Motivaties achter geven

• Drie soorten vrijgevigheid
• Onzuiver geven en motivaties
• Motivatie genereren voor puur geven
• Onzuivere vrijgevigheid veranderen in puur
• Soorten puur geven
• Voordelen van puur geven
• Vrijgevigheid en het pad

Genieten van het geven van 04 (Download)

De volgende sessie is heel kort. Het gaat over drie soorten vrijgevigheid. De eerste is het soort dat verbonden is met het verlangenrijk; het verlangenrijk is het rijk waarin we leven, waar veel objecten van verlangen zijn. De tweede is de vrijgevigheid die verbonden is aan het vormenrijk; het vormenrijk is dat rijk waarin iemand geboren wordt vanwege hun diepe meditatieve stabilisatie, maar omdat er nog steeds een subtiel soort van lichaam, een fysieke vorm, kunnen ze vrijgevigheid beoefenen. 

Er is één niveau in samsara boven het vormenrijk dat het vormloze rijk wordt genoemd. Het bestaat uit vier delen. Wezens worden geboren in het vormloze rijk vanwege diepe staten van bewustzijn meditatie, maar ze hebben geen lichamen. Er is geen fysieke vorm, dus je kunt daar geen vrijgevigheid beoefenen – en elk wezen in het vormloze rijk bevindt zich in zijn eigen, enkelpuntige vorm. meditatie. Er is dus geen interactie met elkaar.
En dan is de derde soort vrijgevigheid de vrijgevigheid waar helemaal niets aan verbonden is – dat betekent dat het het soort vrijgevigheid is dat beoefend wordt door de arya wezens. Bedenk dat arya's degenen zijn die de aard van de werkelijkheid direct, niet-conceptueel, hebben gerealiseerd, dus als we 'wij' zeggen toevlucht in de Sangha, dit zijn de wezens die we zijn toevlucht nemen in. "Sangha toevluchtsoord” betekent niet iedereen die naar een boeddhistisch centrum gaat. De kloosterlijk gemeenschap representatief is voor de Sangha toevluchtsoord, maar de echte Sangha toevlucht zijn degenen die de aard van de werkelijkheid hebben gerealiseerd door hun eigen directe ervaring. Dat is eigenlijk belangrijk; anders raken mensen erg in de war.

Waar wij onze toevlucht in zoeken

Ze zeggen: "Ik toevlucht in de Buddha-Oké. I toevlucht in de Dharma. Ik weet niet zeker wat dat is, maar ik oefen het, ook al weet ik niet zeker wat het is. I toevlucht in de Sangha, bedoel je al deze mensen die naar boeddhistische centra gaan? Maar ze zijn niet beter dan ik. Ze zijn in de war; ze houden de voorschriften. Hoe kunnen zij de toevluchtsoord zijn die mij naar de verlichting zal leiden?” Nou, dat zijn ze niet. Zij zijn jouw Dharmagemeenschap; zij zijn jouw gemeenschap van medebeoefenaars die jouw Dharmavrienden zijn, en jullie moedigen elkaar aan en vertrouwen op elkaar. Maar de Sangha die je naar verlichting zullen leiden, zijn degenen die een directe meditatieve ervaring hebben met de aard van de werkelijkheid. Anders zijn het de visueel gehandicapten die de visueel gehandicapten leiden, nietwaar? 

Op dezelfde manier grinnik ik altijd als ik naar retraitecentra ga en we allemaal ‘yogi’s’ worden genoemd. [gelach] Yogi's? Pardon? Yogi's zijn geweldige mediteerders verzaking en bodhicitta en eenpuntige concentratie en begrip van de werkelijkheid, en die daarin zeer gedisciplineerd zijn meditatie oefening. Zijn wij yogi’s of zijn wij vakantiegangers? [gelach] We zijn misschien aspirant-yogi's, maar het kan nog een tijdje duren, tenminste voor mij.

Hoe dan ook, terug naar deze tekst: deze gaat verder over twee soorten geven, twee soorten vrijgevigheid: (1) dat wat puur is en (2) dat wat onzuiver is. En hier verwijzen 'puur' en 'onzuiver' naar de motivatie, want onthoud: vrijgevigheid is niet alleen de fysieke of verbale handeling, het is de mentale factor van intentie die samen met andere mentale factoren de fysieke en verbale actie stimuleert. Dus eerst spreekt de tekst over onzuivere vrijgevigheid. Het is het soort dat we redelijk goed kennen. [gelach] 

Soorten onrein geven

Het kan gaan om oppervlakkig geven, waarin men geen belangstelling toont. 

