Zijn boeddhisten ambitieus?

Wanneer mensen voor het eerst met de beoefening van dharma beginnen, vragen ze vaak: “Het boeddhisme zegt vastklampende bijlage is een verontrustende houding. Als ik mijn . verminder vastklampende bijlage, wat gebeurt er met mijn ambitie? Zal ik lusteloos zijn en geen motivatie hebben om iets te doen? Wat gebeurt er met mijn carrière?” Evenzo vragen ze zich af: “Welke rol speelt ambitie als we dharma-evenementen en vrijwilligerswerk organiseren in een dharmacentrum? Hoe weten we of onze inspanningen positief zijn?”

Dit zijn goede vragen en om ze te beantwoorden moeten we onderscheid maken tussen constructieve ambitie en destructieve ambitie. Ambitie kan, net als verlangen, twee aspecten hebben, afhankelijk van de motivatie en het gezochte object. Negatieve ambitie streeft werelds succes en wereldse genoegens na met een egocentrische motivatie. Positieve ambitie zoekt heilzame doelen met een van de drie soorten Dharma-motivatie: een goede wedergeboorte hebben in de toekomst, bevrijd worden van de moeilijkheden van het cyclische bestaan ​​en volledige verlichting bereiken om alle wezens het meest effectief te helpen.

Als we het hebben over de eerste hindernis voor echte dharmabeoefening:gehechtheid tot het geluk van alleen dit leven - de Buddha sprak over het verlangen of de ambitie naar materiële bezittingen, geld, roem, lof, goedkeuring en zintuiglijke genoegens zoals eten, muziek en seks. Vanwege ons sterke verlangen om het plezier te hebben dat we denken dat deze dingen zullen brengen, schaden, manipuleren of bedriegen we anderen vaak om ze te verkrijgen. Zelfs als we naar deze dingen streven zonder anderen direct slecht te behandelen, is onze geest nog steeds opgesloten in een bekrompen toestand, op zoek naar geluk van externe mensen en objecten die niet in staat zijn ons blijvend geluk te brengen. Dus de tijd die we zouden kunnen besteden aan het ontwikkelen van onbevooroordeelde liefde, mededogen en wijsheid, wordt gebruikt om dingen te zoeken die ons op de lange termijn niet bevredigen. Om blijvend geluk tot stand te brengen, moeten we dit soort ambitie verminderen door eerst de nadelen ervan in te zien - deze acties veroorzaken problemen in onze relaties met anderen en ook negatieve karmische afdrukken in onze geestesstroom te planten - en ten tweede te erkennen dat de dingen die wereldse ambitie zoekt niet in staat zijn ons langdurig geluk te brengen. Er zijn veel rijke en beroemde mensen die zich ellendig voelen en lijden aan emotionele problemen en alcoholisme.

Naarmate we onze wereldse ambitie geleidelijk verminderen, komt er ruimte in onze geest om met mededogen en wijsheid te handelen. Dit is positieve ambitie. Mededogen - de wens dat levende wezens vrij zijn van lijden - kan een krachtige drijfveer zijn voor actie. Het kan de vervangen boosheid die ons eerder motiveerde toen we sociaal onrecht zagen, en ons inspireerde om anderen te helpen. Op dezelfde manier is constructieve ambitie doordrenkt met de bekwame wijsheid die zorgvuldig reflecteert op de lange- en kortetermijneffecten van onze acties. Kortom, door consequent te oefenen, wordt de energie van onze egoïstische ambities voor wereldse genoegens getransformeerd in de energie van het beoefenen van de Dharma en het helpen van anderen.

Laten we bijvoorbeeld zeggen dat Sam erg gehecht is aan zijn reputatie. Hij wil dat mensen goed over hem denken en goed over hem praten tegen anderen, niet omdat hij echt om mensen geeft, maar omdat hij wil dat mensen hem dingen geven, dingen voor hem doen en hem voorstellen aan beroemde en machtige mensen. Met deze motivatie kan hij liegen, zijn tekortkomingen verbergen, doen alsof hij kwaliteiten heeft die hij niet heeft, of contacten hebben die in feite nep zijn. Of misschien doet hij zelfs iets aardigs, zoals lief praten met iemand, maar zijn bedoeling is uitsluitend om zijn egoïstische wens te vervullen.

Als hij stopt en nadenkt: “Wat is het resultaat van een dergelijke houding en acties? Zal het bereiken van wat mijn ambitie nastreeft me echt geluk brengen?” Sam zou zich realiseren dat hij in feite meer problemen voor zichzelf en anderen creëert door zijn bedrog en manipulatie. Hoewel hij in het begin misschien mensen voor de gek kan houden, zal hij zichzelf uiteindelijk verraden en zullen ze zijn basismotieven ontdekken en het vertrouwen in hem verliezen. Zelfs als hij erin slaagt om de dingen te krijgen die hij wil en zich aanvankelijk goed voelt, zullen deze dingen hem niet helemaal tevreden stellen en een nieuwe reeks problemen met zich meebrengen. Bovendien creëert hij negatieve karma, wat de oorzaak is van problemen in toekomstige levens. Door zo te denken sterft zijn wereldse ambitie af en komt er nu ruimte om helder te denken. Als hij nadenkt over zijn onderlinge afhankelijkheid met alle wezens, zal Sam begrijpen dat zijn eigen geluk en dat van anderen niet gescheiden zijn. Hoe kan hij gelukkig zijn als de mensen om hem heen ongelukkig zijn? Hoe zou hij het geluk van anderen kunnen bewerkstelligen als hij zichzelf verwaarloost? Met deze nieuwe, meer realistische motivatie van zorg en zorg voor zichzelf en anderen kon hij dan verschillende projecten aangaan.

