แรงบันดาลใจในการบวช

มหาบดี: คุณรู้จักศาสนาพุทธตอนอายุเท่าไหร่?

หลวงพ่อทับเตนโชดรอน (วทช.): ฉันอายุ 24 ปี ฉันกำลังสอนโรงเรียนประถมในลอสแองเจลิสและกำลังจะเรียนต่อในระดับบัณฑิตศึกษา

มหาบดี: พูดถึงเหตุผลที่มาเป็นภิกษุณีได้มั้ยคะ?

VTC: ฉันเติบโตขึ้นมาในช่วงสงครามเวียดนาม และในฐานะเด็ก ฉันมีคำถามมากมาย ฉันสงสัยว่าทำไมรัฐบาลของเราจึงทำสงครามเพื่ออยู่อย่างสงบสุข ฉันสงสัยว่าจุดประสงค์ของชีวิตคืออะไร ฉันไม่พบคำตอบสำหรับคำถามประเภทนี้จากผู้ใหญ่ เช่น พ่อแม่ ครอบครัว เพื่อนหรือครู ไม่มีใครสามารถให้คำตอบที่ทำให้ฉันพอใจได้

เมื่อฉันไปหาคนเคร่งศาสนาในชุมชน คำตอบของพวกเขาก็ไม่สมเหตุสมผลสำหรับฉันเช่นกัน ฉันไม่เข้าใจความคิดของพวกเขาเกี่ยวกับพระเจ้าและถามว่า “ทำไมพระเจ้าถึงสร้างโลก? ถ้าพระองค์ทรงสร้างมันขึ้นมา ทำไมพระองค์ไม่ทำงานได้ดีกว่านี้” ฉันไม่สามารถเข้าใจได้ ดังนั้นเมื่อฉันเรียนมหาวิทยาลัย ฉันละทิ้งศาสนาโดยสิ้นเชิง แม้ว่าคำถามเหล่านั้นจะยังคงอยู่ ต่อมาเมื่อตอนที่ฉันเรียนปริญญาโทและสอนอยู่ที่ LA ฉันเห็นใบปลิวเกี่ยวกับa การทำสมาธิ นำโดยพระทิเบต XNUMX รูป จึงตัดสินใจไป ฉันกำลังจะไปแค่ส่วนหนึ่งของหลักสูตร แต่ฉันก็ต้องอยู่ต่อทั้งสามสัปดาห์เพราะมันน่าสนใจมาก สิ่งหนึ่งที่พวกเขาพูดคือ “คุณไม่จำเป็นต้องเชื่อทุกสิ่งที่เราพูด” ฉันชอบสิ่งนั้นมาก เพราะฉันเบื่อมากที่มีคนมาบอกฉันว่าความจริงคืออะไรและควรเชื่ออะไร แทนที่, พระในธิเบตและมองโกเลีย Yeshe และ Zopa Rinpoche กล่าวว่า "เราแค่สอนคุณ คุณคิดเกี่ยวกับมันและดูว่ามันสมเหตุสมผลสำหรับคุณหรือไม่ คุณตัดสินใจด้วยตัวเอง”

เมื่อข้าพเจ้าได้ยินคำสอนและเริ่มนั่งสมาธิ ข้าพเจ้าเห็นว่าพวกเขาบรรยายชีวิตข้าพเจ้า แม้ว่า Buddha มีชีวิตอยู่เมื่อ 2,600 ปีก่อน สิ่งที่เขากำลังพูดถึงใช้กับผมในอเมริกายุคใหม่

ฉันไปที่นี่ การทำสมาธิ แน่นอนในฤดูร้อนปี 1975 และควรจะกลับไปสอนฤดูใบไม้ร่วงนั้น แต่พุทธศาสนาส่งผลกระทบอย่างมากต่อฉันจนแทนที่จะกลับไปทำงาน ฉันลาออกจากงานและไปเนปาล ในปี พ.ศ. 1975 เป็นเรื่องยากมากที่จะหาครูสอนธรรมะเป็นภาษาอังกฤษในอเมริกา ทุกอย่างเป็นภาษาจีน ญี่ปุ่น หรือเวียดนาม และฉันไม่รู้ภาษาเหล่านั้นเลย ครูของฉันพูดภาษาอังกฤษได้ แต่พวกเขาอาศัยอยู่ที่เนปาล ดังนั้นฉันจึงไปครึ่งโลกเพื่อรับการสอน นั่นคือสิ่งที่ฉันต้องทำ

มหาบดี: ทำไมคุณถึงเลือกพุทธศาสนาในทิเบต?

