่อเปลี่ยนสิ่งเหล่านี้เป็นสำนักงานและห้องนอนสำหรับผู้พักอาศัยและแขก และผู้รับเหมาได้เปลี่ยนโรงรถเป็น a การทำสมาธิ ห้องโถง. เมื่อมีแขกเข้ามามากขึ้นและชุมชนที่อยู่อาศัยก็เติบโตขึ้น เราจึงสร้างที่พักเพิ่มขึ้น ในปี 2013 เราได้สร้าง Chenrezig Hall ซึ่งเป็นอาคารสองชั้นที่มีห้องครัวเชิงพาณิชย์และห้องรับประทานอาหาร ห้องสมุด และห้องนอนบางห้อง

สิบเก้าปีต่อมา เรามีหมู่ภิกษุสิบสองรูป ภิกษุหนึ่งรูป ชีกฺณมาศหก (ภิกษุณีฝึกหัด) อนาคาริกาสี่รูป ศีล) และมีผู้สนใจสมัครเพิ่มเติมระหว่างทาง ขั้นตอนต่อไปคือการสร้าง Buddha ห้องโถง—วิหารหลัก เสริม การทำสมาธิ ห้องโถง ห้องเรียน และศูนย์ห้องสมุดที่จะช่วยให้เราสามารถนำเสนอการสอนให้กับผู้คนในสถานที่ต่างๆ ได้มากขึ้น และสตรีมการสอนทางออนไลน์ได้มากขึ้น

The Abbey ไม่ได้พยายามจำลองอารามทิเบตหรือสำนักชี โครงสร้างองค์กรของเราร่วมมือกับโปรแกรมการศึกษาที่เน้นการนำหลักธรรมมาประยุกต์ใช้กับชีวิตของเราเพื่อบรรลุพันธกิจในการ “สร้างสันติภาพในโลกที่วุ่นวาย” เราให้ความสำคัญกับการประพฤติปฏิบัติอย่างมีจริยธรรมและมีความสม่ำเสมอ วินัย ชั้นเรียนตลอดจนคำสอนเรื่อง ลำริม (ระยะของเส้นทาง) การฝึกคิด ตำราปรัชญา และ Tantra. ชั้นเรียนสอนโดยครูประจำถิ่นของเราสองคน พระสังเย ขะโดร³¹ และตัวฉันเอง เช่นเดียวกับอาจารย์ชาวทิเบตที่เรียนรู้

ผ่านโครงการเรือนจำของแอบบีย์ เราติดต่อกับผู้ถูกจองจำและส่งหนังสือธรรมะให้กับพวกเขา พระภิกษุไปเยี่ยมเรือนจำเพื่อสั่งสอนพระธรรม เรามีส่วนร่วมใน Youth Emergency Services ซึ่งเป็นองค์กรท้องถิ่นที่สนับสนุนเยาวชนไร้บ้าน เรามีส่วนร่วมในการสนทนาระหว่างศาสนาและให้การพูดคุยเมื่อได้รับการร้องขอจากองค์กรทางโลก ความเท่าเทียมทางเพศและการดูแลสิ่งแวดล้อมเป็นหนึ่งในค่านิยมหลักของเรา

Sravasti Abbey เติบโตขึ้นเนื่องจากความเมตตาและความเอื้ออาทรของผู้อื่น The Abbey มีพื้นฐานมาจาก "เศรษฐกิจแห่งความเอื้ออาทร"³² คำสอนธรรมะมีให้อย่างเสรีเช่นใน Buddhaถึงเวลาแล้ว เราไม่เรียกเก็บเงินผู้มาพักที่ Abbey หรือหนังสือและวัสดุธรรมะ โดยการให้ของเราอย่างอิสระ ฆราวาสย่อมตอบสนองอย่างเป็นธรรมชาติ

เราสอนฆราวาสเกี่ยวกับความสัมพันธ์ที่พึ่งพาอาศัยกันระหว่างสงฆ์และฆราวาสและความเอื้ออาทรเป็นส่วนหนึ่งของการปฏิบัติทางจิตวิญญาณอย่างไร สิ่งนี้ไม่เพียงสอดคล้องกับ วินัยแต่ยังช่วยให้ทุกคนเปลี่ยนความคิดบริโภคนิยมไปสู่การปฏิบัติที่เอื้ออาทร พระสงฆ์สนับสนุนฆราวาสด้วยการแบ่งปันธรรม และฆราวาสสนับสนุนพระสงฆ์โดย การเสนอ อาหาร เครื่องนุ่งห่ม ที่พักพิง และยารักษาโรค