Als we wereldse ambities achter ons laten, kunnen we onze baan en carrière met een nieuwe motivatie benaderen. Met wereldse ambitie grijpen we naar ons salaris en alles wat we ermee willen kopen, en maken we ons zorgen over onze reputatie op de werkvloer en het krijgen van de promoties die we zoeken. Als we erkennen dat zelfs als we die dingen zouden krijgen, ze ons niet eeuwig gelukkig zouden maken, en ook niet de ultieme betekenis aan ons leven zouden geven, dan kunnen we ons ontspannen. Deze ontspanning is echter geen luiheid, voor nu is er ruimte in onze geest voor meer altruïstisch en verreikende houdingen die ons werk motiveren. We kunnen bijvoorbeeld 's ochtends voordat we naar het werk gaan denken: 'Ik wil service bieden aan mijn klanten en collega's. Mijn doel in mijn werk is om deze mensen ten goede te komen en ze met vriendelijkheid en respect te behandelen.” Stel je voor hoe anders onze werkomgeving zou zijn als zelfs maar één persoon - wij - zoveel mogelijk met die intentie zou handelen! We kunnen ook denken: "Wat er vandaag ook gebeurt, zelfs als ik bekritiseerd of gestrest word, ik zal het gebruiken om mijn geest te leren kennen en de Dharma te beoefenen." Als er dan onaangename dingen gebeuren op het werk, kunnen we onze geest observeren en proberen het Dharma-tegengif toe te passen op storende emoties zoals boosheid. Als we er niet in slagen om onze geest ter plekke tot rust te brengen, kunnen we als we thuiskomen bekijken wat er is gebeurd en de dharma-tegengif toepassen, in dit voorbeeld, door een van de meditaties te doen om geduld op te wekken. Op deze manier kunnen we zien dat het opgeven van wereldse ambitie ons in feite vriendelijker, meer ontspannen en dus efficiënter in ons werk zal maken. En merkwaardig genoeg zijn dat de kwaliteiten die ons natuurlijk een betere reputatie en zelfs een promotie zullen opleveren, hoewel we ze misschien niet direct zoeken!

Soms, als we niet oppassen, raken onze wereldse ambities betrokken bij Dharmaprojecten. We kunnen bijvoorbeeld gehecht raken aan iemand die belangrijk is in de ogen van ons spiritueel meester en jaloers worden op of concurreren met medediscipelen om de aandacht van onze leraar. We kunnen proberen krachtig te zijn in ons Dharmacentrum, zodat dingen worden gedaan volgens onze ideeën en we de eer krijgen voor de prestaties van het centrum. We willen misschien veel duur en mooi hebben Buddha standbeelden, dharmaboeken en foto's van spirituele meesters zodat we ze kunnen laten zien aan onze boeddhistische vrienden. We willen misschien de reputatie hebben een goede mediteerder te zijn of iemand die veel initiaties heeft gevolgd en verschillende retraites heeft gedaan.

In dergelijke gevallen, hoewel de objecten en mensen om ons heen boeddhistisch zijn, is onze motivatie dat niet. Het is dezelfde wereldse ambitie, alleen is het nu dodelijker omdat het zich richt op Dharma-objecten. Het is gemakkelijk om in deze val te trappen. We denken dat alleen omdat we in Dharma-groepen werken, naar leringen gaan of boeddhistische objecten hebben, we Dharma beoefenen. Dit is niet noodzakelijk het geval. Een motivatie die op zoek is naar reputatie, bezittingen enzovoort voor het geluk van alleen dit leven vervuilt onze acties. Alleen door herhaaldelijk naar onze motivatie te kijken, kunnen we onderscheiden of het werelds of dharmisch is. Vaak ontdekken we dat onze motivaties gemengd zijn: we geven om de Dharma en willen anderen dienen, maar we willen ook dat onze inspanningen opgemerkt en gewaardeerd worden en dat we in ruil daarvoor erkenning of beloning ontvangen. Het is normaal om zulke gemengde motivaties te vinden, want we zijn nog geen gerealiseerde wezens. Mochten we een gemengde motivatie ontdekken of een motivatie die besmet is door wereldse bezorgdheid, dan moeten we de nadelen ervan overwegen, zoals eerder uitgelegd, en opzettelijk een van de drie Dharma-motivaties genereren.

Het doel van onze beoefening is niet om eruit te zien alsof we Dharma beoefenen, maar om het daadwerkelijk te beoefenen. Dharma beoefenen betekent onze geest transformeren. Dit gebeurt in onze eigen geest. Beelden, boeken, dharmacentra, enzovoort, helpen ons daarbij. Het zijn de hulpmiddelen die ons helpen ons doel te verwezenlijken; ze zijn niet de praktijk zelf. Dus om vooruitgang te boeken op het pad, moeten we ons voortdurend bewust zijn van onze innerlijke gedachten en gevoelens en onderzoeken of ze betrekking hebben op wereldse ambities en verlangens, die van nature egocentrisch en beperkt zijn. Als ze dat doen, kunnen we ze transformeren in de positieve ambitie en het verlangen naar meer nobele doelen zoals het geluk van anderen, bevrijding van het cyclische bestaan ​​en de volledige verlichting van een Buddha. Als we dat geleidelijk doen, zal het voordeel voor onszelf en anderen duidelijk worden.