VTC: ตอนแรกไม่รู้ว่ามีประเพณีทางพุทธศาสนาต่างกัน ทั้งหมดที่ฉันรู้คือฉันไปพบอาจารย์เหล่านี้และพวกเขาก็ช่วยฉัน ฉันจึงกลับมาครั้งแล้วครั้งเล่า ฉันไม่เคยรู้เลยจนกระทั่งต่อมามากว่ามีประเพณีที่แตกต่างกัน แต่ฉันพอใจกับสิ่งที่ครูเหล่านี้พูดและวิธีที่พวกเขาแนะนำเรา ดังนั้นฉันจึงไม่รู้สึกว่าจำเป็นต้องตรวจสอบประเพณีทางพุทธศาสนาอื่น ๆ ก่อนตัดสินใจว่าจะปฏิบัติอะไร

มหาบดี: ก่อน และ หลัง พบ พระพุทธศาสนา ต่างกันอย่างไร ?

VTC: ความแตกต่างมหาศาล! ก่อนหน้านี้ฉันสับสนมากเพราะโลกไม่สมเหตุสมผล พุทธศาสนาให้โลกทัศน์แก่ฉันที่สามารถอธิบายประสบการณ์ชีวิตของฉันได้ เหตุใดสิ่งต่าง ๆ จึงเป็นเช่นนั้น และสิ่งที่ฉันสามารถทำได้เพื่อทำงานกับความคิดและอารมณ์ของฉันอย่างสร้างสรรค์ การเปลี่ยนแปลงอย่างหนึ่งก็คือฉันเลิกสับสน การเปลี่ยนแปลงอีกประการหนึ่งคือตอนที่ฉันเรียนมหาวิทยาลัยพร้อมกับความสับสน (ฉันเป็นใคร ฉันอยากทำอะไร ไม่มีใครรักฉัน เด็กส่วนใหญ่รู้สึกอย่างไรเมื่อพวกเขากำลังเข้าสู่วัยผู้ใหญ่) บางครั้งฉันก็รู้สึกหดหู่ใจเพราะฉันไม่ได้ ไม่เข้าใจว่าเป้าหมายของชีวิตคืออะไร ตั้งแต่ฉันได้พบกับศาสนาพุทธ โรคซึมเศร้าก็ไม่ใช่ปัญหา เพราะศาสนาพุทธเป็นผู้กำหนดจุดประสงค์และความหมายของชีวิต และยังมีเรื่องดีๆ ที่เราสามารถทำได้ มันทำให้แตกต่างกันมาก!

พระพุทธศาสนาก็ช่วยฉันมากด้วย ความโกรธ. ฉันมีความอดทนต่อผู้คนมากขึ้น ยอมรับผู้อื่นและตัวฉันเองมากขึ้น ฉันยังมีหนทางอีกยาวไกล แต่มีความคืบหน้า

มหาบดี: อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้คุณมาเป็นแม่ชี?

VTC: สิ่งที่กระทบกระเทือนต่อคำสอนของพระพุทธศาสนาจริงๆ คือ ความคิดที่ว่าความสุขและความทุกข์มาจากจิตใจของเรา ไม่ใช่จากภายนอก ดิ Buddha ยังชี้ให้เห็นถึงความเห็นแก่ตัว ความโกรธและ ความผูกพัน เป็นเหตุแห่งทุกข์ซึ่งข้าพเจ้าไม่เคยคิดมาก่อน ฉันคิดเสมอว่า ความผูกพัน วิเศษมาก เมื่อฉันได้ยิน Buddhaกำลังสอนและดูประสบการณ์ของผม ผมคิดว่า Buddha ถูกต้องจริงๆ ความไม่รู้ ความโกรธและ ความผูกพัน ทำให้เกิดทุกข์ นั่นเป็นความจริง. คำสอนเรื่อง กรรม ยังสมเหตุสมผลกับฉัน เมื่อฉันโตขึ้น ฉันสงสัยว่า “ทำไมสิ่งต่าง ๆ ถึงเป็นเช่นนี้? ทำไมฉันถึงเกิดมาเป็นฉัน” ฉันเติบโตขึ้นมาในอเมริกาและรู้จักผู้คนที่ยากจนในโลกนี้ และฉันก็คิดอยู่เสมอว่า “ทำไมฉันถึงมีชีวิตที่สะดวกสบายเช่นนี้? ฉันรู้สึกไม่ถูกต้อง มันดูไม่ยุติธรรม ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้” เมื่อฉันได้ยินเกี่ยวกับ กรรมที่อธิบายให้ฉันฟังว่าสถานการณ์ในปัจจุบันมีวิวัฒนาการอย่างไร และเมื่อข้าพเจ้าได้ยินถึงความสงสารและ โพธิจิตต์มันอธิบายให้ฉันฟังว่าฉันสามารถทำอะไรได้บ้างเพื่อเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ เพราะฉันรู้สึกว่าทรัพยากรควรได้รับการแจกจ่ายอย่างเท่าเทียมกันมากขึ้น พระพุทธศาสนาให้ทางปฏิบัติแก่ข้าพเจ้า เป็นแนวทางให้ข้าพเจ้าปฏิบัติตาม

มหาบดี: หนังสือพุทธเล่มไหนที่กระทบใจคุณมากที่สุด?