พื้นที่ วินัย เป็นพื้นฐานในการจัดระเบียบทรัพยากร เราใช้ชีวิตเรียบง่ายตามแบบอย่างของ Buddha และเรียนรู้ที่จะเกิดความพอใจผ่านการศึกษาธรรมและการปฏิบัติ การบริการแก่ผู้อื่น และการทำงานกลางแจ้งในป่า

เราไม่ซื้ออาหารและกินเฉพาะสิ่งที่คนอื่นเสนอ แม้ว่าเราจะปรุงอาหารก็ตาม ในขั้นต้น สมาชิก FOSA คิดว่าสิ่งนี้จะไม่สามารถป้องกันได้ อย่างไรก็ตาม เราลองแล้วก็ไม่หายหิว ความเอื้ออาทรที่เราได้รับนั้นลึกซึ้งและเป็นแรงบันดาลใจให้เราภิกษุสงฆ์รักษาไว้ ศีล อย่างดีและหมั่นฝึกฝนตอบแทนน้ำใจของกองเชียร์

ชีวิตในชุมชนเป็นหัวใจของวัดสราวัสตี และในที่นี้เราแตกต่างจากศูนย์ธรรมที่อยู่อาศัยซึ่งพระสงฆ์อาศัยอยู่และรับประทานอาหารร่วมกับฆราวาสและอาจมาและไปได้ตามต้องการ ภิกษุที่บวชที่วัดต้องประสงค์จะสถาปนาสังฆะทางทิศตะวันตก อยู่เป็นหมู่คณะ มีส่วนเกื้อกูลแก่หมู่คณะ ดำรงธรรมและ วินัย เพื่อคนรุ่นหลัง ผู้อยู่อาศัยและแขกทุกคนมีส่วนร่วมในตารางเวลาประจำวัน ซึ่งรวมถึงสอง การทำสมาธิ เซสชัน การเสนอ บริการ (ที่คนอื่นเรียกว่า “งาน”) คำสอน ศึกษา แบ่งปันพระธรรมให้โลกรู้

ผู้ที่สนใจในการอุปสมบทปฏิบัติตามขั้นตอนการฝึกอบรมทีละน้อยเพื่อเข้าสู่ชุมชนแอบบีย์ พวกเขาเติบโตจากฆราวาสที่มีห้า ศีล ถึงอนาคาริกากับแปด ศีล แก่สามเณร ภิกษุณีก็อุปสมบทเช่นกัน ทั้งหญิงและชายใช้เวลาสองปีในการฝึกเป็นสามเณรก่อนจะไปไต้หวันเพื่ออุปสมบทเป็นภิกษุณีหรือภิกษุอย่างครบถ้วน

ภิกษุณีไต้หวันมีบทบาทสำคัญในการแปล ธรรมคุปตกะ วินัย พิธีกรรมเป็นภาษาอังกฤษและแนะนำเราในการปฏิบัติ การอุปสมบทของชรามาณีรีและชิคิกามานานั้นมอบให้โดยภิกษุณีอาวุโสของวัด เราทำพุทธะทุกๆ XNUMX เดือนและทุกๆ ปี ขันติ พิธีกรรมเป็นภาษาอังกฤษ ชุมชนของเราพบว่าพิธีกรรมเหล่านี้มีพลังมากในการเสริมสร้างการปฏิบัติทางจิตวิญญาณส่วนบุคคลและส่วนรวมของเรา เราปรารถนาที่จะอุปสมบทเป็นภาษาอังกฤษเต็มรูปแบบ ณ วัดสาวัตถีในอนาคต

วัดสราวัสตีได้จัดอบรมภิกษุณีตะวันตกสองหลักสูตร หนึ่งสอนโดยพระหวู่ยิน และอีกหนึ่งชาวพุทธตะวันตก สงฆ์ รวบรวมและสาม วินัย อบรมกับท่านอาจารย์เหิงชิง อาจารย์มหาวิทยาลัยแห่งชาติไต้หวัน น่ายินดีที่แม่ชีจำนวนหนึ่งที่เข้าร่วมหลักสูตรเหล่านี้มีส่วนร่วมอย่างแข็งขันในการจัดตั้งชุมชนแม่ชีตะวันตกในที่อื่นๆ

