18. Konferencja Sakyadhity

18. Konferencja Sakyadhita odbyła się w Seulu, w Korei, w dniach 23-27 czerwca 2023 r. Nie spodziewałem się, że to doświadczenie będzie tak głęboko poruszone i zainspirowane; to było potężne. Jest wiele powodów, które mogę zidentyfikować i wiele innych, które mogą wyjść na jaw z czasem. Przebywanie w towarzystwie około 3,000 kobiet, głównie zakonnic, miało wpływ. Przebywanie w towarzystwie kobiet, które poświęciły swoje życie pełnoetatowej praktyce Dharmy w takiej liczbie, jest rzadkim doświadczeniem dla osoby mieszkającej w Ameryce Północnej. Oczekiwanie na przejście przez ruchliwą ulicę, a następnie spacer z setkami zakonnic, świeckich kobiet i mężczyzn za każdym razem, gdy zmierzaliśmy do i ze świątyni Bongeunsa, było niezapomnianym przeżyciem; płynące szaty, uśmiechnięte twarze, dłonie razem podczas spotkania.

Planowanie i organizacja konferencji tej wielkości musiała zająć lata, z wieloma zespołami ludzi, wnoszącymi kreatywne i innowacyjne rozwiązania oraz tak wiele okazji do praktyki hart aby konferencja była bogatym i znaczącym doświadczeniem dla wszystkich. Oprócz konferencji nasi życzliwi gospodarze dwa razy dziennie zaoferowali posiłki dla 3,000 osób. Wspaniałe posiłki były gotowe, nie trzeba było długo czekać, a aby konferencja była przyjazna dla środowiska, posiłki serwowane były na prawdziwych talerzach i misach; zadanie zmywania naczyń musiało być ogromne, ale nic nie trafiało na wysypisko ani do punktów recyklingu!

Ceremonia otwarcia konferencji obejmowała śpiewanie w języku palijskim, chińskim, tybetańskim, wietnamskim i koreańskim. Piękny musical ofiary w wykonaniu bhikszuni i świeckich muzyków przyniosło poczucie bliskości i ciepła wszystkim zgromadzonym w wypełnionej po brzegi sali. Gratulacyjne przemówienia wielu osób ilustrowały radość i serdeczne życzenia dla wszystkich obecnych, aby czuli się mile widziani i radowali się tą rzadką i cenną okazją. Jak opisano na stronie internetowej Sakyadhita: „Pracując na poziomie oddolnym, Sakyadhita zapewnia sieć komunikacji między buddyjskimi kobietami na całym świecie. Promujemy badania i publikacje na temat historii buddyjskich kobiet i innych interesujących tematów. Nasze członkinie dążą do stworzenia równych szans dla kobiet we wszystkich tradycjach buddyjskich. Pracujemy nad umożliwieniem 300 milionom buddyjskich kobiet na świecie pracy na rzecz pokoju i sprawiedliwości społecznej za pośrednictwem lokalnych oddziałów, treści, które oferujemy bezpłatnie online, oraz poprzez nasze konferencje odbywające się dwa razy w roku”.

Harmonogram pięciodniowej konferencji przebiegał płynnie i pozornie bez żadnych problemów. Jeśli pojawiały się problemy, rozwiązywano je z wdziękiem i ostrożnością, tak aby nie wychodziły na jaw. Pierwszego pełnego dnia konferencji wysłuchaliśmy 11 referatów, które dotyczyły buddyjskich kobiet w Korei, stereotypów związanych z płcią i inspirujących, odpornych postaci. Tematami kolejnych dni były: przebudzenie: przeszłość i teraźniejszość święceń kobiet; pielgrzymka, niepewność i praktyka; i przejawy Dharma Buddy. Każdy prezenter musiał odczuwać wsparcie, uznanie i wdzięczność okazywane, gdy tylko było to możliwe, za ich pracę polegającą na zwróceniu naszej uwagi na te tematy. Nie mogę się doczekać, aby znaleźć czas na ponowne przeczytanie każdego artykułu.

Innowacyjne podejście polegające na tym, że Sharon Suh, prezes Sakyadhita International, przeprowadziła wywiad z Vanessą Sasson, naukowcem i autorką Spotkanie; Opowieść o pierwszych buddyjskich kobietach, stworzone na cudowną i wciągającą sesję. Przemyślane i dobrze sformułowane pytania pozwoliły Vanessie podzielić się inspiracjami czerpanymi z Therigathy i jej komentarza oraz procesem poszukiwania i pisania książki. Opowieść o prośbie kobiet o święcenia rzuca światło na Vimalę, Patacharę, Bhaddę Kundalakesę i wielu innych, gdy idą przez las, aby prosić o pełne dostęp do tradycji od Budda. Pięknie napisane przypisy końcowe są równie interesujące do przeczytania jak główny ciało z książki.

