Achter de schermen met Eerwaarde Thubten Chodron

Deel 1: Van een Amerikaanse leraar tot een Tibetaanse non

Eerste ontmoeting met het boeddhisme

Norman New (NN): Eerwaarde, kunt u mij kort vertellen over uw eerste kennismaking met het boeddhisme?

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): In 1973 ging ik als toerist naar Nepal en zag veel mooie boeddhistische artefacten. Ik heb wat gekregen, niet vanwege een goede motivatie, maar om mooie dingen uit het buitenland te hebben. Maar er was duidelijk enige aantrekkingskracht. Ik kreeg pas in 1975 les toen ik naar een cursus ging die werd gegeven door Lama Yeshe en Zopa Rinpoche in Californië.

Aantrekking tot het boeddhisme

NN: Je werd gewijd in 1977 en je bent nu 25 jaar non. Wat trok je aan in het boeddhisme?

VTC: Het wereldbeeld van het boeddhisme was logisch voor mij. Het gaat over wedergeboorte en karma, de mindstream en de mogelijkheid tot verlichting. De vier edele waarheden leggen uit waarom we leven en geven ons een doel en positieve doelen in het leven. Het feit dat de Buddha zei dat de oorzaak van lijden in onze geest zat, niet iets externs, betekende dat ik mijn ervaring kon veranderen door mijn geest te transformeren. De Buddha legde praktische methoden uit om dit te doen, en toen ik ze probeerde, werkten ze.

Verzaking om een ​​non te zijn

NN: Wat was het dat ervoor zorgde dat je afstand nam van je wereldse leven en non werd?

VTC: Ten eerste wilde ik mijn leven wijden aan boeddhistische studie en beoefening. Ik dacht dat non zijn de beste manier zou zijn om dit te doen, omdat het veel afleidende activiteiten en obstakels wegnam. Ten tweede wilde ik duidelijkheid krijgen over mijn ethische discipline. Soms kwamen wat ik zei en wat ik deed niet overeen, en ik wist dat ik consequenter moest zijn in mijn handelen. Nemen geloften was voor mij een manier om consistenter te zijn. Als ik zei dat ik iets ging doen in het bijzijn van de Drie juwelen (Buddha, Dharma, Sangha), dan zou ik het doen.

Kiezen voor de Tibetaanse traditie

NN: Waarom heb je tussen alle boeddhistische tradities gekozen voor de Tibetaanse traditie?

VTC: Ik heb er niet voor gekozen. Toen ik begon, wist ik niet dat er verschillende soorten boeddhisme waren. Ik ging naar de cursus gegeven door Lama Yeshe en Zopa Rinpoche, en wat ze leerden was interessant, dus ging ik terug. Terwijl ik bleef leren, werd wat ze zeiden steeds interessanter voor mij, dus bleef ik doorgaan. Ik bleef terugkeren omdat de Dharma me hielp. Ik ging niet naar tempels van alle verschillende boeddhistische tradities en selecteerde dan degene die ik het leukst vond. Ik wist alleen dat ik deze leraren ontmoette en wat ze zeiden hielp me, dus ik bleef teruggaan. Dat is wat ik bedoel met: "Ik heb niet voor de Tibetaanse traditie gekozen."

Deel 2: Boeddhisme zo nu en dan

Boeddhisme vandaag

NN: Er zijn tegenwoordig zoveel boeddhistische tradities om uit te kiezen. Denk je dat het goed is voor mensen om ze allemaal te leren kennen?

VTC: Afhankelijk van het individu, hebben sommige mensen baat bij het verkennen van verschillende centra en meditatie technieken of luisteren naar leringen van verschillende leraren voordat ze vinden wat voor hen geschikt is. Maar voor sommige mensen, vanwege hun mentale toestand, wordt dat doen als spiritueel consumentisme. Ik zal deze traditie een tijdje consumeren en die dan een tijdje proberen. Het is alsof je naar de ijswinkel gaat en elke keer een nieuwe smaak probeert. Maar dan nemen we nooit echt genoegen met iets of gaan we de diepte in. Een spirituele toerist zijn is niet nuttig als we vooruitgang willen boeken op het pad.

