Het geheel van het spirituele leven

In de populaire verbeelding is de boeddhist kloosterlijk is eenzaam. Uren besteed aan studeren, chanten en mediteren laten weinig tijd over voor die meest uitdagende maar lonende menselijke bezigheden: vriendschap. Of zo gaat het idee.

In ons verregaande gesprek verwerpen de nonnen Eerwaarde Thubten Chodron en Ayya Tathaaloka deze heersende opvatting ronduit. Het herstellen van spirituele vriendschap (in Pali, kalyanamittata) op zijn rechtmatige plaats als een centraal kenmerk van zowel leken als kloosterlijk In de praktijk moedigen ze aspiranten aan om op zoek te gaan naar diepe relaties als een cruciale plaats voor transformatie.

...

Sarah Conover

Wat zei de Boeddha over spirituele vriendschap?

Ven. Thubten Chodron: Wetende dat we ondersteuning nodig hebben voor onze praktijk, de Buddha organiseerde het sangha als een groep spirituele vrienden. Het is erg moeilijk om de discipline te handhaven die nodig is om zowel de voorschriften en regelmatig meditatie. In het gewone leven beschouwen we vrienden meestal als mensen met wie we plezier hebben, maar vriendschap in het boeddhisme, vooral in kloosterlijk leven, is anders omdat het vrij is van gehechtheid. Het doel is om een ​​houding van welzijn op lange termijn tussen de betrokkenen te bevorderen.

Vriendschap in het boeddhisme, vooral in het kloosterleven, is anders omdat het vrij is van gehechtheid. (Foto door Sravasti Abdij)

Mensen citeren vaak de Buddha door te zeggen: "Vriendschap is niet de helft van het heilige leven, maar alles" (Samyutta Nikaya, 45.2). In context bekeken, echter, Buddha's verklaring verwijst naar hem, de Verlichte, als de ware spirituele vriend omdat hij ons leidt op het pad naar bevrijding.

Ayya ​​Tathaaloka: Dit is de manier waarop Buddha beschouwt zichzelf in relatie tot alle anderen: dat wil zeggen, als de kalyanamitta, als de meest voortreffelijke spirituele vriend. In de vroege Pali-teksten, Buddha spreekt elke persoon met wie hij spreekt herhaaldelijk aan als een 'vriend'. Er zijn een paar uitzonderingen, maar echt, hij spreekt iedereen op een zeer eervolle manier aan, van de hoogste positie in het leven tot de laagste, of kloosterlijk of lag, als een vriend.

De Buddha had een geweldige spirituele vriendschap met het wezen dat zijn vrouw werd in zijn laatste leven, en die later een van de bhikkhuni arhats werd, Yasodhara Rahulamata. Er is ook een terugkerende draad van de Seven Sisters - zeven van de Buddha's belangrijkste vrouwelijke discipelen wier levensverhalen van spiritueel gezelschap eeuwen overspannen.

Hoe hebben jullie elkaar ontmoet en spirituele vrienden geworden? Wanneer herkende je de ander als iemand die belangrijk voor je zou zijn?

BIJ: Het was in Shasta Abbey in 1996. Dat is mijn eerste herinnering. Ven. Chodron moedigde me toen zo aan! …

Om de rest van het artikel te lezen, ga naar Driewieler.