Warsztaty popołudniowe miały na celu zebranie się w mniejszych grupach pozwalających na interakcję i dyskusję; sesje te były wspaniałym sposobem na rozpoczęcie rozmów i wymianę doświadczeń. Czcigodny Jampa, który podróżował z Niemiec, przyłączył się do mnie, prowadząc warsztaty, podczas których opowiadaliśmy o tym, jak mnisi są szkoleni w opactwie Sravasti. Odnoszące się do wielu przyczyn i Warunki która doprowadziła Czcigodnego Chodrona do założenia klasztoru w północno-wschodnim stanie Waszyngton w celu ustanowienia Dharmy na Zachodzie dla przyszłych pokoleń, jest zawsze inspirującą historią, którą warto się podzielić. Dzieliliśmy się znaczeniem i zaletami życia we wspólnocie oraz opisywaliśmy, jak się w to wchodzi klasztorny wspólnota; od bycia osobą świecką, szkolenia jako anagarika, przyjęcia święceń nowicjatu i ostatecznie pełnych święceń; proces wykonywany przez kobiety i mężczyzn.

Zapewnienie tłumaczeń na warsztaty było niezwykle miłym i przemyślanym uzupełnieniem tej konferencji. Ho Sook pojawił się około pięciu minut przed rozpoczęciem naszej sesji, zerknął na przygotowane przez nas notatki iz radością włączył się w rozmowę, pozwalając ponad połowie osób mówiących po koreańsku na naszym warsztacie zrozumieć iw pełni uczestniczyć. Byliśmy bardzo wdzięczni za Twój nieoceniony wkład, Ho Sook!

Sakhyadhita, co oznacza Córki Budda, jest wynikiem pierwszej Międzynarodowej Konferencji Mniszek Buddyjskich, która odbyła się w 1987 roku w Bodhgaya w Indiach. Cytując z publikacji, która pochodziła z tego okresu „Sakydhita Córki Budda," edytowany przez Karma Lekshe Tsomo, Bhikshuni Dziampa Tseodron napisał:

Wiele osób pytało, dlaczego ta Międzynarodowa Konferencja na temat mniszek buddyjskich w Bodhgaya przyciąga tak wiele uwagi. NIE wątpić Jednym z powodów jest fakt, że to zgromadzenie jest pierwszą konferencją mniszek buddyjskich, jaka odbyła się w Indiach od czasów starożytnych Budda Siakjamuni. Wiadomo, że bhiksus zebrał się na kilka narad po Budda przeszedł do ostatecznej nirwany, ale nie ma dowodów na to, że bhikszuni odgrywali rolę w którejkolwiek z tych rad. Niemniej jednak, Budda Siakjamuni nauczał, że wszystkie czujące istoty mają ten sam potencjał (Budda natury), aby uzyskać oświecenie, a kobiety mają dziś więcej swobody niż kiedykolwiek wcześniej, aby odkrywać i rozwijać ten potencjał.

Przemówienie otwierające Jego Świątobliwość 14 Dalajlama dał wielu ludziom pewność co do poważnych celów konferencji. Niektórzy obserwatorzy obawiali się, że zgromadzenie może zostać wykorzystane jako platforma dla zachodnich feministek w ślepej walce o równe prawa, która zaszkodzi buddyzmowi. Jednak wszyscy wkrótce przekonali się, że takie obawy były niepotrzebne. Szef Komitetu Zarządzającego Świątynią Mahabodhi, bardzo szanowany mnich tradycji therawady, stwierdził z zadowoleniem: „Obawy, jakie niektórzy mieli na początku konferencji, najwyraźniej się nie potwierdziły. Konferencja przebiegała w bardzo harmonijnej i spokojnej atmosferze. Zakonnice też mogą liczyć na moje wsparcie.

Daleko idące, dalekosiężne korzyści płynące z konferencji nie są jeszcze widoczne, ale istnieją już pewne znaczące oznaki. Wydarzenie to miało nie tylko znaczenie historyczne, ale było również przełomowym zgromadzeniem zakonnic i kobiet świeckich prawie wszystkich tradycji, przy wsparciu wielu mnichów i świeckich.

Czy ci, którzy uczestniczyli w konferencji Bodhgaya w 1987 roku, wyobrażali sobie, że 36 lat później 3,000 osób zbierze się razem, aby kontynuować pracę i wspierać buddyjskie kobiety? Ci z nas, którzy mieli niesamowitą okazję uczestniczyć w tegorocznej konferencji w Korei, mieli bezpośrednie bogate doświadczenie spotkania wielu praktykujących z 31 różnych krajów i wielu różnych tradycji buddyjskich. Słowa naprawdę nie są w stanie oddać tego wspaniałego doświadczenia, jakie przeżyłem; życzliwość i ciepło naszych koreańskich gospodarzy to coś, co zostanie ze mną na zawsze.

18. konferencja Sakyadhita zakończyła się sukcesem na wszystkich poziomach. Mam nadzieję, że każda osoba zaangażowana w doprowadzenie tego do skutku będzie miała zasłużony odpoczynek, a ich serca wypełni głębokie szczęście z powodu zainwestowania tak wiele cnotliwego wysiłku. Jestem głęboko wdzięczny tym ludziom, Czcigodnemu Karma Lekshe Tsomo za jej niezachwiane oddanie Sakyadhicie oraz mojemu nauczycielowi, Bhikshuni Thubten Chodron, za możliwość uczestniczenia w konferencji.