อารามเพิ่มเติมสำหรับแม่ชีตะวันตกกำลังค่อยๆ เกิดขึ้นในประเทศตะวันตก³³ เป็นเรื่องที่น่ายินดีที่พระสงฆ์ชาวตะวันตกจำนวนมากขึ้นเห็นคุณค่าของการก่อตั้งชุมชนของเราเองเพื่อสนับสนุนความเจริญรุ่งเรืองของธรรมะในตะวันตก ฉันหวังว่าและอธิษฐานให้ชุมชนที่กำลังเติบโตเหล่านี้จะเบ่งบานและเปิดบทใหม่ให้กับแม่ชีตะวันตกในประเพณีทางพุทธศาสนาในทิเบต

บรรณานุกรม

อติชา เซ็นเตอร์ “สำนักชีมาชิก ลับดรอน” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://atishacentre.org.au/machig-labdron-nunnery/.

เป่าฉาง. ชีวประวัติของภิกษุณี. แปลโดย Rongxi Li ใน ชีวิตของพระภิกษุและภิกษุณี. Berkeley: ศูนย์การแปลและการวิจัยทางพุทธศาสนา Numata, 2017. https://bdkamerica.org/download/1878.

แบร์ซิน, อเล็กซานเดอร์. “รายงานการประชุมว่าด้วยเชื้อสายภิกษุณี” ศึกษาพระพุทธศาสนา. เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://studybuddhism.com/en/advanced-studies/prayers-rituals/vows/conference-report-on-bhikshuni-ordination-lineages.

—. “ประวัติศาสตร์สมัยพุทธกาลและบอนในทิเบต” ศึกษาพระพุทธศาสนา. เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://studybuddhism.com/en/advanced-studies/history-culture/buddhism-in-tibet/history-of-the-early-period-of-buddhism-bon-in-tibet.

—. “ประวัติการบวชมุลสาวาสทิวาทในทิเบต” ศึกษาพระพุทธศาสนา. เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://studybuddhism.com/en/advanced-studies/history-culture/buddhism-in-tibet/history-of-the-mulasarvastivada-ordination-in-tibet.

ชาวพุทธ Nonnenklosters Shide eV เข้าถึง 28 มีนาคม 2022 https://www.shide.de/.

สถาบัน Chenrezig สถาบัน Chenrezig: พุทธศาสนาในทิเบตในออสเตรเลีย—รุ่งอรุณแห่งยุคใหม่ ประกาศ, 2011. https://www.blurb.com/b/2331315-chenrezig-institute.

คณะกรรมการอุปสมบทภิกษุณีตามประเพณีพุทธแบบทิเบต “เรื่องคณะกรรมการอุปสมบทภิกษุณี” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://www.bhiksuniordination.org/about_history.html.

โกมุนิทัด ธรรมทัต. “ชุมชนธรรมทัตตาภิกษุณี” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://www.dharmadatta.org/en/.

สำนักชี Dongyu Gatsal Ling เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://tenzinpalmo.com/.

อารามดอร์เจ ปาโม “เรื่องราวของอารามดอร์เจปาโม” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://monasteredorjepamo.org/en/monastery-dorje-pamo/.

อีแวม อินเตอร์เนชั่นแนล. “ถอยออกไป ปรมาจารย์ Jetsün Jamyang Yeshe Palmo” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://ewam.org/wp-content/uploads/2020/09/Retreat-Master-Jetsu%CC%88n-Jamyang-Yeshe-Palmo.pdf.

เอฟเอ็มที. “ชีวประวัติร่วมของ พระในธิเบตและมองโกเลีย เยเช่และ พระในธิเบตและมองโกเลีย โซปา รินโปเช” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://fpmt.org/teachers/yeshe/jointbio/.

—. “หลักสูตรและโปรแกรมการศึกษา FPMT” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://fpmt.org/education/programs/.

—. “ชีวิต 'ใหญ่' ของ Freda Bedi: บทสัมภาษณ์กับ Vicki Mackenzie” 15 มิถุนายน 2017 https://fpmt.org/in-depth-stories/freda-bedis-big-life-an-interview-with-vicki-mackenzie/.

—. “แม่ชี O.Sel.Ling: ที่พำนักสำหรับแม่ชีเก่าและใหม่” 11 มิถุนายน 2021 https://fpmt.org/fpmt-community-news/news-around-the-world/o-sel-ling-nunnery-a-haven-for-new-and-old-nuns/.