VTC: ฉันต้องพูด พระในธิเบตและมองโกเลีย หนังสือของซองคาปา ลำริม Chenmo หรือขั้นตอนของเส้นทางสู่การตรัสรู้ มีผลกระทบต่อฉันมากที่สุด ในนั้นเขาได้วางคำสอนหลักของพระสูตรและข้อคิดเห็นทั้งหมดไว้ในเส้นทางที่ค่อยเป็นค่อยไป เมื่อ Buddha ทรงสอนเขาพเนจรและให้คำสอนต่าง ๆ แก่ผู้คนต่าง ๆ ตามนิสัยของพวกเขา ตอนนี้เรามี เข้า สำหรับพระสูตรทั้งหมด แต่เราไม่รู้ว่าจะเรียนอะไรก่อน เรียนอะไรต่อไป และเข้ากันได้อย่างไร ลำริม เฉินโม่ นำเสนอพระธรรมเทศนาอย่างมีระเบียบ คุณคนแรก รำพึง เรื่องนี้แล้วคุณ รำพึง ในเรื่องนั้นเป็นต้น. ฉันขอขอบคุณแนวทางที่เป็นระบบ

อีกอย่างหนึ่งที่ดึงดูดใจข้าพเจ้าให้สนใจพระพุทธศาสนาก็คือ พระพุทธศาสนามีวิธีฝึกจิตและเปิดใจ ตัวอย่างเช่น มีคนพูดว่า “จงรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง” แต่ฉันไม่เห็นมีใครทำ และฉันก็ทำไม่ได้เช่นกัน คุณไม่สามารถบอกตัวเองว่า “ฉันต้องรักทุกคน” นั่นไม่ได้เปลี่ยนความรู้สึกของคุณ แต่อะไร พระในธิเบตและมองโกเลีย ซองคาปาทำคือเขาเอาคำสอนทางพุทธศาสนามาจัดเรียงเพื่อให้คุณเห็นวิธีการเปลี่ยนความคิดของคุณ พระองค์ทรงแสดงวิธีการเห็นสิ่งมีชีวิตอื่นด้วยความรักใคร่มากขึ้น และวิธีพัฒนาอุเบกขา ความรัก และความเมตตาต่อพวกเขา เขาสอนวิธีการอย่างแน่นอน รำพึง เพื่อพัฒนาความรู้สึกเหล่านั้น ฉันชอบมันมากเพราะเราต้องการวิธีฝึกฝนเพื่อเปลี่ยนวิธีคิดและความรู้สึกของเรา เราไม่สามารถพูดได้ว่า “ฉันควรจะอดทน ฉันควรจะรักพวกเขา” การบอกตัวเองว่าเราควรรู้สึกอย่างไรไม่ได้เปลี่ยนความรู้สึกของเรา เราต้องการวิธีการมองเข้าไปในจิตใจของเราเพื่อให้เข้าใจว่าสิ่งที่เรารู้สึกนั้นไม่ถูกต้อง เมื่อฉันโกรธ ฉันไม่ได้รับรู้ความเป็นจริงอย่างถูกต้อง นั่นเป็นเหตุผลที่ฉัน ความโกรธ เป็นสิ่งที่ควรละทิ้ง เพราะไม่รับรู้สิ่งที่เป็นอยู่ วิธีวิเคราะห์เพื่อพิจารณาและเปลี่ยนแปลงความคิดแบบนี้มีประโยชน์มากสำหรับฉัน

มหาบดี: ประโยคไหนที่น่าจดจำที่สุดจากอาจารย์ของคุณ?

VTC: มีอยู่สองอย่างที่นึกออก ครั้งหนึ่ง พระในธิเบตและมองโกเลีย ใช่เธอขอให้ฉันเป็นผู้นำ การทำสมาธิ คอร์ส. ฉันเป็นแม่ชีใหม่ในเวลานั้นและไม่ได้รู้สึกว่าฉันรู้มากหรือแบ่งปันกับคนอื่นมากนัก ดังนั้นฉันจึงไปที่ พระในธิเบตและมองโกเลีย และพูดว่า “ฉันทำไม่ได้ ฉันรู้ไม่มากพอ” พระในธิเบตและมองโกเลีย มองตรงมาที่ฉันแล้วตอบว่า “คุณเห็นแก่ตัว” ว้าว! นั่นเป็นเรื่องที่น่าตกใจ ดังนั้นความหมายสำหรับฉันคือแม้ว่าฉันจะไม่ใช่ พระโพธิสัตว์ฉันยังควรช่วยในทุกวิถีทางที่ทำได้ แทนที่จะปฏิเสธที่จะพยายาม นั่นสร้างผลกระทบกับฉันจริงๆ

ฉันจำได้ชัดเจนมากอีกครั้งหนึ่งเมื่อ พระในธิเบตและมองโกเลีย กำลังพูดคุยกับทุกคน สังฆะ. เขาหยิบลูกปัดอธิษฐานขึ้นมาแล้วพูดว่า “คุณ มนต์ ควรจะเป็น: ฉันเป็นคนรับใช้ของผู้อื่น ฉันเป็นคนรับใช้คนอื่น ฉันเป็นคนใช้ของคนอื่น” เขาคลิกลูกปัดของเขาและพูดว่า “นี่คือสิ่งที่คุณควรจำไว้ครั้งแล้วครั้งเล่า”

มหาบดี: การสอนระดับประถมศึกษาช่วยสอนธรรมะได้หรือไม่?