Er zijn zo vaak gedurende de dag dat we mensen dingen geven, maar we maken geen gebruik van de gelegenheid om verbinding te maken met de ontvanger, of om ze in de ogen te kijken, of om het gevoel te hebben: “Ik ga ze echt geven.” iets wat ze willen.” Wij zeggen alleen maar: ‘Hier. . . ”

We missen een kans. Zelfs als iemand zegt: 'Geef de ketchup alsjeblieft door', heb je een kans. Er zijn verschillende manieren om de ketchup door te geven, nietwaar? Afhankelijk van hoe je het doorgeeft, kun je genereus zijn, je kunt verbinding maken en vriendelijkheid tonen, of je kunt op de automatische piloot werken. Dit verwijst dus naar geven waarin we geen interesse hebben.

Geven is echt een kans waarvan we gebruik moeten maken. In de Tibetaanse gemeenschap wordt je, tenminste zoals ik ben opgeleid, geleerd om met beide handen te geven, en er is iets heel moois aan geven met beide handen in plaats van alleen maar met één hand te geven. Geven met beide handen is geven met een houding van nederigheid en respect, in plaats van alleen maar: "Eh... ik ben waardeloos, jij bent waardeloos, dit is waardeloos, en we spelen allemaal een spel." Het is een kleinigheid, maar als we voorzichtig zijn, kunnen we er iets betekenisvols van maken. 

Hier zijn nog meer soorten onreine vrijgevigheid:

Geven kan misschien gedaan worden om rijkdom te verwerven. 

We geven een klein cadeautje in de hoop dat zij ons een groot cadeau geven. Maar we wij kopen geen mensen om, toch? Alleen politici doen dat; wij niet. We Geef nooit iemand een klein cadeau in de hoop dat hij of zij ons een groot cadeau zal geven.

Of misschien geeft men omdat men zich schaamt. 

Met andere woorden: we voelen ons slecht over onszelf, dus geven we een soort verwrongen gevoel van onwaardigheid of schaamte. Dat is geen bijzonder goede motivatie. 

Of misschien geeft men als middel om anderen terecht te wijzen.

Wat zou daarvan een voorbeeld zijn? 

Publiek: Teruggeven – ze hebben aan ons gegeven, dus ik ga aan hen teruggeven.

Eerwaarde Thubten Chodron (VTC): Dat is een goed voorbeeld. Je bent erg genereus geweest; Ik geef zoveel. Het is dus een manier om iemand anders neer te halen, iemand te berispen. 

Of misschien geven we uit angst. 

Wat zou daarvan een voorbeeld zijn? We worden overvallen en ze zeggen: "Geef me je portemonnee!" Hoe zit het dan met het geven ervan uit vrijgevigheid, in plaats van uit angst? 

Of misschien geeft men om gunstige aandacht op zichzelf te vestigen. 

Wat is daar een voorbeeld van? [gelach] We moeten het stadion en de grote projecten steunen! 

Of misschien geeft men uit angst om gedood te worden. 

Wat is daar een voorbeeld van? 

Publiek: Je wordt overvallen en ze gaan je vermoorden.

Eerwaarde Thubten Chodron: Ja, je wordt beroofd, er wordt ingebroken in je huis, of misschien leef je in een situatie waarin een leger binnenkomt en je stad of dorp bezet en je moet toegeven aan de eis dat je het leger voedt dat is bezet. 

Of misschien geeft men met de bedoeling iemand te manipuleren zodat hij zich tevreden voelt. 

Ik weet zeker dat je hier wel een voorbeeld van kunt bedenken. Je geeft om iemand te manipuleren zodat hij zich tevreden voelt. 

Toehoorders: Wanneer je iemand iets aardigs geeft, zodat hij of zij je een plezier zal doen.

Citybike: Oh, dus als je je man wilt verzachten, zodat je hem iets kunt vragen, zodat je een lekker diner kunt maken van zijn favoriete eten. [gelach] Of als kind verzacht je je ouders door heel aardig te zijn en dan vraag je om iets. 

Of misschien geeft men uit een gevoel van verplichting. Dit omdat iemand toevallig rijk is en van een nobele wedergeboorte of adellijke geboorte.