กัมโปแอบบีย์. "ยินดีต้อนรับ!" เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://gampoabbey.org/.

ฮาส, มิคาเอลล่า. “กรรม Lekshe Tsomo (Patricia Zenn): ท่องไปเพื่อการตระหนักรู้” ใน Dakini Power: สตรีวิสามัญสิบสองคนที่หล่อหลอมการถ่ายทอดพระพุทธศาสนาในทิเบตทางตะวันตก, 180–198. บอสตัน: สิ่งพิมพ์สิงโตหิมะ 2013

ฮาฟเนวิก, ฮันนา. แม่ชีพุทธทิเบต. ออสโล: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนอร์เวย์, 1989.

ฮิลเลลสัน, จอห์น. “มาริลิน ซิลเวอร์สโตน” เดอะการ์เดีย ตุลาคม 1, 1999 https://www.theguardian.com/news/1999/oct/02/guardianobituaries.

สถาบันพุทธภาษิตธรรมศาลา. “โปรแกรมการศึกษา” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://ibd.instituteofbuddhistdialectics.org/educational-programs/.

สถาบันมหายานนานาชาติ. “ประวัติไอเอ็มไอ” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://imisaṅgha.org/about-imi/imi-history/.

คากิว ซัมเย่ หลิง. “ประวัติโดยย่อของคางุ ซัมเย่ หลิง” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://www.samyeling.org/about/a-brief-history-of-kagyu-samye-ling/.

กรรม เล็กเช โซโม เอ็ด “บทสัมภาษณ์กับพระองค์ท่าน ดาไลลามะ.” ใน Sakyadhītā: ธิดาของ Buddha, 267–276. นิวยอร์ก: สิ่งพิมพ์สิงโตหิมะ 1988

—. “ฤกษ์ดี กำเนิดศากยทิตา” สมาคมสตรีชาวพุทธนานาชาติศากยทิตา ครั้งที่ 16 เลขที่ 1 (ฤดูร้อน 2007): 2–6 https://sakyadhita.org/docs/resources/newsletters/16-1-2007.pdf.

มาร์ติน, แดน. “ภาพลวงตาของผู้หญิง? การวิจัยเกี่ยวกับชีวิตของผู้นำสตรีที่ประสบความสำเร็จทางวิญญาณแห่งศตวรรษที่ 11 และ 12” ใน ผู้หญิงในทิเบต, แก้ไขโดย Janet Gyatso และ Hanna Havnevik, 49–82. นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย 2005

แมคเคนซี่, วิกกี้. ถ้ำในหิมะ: การแสวงหาการตรัสรู้ของผู้หญิงตะวันตก นิวยอร์ก: Bloomsbury Publishing, 1998

- ชีวิตปฏิวัติของ Freda Bedi: สตรีนิยมชาวอังกฤษ, ชาตินิยมอินเดีย, แม่ชีพุทธ โบลเดอร์: Shambhala Publications, 2017

วิทยาลัยไมตรีภา. เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://maitripa.org/.

อาราม Mindrolling ในอินเดีย "การบริหาร." เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://www.mindrolling.org/administration/.

มหาวิทยาลัยนโรภา. “ปรมาจารย์แห่งเทพ” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://www.naropa.edu/academics/graduate-academics/divinity/.

งาวังโชดรอน. “สำนักชีอายุ 325 ปี อันเลื่องชื่อ สร้างใหม่ มีพระอุโบสถ และอุปสมบทภิกษุณี 783 รูป” จดหมายข่าว Sakyadhita 6 ไม่ 1 (1995): 2-12 https://sakyadhita.org/docs/resources/newsletters/6.1.1995.pdf.

Pasang Wangdu และ Hildegard Diemberger dBa' bzhed: พระราชดำรัสเรื่องการนำของ Buddhaหลักคำสอนของทิเบต เวียนนา: Verlag Der Österreichischen Akademie der Wissenschaften, 2000

เปมา ฉล่ง. เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://www.pemacholingcommunity.org/.

ไพรซ์-วอลเลซ, ดาร์ซี. “สำรวจประเด็นขัดแย้งของแม่ชีที่ได้รับการแต่งตั้งอย่างเต็มที่ในประวัติศาสตร์ทิเบต” ในหัวข้อ “สตรีพุทธร่วมสมัย: การไตร่ตรอง การแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม และการกระทำในสังคม: การประชุมนานาชาติศากยธิตา ครั้งที่ 15 เรื่องสตรีชาวพุทธ” (พ.ศ. 2017) เรียบเรียงโดย กรรม เล็กเช โซโม, 227–237. เทววิทยาและศาสนาศึกษา: ทุนการศึกษาคณะ 6. https://digital.sandiego.edu/thrs-faculty/6.