VTC: ฉันมักจะเรียนรู้วิธีการสอน เมื่อฉันเรียนวิชาการศึกษา มันเป็นช่วง Open Classroom พวกเขาสนับสนุนให้ครูให้นักเรียนได้สำรวจและเรียนรู้ตามความสนใจ จึงอาจมีอิทธิพลต่อข้าพเจ้าในแง่ของการมีกลุ่มสนทนาธรรมมากมาย แต่ข้าพเจ้ามิได้เอาความรู้ใดๆ เกี่ยวกับการสอนมาใช้ในการสอนธรรม

มหาบดี: หลังจากบวชแล้ว คุณเคยอ่านพระคัมภีร์อีกไหม?

VTC: ฉันไม่เคยอ่านพระคัมภีร์อีกเลยหลังจากบวชแล้ว แต่ศาสนาพุทธช่วยให้ฉันเข้าใจคำสอนของศาสนายิวและศาสนาคริสต์ได้ดีกว่าที่ฉันเคยพบมาก่อนจะได้พบกับธรรมะ แต่ผมไม่เคยสนใจพระคัมภีร์มากนัก เลยไม่ได้อ่าน เมื่อฉันยังเด็ก ฉันพยายามอ่าน และไปโรงเรียนวันอาทิตย์ แต่นั่นทำให้ฉันมีคำถามมากขึ้น แต่ฉันต้องเคารพที่ความเชื่อทางศาสนาเหล่านั้นช่วยเหลือผู้อื่น ตัวอย่างเช่น ฉันเพิ่งไปประชุมภิกษุภิกษุณี-คาทอลิก แม่ชีคาทอลิกเป็นผู้หญิงที่ยอดเยี่ยม และบางคนก็บวชมาสี่สิบห้าสิบปีแล้ว พวกเขาเป็นคนที่มีความซื่อสัตย์สุจริตและมีจิตวิญญาณที่ลึกซึ้งซึ่งพวกเขาได้รับจากพระคัมภีร์ ที่น่าสนใจคือพวกเขาต้องการเรียนรู้จากเราชาวพุทธเกี่ยวกับวิธีการควบคุมจิตใจและวิธีทำงานกับอารมณ์ พวกเขาถามคำถามมากมายในแนวนั้น

มหาบดี: คุณคิดอย่างไรกับเหตุการณ์ 9-11 และสงครามอิรักในฐานะผู้ปฏิบัติศาสนาพุทธ?

VTC: ฉันไม่สามารถบอกใครได้ว่าการเมืองของพวกเขาเป็นอย่างไร ยอดวิว ควรจะเป็น เพราะนั่นไม่ใช่หน้าที่ของฉัน ชาวพุทธอาจมีความหลากหลายทางการเมือง ยอดวิว. อย่างไรก็ตาม คำสอนของศาสนาพุทธสามารถช่วยให้เราเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นและทำให้เราตอบสนองได้อย่างเหมาะสม เมื่อเราถูกทำร้าย Buddha แนะนำให้เราถามตัวเองว่า “ฉันทำอะไรเพื่อให้ตัวเองอยู่ในสถานการณ์นี้” แทนที่จะดูถูกคนอื่น ความหวังของฉันคือการที่อเมริกาจะไตร่ตรองตนเองเกี่ยวกับสิ่งที่เราทำในความสัมพันธ์กับประเทศอื่น ๆ ที่ยั่วยุให้เกิดความเกลียดชังต่อเราอย่างมาก หากเราไตร่ตรองถึงนโยบายทางเศรษฐกิจและการเมืองของเรา หากเราตรวจสอบบางสิ่งที่ CIA ได้ทำ เราอาจค้นพบว่าเหตุใดประเทศอื่นๆ จึงไม่ไว้วางใจเรา ในสงครามอิรักในปัจจุบัน เห็นได้ชัดว่าเราไม่ได้รับการสนับสนุนจากประชาคมระหว่างประเทศ ทำไม สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมก่อนหน้านี้ของเราที่มีต่อประเทศอื่น