 Met andere woorden: dit is iets wat de echt rijke families in de VS vorige eeuw voelden – de Rockafellers, de Carnegies, de Kennedy’s, enzovoort. Ze vonden: “We hebben een bepaald fortuin in onze economische situatie, dus we hebben de plicht om een ​​deel daarvan terug te geven aan de samenleving.” Dus richtten ze non-profitorganisaties op, enzovoort. 

Er is een manier om dat te doen waarbij het echt met een goede motivatie is en er is een manier waarop het strikt verplicht is en zonder het echte gevoel van het aanbieden van dienst. Maar hoe vaak geven we uit verplichting? Hoe vaak met Kerstmis? Hoeveel van uw geschenken zijn verplicht en hoeveel ervan zijn omdat u ze echt wilt geven? En is er een manier om de geschenken die uit verplichting worden gegeven, om te zetten in geschenken die met een echt gevoel van vrijgevigheid worden gegeven? Is dat mogelijk? 

Of misschien geeft men als middel om te strijden voor dominantie. 

Wat is daar een voorbeeld van?

Publiek: Mijn ouders zijn Chinees en ze willen allebei degene zijn die voor zo'n 2,500 verschillende soorten moet betalen. . .

Citybike: Ze willen grootboeken in het gezicht van hun vrienden plaatsen om te vechten voor dominantie, om te laten zien hoe genereus je bent, dus vecht je over wie de rekening gaat betalen in een restaurant. 

Publiek: Fondsenwervers

Citybike: “Bedankt voor de tip.” [gelach] Dus als je naar een inzamelingsactie gaat, draag je een klein symbool op je revers om aan te geven hoeveel je hebt gegeven, zodat iedereen het kan zien, en dan is er dit soort competitie. 

Publiek: ..van Prabhatara en Manjushri en . . . [gelach]

Citybike: Of je begint met de eerste bhumi en dan de tweede bhumi! [gelach] Eigenlijk is dit iets waar we het in de abdij moeilijk mee hebben gehad, omdat veel boeddhistische organisaties een rangen van leden, rangen van beschermheren, rangen van donoren en dergelijke hebben. We hebben net besloten dat we dat niet gaan doen, omdat we willen dat mensen vanuit hun hart geven en het is hun vriendelijke motivatie, niet het bedrag dat ze geven. En het is heel grappig dat mensen soms zoiets nodig hebben om zich gemotiveerd te voelen om meer dan een dollar te geven. [gelach] We zijn zo grappig, nietwaar? We willen nu iets zodat we een beetje kunnen stralen. 

Of misschien geeft iemand uit jaloezie. 

Wat is daar een voorbeeld van?

Publiek: Misschien wil je beter overkomen dan iemand anders, dus geef je meer of geef je iets beters?

VTC: Ja, het is een andere manier van concurreren. Je bent jaloers op iemand die meer heeft gegeven, dus geef je meer. 

Publiek: Strijd om ‘liefde’ voor familieleden.

VTC: Oh ja, hoe een stel grootouders met hun kleinkinderen omgaat; ze zijn een soort ‘one-up’ die meer geeft.

Publiek: Proberen de genegenheid van een vriend/vriendin te winnen.

VTC: Als je iemand het hof maakt, zoals wanneer iemand anders een soort bloem stuurde, moet je een beter soort bloem sturen. 

Of misschien geeft men uit haat.

Wat is daar een voorbeeld van? Hoe zit het met iemand die iemand anders gebruikt en hem pijn wil doen, zodat hij wil dat die persoon zich aan hem hecht en hem leuk vindt, zodat hij hem kan dumpen of hem op de een of andere manier pijn kan doen? Dat is behoorlijk smerig. 

Of misschien geeft iemand uit arrogantie, omdat hij zichzelf boven anderen wil verheffen.

 Dit is iets wat we veel doen, nietwaar? “Ik wil bekend staan ​​als genereuzer dan de ander.” 

Of misschien geeft men ter wille van roem of reputatie. 

“Ik wil dat het gebouw naar mij vernoemd wordt, dat er een plaquette op de voorkant staat van het ding dat naar mij vernoemd is; bij de invocatieceremonie van het speciale programma bedanken ze mij in het bijzonder” – zoiets om roem of reputatie te verwerven.

Of misschien geeft men uit een poging om rituele bezweringen en gebeden kracht bij te zetten. 