สถาบัน Rangjung Yeshe "เรียนจบ." เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://ryi.org/programs/graduate.

ราว จงยี่. หวัง ซี ตั้นหวู่ ต้าเฉิง เจิ้งลี่ จือ ซั่ว ปิง เซียวจี 王錫《頓悟大乘政理決》序說並校記 (คำนำและคำอธิบายประกอบของ "คำพิพากษาเกี่ยวกับหลักการที่แท้จริงของยานอันยิ่งใหญ่แห่งการตรัสรู้โดยฉับพลัน") ของหวังซี CBETA B35 หมายเลข 195. http://tripitaka.cbeta.org/B35n0195_001.

รอลอฟฟ์, คาโรล่า. การอุปสมบทของภิกษุณีในพระไตรปิฎก: ความเป็นไปได้ของการฟื้นคืนชีพของ มูลาศรวาสติวาทัง ภิกษุณีวงศ์. ฮัมบูร์ก: โครงการ Verlag, 2021

สังฆะ วัดพุทธโอฬาร. เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://monasterobuddhista.it/en/.

ชไนเดอร์, นิโคลา. “การอุปสมบท จ่าสลองหม่า ท้าทายการสั่งสอน?” ใน ทบทวนพิธีกรรมในโลกทิเบตที่เปลี่ยนแปลงไป, 2012. hal-03210269. https://hal.archives-ouvertes.fr/hal-03210269/document.

วัดสราวัสดิ. “ท่านซังเย คาโดร” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://sravastiabbey.org/community-member/sangye-khadro/.

เทนซิน ปาลโม “คณะสงฆ์ที่ถูกลืม: ความท้าทายสำหรับภิกษุณีที่ไม่ใช่ชาวหิมาลัยในประเพณีทิเบต” ในหัวข้อ “ความเห็นอกเห็นใจและความยุติธรรมทางสังคม: การประชุมนานาชาติศากยธิตาว่าด้วยสตรีชาวพุทธ ครั้งที่ 14” (พ.ศ. 2015) เรียบเรียงโดย กรรม เล็กเช โซโม, 126–126. เทววิทยาและศาสนาศึกษา: ทุนการศึกษาคณะ 5. https://digital.sandiego.edu/thrs-faculty/5.

ชาวพุทธตะวันตก สงฆ์ การชุมนุม. เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://www.monasticgathering.com/.

สำนักชีทอซัมลิง. “สำนักแม่ชีและสถาบัน” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://thosamling.com/nunnery-and-institute/.

Thubten Chodron, “แบบอย่างของทิเบตสำหรับการอุปสมบทหลากหลาย” ใน ศักดิ์ศรีและวินัย : ฟื้นการอุปสมบทของภิกษุณี, แก้ไขโดย Thea Mohr และ Jampa Tsedroen, 183–194 Somerville: Wisdom Publications, 2010.

—, เอ็ด ดอกของธรรมะ : ดำรงอยู่เป็นภิกษุณี. ภิกษุณี ทับเตน โชดรอน. เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://thubtenchodron.org/books/blossoms-of-the-dharma/.

—, เอ็ด การเตรียมตัวบวช: ข้อคิดสำหรับชาวตะวันตกที่กำลังพิจารณา สงฆ์ การอุปสมบทในพระพุทธศาสนาแบบธิเบต ภิกษุณี ทับเตน โชดรอน. เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://thubtenchodron.org/books/preparing-for-ordination/.

—. “การปฏิบัติธรรม” วัดสราวัสดิ. 1 มีนาคม 2021 https://sravastiabbey.org/the-practice-of-generosity/.

โครงการแม่ชีทิเบต “ปริญญาเกเชมา” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://tnp.org/geshema-degree/.

ซาดรา คอมมอนส์. “แอนเซอร์เม็ท เอ” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://commons.tsadra.org/index.php/Ansermet,_A..

มูลนิธิซาดรา เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://www.tsadra.org/.

ตูชิตา การทำสมาธิ ศูนย์กลาง. “หลักสูตรเตรียมความพร้อมก่อนบวช” เข้าถึงเมื่อ 28 มีนาคม 2022. https://tushita.info/programs/pre-ordination-course/.

