Wielkie współczucie i niedualna świadomość

• Różne formy Mandziuśriego i ich zalety
• Trzy przyczyny bodhisattwów
  • Współczucie
  • Bodhiczitta
  • Niedualna świadomość
• Bodhisattwa ścieżki
• Ścieżki praktyków
  • Ostry i tępy (skromny) praktykujący
  • Praktykujący tzw podstawowy pojazd
• Medytacja na współzależnym powstawaniu i urzeczywistnieniu pustki.

Różne formy Mandziuśriego i ich zalety

Nawiasem mówiąc, istnieją różne formy Mandziuśriego. Ten, który robimy, to Manjushri Arapacana. Jest młody Mandziuśri, który wygląda podobnie z mieczem, ale trzyma tutaj tekst. (Jej ręka jest na sercu). I uważam, że ten bardzo piękny obraz trzymania tekstu pradżniaparamity przy sercu. Jest biały Mandziuśri, czarny Mandziuśri, a gniewna forma Mandziuśriego to Yamāntaka. Jeśli potrzebujesz kogoś, kto postawi cię na swoim miejscu, Yamāntaka to zrobi. On nie robi zamieszania. I jest napisane, że jest niszczycielem śmierci w tym sensie, że niszczy ignorancję. Niewiedza jest oczywiście przyczyną narodzin, która jest przyczyną śmierci. Kochamy ostrą broń. Jeśli pamiętasz, nie wiem, czy pamiętasz, czy nie. Rozmawialiśmy o tym podczas dwóch ostatnich rekolekcji z okazji Dnia Pamięci, ale nieważne. Na początku było to przywoływanie Yamantaki Wadżrabhairavy i jest to bardzo, bardzo potężna praktyka. Niektórzy ludzie bardzo boją się gniewnie wyglądających bóstw, myślą: „to potwór i zaatakują mnie”. Z buddyjskiego punktu widzenia prawdziwym potworem, który nas atakuje, jest nasza ignorancja i nasze cierpienia. To nie są groźnie wyglądające bóstwa. Groźnie wyglądające bóstwa nie są zaciekłe ani gniewne wobec żywych istot. Pokazują ten aspekt skalaniom i utrapieniom. Wiesz, kiedy wykonujesz tę praktykę, twój umysł zaczyna się plątać. Czy ktoś tutaj wie, jak to jest mieć splątany umysł? Albo splątany umysł, albo umysł jadący (szybko) w szybkim wyścigu samochodowym. Yamāntaka pojawia się, wcina się w to miejsce i zatrzymuje się, a ty się zatrzymujesz. Praktyka tego bóstwa nie polega na obijaniu się i, och, wiesz, naprawdę byłoby o wiele lepiej, gdybyś nie rozmyślał i nie miał tak wielu opinii. Byłoby o wiele lepiej, powinniście spróbować rozwinąć w sobie życzliwe serce. Wiem, że to trudne. Ponieważ jesteś taki miły, ale inne czujące istoty cię nie doceniają. Wiem to. Nie, to nie w stylu Yamāntaki. Po prostu przechodzi od razu do rzeczy. Utnij to. Wiesz, sądząc po twoim umyśle, tak, to jest dokładnie to, co muszę zrobić; przetnij to właśnie tam. Więc całkiem przydatne. Wygląda naprawdę wściekle. Jeśli spotkałeś go w ciemnej uliczce, nie wiem. Twój egocentryczny umysł może się przestraszyć i uciec.

Wczoraj rozmawialiśmy o współczuciu. Czym jest współczucie? Co nie jest współczuciem? A zwłaszcza, że ​​umysł musi posiadać mądrość, aby mieć naprawdę czyste współczucie, a umysł musi być także odważny, ponieważ współczucie oznacza robienie tego, co jest w danej chwili najlepsze, aby pomóc czującym istotom uwolnić się od długotrwałego cierpienia. Jak wiemy z własnego doświadczenia, czasami, gdy ludzie dają nam rady lub sugestie, a my tkwimy we własnym sposobie myślenia, wściekamy się na nich. Dlaczego dajesz mi rady? Nie prosiłem o to. Ludzie mieszkający w szklanych domach nie powinni rzucać kamieniami, a my ich wyciszamy i odrzucamy to, co mówią. Czy wiedziałeś o tym? Tak. I wiesz, co to jest? Czajnik nazywający garnek czarnym? A może patelnia nie jest czarna? Nie znasz takiego. OK, jeśli gotujesz na drewnianym piecu, czajnik staje się naprawdę czarny od sadzy z płonącego drewna, podobnie jak garnek gotujący się na kuchence. Jeśli więc czajnik twierdzi, że garnek jest brudny, nie ma to większego sensu, ponieważ sam czajnik jest brudny. To jakby nazwać kogoś imieniem, ale to imię tak naprawdę odnosi się do ciebie. To z patelni do ognia. Znasz takiego? (Publiczność niesłyszalna i śmiech.) Z patelni w ogień, jesteś w złej sytuacji na patelni, ale wskakujesz w ogień, a to jest gorsza sytuacja z powodu twojej własnej głupoty. (Publiczność niesłyszalna i śmiech.)