Dus je doet gewoon een soort ritueel, je begrijpt het niet, je weet niet waarom, maar je denkt dat je net zo goed een ritueel kunt maken. het aanbieden van om de goden op de een of andere manier te plezieren. Zoals wanneer ze de plaat passeren, maar als ze de plaat passeren, kunnen daar natuurlijk een aantal redenen voor zijn...

Of misschien geeft men in een poging om tegenslagen uit de weg te ruimen en geluk te verwerven.

 Je hebt dus misschien het idee dat je door te geven goede energie voor jezelf krijgt. Dat is zeker beter dan geven met haat. 

Of misschien geeft men om aanhang te krijgen. 

Dus je wilt bekend zijn; je wilt dat een groep mensen je volgen. Dus je geeft ze dingen, of je geeft ze alles waar ze om vragen, en dan vinden ze je echt geweldig en volgen ze je.

Of misschien geeft men op een respectloze manier om iemand te kleineren en hem een ​​nederig gevoel te geven.

Soms doen we dit misschien als we iets geven aan iemand die op straat leeft. We geven ze gewoon iets van: 'Jij slobber. Je kunt niet eens werken; je leeft van een uitkering, hier.” Maar wij geven iets. Dat is niet erg aardig om iemand zo te vernederen, toch? Maar je ziet mensen het doen.

Alle verschillende soorten van geven zoals deze worden geclassificeerd als onrein geven. 

Kun je andere vormen van onrein geven bedenken? Zijn er vormen van onrein geven die u mogelijk heeft gedaan en die hier niet worden vermeld?

Toehoorders: Geven om schuldgevoelens weg te nemen.

Citybike: Ja, geven uit schuldgevoel om jezelf beter te laten voelen. Kun je aan anderen denken?

Publiek: Iets geven dat je misschien niet vrijwillig hebt gekregen.

Citybike: Dus iets geven wat je kreeg op een niet zo eerlijke manier. Je kunt het geven om er goed uit te zien, of je kunt het geven om je schuldgevoel te verlichten, of je kunt het geven om van de spullen af ​​te komen voordat de politie het vindt! [gelach] Wat nog meer?

Toehoorders: Om bij de massa te passen.

Citybike: Dat lijkt een beetje op de eerste. Je doet het uit groepsdruk: “Iedereen doet het, dus ik wil er niet slecht uitzien.”

Publiek: Iets geven om iemand tevreden te stellen.

VTC: Je bent helemaal uitgeput en je wilt ze gewoon van je af krijgen, dus je geeft ze al iets. 

Publiek: Eten kopen voor iemand die bedelt.

Citybike: Als je weet dat iemand een junkie is, denk ik dat het kopen van iets om hem te eten te geven een goede manier is om vrijgevigheid te schenken, omdat je hem of haar controleert, maar je controleert hem op een bepaalde manier in de zin dat je hem niet wilt voeden hun junkiegewoonte, maar ze hebben wel voedzaam voedsel nodig en je wilt ze geen geld geven omdat ze het gaan misbruiken. Ik vind dat eigenlijk best wel leuk om te doen.

Publiek: Opnieuw schenken.

Citybike: Oké, dat is iets dat iemand je heeft gegeven en dat je niet leuk vindt, dus zoek iemand anders om het aan te geven. [gelach] Ik had net een flits. Voordat ik non werd, was ik getrouwd, en op onze bruiloft was een van de cadeaus die we kregen een soort geschenk dat deze persoon kreeg en dat ze niet leuk vond en dat ze aan ons gaf. Weet je hoe ze vroeger van die kleine keramische hors d'oeuvres-dingen hadden? Het was er zo één, en er zat een kleine ananas in het midden, en alle gerechten hadden een beetje Hawaïaans... [gelach]. Ik weet zeker dat iemand dit aan die persoon heeft gegeven en ze dacht dat we gek genoeg waren om het te willen. [gelach]

Toehoorders: Wat heb je er uiteindelijk mee gedaan?

VTC: Ik heb het aan iemand anders gegeven! [Gelach] Het is net als met Kerstmis: ze maken één fruitcake en die blijft maar cadeau krijgen. [gelach] 

Toehoorders: Denk je dat het mogelijk is dat je het aan haar neef had kunnen geven? [gelach]

VTC: Waarschijnlijk wel. [gelach]

Puur geven

Dan puur geven: 

Wat puur geven betreft: elk geven dat in tegenspraak is met de bovenstaande voorbeelden, kwalificeert als puur geven.