มันจะเป็นประโยชน์ที่จะไตร่ตรองแรงจูงใจของเรา ดิ Buddha บอกว่าเราควรพยายามมีแรงจูงใจที่แท้จริง บริสุทธิ์ ไม่ใช่เห็นแก่ตัวหรือของปลอมที่ดูดี แต่แท้จริงแล้วทุจริต ในกรณีของสงครามอิรัก เรากำลังบอกว่าเราต้องการปลดปล่อยชาวอิรัก แต่ฉันจำไม่ได้ว่าชาวอิรักคนใดขอให้เราปลดปล่อยพวกเขา เป็นที่ชัดเจนว่าสหรัฐฯ กำลังทำอยู่ ประการแรก เพราะมันต้องการให้น้ำมันของอิรักสนับสนุนวิถีชีวิตที่หรูหราของเรา และประการที่สอง เราต้องการฐานทัพในตะวันออกกลาง เพื่อที่เราจะสามารถคุกคามประเทศอื่นๆ ได้ ด้วยวิธีนี้พวกเขาจะไปพร้อมกับนโยบายเศรษฐกิจของเราเพื่อให้เราสามารถมีความร่ำรวยมากขึ้น ด้วยแรงจูงใจแบบนั้น ไม่น่าแปลกใจเลยที่ประเทศอื่นๆ จะไม่เชื่อใจเรา

ฉันคิดว่าเราต้องพิจารณาไลฟ์สไตล์ผู้บริโภคของเราด้วยเช่นกัน เราเป็นประชากรส่วนน้อยของโลก แต่เราใช้ทรัพยากรของโลกจำนวนมหาศาล นั่นไม่ถูกต้อง ดิ Buddha สอนให้เราเคารพผู้อื่น หากเราดูแลผู้อื่นและสังคมโดยทั่วไปเท่านั้นที่เราจะมีความสุขได้จริงๆ โลกเชื่อมต่อถึงกันมากในตอนนี้ ถ้าเราใส่ใจผู้คนในประเทศอื่นๆ และตอบสนองความต้องการของพวกเขา แทนที่จะเอาเปรียบพวกเขา เราก็มีความสุขได้ หลักการทางพุทธศาสนาที่แตกต่างกันเหล่านี้สามารถนำไปใช้กับสถานการณ์ปัจจุบันได้

ช่างวิเศษเหลือเกินถ้าเราชาวอเมริกันได้เรียนรู้และช่วยเหลือผู้คนในประเทศอื่น ๆ ตามวัฒนธรรมและระบบค่านิยมของพวกเขาจริงๆ แทนที่จะพยายามทำให้ทุกคนเป็นนายทุนเหมือนเรา เนื่องจากความแตกต่างในค่านิยมและวัฒนธรรมในหมู่ประชาชน ฉันไม่คิดว่าระบบทุนนิยมจะเป็นหนทางที่ถูกต้องสำหรับทุกคน จะวิเศษเพียงใดหากเราเคารพวัฒนธรรมของคนอื่น แทนที่จะยืนกรานว่าพวกเขาควรมีวัฒนธรรมของเรา ที่ซึ่งเรื่องเพศและความรุนแรงนั้นเด่นชัดมาก เหตุใดเราจึงส่งออกความหลงใหลในเพศและความรุนแรงไปยังประเทศอื่น ๆ ในเมื่อมันทำร้ายประเทศของเรา

การเคารพวัฒนธรรมอื่นเป็นสิ่งสำคัญมาก เกี่ยวกับประชาธิปไตย เราไม่สามารถเพียงแค่เข้าไปในประเทศและบอกทุกคนว่าตอนนี้พวกเขากำลังจะเป็นประชาธิปไตย ผู้คนต้องเรียนรู้ความหมายของประชาธิปไตยและตัดสินใจว่าพวกเขาต้องการอะไร ในบางวัฒนธรรม การตัดสินใจจะทำในรูปแบบอื่น และผู้นำจะได้รับเลือกในลักษณะที่สอดคล้องกับค่านิยมทางสังคมของพวกเขา เราต้องเคารพสิ่งนั้น

มหาบดี: ผู้นับถือศาสนาหลายคนเชื่อว่าศาสนาของตนดีที่สุด มุมมองของคุณคืออะไร?

VTC: จากทัศนะทางพุทธศาสนา เราว่าทุกศาสนามีสิ่งดีอยู่ในตัว สิ่งมีชีวิตที่มีความรู้สึกแต่ละคนมีนิสัยและวิธีคิดของตนเอง ดังนั้นมันจึงขึ้นอยู่กับแต่ละคนที่จะค้นหาว่าศาสนาใดที่เหมาะสมกับพวกเขาตามวิธีคิดของแต่ละคน ทุกศาสนาสอนจรรยาบรรณ ล้วนแต่สอนความยับยั้งชั่งใจไม่ให้ทำร้ายผู้อื่น พวกเขาทั้งหมดสอนความเอื้ออาทรและใจดี ส่วนเทววิทยา คุณเชื่อในพระเจ้าหรืออัลลอฮ์หรือไม่? คุณเชื่อหรือไม่ว่าจิตใจของเราเป็นบ่อเกิดของความสุขและความทุกข์?—ไม่สำคัญเท่ากับการดำเนินชีวิตที่ดี การอยู่ร่วมกับผู้อื่น และสร้างโลกที่สงบสุข ในศาสนาพุทธ เราดีใจมากที่ศาสนามีความหลากหลาย เพราะทุกคนสามารถเลือกสิ่งที่เหมาะสมกับพวกเขาได้