Aan de andere kant, als we stabiel zijn in onze beoefening, kan het nuttig zijn om leringen uit andere boeddhistische tradities te horen. Aangezien alle leringen afkomstig zijn van onze leraar, Shakyamuni Buddha, het zal ons ten goede komen ze te horen.

Spiritueel materialisme

NN: Zoals je weet, is spiritueel materialisme in opkomst. Denk je dat het voor beginners beter is om rond te huppelen en verschillende leraren en tradities uit te proberen voordat ze zich aan één houden?

VTC: Als er een verscheidenheid aan boeddhistische benaderingen beschikbaar is, kunnen mensen kiezen wat het beste bij hen past. Degenen die naar veel verschillende centra moeten voordat ze een beslissing nemen, kunnen dat doen. Maar voor sommige mensen zoals ik beginnen we in één traditie en houden we ons eraan. Wat we willen vermijden is een ontevreden geest die denkt: 'Misschien vind ik in het volgende blok een betere vorm van boeddhisme. Of ik vind hier een betere leraar.' Dan oefenen we nooit echt omdat onze geest te veel op zoek is naar het beste product. Maar Dharma is geen consumentenproduct.

Deel 3: Fascinatie van het Westen voor het Tibetaans boeddhisme

Boeddhisme als mode

NN: Ik merkte dat in het Westen het boeddhisme een mode is. Het theravada-boeddhisme was een tijdlang in zwang, gevolgd door zen, en nu is het de beurt aan het Tibetaans boeddhisme. Er is een huidige fascinatie in het Westen voor alles wat Tibetaans is, zoals de Dalai Lama. Wat is uw visie daarop?

VTC: Wanneer Dharma een rage wordt, dan zijn mensen gewoon aan het ploeteren in exotica. Spirituele beoefening gaat niet over populariteit of fascinatie voor wat nieuw of mystiek is. Zo'n interesse duurt niet lang en duidt niet op een serieuze verandering in een cultuur, want binnenkort zullen mensen iets anders willen dat nieuw en opwindend is. Honderd of duizend mensen die naar een lezing komen luisteren omdat ze denken dat de spreker exotisch is, betekent niet dat ze boeddhist zullen worden. Natuurlijk zet het horen van een Dharma-lezing een goede indruk in hun geest die in toekomstige levens zal rijpen. Bovendien horen ze dingen die hen kunnen helpen hun leven nu beter te leven. Maar de meeste mensen die grote openbare evenementen bijwonen - vooral mensen die met exoten liefhebberen - zullen in dit leven geen solide boeddhistische beoefenaars worden. Omdat Dharma echter zo openbaar beschikbaar is, krijgt iedereen nauwkeurige informatie over het boeddhisme, en bovendien krijgen sommige mensen die later serieuze beoefenaars worden de kans om de Dharma te ontmoeten.

Hollywood's obsessie met de Dalai Lama

NN: Zijne Heiligheid de Dalai Lama wordt een behoorlijk cultureel icoon onder Hollywood-sterren als Richard Gere en Sharon Stone. Denk je dat het een legitieme manier is om de Dharma te verspreiden?

A: Zijne Heiligheid probeert niet opzettelijk populair te worden in Hollywood. In zijn hoofd maakt het hem niet uit of Hollywoodsterren komen of niet. Het maakt hem niet uit of veel mensen naar boeddhistische evenementen komen of niet. Wereldse roem is helemaal niet interessant voor Zijne Heiligheid. Hij is een oprechte boeddhistische beoefenaar en probeert geen icoon te worden. Wat de Hollywoodsterren betreft, sommigen, bijvoorbeeld Richard Gere, zijn oprechte beoefenaars. Ik heb hem serieus zien luisteren naar lessen en hij heeft retraites gedaan. Ik heb hem in actie gezien en hij oefent. Ik heb de andere mensen niet ontmoet, dus ik kan geen commentaar geven. Degenen die echte beoefenaars zijn, profiteren zeker op individueel niveau van de Dharma. Als ze hun bekendheid willen gebruiken om de Dharma te promoten, kan dat nuttig zijn.

Deel 4: Boeddhisme en samenleving

Verloofd Boeddhisme

NN: Wat zijn jouw? . over geëngageerd boeddhisme?