Jeśli chodzi o współczucie, musisz wykazać się dużą odwagą, ponieważ ludzie czasami się na ciebie złoszczą. Czasem trzeba powiedzieć nie. Trzeba kogoś wezwać ze współczuciem, ale on się wścieka, bo jedyne, co słyszy, to ktoś, kto go krytykuje, ktoś, kto jest zaangażowany w jego sprawy i powinien zajmować się swoimi sprawami. Więc kiedy jesteś bodhisattwa, musisz pogodzić się z tym, że ludzie Cię odrzucają, wyzywają i nie słuchają. Wiesz, że musisz być odważny i dzięki temu będziesz mieć pewność, że twoje biedne, kruche ego nie rozpadnie się. Mamy nadzieję, że do tego czasu, w miarę postępów w bodhisattwa ścieżce, masz więcej bezinteresowności, mądrości i wrażliwości na te rzeczy. Odwagi, aby znieść te rzeczy i czuć się całkowicie dobrze z tym, co robisz. Czujesz się całkowicie w porządku, ponieważ masz dobrą motywację. Pomyślałeś o tym, co robisz mądrze, i nie jest to reakcja odruchowa. Jeśli ktoś to robi, natychmiast powiedz mu: „Nie rób tego”. Pochodzi z ostrej wrażliwości na to, gdzie przebywają ludzie, i oczywiście, kiedy już osiągniesz samadhi, głębokie samadhi, wtedy będziesz mógł poznać losy innych ludzi. karmy i ich usposobienie. A wtedy naprawdę potrafisz powiedzieć właściwą rzecz we właściwym czasie. Właściwe oznacza tutaj zdolność dotarcia do kogoś innego. Bardzo pomocne jest myślenie, że kiedy ktoś nas krytykuje, ktoś atakuje lub coś w tym rodzaju, myśleć, że jestem bodhisattwa chcę być, chcę to mieć bodhisattwacechy. Zatem to, co ta osoba robi teraz, przygotowuje mnie i pomaga mi wzmocnić mój umysł. Więc kiedy stanę się prawdziwym bodhisattwa, Radzę sobie z tego rodzaju odepchnięciami bez, wiesz, wychodzenia z płaczem i płaczem, ponieważ jakaś czująca istota kazała mi być cicho. Możesz to zobaczyć bodhiczitta nie jest dla mięczaków. Bodhiczitta nie zawsze jest taki współczujący, biedne dziecko, pozwól, że dam ci smoczek i sprawię, że wszystko będzie lepsze. Nie na tym polega współczucie, ponieważ technicznie rzecz biorąc, wiesz, jak je definiujemy, jest to pragnienie, aby czujące istoty były wolne od dukkha i jej przyczyn. Zatem nie jest to definiowane jako cierpienie z innymi, nie jest definiowane jako rozpieszczanie innych. Wiąże się to z robieniem tego, co jest właściwe w danym momencie. A czasami, aby pomóc komuś na dłuższą metę, trzeba zrobić to, czego ta osoba nie lubi w krótkiej perspektywie.