ในพระพุทธศาสนามหายานได้กล่าวถึงพระโพธิสัตว์ผู้ยิ่งใหญ่ที่ปรากฏในโลกตามสรรพสัตว์ต่างๆ กรรม และวิธีคิด พระโพธิสัตว์ไม่ได้ปรากฏเป็นชาวพุทธเสมอไป บางทีโมเสส พระเยซู และโมฮัมเหม็ดอาจเป็นพระโพธิสัตว์ที่ปรากฏตัวในเวลานั้นในประวัติศาสตร์เพื่อช่วยเหลือผู้คนเหล่านั้น บางทีแม่ชีเทเรซาอาจเป็น พระโพธิสัตว์.

ฉันคิดว่าปัญหามากมายที่โลกกำลังเผชิญอยู่นี้เกิดขึ้นเพราะศาสนาถูกใช้เป็นกำลังทางการเมือง สิ่งนี้เกิดขึ้นเพราะผู้คนไม่ปฏิบัติตามคำสอนเรื่องจรรยาบรรณและความเห็นอกเห็นใจที่สอนในศาสนาของตนเอง ฉันคิดว่าถ้าโมเสส พระเยซู และโมฮัมเหม็ดมาที่นี่และเห็นว่าผู้คนกำลังทำอะไรในนามของพวกเขา พวกเขาจะต้องตกใจ

มหาบดี: อะไรคือความตั้งใจของหนังสือของคุณ?

VTC: ฉันไม่เคยตั้งใจจะเขียนหนังสือ สิ่งที่เกิดขึ้นคือตอนที่ฉันอยู่ที่สิงคโปร์ ผู้คนมักถามคำถามเกี่ยวกับธรรมะแบบเดียวกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผู้หญิงคนหนึ่งให้คอมพิวเตอร์ฉัน แต่ฉันก็ไม่ได้ขอ แล้วมีชายคนหนึ่งมาบอกว่า “เรามีประเพณีการพิมพ์หนังสือธรรมะเพื่อแจกฟรีในสิงคโปร์ หากคุณต้องการตีพิมพ์หนังสือ ฉันจะช่วยคุณพิมพ์” สามสิ่งนี้มารวมกัน และฉันเริ่มเขียนคำถามและคำตอบเป็นชุด นี่เป็นหนังสือเล่มแรกของฉันที่ชื่อว่า ฉันสงสัยว่าทำไมซึ่งได้รับการตีพิมพ์ในประเทศสิงคโปร์ ต่อมาฉันแก้ไขและเพิ่มคำถามและคำตอบ และมันก็กลายเป็น พระพุทธศาสนาสำหรับผู้เริ่มต้นซึ่ง Snow Lion ตีพิมพ์ในสหรัฐอเมริกา

ตอนที่ผมสอนเยาวชนที่สิงคโปร์ พวกเขามักจะถามว่า “คุณช่วยแนะนำหนังสือภาษาอังกฤษดีๆ ที่ไม่ค่อยมีศัพท์ธรรมะซับซ้อนในภาษาจีน ทิเบต บาลี หรือสันสกฤต ให้ผมหน่อยได้ไหมครับ” แม่หรือเพื่อนของฉันอ่าน” ฉันคิดอะไรไม่ออก ดังนั้นด้วยกำลังใจของพวกเขา ฉันจึงเริ่มเขียนเรื่องนี้ นั่นแหละ เปิดใจแจ่มใส และ ฝึกจิตใจ ออกมา.

เปลี่ยนหัวใจ อันที่จริงเป็นหนังสือของอาจารย์ Geshe Jampa Tegchok ของฉัน เขาให้คำสอนของเขาแก่ฉันและพูดว่า “ถ้าคุณต้องการ โปรดทำสิ่งเหล่านี้เป็นหนังสือ” ดังนั้นฉันจึงทำ รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้เขียนต้นฉบับนี้เพราะเกเช-ลาเป็นครูที่ยอดเยี่ยมที่อธิบายธรรมะได้ชัดเจนมาก