We kunnen zien hoe gemakkelijk we vervallen in onzuiver geven, maar de situatie kan heel gemakkelijk worden veranderd in een situatie van puur geven, simpelweg door van gedachten te veranderen. Met andere woorden: het stoppen van het onzuivere geven betekent niet dat we helemaal niet geven totdat we een zuivere motivatie hebben. Het betekent dat we de manier waarop we geven veranderen.

Dus diezelfde situaties waarin we uit verplichting geven of het gevoel hebben dat we worden gemanipuleerd of wat dan ook, we stoppen, we veranderen van gedachten. We denken echt na over de voordelen van geven voor de ander, voor onszelf; we ontwikkelen een geest van vriendelijkheid en een oprechte wens dat zoveel mensen profijt zullen hebben van onze gave. Ook al bestaat ons geschenk niet uit miljoenen van wat dan ook, moge het door onze deugdzame motivatie zoveel verschillende mensen ten goede komen. We stoppen echt en veranderen onze motivatie. Dan kan diezelfde actie worden veranderd in een pure actie van geven, vanuit een onzuivere actie. 

Soms, als we echt naar onze motivatie gaan kijken, zien we dat onze motivaties soms niet erg goed zijn. Dan stoppen we gewoon helemaal met dingen doen. Als je iets doet dat niet deugdzaam is – moorden, stelen, rondsluipen, liegen, dat soort dingen – ja, stop daarmee als je motivatie slecht is, maar als je iets doet dat nuttig zou kunnen zijn voor anderen, doe dat dan niet. stop ermee omdat je denkt dat je motivatie slecht is. Verander je motivatie in een goede motivatie.

Een voorbeeld hiervan dat ik tegenkwam is dat lekenboeddhisten in sommige landen het gevoel hebben – en dat wordt veel in de Schriften geleerd – dat als je geeft aan de sangha gemeenschap, creëer je veel verdiensten, en het is heel goed voor je toekomstige wedergeboorten. Dus in landen als Thailand hebben de mensen daar echt een heel diep vertrouwen in, en dus zijn ze er behoorlijk genereus mee sangha. En dan zie ik een aantal westerlingen binnenkomen en zeggen: “Oh kijk, die leken, ze geven alleen maar omdat ze iets goeds willen in hun toekomstige leven. Ze zijn zo egoïstisch en willen iets goeds voor zichzelf en hun toekomstige leven. Ik trap niet in dat soort dingen.” En ze geven helemaal niet, omdat ze denken dat ze superieur zijn aan deze mensen die geven omdat ze rijkdom willen hebben in hun toekomstige leven.

Nee, dat is het niet. Natuurlijk is geven om rijkdom te hebben in ons toekomstige leven een deugdzame motivatie. Geven om rijkdom te hebben in dit leven is manipuleren en samenzweren. Maar als we met een vrije geest geven en rijkdom wensen in een toekomstig leven, is dat een goede motivatie. Het is niet de beste motivatie, omdat die motivatie nog steeds kan worden gezuiverd om bevrijding en verlichting te zoeken. Het is dus geen volledig zuivere motivatie, maar het is wel een deugdzame. Maar dan zeggen andere mensen: 'Nou, het is niet de beste, puurste motivatie die ik moet hebben', en dan geven ze niets. [gelach] Zo zouden we niet moeten zijn. Het is zelfvernietigend. 

Geven omwille van het pad is puur geven.  

Dit is dus geven met een aspiratie om het pad naar verlichting te kunnen verwezenlijken. 

Wanneer er een zuivere geest ontstaat die vrij is van enige belemmering [ketens zijn zaken als onwetendheid, jaloezie, arrogantie, sensueel verlangen, gehechtheid, kwade wil, twijfelen], of als je in dit of toekomstige levens niet op zoek bent naar enige beloning, of als je dat doet uit eerbied of sympathie, kwalificeren deze omstandigheden allemaal als puur geven.

Een zuivere geest die vrij is van enige boeien betekent dus dat je geen boeien in je geest hebt. Je hebt het misschien al gerealiseerd ultieme natuur en begon met het proces van het elimineren van de boeien vanaf de wortel, en dan geef je met dat soort intentie, wat niet alleen het gebrek aan boeien is, maar als je vriendelijkheid en welwillendheid enzovoort in je geest hebt, dan is dat puur geven. 

