Sekret mądrego

Hej, słuchaj!
Chcę ci zdradzić pewien sekret…
Co kryje się za spokojnym trwaniem mądrego,
Podstawa spokoju i pewności siebie każdego mędrca.

Dokonując przeglądu własnego zachowania,
Mądry człowiek czasem patrzy na swoje ręce,
I przychodzi mu do głowy taka myśl,
„Te ręce nie zabijają”.

Z tej myśli wypływa radość i pewność.

Z ostrożnością usuwa nawet najmniejsze owady,
I zostawia je w bezpiecznym miejscu, aby mogły kontynuować podróż.
Kiedy to robi, przychodzi mu do głowy myśl,
„Te ręce nie czynią krzywdy”.

Z tej myśli wypływa radość i pewność.

Wdał się w jedyną bitwę, w której warto było walczyć,
Nie szuka już zewnętrznych wrogów.
Często przychodzi mu do głowy serdeczne życzenie,
„Pozwól mi być przyjacielem tego świata.”

Z tej myśli wypływa radość i pewność.

Przestrzega rygorystycznego postępowania w odniesieniu do tego, co nie zostało zaoferowane,
I nie zrywa niczego, nawet źdźbła trawy,
Jego spojrzenie wędruje bez pożądliwości po tym, co wokół,
Zadowalał się tym, co najpotrzebniejsze.

Widząc przedmioty, które kiedyś cenił,
Przychodzi mu do głowy myśl,
„Kiedyś tego szukałem i to sprawiało mi przyjemność,
Ale teraz, niczym ptak, bez obciążeń, przychodzę i odchodzę, kiedy chcę.

Z tej myśli wypływa radość i pewność.

Wybierając życie w celibacie,
Nie rzuca aluzji, nie rzuca haczyków i pochlebstw,
Nie szuka również kontaktu z ciałami innych.
Ale zachwyca go wewnętrzne piękno człowieka.

Mądry człowiek wie, że na świecie jest wiele hałasu,
I nie chce dodawać więcej,
Dlatego ostrożnie strzeże swojej mowy,
I mówi tylko to, co przydatne, prawdziwe, stosowne i miłe.

Jest świadomy swoich negatywnych tendencji,
I otacza się dobrymi przyjaciółmi,
Razem praktykują kultywowanie i porzucanie,
Kiedy na nie patrzy, przychodzi mu do głowy myśl:

„To dla mnie zysk, że mieszkam z takimi towarzyszami!”

Hej, słuchaj!

Być może słyszałeś, jak niektórzy mówili o tych, którzy odeszli,
„Jakie życie jest pełne zasad i ograniczeń!”
Ale dla mądrego, zasady i przepisy,
Czy medycyna jest i czy podejmowane są szczęśliwie?

Uświadomiwszy sobie to poprzez powściągliwość i ścisłą uwagę,
Wewnętrzny ból pragnienia,
I niebezpieczeństwo nieokiełznanego umysłu,
Mądry człowiek stara się ostudzić swoją gorączkę i oswoić to, co nieokiełznane.

A gdy dni pozostałych będzie mniej niż dni minionych,
patrzy na swoje stare, drżące dłonie i myśli:
„Te ręce nie zabiły”.

Kiedy jest zmęczony ciało zaczyna się poddawać,
jest otoczony przez przyjaciół, którzy darzą go uczuciem,
„Strzegłem swojej mowy i przemawiałem z życzliwością”.

Na łożu śmierci,
z łatwością rozdaje wszystkie drobne rzeczy, które jeszcze posiada,
„Zadowolenie było z pewnością najlepszą inwestycją”.

Robię to z pewnym i spokojnym umysłem,
Że opuszcza ten świat,
I bez wątpić gdziekolwiek pójdzie dalej,
Owoce swojej praktyki będzie zbierał przez długi czas.

Więcej wierszy w tej serii: