Aarde en water
Aarde en water
Luis is een jonge man van begin twintig die vele jaren geleden als kind met zijn moeder naar de abdij kwam. Dit maakt deel uit van een reeks geschriften waaraan hij werkt terwijl hij op zoek is naar de betekenis van liefde.
Op velen wordt neergekeken bij het uiten van ware emoties,
Ze bestempelen als symptomen van een psychische aandoening,
Ze bagatelliseren als tekenen van zwakte,
Ze beschouwen ze als trivia van moderne vooruitgang
Het opsluiten van die gevoelens ontkent iemands menselijkheid,
Er vormen zich gifstoffen die een persoon langzaam wegvreten,
Beetje bij beetje de warmte uit het hart zuigen,
Een dorre woestenij in zijn kielzog achterlatend
Tranen van water komen tevoorschijn,
Tranen van realisatie openen een lang vergeten bodem,
Tranen van verdriet die zijn wortels doordrenken,
Tranen van voeding versterken de kern
Planten dragen vruchten als ze water krijgen,
Ontluikende bloemblaadjes van belofte,
Kiemende zoetgeurende bloesems van vreugde,
Verander het land in een zee van levendige kleuren
Aarde en water delen deze prachtige cyclus,
De aarde biedt een basis waarop leven kan leven,
Water dat voeding geeft waaruit leven kan groeien,
Door de twee samen te voegen, wordt de ware essentie van het leven onthuld