ดอกของพระธรรม เกิดขึ้นเพราะในปี 1996 ฉันได้ช่วยจัดโปรแกรมการศึกษาสามสัปดาห์สำหรับภิกษุณีในพุทธคยา เรามีปรมาจารย์ภิกษุณีจากไต้หวัน เช่นเดียวกับภิกษุณีชาวตะวันตกและเกเชชาวทิเบตที่เป็นผู้บรรยายและสั่งสอน ฉันแก้ไข วินัย คำสอนของเวน ภิกษุณี อาจารย์หวู่หยิน ทำหนังสือชื่อว่า การเลือกความเรียบง่าย อรรถกถาของภิกษุณีประติโมกษะ (บรรดาภิกษุณี คำสาบาน). ฉันแก้ไขคำพูดของแม่ชีตะวันตกและเอเชียเป็นหนังสือ ดอกของพระธรรม. เราต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ สงฆ์ ชีวิตและเสียงของแม่ชีต้องได้ยิน ผู้คนต้องการรู้ว่าผู้หญิงทำอะไรและฝึกฝนอย่างไร เพราะจนถึงตอนนี้ หนังสือส่วนใหญ่เกี่ยวกับผู้ปฏิบัติชาย

มหาบดี: วิสัยทัศน์ของคุณสำหรับ Sravasti Abbey คืออะไร?

VTC: ผู้บวชที่โตมาทางทิศตะวันตกต้องการวัดทางทิศตะวันตกเพื่อฝึกฝน สำหรับชาวพุทธทิเบตในปัจจุบันในสหรัฐอเมริกา มีพระภิกษุและแม่ชีไม่กี่กลุ่มอาศัยอยู่ที่นี่และที่นั่น แต่ไม่มีอารามที่สามารถรองรับและฝึกฝนเป็นพระสงฆ์ได้ สถานการณ์ของพระสงฆ์ตะวันตกในประเพณีทิเบตนั้นแตกต่างจากพระสงฆ์อื่นๆ เนื่องจากชาวทิเบตเองเป็นผู้ลี้ภัย พวกเขาไม่สามารถสนับสนุนพระสงฆ์ตะวันตกได้ ที่จริงแล้ว พวกเขามองไปที่ชาวตะวันตกเพื่อช่วยสนับสนุนอารามทิเบต เพราะพวกเขาต้องสร้างอารามในชุมชนผู้ลี้ภัยในอินเดียและฟื้นฟูอารามในทิเบต ดังนั้นพระสงฆ์ตะวันตกในประเพณีทิเบตจึงได้รับการสนับสนุนเพียงเล็กน้อย ไม่มีคริสตจักรหรือสถาบันขนาดใหญ่ที่ดูแลเรา และชุมชนทิเบตไม่สามารถสนับสนุนเราได้ พระสงฆ์ตะวันตกพยายามที่จะรักษา คำสาบานแต่ที่ทำได้ยากเมื่อบางคนต้องทำงานในเมืองเพื่อที่จะได้มีเงินกินและมีที่อยู่ ฉันบวชเมื่อ 26 ปีที่แล้วและสาบานว่าจะไม่ทำงานประจำ ยังไงก็ตาม ฉันทำได้ แต่มีบางครั้งที่การเงินของฉันค่อนข้างยาก อย่างไรก็ตาม ส่วนใหญ่ฉันอาศัยอยู่ในเอเชีย เมื่อข้าพเจ้าเห็นภิกษุในทิศตะวันตกซึ่งตอนนี้ต้องนุ่งห่มและไว้ผมยาวเพื่อจะได้งานทำ ข้าพเจ้ารู้สึกเสียใจมาก คนๆ หนึ่งจะมีชีวิตอยู่อย่าง . ได้อย่างไร สงฆ์ ถ้าพวกเขาต้องทำอย่างนั้นเพื่อความอยู่รอด? ดังนั้น สำนักสงฆ์จึงมีความจำเป็นเพื่อให้คนเหล่านี้มีที่อยู่อาศัย ฝึกเป็นพระสงฆ์ ศึกษาและปฏิบัติธรรม

มีความต้องการอย่างมากในประเทศนี้และประเทศตะวันตกอื่นๆ สำหรับครูธรรมะที่สามารถสอนเป็นภาษาอังกฤษได้ พระภิกษุที่ศึกษาปฏิบัติที่ วัดสราวัสดิ จะสามารถทำได้ซึ่งจะช่วยชุมชนชาวพุทธที่ใหญ่ขึ้นอย่างมาก

ประโยชน์อีกประการของสำนักสงฆ์คือการจัดให้มีที่ซึ่งฆราวาสมาปฏิบัติธรรมในขณะที่อยู่ในชุมชน ฆราวาสหลายคนมีชีวิตที่เครียดมากโดยมีเวลาน้อยในการเรียนรู้ธรรมะ พวกเขาสามารถมาอยู่ในวัด อยู่กับพระสงฆ์ รับใช้ชุมชน ศึกษาและปฏิบัติธรรม ฆราวาสต้องการสถานที่ที่พวกเขาสามารถติดต่อกับการปฏิบัติธรรมภายในและค่านิยมทางจิตวิญญาณของตนเองได้ ฉันอยากจะมีกิจกรรมสำหรับคนหนุ่มสาวที่แอบบีย์ด้วย เช่น การเข้าค่ายเยาวชนในฤดูร้อน

