Egaliseren en uitwisselen van zichzelf en anderen

• Tweede methode voor het genereren: bodhicitta
• De vriendelijkheid zien van alle levende wezens
• We zijn volledig afhankelijk van anderen voor wat we hebben en wat we weten
• We profiteren van het werk van anderen, of ze nu specifiek van plan zijn om ons te helpen

Laatst had ik het over afhankelijk ontstaan ​​in een situatie genererende bodhicitta en dat de twee factoren waar we ons echt op willen focussen voor de ontwikkeling groot medeleven is allereerst het lijden van bewuste wezens zien, en dat betekent niet alleen dat lijden; het betekent hun situatie van een cyclisch bestaan. En dan, het bewustzijn van hun vriendelijkheid jegens ons te ontwikkelen, zodat we min of meer automatisch reageren met het gevoel van liefde en mededogen en zorg en zorg voor hen.

Een manier om dat gevoel van hun vriendelijkheid te ontwikkelen - een besef van hun vriendelijkheid - was door te erkennen dat alle wezens onze ouders waren en vervolgens de vriendelijkheid van onze ouders. Dat is waar we het eerder over hadden. Vandaag dacht ik dat ik iets zou zeggen over de vriendelijkheid van anderen als je het ontwikkelt door de methode van gelijkmaken en zichzelf en anderen uitwisselen. Omdat we hier denken aan onze totale onderlinge afhankelijkheid met bewuste wezens en hoe alles wat we hebben, alles wat we weten, komt door de vriendelijkheid van anderen. Het is niet alleen dat toen we werden geboren en totaal hulpeloos onze ouders voor ons zorgden, maar het waren ook onze leraren die ons leerden. Dus al deze kennis waar we soms een beetje trots op zijn, als we ernaar zouden kijken, kwam van de mensen die het ons hebben geleerd. En alle vaardigheden die we hebben, nogmaals, ze zijn niet inherent van ons. De vaardigheden die we hebben, de talenten die we hebben, kwamen omdat mensen ze aanmoedigden, mensen leerden ons hoe. En dus, als we kijken naar al ons vermogen om gewoon in de wereld te functioneren, komt het allemaal door de vriendelijkheid van bewuste wezens. Alleen ons vermogen om hier te zitten en met elkaar te praten, want toen we werden geboren, wist niemand van ons hoe te praten, ja? En zonder de vriendelijkheid van andere wezens die ons leren spreken, zouden we niet weten hoe we moeten praten. We hebben dit gebouw om in te wonen, en zonder de vriendelijkheid van de architect en ingenieurs en de bouwmensen en alle anderen zouden we dit gebouw niet hebben om te gebruiken. Alles waar we naar kijken. Als we kijken naar de kleding die we dragen, de vloerbedekking, alles wat er in de buurt is, het kwam allemaal door de inspanningen van anderen. En dus, om hen op die manier als vriendelijk te zien en onszelf als begunstigden van hun vriendelijkheid.

En dan zeggen sommige mensen altijd: 'Maar, maar, maar, ze hadden niet de motivatie om aardig voor me te zijn, ze deden gewoon hun werk in de wereld. Mijn leraren gaven gewoon les omdat ze een baan nodig hadden. En de aannemer en de architect en de bouwvakkers en de loodgieter, ze hadden gewoon een baan nodig en ze hadden geen zorg en zorg voor mij, dus hoe is die vriendelijkheid?” Nou, dat is vooral waarom het vriendelijkheid is, waarom we hun vriendelijkheid gaan bekijken, omdat het niet over ons gaat, het gaat niet over iemand die specifiek aardig voor mij is omdat ze aan mij gehecht zijn, daarom zijn ze aardig. In plaats daarvan stellen we onze geest meer open voor hoe we profiteren van het leven in de wereld met andere wezens en hoe ze op zoveel niveaus voor ons doorkomen. En dat gaat niet over ons persoonlijk, toch? Het is dus een andere manier van denken. Want zelfs in de methode waarin we alle voelende wezens beschouwen als onze ouders, en hun vriendelijkheid als onze ouders, zit er nog steeds een beetje van mij in, weet je? Ze zijn mijn ouders geweest en waren aardig voor mij als mijn ouders. Bij deze andere methode denken we aan de mensen van de PUD-afdeling die ons elektriciteit geven; wij kennen ze niet. Ze denken niet: "Oh, ik wil aardig zijn voor de mensen in de Sravasti Abbey vandaag", maar het punt is dat we er baat bij hebben door hun werk en hun inspanningen. En alleen al door het feit dat we er baat bij hebben, of het nu over ons als centrum van de wereld gaat of niet, alleen door het feit dat we profiteren van de energie en inspanningen van andere mensen, betekent dat dat ze aardig zijn geweest en dat we vriendelijkheid hebben ontvangen .

Dus deze tweede methode is een beetje moeilijker omdat we onze geest moeten openen voor een bredere kijk en echt moeten zien hoe we onderling afhankelijk zijn en hoe alles echt afhangt van de vriendelijkheid van anderen, en hoe we niet in staat zouden zijn om de Dharma nu zonder de vriendelijkheid van alle mensen die ons op het punt hebben gebracht waar we nu in dit leven zijn. En dat geldt ook voor de conciërges op onze basisschool, want we hadden niet naar de basisschool kunnen gaan als er geen conciërges waren, ja? Dus het stelt ons echt open voor de vriendelijkheid van zoveel wezens. En dan, natuurlijk, als we onszelf eraan wennen dat steeds weer te zien, dan verandert onze hele kijk op de wereld. Want dan, in plaats van over de snelweg te rijden en te gaan: “God! Waarom hebben ze nu een bouwproject, juist nu ik hier langs moet? Waarom repareren ze de snelweg niet om twee uur 's nachts, als ik er niet ben?” Weet je, in plaats van zo te denken, wat we meestal denken, denken we: “Wauw! Er zal een snelweg voor mij zijn om op te rijden omdat deze mensen in de brandende zon eraan werken. Wat zijn ze lief!” Het verandert echt onze hele manier van omgaan met mensen, en we zien ze niet langer als voorwerpen om tegenaan te lopen, maar als levende wezens met gevoelens van wie we vriendelijkheid hebben ontvangen, oké? En automatisch van daaruit, dan willen we die vriendelijkheid terugbetalen, ja, en liefde en mededogen komen.