Historia, którą zawsze opowiadam na ten temat, została mi opowiedziana przez kogoś. Nie pamiętam już kto, ale opowiadał mi, że gdy był nastolatkiem, zawsze pakował się w kłopoty i czasem łapał go policja, a potem mama jechała do poprawczaka, rozmawiała z sędzią i błagała. z sędzią i uwolnij jej syna lub zapłać karę za to, co zrobił. Cokolwiek było potrzebne, aby wydostać go z poprawczaka, zrobiła to. Pewnego razu, no wiesz, został aresztowany. Nie wiem za co, jest w poprawczaku i staje przed sędzią w sądzie. Jest tam jego mama i ona mówi do sędziego: „Sędzio, tym razem go zatrzymasz. Nie mogę już sobie z nim poradzić.” Czy możesz sobie wyobrazić, jak się czuł, gdy mama uratowała go z tak wielu nieszczęść? Kto chce być w poprawczaku, a teraz mama mówi, wiesz, nie mogę nic z tobą zrobić; ty zostajesz tutaj. Sędzia się tobą zajmie. I powiedział mi, że wtedy zdał sobie sprawę, że musi się zmienić. Że przez cały czas, gdy mama go ratowała, on po prostu robił to, co robił, ale kiedy mama powiedziała, żebyś tam została, zdał sobie sprawę: OK, jestem odpowiedzialny. A jeśli chcę być inny, muszę być inny. Jestem więc pewna, że ​​dla mamy było to bardzo trudne. Żadna matka nie chce widzieć swojego dziecka w więzieniu, ale tak zrobiła, ponieważ dla niego było to najlepsze rozwiązanie na dłuższą metę. Choć początkowo był zszokowany i rozczarowany, a może nawet zły. Myślę, że nazywają to trudną miłością, ale naprawdę musisz mieć pewność, że robi się to z miłością i współczuciem, a nie tylko przez tę trudną część.

Trzy przyczyny bodhisattwów

Zatem będziemy kontynuować współczucie Chandrakirtiego, składając hołd wielkie współczucie. Przeczytajmy zatem te wersety jeszcze raz. Dobrze jest je przejrzeć i przypomnieć sobie, o czym mówimy.

Słuchacze i samotni realizatorzy powstają od doskonałych mędrców (buddów);
Wspaniali mędrcy rodzą się z bodhisattwów;
Współczujący umysł i niedualna świadomość,
Oprócz bodhiczitty – oto przyczyny bodhisattwów.

Samo współczucie jest postrzegane jako nasienie
O bogatych zbiorach zwycięzców, jak woda, która je odżywia,
I jak dojrzały owoc, który jest źródłem długiej radości,
Dlatego na początku chwalę współczucie.

Jak koło łopatkowe w ruchu, migranci nie mają autonomii;
Po pierwsze, myśląc „ja” trzymają się jaźni;
Następnie, myśląc „moje”, przywiązują się do rzeczy;
Kłaniam się temu współczuciu, które troszczy się o migrantów.

Hołd temu współczuciu dla migrantów
Postrzegane jako ulotne, zmienne i pozbawione wrodzonej egzystencji
Jak odbicie księżyca w falującej wodzie.
Współczujący umysł i niedualna świadomość,
Oprócz bodhicitty – oto przyczyny bodhisattwów.

Czy rozdaliśmy kartkę z wydrukowanymi wersetami? OK, to dlatego, że pomyślałem, że dobrym ćwiczeniem będzie zejście na dół i samodzielne napisanie pierwszych wersetów. Kiedy studiowałem w Indiach, zapomnij o kserokopiarkach. Wszystko, co chciałeś, skopiowałeś ręcznie. To było dobre, bo wtedy trzeba było zwracać uwagę na to, czy na swoje pisanie. Trzeba było przejrzeć i sprawdzić, czy dobrze wpisałeś słowa. Kiedy trzeba się o coś postarać, znaczy to o wiele więcej, niż gdyby zostało to podane na tacy, jak jedyna truskawka.

Jesteśmy teraz w innej części, która dotyczy trzech głównych przyczyn bodhisattwów. To się zaczyna – właściwie już w pierwszym wersecie; jest w dwóch ostatnich linijkach. Zatem Chandrakirti kontynuuje: umysł współczucia, niedualna świadomość i bodhiczittato są przyczyny bodhisattwów. Myślę więc, że przeszedłem przez to wczoraj i że pochodzi to z wersetu Nagarjuny z „Drogocennej girlandy”, który zawsze dobrze jest usłyszeć ponownie. Cenna girlanda jest bardzo cenna.

Jeśli na świecie pragniesz osiągnąć niezrównane przebudzenie,
jego korzenie są altruistyczne dążenie do przebudzenia,
mocny jak monarcha gór,
współczucie docierające do wszystkich korytarzy
i mądrość nie polegająca na dualności.