วิลลิส ม.ค. “ซิสเตอร์แม็กซ์: ทำงานให้คนอื่น” Mandalaพฤษภาคม 1996 https://fpmt.org/mandala/archives/older/mandala-issues-for-1996/may/sister-max-working-for-others/.

อู๋ หยิน. การเลือกความเรียบง่าย: อรรถกถาของภิกษุณีประติโมกษะ. แปลโดย Jenny Shih แก้ไขโดย Thubten Chodron โบลเดอร์: สิ่งพิมพ์สิงโตหิมะ 2001

---

1. ฉันใช้คำว่า "ตะวันตก" เพื่ออ้างถึงผู้ที่มาจากหรืออาศัยอยู่ระยะยาวในอเมริกา ยุโรป และออสตราเลเซียเป็นหลัก คนเหล่านี้อาจเป็นเชื้อชาติเอเชียหรือแอฟริกัน แต่พวกเขาอาศัยอยู่ทางทิศตะวันตก ในขณะที่ผู้คนจากเอเชียตะวันออกและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ได้บวชในประเพณีทิเบตและยังถือว่าเป็นบุคคลภายนอกในประเพณีทิเบต สงฆ์ สถาบันมักเติบโตเป็นชาวพุทธหรืออาศัยอยู่ในประเทศที่มีประชากรชาวพุทธจำนวนมาก ↩

2. "พระในธิเบตและมองโกเลีย” เป็นชื่อที่ให้เกียรติสำหรับ a ครูสอนจิตวิญญาณ. “รินโปเช” หมายถึง “ผู้ล้ำค่า” และเป็นฉายาที่เพิ่มเข้าไปในชื่อของผู้ที่กลับชาติมาเกิด ที่สุด, เจ้าอาวาสหรือครูที่เคารพนับถืออย่างกว้างขวาง ↩

3. หลังจาก Buddhaกำลังผ่านเข้าสู่ ปรินิพพานที่แตกต่างกัน วินัย สืบเชื้อสายมาจากพระพุทธศาสนาแผ่ขยายไปในเอเชีย สามเชื้อสายที่ยังหลงเหลืออยู่คือ เถรวาท ตามมาในเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ที่ ธรรมคุปตกะ ตามมาในจีน ไต้หวัน เกาหลี และเวียดนาม และ มูลาศรวาสติวาทัง ตามมาในทิเบต มองโกเลีย และเทือกเขาหิมาลัย ↩

4. Pasang Wangdu และ Diemberger (2000), 73; เรา, CBETA B35, no. 195. ↩

5. ข้อยกเว้นประการหนึ่งคือ อาราม Samding สร้างขึ้นในต้นศตวรรษที่ XNUMX โดยมีพระภิกษุและภิกษุณีนำโดยผู้หญิงที่จุติมา พระในธิเบตและมองโกเลีย, ดอร์เจ พาโม. ชาติปัจจุบันของเธอได้กลับไปเป็นฆราวาส (Havnevik 1989, 78) ตัวอย่างร่วมสมัยอื่น ๆ ได้แก่ Samten Tse Retreat Center ก่อตั้งขึ้นในปี 1993 โดย Mindrolling Jetsun Khandro Rinpoche หญิงที่จุติมา พระในธิเบตและมองโกเลีย ซึ่งทำหน้าที่เป็นพระอุโบสถและมัคคุเทศก์ทางจิตวิญญาณ เธอยังมีส่วนร่วมในการดำเนินการวัด Mindrolling ในเครือควบคู่ไปกับพระ อีกแห่งคือสำนักชี Dongyu Gatsal Ling ซึ่งก่อตั้งโดย Jetsunma Tenzin Palmo ในปี 2000 ดูอาราม Mindrolling และสำนักชี Dongyu Gatsal Ling ↩

6. ฮาฟเนวิก (1989), 40, 51. ↩

7. แม็คเคนซี่ (2017). ↩

8. Hillelson (1999 .) ↩

9. วิลลิส (1996). ↩

10. “เกเช” แปลว่า “เพื่อนผู้มีคุณธรรม” ในโรงเรียนศากยะและเกลูก ชื่อนี้มอบให้ a สงฆ์ ซึ่งได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิตเทียบเท่าปรัชญาพุทธ ซึ่งต้องใช้เวลาศึกษาอย่างเข้มข้นสิบห้าถึงยี่สิบห้าปี เทียบเท่าในโรงเรียน Nyingma และ Kagyu คือระดับ khenpo ↩