นักบวชที่แอบบีย์จะช่วยเผยแพร่คำสอนเป็นภาษาอังกฤษบนเว็บมากขึ้น และหากมีใครสักคนที่สามารถแปลเป็นภาษาจีนและภาษาอื่นๆ ได้ ก็จะดีมาก แล้วจะมีหนังสือภาษาจีนมากขึ้น เราสามารถรวบรวมหนังสือสั้นๆ ที่ไม่เป็นทางการ (ไม่ใช่ภาษาเชิงเทคนิค) เป็นภาษาอังกฤษและภาษาจีนสำหรับเด็ก เพื่อให้พวกเขาอ่านได้เช่นกัน

นั่นคือวิสัยทัศน์ของฉัน ฉันต้องการให้วัดอยู่ในพื้นที่ชนบทที่มีที่ดินมากมายและที่ซึ่งความงามของธรรมชาติช่วยให้จิตใจผ่อนคลาย แต่เราอยากให้อยู่ใกล้เมืองพอให้คนเข้ามาได้ง่าย จำเป็นต้องมีที่ดินผืนใหญ่ เพื่อที่เราจะไม่มีการพัฒนาที่อยู่อาศัยหรือห้างสรรพสินค้าถัดไป 20 ปีนับจากนี้ ความต้องการเร่งด่วนที่สุดคือการสนับสนุนทางการเงินเพื่อให้ได้ที่ดินและสร้างอาคารที่เราต้องการ หากไม่มีที่ที่เราไม่สามารถทำอย่างอื่นได้ เมื่อได้ที่ดินแล้ว ก็เริ่มสร้างได้เลย จากนั้นเราจะต้องการเฟอร์นิเจอร์และอุปกรณ์ ฯลฯ นอกจากนี้เรายังหวังว่าผู้ที่มีทักษะหลากหลายจะอาสาใช้เวลาและความสามารถของตน เช่น สถาปนิก คนงานก่อสร้าง ช่างประปา ช่างไฟฟ้า งานระดมทุน ผู้เชี่ยวชาญด้านคอมพิวเตอร์ พนักงานสำนักงาน

มหาบดี: คุณจะดำเนินการสอนธรรมะให้กับคนรุ่นใหม่ในอเมริกาอย่างไร?

VTC: ธรรมะและสมาธิสั้นได้ผลดีกับเยาวชน กลุ่มสนทนาและแบบฝึกหัดเชิงโต้ตอบก็มีประโยชน์เช่นกัน คนหนุ่มสาวจะเรียนรู้ว่าเมื่อใดที่พวกเขาสามารถแสดงความคิดเห็นและทำอะไรบางอย่างได้ ไม่ใช่แค่นั่งเป็นผู้ฟังที่เฉยเมย ตัวอย่างเช่น เมื่อฉันอาศัยอยู่ในสิงคโปร์ ครั้งหนึ่งฉันเคยเป็นผู้นำกลุ่มสนทนากับวัยรุ่นในหัวข้อ “คุณมองหาคุณสมบัติอะไรในตัวเพื่อน” นี่คือสิ่งที่วัยรุ่นนึกถึง สิ่งที่สำคัญสำหรับพวกเขา ฉันถามว่า “อะไรทำให้ใครบางคนเป็นเพื่อนที่ดี? คุณต้องการพัฒนาคุณสมบัติใดเพื่อเป็นเพื่อนที่ดีต่อผู้อื่น” ฉันขอให้ทุกคนแสดงความคิดทีละคนในกลุ่มเล็กๆ แล้วจึงอภิปรายหัวข้อนี้กับคนอื่นๆ เป็นเรื่องที่น่าสนใจมาก: เมื่อเรารวบรวมทุกสิ่งที่ผู้คนพูดกัน เห็นได้ชัดว่าการละทิ้งการกระทำเชิงลบ XNUMX ประการ และการทำความดี XNUMX ประการเป็นรากฐานของการเป็นเพื่อนที่ดี ทำไม วัยรุ่นกล่าวว่า “ฉันต้องการเพื่อนที่ฉันสามารถไว้ใจได้ คนที่พูดจาไม่ดีลับหลังฉัน ฉันต้องการเพื่อนที่จริงใจและห่วงใยฉันจริงๆ” วัยรุ่นตระหนักว่า Buddha พูดบางอย่างที่คล้ายกัน พวกเขาเห็นว่าพวกเขาสามารถเรียนรู้บางสิ่งจาก Buddhaคำสอน. ด้วยวิธีนี้ความสนใจในธรรมจึงเพิ่มขึ้น

เวอร์ชั่นภาษาจีน: 家的鼓舞