Przyznając się do naszego gniewu

• Znaczenie dostrzegania wad dolegliwości
• Jak nieszczęścia powstrzymują nas od rozwijania dobrych cech
• Przykłady jak złość stwarza problemy w naszym życiu

Mądrość Mistrzów Kadam: Uznając nasze złość (pobieranie)

Zaczęliśmy rozmawiać o różnych antidotum na dolegliwości. Mówiłem, że zanim przejdziemy do antidotum, musimy poświęcić trochę czasu, aby zobaczyć wady dolegliwości, ponieważ jeśli nie dostrzegamy wad, to nie mamy bodźca do zastosowania antidotum. Potem po prostu staje się: „Cóż, powinienem pozbyć się tej emocji, ale w rzeczywistości naprawdę to lubię”. Więc bardzo dobrze jest poświęcić trochę czasu na przemyślenie wad.

Kiedy ostatnio rozmawialiśmy przywiązanie i poprosiłem wszystkich o podanie konkretnego przykładu tego, jak przywiązanie spowodował problemy w tym życiu. Myślę, że to całkiem niezłe, ponieważ daje ci trochę prawdziwego życia (uczucia), które możesz zobaczyć we własnym życiu. Następnie, oczywiście, pomyśl o wadach w kategoriach tworzenia negatywnych karmy i powodując niższe odrodzenia i myśleć, że rodzaj karmy, a wzmacniając te różne emocje, tworzy to coraz więcej zaciemnień w umyśle, więc coraz trudniej jest je wygenerować bodhiczitta, coraz trudniejsza do zrealizowania pustka.

Szczególnie przy dolegliwościach widać bardzo wyraźnie, jak uniemożliwiają one np. generowanie bodhiczitta. Jeśli masz przywiązanie do czujących istot, jak zamierzasz się rozwijać? bodhiczitta który chce pracować na korzyść wszystkich w równym stopniu? Załącznik nie pozwala ci tego zrobić. Nie ma sposobu na wygenerowanie bodhiczitta kiedy jest silny przywiązanie w umyśle, ponieważ bodhiczitta musi opierać się na równowadze i trosce o wszystkie istoty, podczas gdy przywiązanie dzieli istoty na te, którym lubię, że chcę pomóc, a następnie te, którym (bla), a następnie te, na których mi nie zależy.

Możesz też zobaczyć jak przywiązanie powstrzymuje cię od generowania mądrości. Przede wszystkim zabiera twój umysł całkowicie w podróż w rozproszeniu, więc nie możesz rozwinąć żadnej koncentracji. A kiedy nie możesz utrzymać umysłu trochę skoncentrowanego, wtedy nie możesz zobaczyć przedmiotu negacji. W rzeczywistości w przywiązanie twój obiekt negacji jest w pełni obecny, ale nawet nie zdajesz sobie z tego sprawy. Dobrze jest naprawdę o tym pomyśleć.

Podobnie z złość, wady złość. W przypadku wszystkich dolegliwości masz problemy z tym, jak powodują negatywne karmy co powoduje niefortunne odrodzenie, jak się blokują bodhiczitta, jak blokują mądrość. Mogą blokować się na różne sposoby. Złość, znowu, jak zamierzasz generować? bodhiczitta jeśli masz złość? Bodhiczitta opiera się na miłości i współczuciu oraz złość jest przeciwieństwem tego. Jeśli naprawdę żywisz wiele urazów i złośći obronność i resentyment, bodhiczitta będzie ciężko.

Medytując dalej bodhiczitta może być częścią twojego antidotum na złość również. Nie mówię, że musisz pozbyć się poważnych dolegliwości, zanim wykonasz te inne medytacje, ponieważ inne medytacje są częścią antidotum. Ale widać, że ciężko jest wygenerować antidotum, kiedy dolegliwość jest naprawdę silna.

ZłośćMyślę też, że w naszym życiu stwarza się wiele problemów. Tak jak ostatnio, chodźmy i niech każdy poda konkretny przykład. Nie musisz wymieniać nazwiska osoby, na którą jesteś wściekły, ale konkretny przykład. A może to po prostu uraza w ogóle. Ale coś konkretnego i jak powoduje problemy w twoim życiu. Nie chodzi o to, że przecenia takie rzeczy, ale o to, jak pomaga stwarzać problemy i cierpienie.