Of wanneer we geen beloning zoeken in dit of toekomstige levens.

We zijn dus niet op zoek naar een beloning in dit leven, waarvan ik al eerder zei dat het een manier van manipulatie is. Hier staat ‘toekomstige levens’ omdat Nagarjuna ons richting verlichting duwt. Geven ten behoeve van toekomstige levens is deugdzaam, maar in termen van de bodhisattva praktijk – en dat is waar hij het hier over heeft als hij het heeft over de zes verreikende praktijken – die je niet wilt geven ter wille van je eigen toekomstige leven. Je wilt geven met de bodhicitta motivatie.

Of wanneer men dat doet uit eerbied of medeleven.

Als we echt diep respect hebben voor wie of wat we ook geven, of als we een gevoel van vriendelijkheid en medeleven hebben en echt willen helpen, kwalificeren deze omstandigheden allemaal als puur geven. We kunnen zien dat wanneer we geven, we op de een of andere manier buiten onszelf treden. Dan verandert de geest, en het is gewoon een kwestie van de gedachte veranderen.

Tijdens onze meditaties beginnen we altijd met het opwekken van onze motivatie; zo ook moeten we, als we een geschenk geven, nadenken over onze motivatie en een goede motivatie genereren en er vervolgens een maken het aanbieden van. Net zoals wanneer we ons voedsel aanbieden voordat we gaan eten, denken we aan de kwaliteiten van het voedsel Drie juwelen en bied het aan met een gevoel van eerbied; wij bieden met een geloof in karma; wij bieden met de aspiratie om een ​​te worden Buddha om alle wezens ten goede te komen. En dan eten we om onze gezondheid te behouden, niet om een ​​of andere egocentrische reden. 

Dan de eenzame effecten van puur geven:  

Puur geven schept de voorzieningen om verder te gaan op het pad naar nirvana. Daarom spreken we van geven ter wille van het pad. Als men vóór die tijd daden van geven verricht, terwijl men geneigd zou kunnen zijn naar de realisatie van nirvana te streven, schept dit de oorzaak voor het genot van een zalige toekomstige vergelding onder goden en mensen.

Geven ter wille van het pad is dus het willen bereiken van nirvana of verlichting. Als we met dat soort motivatie en toewijding geven, dan gebeurt het. Als we vóór die tijd ook maar enige gedachte hebben gehad over het verkrijgen van bevrijding of enige gedachte over realisaties, maar als we gaven met nog steeds een respectvolle houding, een houding van vriendelijkheid, schept dat de reden om in ons toekomstige leven van rijkdom te genieten – een zalige toekomstige vergelding onder mensen en hemelse wezens. 

Puur geven is als een bloemenkrans die, wanneer hij voor het eerst wordt gemaakt en nog niet verdord is, geurig, puur, fris en stralend is. Op dezelfde manier kun je, als je daden van puur geven ter wille van nirvana verricht, als bijkomend voordeel genieten van de geur van karmische beloningen, zelfs voordat je nirvana bereikt.

Dus dat is wat ik al eerder zei: we geven met een motivatie van ons langetermijndoel, en dat stelt ons in staat om over de voorzieningen te beschikken die we nodig hebben terwijl we nog in samsara zijn om de Dharma te kunnen beoefenen.

Aangezien de Buddha gezegd, er zijn twee soorten mensen die je zelden in de wereld tegenkomt. De eerste daarvan zijn degenen die het huis hebben verlaten, [A kloosterlijk] die op het verkeerde tijdstip eet en erin slaagt bevrijding te verkrijgen.

Waar het over gaat is a kloosterlijk wie bewaart ze niet geloften goed en bereikt de bevrijding. Dat is iets dat zeldzaam is. Het tweede dat zeldzaam is, is:

Onder de in het wit geklede huisbewoners, [wit gewaden is omdat in India de huisbewoners, de leken, wit droegen] iets zeldzaams onder hen is iemand die in staat is een daad van puur geven uit te voeren.

[gelach] Dat betekent niet dat we het opgeven. Het betekent dat we het blijven proberen, nietwaar? 

In leven na leven gaat het kenmerk van puur geven nooit verloren, zelfs niet na talloze levens.