VTC: Ik denk dat geëngageerd boeddhisme erg belangrijk en heilzaam is. Het is aan elk individu om te kiezen hoe ze oefenen. Met andere woorden, we moeten niet zeggen dat retraite de ideale manier is voor iedereen, of dat studeren de ideale manier is voor iedereen, of dat geëngageerd boeddhisme de ideale manier is voor iedereen. Omdat mensen verschillende neigingen en disposities hebben, zullen mensen zich op verschillende manieren tussen deze drie dingen verdelen. Dat moeten we respecteren en waarderen. Ik doe zelf gevangeniswerk. Na de aanslagen van 11 september plaatste onze Dharma-groep een paginagrote advertentie in de krant van Seattle waarin stond dat we een geweldloze reactie wilden. Meteen deden we iets dat maatschappelijk betrokken was.

De middenweg

NN: Het is niet gemakkelijk om de Dharma (de Buddha's leer) en tegelijkertijd betrokken zijn bij de samenleving. Denk je dat het mogelijk is om een ​​evenwicht tussen beide te vinden?

VTC: Ja. Wanneer iemand actief is in het geëngageerde boeddhisme, is het belangrijk om zijn Dharma-beoefening zeer sterk te houden. Anders kunnen onze motivatie en houding beginnen te veranderen. We zouden kunnen gaan denken: "Mijn politieke positie, mijn sociale positie of mijn ecologische positie is de enige juiste manier, en de jouwe is verkeerd." Het is gemakkelijk om van mensen met andere gezichtspunten vijanden te maken, en die manier van denken is niet erg productief. Daarom is het voor mensen die activistisch werk doen belangrijk om een ​​solide meditatie praktijk.

At Abdij van Sravasti bij Liberation Park, het klooster dat ik mede opricht, willen we op een evenwichtige manier maatschappelijk betrokken zijn. Santikaro Bhikkhu, de andere medeoprichter, is actief in het geëngageerde boeddhisme. We willen een plek bieden waar geëngageerde boeddhisten kunnen komen en echt tot hun recht kunnen komen meditatie oefening. Dat zal hun motivatie in staat stellen om er een van mededogen te blijven. Als ze dan eropuit gaan en boeddhistische principes gaan toepassen op sociale welzijnskwesties, zullen ze dat op een gezonde manier doen.

Deel 5: Boeddhisme en terrorisme

Reactie op terroristische aanslag

NN: Na de terroristische aanslag van 11 september nam Amerika wraak. Bent u het eens met het standpunt van president Bush hierover? Wat is volgens jou de beste oplossing?

VTC: Nee, ik ben het niet eens met het standpunt van president Bush. Ik ben geen politicus en ik benijd zijn positie en zijn verantwoordelijkheid niet. Het karmische gewicht dat hij met zich meedraagt, is enorm. Ik ben altijd voorstander van niet-gewelddadige reacties omdat geweld alleen maar meer wrok en antagonisme creëert. Aan de andere kant kunnen we niet gewoon grijnzen en zeggen: “We hebben liefde en mededogen, dus wat je deed is goed. Het is geen probleem dat je zesduizend mensen hebt vermoord. We vergeven je." Dat is dom. Er moet een manier zijn waarop de daders worden opgepakt en opgesloten om te voorkomen dat ze anderen kwaad doen en meer negatieve karma zich. Wat betreft de exacte diplomatieke, politieke, economische, militaire manier om mensen te vangen in plaats van ze te doden, daar ben ik geen expert in.

De “eiland mentaliteit”

NN: Veel mensen in Singapore maken zich meer zorgen om hun eigen rijstkommen dan om de bombardementen in Afghanistan. Hoe denk je dat we de mentaliteit van mensen wat dat betreft kunnen veranderen?

VTC: Mensen moeten nadenken en hun geest trainen in het besef dat alle voelende wezens geluk willen en geen lijden willen. Dit betekent niet dat alleen onze families gelukkig willen zijn en niet willen lijden of dat alleen Singaporezen gezond en gelukkig willen zijn. Iedereen doet. Dat omvat mensen met wie we het niet eens zijn, mensen van verschillende rassen, nationaliteiten en religies, en zelfs bewuste wezens in andere bestaansgebieden.