Jak złość stwarza problemy

[W odpowiedzi na publiczność] Z złość rozmawiać ostro z ukochaną osobą w nadziei, że zmieni to jego zachowanie. Postąpiło odwrotnie, spowodowało to, że bardziej się na ciebie złościli, co przysporzyło ci dużo cierpienia. A potem także ból poczucia winy po tym, co powiedziałeś.

[W odpowiedzi na publiczność] Złość a potem znowu ostra mowa, która odepchnęła drugą osobę i stworzyła prawdziwy wyłom w związku, który był bardzo trudny do naprawienia. To jest problem. Zwłaszcza jeśli jest to ktoś, kogo widujesz często, niż za każdym razem, gdy wchodzisz do tego samego pokoju, co wszyscy (na krawędzi) i wszyscy boją się ze sobą rozmawiać.

[W odpowiedzi na publiczność] To trochę podobne, z złość mówiąc szorstko, a potem ktoś, kto nie był wrogiem, stał się wrogiem, a potem znowu budzi to podejrzenia w twoim umyśle, ludzie są wobec siebie podejrzliwi, co oznacza, że ​​w związku jest dużo niezręczności i poczucie niezręczność i dyskomfort. „Co ta osoba o mnie myśli?” Nie jesteśmy zrelaksowani, a oni nie są zrelaksowani. I to działa, zwłaszcza jeśli w pobliżu są inne osoby, jeśli jesteś w społeczności przyjaciół lub grupie przyjaciół.

[W odpowiedzi na publiczność] Twój był zły, zamykał się i całkowicie wycofywał się z przyjaciela, który zrobił coś, co uważałeś za moralnie niewłaściwe, i zajęło ci 10 lat, zanim zacząłeś dostrzegać stronę drugiej osoby.

[W odpowiedzi na publiczność] Straciłeś przyjaciela, a następnie podzieliłeś grupę przyjaciół, których oboje byliście członkami, na różne frakcje.

[W odpowiedzi na publiczność] Twój szef dawał ci wiele rzeczy do zrobienia, byłeś urażony, tak jak ona, wycofałeś się, zamknąłeś, założyłeś słuchawki, skupiłeś się na swojej pracy, odciąłeś się od wszystkich, więc cierpiałeś i Nie dałeś sobie żadnego sposobu na rozwiązanie swojego wewnętrznego cierpienia i tego, jak wpłynęło to na biuro, w którym pracowałeś, ponieważ kiedy ktoś taki jest, to się przebija. Czy wszyscy nie wiemy, czujesz to.

[W odpowiedzi na publiczność] Posiadanie wielu oczekiwań wobec ludzi i tego, jacy powinni być, wpadanie w złość, gdy tego nie robią, i wyładowywanie się na nich – czasami wycofywanie się, czasami po prostu rzucanie na nich – a potem znowu to stwarza problemy w związku, a potem nie czujesz się z tym tak dobrze.

[Odpowiedź dla publiczności] Sytuacja, w której ty i ktoś inny nie widzieliście się oko w oko, mieliście różne opinie, wściekaliście się na nich, a potem bolesną rzeczą dla was było to, że ciągle chodziliście w kółko w swoim umyśle o tym, dlaczego masz rację, a ona się myli, i spędzając nad tym całe dni, przeżuwając, a kiedy ruminujemy, to naprawdę nieprzyjemne, prawda? Wtedy też, jak powiedziałeś, związek stał się dość napięty. Wcale nie zrelaksowany.

Ruminowanie jest bardzo [blech], prawda? A jednak możemy poświęcić na to całe mnóstwo czasu.

[Odpowiedź dla publiczności] Sytuacja, w której zostałeś obwiniony za przestrzeganie zasad, a potem zacząłeś źle mówić o kimś za jego plecami, a wszystkie osoby, z którymi pracowałeś, stały po swojej stronie. Och, to już było na miejscu, ale aktywowałeś je. Wzmocniłeś to tak, że cała szkoła, w której pracowałeś, stała się bardzo nieprzyjemna, ponieważ było tak wiele złość.

[W odpowiedzi na publiczność] Złościsz się na tych, którzy łamią zasady, ponieważ jeśli ludzie łamią zasady, wtedy pojawia się strach przed chaosem. I to jest dość przerażające. Musimy za wszelką cenę zmusić ludzi do przestrzegania zasad.