Als we puur geven creëren met een goede intentie, dan is dat het geval karma niet verdwaalt – vooral als we het hebben gewijd aan volledige verlichting. Als we het alleen maar hebben gewijd aan rijkdom in een toekomstig leven, zal het zo rijpen en dan af zijn. Als we het inzetten voor volledige verlichting, gaat het niet verloren totdat de volledige verlichting is bereikt. 

Het is als een eigendomsakte die nooit zijn geldigheid verliest, zelfs niet tot het einde toe.

Het is dus een hypotheek die nooit subprime is! [gelach] Dit doet me eigenlijk aan een ander verhaal denken. We hadden een vriend van ons uit Boise die naar de abdij kwam, en hij vertelde ons dit verhaal over het overlijden van zijn vader; hij kreeg een erfenis - ongeveer $ 18,000.00. Hij investeerde het – dit was in het dotcom-tijdperk – dus de waarde van de investering ging steeds hoger en hoger, en hij zei: ‘Wauw, dit is goed! Mijn $18,000 stijgt en ik ga heel rijk worden.”

Het ging steeds hoger en hoger, en hij zei: ‘Ik had het eruit kunnen halen, maar ik was hebzuchtig en ik wilde meer, dus liet ik het erin zitten,’ en toen stortte het hele ding in. En hij zei dat hij uiteindelijk slechts $ 150.00 over had van de erfenis van zijn vader. Wat hij er vervolgens mee deed, was het verzenden als een het aanbieden van aan een van de nonnen in de abdij met een brief die zo ontroerend was, waarin hij het hele verhaal vertelde en zei: "Nu besef ik dat ik moet investeren in iets dat veilig is." Hij gaf met een echt hart waar vertrouwen in is karma en vooral haar willen helpen ondersteunen in haar spirituele beoefening. Het is een mooi verhaal. 

Deze wortel van geven komt naar voren wanneer de juiste oorzaken en voorwaarden komen allemaal samen. Dit is analoog aan de fruitboom, die, wanneer hij het juiste seizoen tegenkomt, bloemen, vruchten, bladeren en zaden heeft. Als het seizoen nog niet is aangebroken, zal er, ook al zijn de oorzaken aanwezig, nog geen overeenkomstige vruchten voortkomen.

Dit is wat ik eerder zei over wees tevreden met het creëren van goede doelen, en geef gewoon, en zorg voortdurend voor een goede motivatie, keer op keer. Wees niet helemaal oplettend wanneer u de resultaten van uw donaties gaat behalen, want als u dat doet, vervuilt dit de motivatie. Terwijl als we alleen maar geven, met geloof dat de oorzaken resultaten opleveren, en als we dat allemaal doen voorwaarden samenkomen, zal dat karmische zaad rijpen.

Vragen

Publiek: Ik had net een vraag over u en zei dat de huisbewoner nooit puur zal geven; Hoe verhoudt dat zich tot de soetra.

VTC: Ik denk dat het misschien verkeerd overkwam. Ik zei niet dat de huisbewoner niet puur geeft. De Buddha zei dat er zeldzame dingen zijn; een zeldzaam ding is a kloosterlijk wie bewaart ze niet geloften Toch bereikt hij de bevrijding en een ander is een huisbewoner die in staat is die werkelijk zuivere motivatie op te wekken. Met andere woorden, waar hij op wijst is dat huisbewoners meestal alleen maar geven uit verplichting, of om vrienden te winnen, of iets dergelijks. De Buddha Hij zette geen huisbewoners neer, en hij had het zeker niet over iedereen die een huisbewoner is. Is dat duidelijk? Je ziet er niet overtuigd uit. [gelach] 

Dus, wat de Buddha wat we doen, wijst ons er in werkelijkheid op dat we aan onze motivatie moeten werken; hij doet geen voorspelling. Hij plaatst niet iedereen in één categorie. Maar als we in de wereld kijken, hoe vaak zien we dan daden van puur geven? We zien ze soms, nietwaar? Maar we zien ook veel daden van onzuiver geven, dus het was op die manier, om ons gewoon wakker te maken. 

Bedenk dat je de kans hebt om genereus te zijn, dus wees als Vimalakirti of wees als Anathapindika. Of wees zoals Visakha. Wees zoals deze mensen, of wees zoals Jivaka die ten tijde van de Buddha was een arts die via medische dienst aanbood. Wees zo iemand, want wij hebben de mogelijkheid om dat te doen.