11. สถาบันมหายานนานาชาติ. ↩

12. แม่ชีชาวตะวันตกมักไม่ชอบคำว่า "แม่ชี" หรือ "คอนแวนต์" และเรียกชุมชนของพวกเขาว่า "อาราม" หรือ "วัด" ↩

13. อารามดอร์เจ ปาโม ↩

14. ซาดรา คอมมอนส์. ↩

15. คากิว ซัมเย่ หลิง. ↩

16. วัดกัมโปมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่มีภิกษุณีตะวันตกเปมะโชดรอนเป็นครูใหญ่ เธออายุมากแล้วและใช้เวลาส่วนใหญ่ไปพักผ่อนในโคโลราโด สหรัฐอเมริกา เธอไปสอนที่วัดกัมโปเป็นเวลาหกสัปดาห์ถึงสามเดือนทุกปี ดู อารามกัมโป ↩

17. กรรม Lekshe Tsomo (2007 .) ↩

18. ชาวพุทธตะวันตก สงฆ์ การชุมนุม. ↩

19. สิ่งพิมพ์รวม เลือกความเรียบง่าย ความเห็นเดียวเกี่ยวกับ ธรรมคุปตกะ วินัย ภิกษุณี ประติโมกข์ มีให้บริการเป็นภาษาอังกฤษ การเตรียมตัวบวช: ข้อคิดสำหรับชาวตะวันตกที่กำลังพิจารณา สงฆ์ อุปสมบทตามประเพณีพุทธแบบทิเบต และ ดอกของธรรมะ : ดำรงอยู่เป็นภิกษุณี. ↩

20. ตูชิตา การทำสมาธิ ศูนย์. ↩

21. สำนักชีทอซัมลิง. ↩

22. FPMT "หลักสูตรและโปรแกรมการศึกษา FPMT" ↩

23. สถาบัน Rangjung Yeshe ↩

24. วิทยาลัยไมตรีภา. ↩

25. มหาวิทยาลัยนโรภา. ↩

26. มูลนิธิซาดรา ↩

27. เทนซิน พัลโม (2015). ↩

28. กรรมการคือ พระอาจารย์เทนซิน พัลโม, เปมา โชดรอน, กรรม Lekshe Tsomo, Jampa Tsedroen, Kunga Chodron และตัวฉันเอง ภิกษุอาวุโสชาวไต้หวันสองคน พระหวู่อิน พระสงฆ์สมาคมพุทธสากลผู้ทรงคุณวุฒิในไต้หวัน และพระอาจารย์เหิงชิง ศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัยแห่งชาติไต้หวัน ทำหน้าที่เป็นที่ปรึกษา ↩

29. ขณะนี้การสอบคัดเลือกถูกระงับเนื่องจากโควิด ↩

30. พระเกเชหญิงคนแรก คือ พระเคลซัง วังโม จากเยอรมนี ศึกษาที่ IBD และได้รับปริญญาเกชีจากสถาบันนั้นในปี 2011 ปัจจุบันท่านสอนธรรมะในธรรมศาลา ↩

31. พระสังเยคาโดรได้รับการอุปสมบทเป็นสามเณรในปี พ.ศ. 1974 และบรรพชาภิกษุณีในปี พ.ศ. 1988 และเป็นหนึ่งในภิกษุณีตะวันตกยุคแรก ๆ ที่อาศัยอยู่ที่วัดดอร์เจปาโม เธอกลายเป็นผู้อยู่อาศัยใน Sravasti Abbey ในปี 2019 ดู Sravasti Abbey ↩

32. ทับเตน โชดรอน (2021). ↩

33. เราไม่รู้ทั้งหมด แต่บางตัวอย่างคือ Pema Choling สงฆ์ ชุมชนและชุมชนแม่ชี Dharmadatta ในสหรัฐอเมริกา แม่ชี Shide ในเยอรมนี ชุมชนแม่ชี Chenrezig ในออสเตรเลีย และ สังฆะ สมาคม Onlus ในอิตาลี อารามสำหรับพระสงฆ์ชาวตะวันตกมีอยู่แล้วในฝรั่งเศสและออสเตรเลีย และชุมชนของภิกษุณีตะวันตกก็กำลังเริ่มต้นขึ้นในสเปนและออสเตรเลียด้วย ↩