[Publiczność] opisała to w kategoriach wycofywania się, ale nie zawsze tak się robi. (Jeśli mogę skomentować.) [śmiech] To jedna z rzeczy, które robisz, wycofaj się. Czasami dajesz znać osobie, że łamie zasadę i że musi się ukształtować. To, co się dzieje, problem, który stwarza, to duży dyskomfort we własnym sercu, ponieważ ruminacje, strach, który kryje się za złość, a potem oczywiście radzenie sobie z ludźmi. Bardzo trudno jest ci podejść do tej osoby i porozmawiać o tym, ponieważ złość a strach po prostu cię blokuje. Więc to koliduje z relacjami. I znowu, jak powiedziałeś, możesz ciąć energię w pokoju nożem.

[W odpowiedzi na publiczność] Pracowałbyś nad projektem z kimś, wróć, zrobili coś, co ci się nie podobało, lub zrobili to w zły sposób, byś poszedł dalej i po prostu cofnął i zrobił to tak, jak chciałeś to, ale uważasz, że przeżuwasz i obwiniasz, i czujesz się z tego powodu bardzo nieswojo. I oczywiście inni ludzie (czy mogę zaryzykować?) może wrócili i zobaczyli to i naprawdę się wściekli? [śmiech] Czasami.

[W odpowiedzi na publiczność] O tak, więc narzekasz. To sprawia, że ​​ludzie są dość nieprzyjemni, prawda? Malkontencki.

[W odpowiedzi na publiczność] Ktoś, kto ma ci pomagać, a następnie robić to, czego nie uważasz za pomoc, co może lub nie może uważać za pomoc, kto wie? Wtedy umysł dużo rozmyśla nad możliwymi motywacjami tego, co robi. To kolejna część przeżuwania, prawda? Powiedziała, że ​​to nie tylko próba tego, co powiedział. Musimy przeprowadzić naszą psychoanalizę drugiej osoby i przypisać jej jakąś naprawdę niezrównoważoną psychicznie motywację do robienia tego, co robiła. Nawet jeśli mogą nawet nie zdawać sobie sprawy, że jesteśmy źli, ponieważ nie widzą problemu w tym, co zrobili. Ale dla ciebie jednym z problemów jest to, że nie śpisz dobrze w nocy, bo jesteś zły i ruminujesz, budzisz się w środku nocy i nie możesz zasnąć.

[W odpowiedzi na publiczność] Widać pewne podobieństwa w tym, co mówili ludzie. Również różne odmiany na różne rzeczy. Naprawdę dobrze jest usiąść i pomyśleć o własnych problemach złość powoduje nas, bez poczucia winy, bez nienawiści do siebie, bo się złościmy, ale widząc to złość jako wróg, różnicując nas i złość. Nie mówimy „jestem złość, dlatego nienawidzę siebie, bo się denerwuję i jestem okropną osobą, bo się denerwuję.” Nie tak. Ale widząc złość jako funkcja egocentrycznego umysłu i świadomość, że nie jesteśmy tym, kim jesteśmy, nie jest to część natury naszych umysłów. Więc wskazywanie na to palcem i widzenie tej emocji jest tą, która mnie dręczy, więc chcę się przeciwstawić tej emocji. Ale to nie zamienia się w nienawiść do samego siebie.

To jest dobre. Kiedy widzimy wady naszego złość to naprawdę motywuje nas do zmiany. I znowu, jeśli jesteśmy źli, to trudno medytować o miłości i współczuciu, ale to oczywiście antidotum, którego potrzebujemy medytować na, prawda?

[W odpowiedzi na publiczność] Dlaczego wszyscy jesteśmy bardziej wrażliwi na ujawnianie sytuacji złość, podczas gdy ostatnim razem rozmawiając o naszych przywiązaniach byliśmy bardziej otwarci i mogliśmy się śmiać? Dlatego złość jest tak wyraźnie negatywną emocją, że nie lubimy przyznawać, że ją mamy. I myślę, że dlatego zazdrość jest jeszcze trudniejsza do przyznania niż złość, bo to jeszcze bardziej obrzydliwe. To mój pomysł.

