Wdzięczność za Dharmę

W naukach była jedna część, która sugerowała spisywanie swoich problemów, wkładanie ich do kapelusza i robienie tego z innymi. Cóż, byłam wtedy w tej sześcioosobowej celi, a pozostałe pięć kobiet to chrześcijanki. Wszyscy wiedzą, że jestem buddystą i prowadzę to odosobnienie, ale nie było o tym zbyt wiele dyskusji.

Więc zmieniłem to trochę i poprosiłem całą piątkę, aby zapisała swoje trzy największe problemy lub stresy i dała mi je, abym mógł zrobić kilka medytacji brania i dawania na ich temat. Wszyscy szybko mi je dali. Wkładam je do koperty i co wieczór wybieram jedną. Pomogło mi spojrzeć na własne problemy z perspektywy i uświadomić sobie, jak małe są moje w porównaniu z tymi kobietami. Spędziłem czas na medytacji nad ich problemem i starając się wziąć na siebie ich cierpienie i dać im mój spokój. Trzem z pięciu kobiet w tej celi grozi kara śmierci, żeby dać wam przykład. Cieszyłem się dla siebie i dla nich, że mogłem brać i dawać medytacja.

W mailingu numer XNUMX, górny akapit dotyczy Khensura Dżampy Tegczoka Rinpocze, który mówi tym mężczyznom w więzieniu, jak dobrze im się tam powodzi i w jakim idealnym miejscu się znajdują medytacja i uczyć się. Zgadzam się. Większość osób tutaj nie robi nic poza narzekaniem na to, jakie wszystko jest okropne, ale jestem wdzięczna za ten czas przestoju. Jestem wdzięczny za możliwość zatrzymania wszystkiego i studiowania Dharmy.

Nigdy nie uczyłem się dużo poza domem; moje życie zawsze toczyło się zbyt szybko, by cokolwiek zwolnić. Odwiedzałbym mojego tatę w weekendy, dostawałem szlaban i byłem spokojny i spokojny. Ale gdy tylko wróciłem do miasta, wszystko zniknęło. Teraz jestem wdzięczny, że mam ten czas na naukę i naukę oraz znalezienie się w lepszej sytuacji, aby móc wrócić do tego szybkiego życia bez wykolejenia. Potrzebowałem tego w moim życiu, aby rozpocząć tę duchową podróż. Na pewno staram się wykorzystać go jak najlepiej. Przykro mi, że wymagało to czegoś tak drastycznego, ale jestem bardzo wdzięczna.