Omdat Singapore een heel kleine plaats is, een eiland, is het voor Singaporezen gemakkelijk om een ​​zogenaamde 'eilandmentaliteit' te hebben. Dit betekent dat zolang je op het eiland bent, de rest van de wereld in je hoofd bijna ophoudt te bestaan. Wat niet op dit eiland is, is ver weg. We moeten onze geest verruimen en zien dat de rest van de wereld bestaat. Zoveel mensen ervaren lijden, ook al leef ik hier mijn zeer comfortabele leven. Voor het welzijn van onze planeet moeten we een besef ontwikkelen dat mensen precies zoals wij zijn, gelukkig willen zijn, vrij willen zijn van lijden. We moeten erkennen dat andere bewuste wezens enorm aardig voor ons zijn geweest en dat ons hele leven van hen afhangt. Als we deze waarheid zien, willen we automatisch dat hun rijstkom wordt gevuld. We zullen er niet in blijven hangen egocentrisme, denkend aan alleen onze eigen rijstkom. We zullen geven om wat er met anderen gebeurt in plaats van alleen om onszelf en onze eigen familie. Deze meditaties over liefde en mededogen zijn dus belangrijk.

Deel 6: Boeddhisme in de 21e eeuw

Relevantie van het boeddhisme

NN: Hoe relevant denk je dat het boeddhisme zal zijn in de 21e eeuw?

VTC: Zeer relevant, hoop ik. De boeddhistische leer gaat verder dan de tijd. Waarom? Omdat ze de menselijke geest aanspreken en hoe die werkt. Hoewel onze culturele, economische en politieke situaties verschillen van die ten tijde van de Buddha, de fundamentele menselijke geest is hetzelfde, dus de leringen zijn van toepassing.

herboren worden

NN: Als ik op dit moment naar de wereld kijk, weet ik echt niet wat ik moet verwachten als ik weer herboren word.

VTC: Daar zat ik laatst aan te denken. We bidden voor een menselijke wedergeboorte en ik dacht: “Waar zou ik nu bidden om herboren te worden? Zal ik verzekerd zijn van een goede gelegenheid om Dharma te beoefenen?” Het is moeilijk hè? De meeste traditionele boeddhistische samenlevingen zijn in beroering, en de plaatsen waar het boeddhisme zich nu verspreidt, zijn ook in beroering. Dus het is moeilijk om te weten waar we zouden bidden om herboren te worden - misschien moeten we gewoon naar het pureland gaan! Er zijn ook andere menselijke rijken, of we zouden in dit leven verlicht kunnen worden. Soms kijk ik naar kleine kinderen en denk ik: "Hoe zal hun leven eruit zien als ze van mijn leeftijd zijn? Hoe kunnen ze de Dharma beoefenen? Hoe ziet de wereld er voor hen uit?”

Een abdij opzetten in Amerika

NN: Je begint een klooster in de VS genaamd Abdij van Sravasti bij Bevrijdingspark. Wat is het motief om de abdij op te richten?

VTC: In de Tibetaanse traditie in Amerika is er niet één plek waar mensen die geïnteresseerd zijn in training als a kloosterlijk kan gaan en zich voorbereiden op de wijding en de juiste ontvangen kloosterlijk opleiding. Er zijn dharmacentra, maar die zijn bedoeld voor lekenbeoefenaars, ook al wonen er misschien enkele kloosterlingen. Die kloosterlingen werken in de dharmacentra, maar ze krijgen geen training over hoe ze een kloosterlijk. Het is cruciaal voor het bestaan ​​van Dharma in een land dat er een sangha (gemeenschap van monniken en nonnen). als de Buddha zei: "De Dharma bestaat op een plaats waar de... sangha gemeenschap bestaat.” Er moet een stal zijn sangha gemeenschap in een land waar het boeddhisme in die plaats kan floreren, en de sangha is op dit moment nog niet stevig verankerd in Amerika. Ik wil eraan bijdragen dat mensen een goede opleiding krijgen, de wijding begrijpen en voorschriften goed, en leef een kloosterlijk leven.