Ale myślę, że przyznanie się do tego i mówienie o tym jest dla nas bardzo pomocne, ponieważ w przeciwnym razie, jeśli zawsze staramy się to ukryć, inni ludzie wiedzą. Przed kim ukrywamy? Ponieważ zwykle jesteśmy obiektem ich złość, więc wiemy, że się denerwują. Ale dla nas wymaga to pewnej jasności, pokory i przejrzystości, aby po prostu powiedzieć: „Cóż, wiesz, że ci ludzie i tak wiedzą, więc nie muszę publikować pokazu o byciu panną Goody Two Shoes tutaj”.

[W odpowiedzi na publiczność] Z złość jest tak oczywiste, że krzywdzimy innych ludzi, że znowu czujemy wstyd, żal, często wpadamy w złość na siebie. To może być jeden z powodów, dla których rozmowa o tym jest tak niewygodna. Trudno nam zaakceptować fakt, że zachowywaliśmy się w ten sposób i sprawialiśmy taki ból.

Myślę, że w pewnym sensie…. Fakt, że mamy wyrzuty sumienia…. A ten rodzaj wstydu, o którym mówisz, jest dobrym rodzajem wstydu, nie złym rodzajem wstydu, ale uczuciem: „O rany, mogę zrobić coś lepszego niż to. I muszę zrobić coś lepszego. Myślę, że to samo w sobie jest cnotliwym czynnikiem mentalnym. Gdybyśmy się zdenerwowali i nie czuli żadnego żalu ani żadnego rodzaju (dyskomfortu), to prawdopodobnie bylibyśmy psychopatą. Czy nie my?

[W odpowiedzi na publiczność] Nasze przywiązania, które uważamy za urocze. Na przykład: „Och, jaka byłam głupia”. Ale złośćmówisz, większość z nas, gdy byliśmy młodsi, była bardzo krytykowana przez rodziców, nauczycieli, kimkolwiek to było, za nasze złość. To dodaje warstwę mówienia sobie: „Jesteś złą osobą, bo się denerwujesz” i to sprawia, że ​​trudno jest mówić o złość przed innymi ludźmi, bo wtedy wszyscy będą wiedzieć, jaką jesteśmy złą osobą.

Niesamowite, jak zawiązujemy się w węzły, prawda? To cała konceptualność.

[W odpowiedzi na publiczność] Nie zaakceptowaliśmy naszego złość, więc nie mamy w sobie poczucia spokoju. Kiedy możemy to zaakceptować, nie oznacza to, że nadal się gniewamy, oznacza to, że przestajemy się zawstydzać. Przestajemy się bić. To tworzy w naszych umysłach poczucie przestrzeni, w której możemy naprawdę spojrzeć na złość a potem coś z tym zrobić. Podczas gdy wszyscy jesteśmy związani: „Nie powinieneś się denerwować i jesteś złą osobą, ponieważ się denerwujesz i wszyscy cię nienawidzą, ponieważ jesteś zły, i wszyscy wiedzą, że jesteś zły osoba…." wtedy nie ma dla nas sposobu, by poradzić sobie z naszymi złość ponieważ w umyśle jest cała ta statyczność.

[W odpowiedzi na publiczność] Ciężko było ci zobaczyć swoją zdolność do okrucieństwa. Nawet gdy inni ludzie starali się pomóc Ci przezwyciężyć złość na tego przyjaciela, odmówiłeś.

Dlatego niektórzy ludzie przez całe życie żywią takie urazy. Całe ich życie. I to jest bardzo bolesne.

Myślę, że powinniśmy też nauczyć się śmiać z naszego złość. Nie sądzisz? [śmiech] Bo czasami, mam na myśli, jeśli możemy spojrzeć na historie, które kryją się za naszymi złość, historie są naprawdę dość głupie. Czyż nie? Więc gdybyśmy mogli spojrzeć na te historie i powiedzieć: „Są takie głupie!” W 7 klasie Peter Armeda powiedział to, dlatego przez resztę gimnazjum, liceum i do college'u chodzimy do tych samych klas i odmówiłem rozmowy z nim. To naprawdę głupie, prawda? Mogę opowiedzieć ci tę historię, a wiele osób powie ci: „Miałeś rację, że się na niego złościłeś. Powinieneś być zły. Był uprzedzeniem. Był stronniczy. Był antysemitą. Powinieneś być zły. I wtedy…?

Ale nie chcę się tego trzymać. Nie chcę się tego trzymać. Nie ma mowy.