OK, więc przedstawia to nam. Jeśli na świecie pragniesz osiągnąć niezrównane przebudzenie. Więc musisz się tam zatrzymać i pomyśleć, czy tego właśnie chcę? Tak. A może chcę zostać arhatem, po prostu osiągnąć wyzwolenie? Albo całkiem nieźle radzę sobie w samsarze i teraz wszystko idzie dobrze i wiesz, po prostu zostanę w samsarze na jakiś czas dłużej i poćwiczę zrzeczenie się kiedy robi się ciężko. Jak wiele osób twierdzi, że tak, jestem całkowicie oddany ścieżce. A potem tak, kilka miesięcy później, rok później, nieważne, ich zdanie się zmieniło. Zwykle poprzez siłę odwrócenia uwagi. Zarówno Chandrakirti, jak i Nagardżuna wymieniają trzy przyczyny bodhisattwów. Zatem współczucie dla każdej czującej istoty w przestrzeni jest pierwszym. Współczucie, które dotyczy każdego. Nie obchodzi mnie, czy Republikanie, czy Demokraci są za życiem, za, czy przeciw aborcji, czy którąkolwiek z tych rzeczy. Nasze współczucie musi dotrzeć do wszystkich. Wiesz, ludzie, którzy wierzą w Q-anon, i ludzie, którzy nie. Wszystko, wszystkie te rzeczy. Nie tylko z ludźmi, ale także ze zwierzętami, pragnąc uwolnić zwierzęta od ich cierpienia. I nie tylko zwierzęta, ale prety, głodne duchy, istoty piekielne, ludzie w królestwach bogów, wszyscy, więc to musi być naprawdę wielki umysł. To jest więc pierwsza przyczyna, ten rodzaj współczucia.

Drugie to niedualne zrozumienie. I tutaj dwoistość, od której jest wolna, to dwie skrajności: absolutyzm i nihilizm. Zatem absolutyzm ma miejsce wtedy, gdy chwytamy wrodzone istnienie. Jest to więc skrajność, ponieważ wrodzona egzystencja nie istnieje, ale widzimy wszystko tak, jakby istniało z natury lub naprawdę istniało samo w sobie. Wszystkie te terminy są synonimami. I nihilizm. Zatem nihilizm mówi: cóż, nic nie istnieje, albo mówi, że rzeczy istnieją, ale karmy i jego skutki nie istnieją. Nie ma więc żadnych skutków etycznych, nasze działania nie mają żadnego aspektu etycznego. Dopóki coś robimy i nie dajmy się złapać, wszystko jest w porządku, wiele osób tak myśli. Może nawet niektórzy z nas kilka lat temu. Co myślisz? Myślałem tak przez dłuższy czas. OK, to drugie.

A trzeci jest konwencjonalny bodhiczitta. Główny umysł, który stara się pracować dla dobra wszystkich czujących istot i aspiruje do osiągnięcia pełnego przebudzenia, aby robić to najskuteczniej. Mówi się, że te trzy są przyczyną nowego bodhisattwa. Innymi słowy, ten, który właśnie teraz generuje bodhiczitta i wkroczenie na ścieżkę akumulacji mahajany. Zajmiemy się bardziej szczegółowo tą trójką.

Ścieżki Bodhisattwy

Najpierw wróćmy do umysłu współczucia. To jest więc przyczyna bodhisattwów. Tak więc, myślę, że wspomniałem wczoraj, że wielu autorów mahajany mówi o współczuciu, ale tak naprawdę ma to na myśli Wielkie współczucie. Mogą to zrobić, aby zachować nienaruszony licznik wersetów, albo kto wie, ale kiedy czytasz tekst mahajany i mówią o współczuciu bodhisattwów, powinno to być Wielkie współczucie. To Wielkie współczucie który uważa dukkha czujących istot za nie do zniesienia i chce ją złagodzić i doprowadzić je do Nirwany. Więc kiedy uzna, że ​​dukkha czujących istot jest nie do zniesienia, zwykle gdy dla nas jest coś nie do zniesienia, co się dzieje? Krzyczymy. Płaczemy. Mamy dopasowanie. Wpadamy w panikę. Biegamy w kółko. Nie tak zachowują się ci niemal bodhisattwowie czy ci, którzy osiągnęli pierwszą ścieżkę mahajany. Nie do zniesienia oznacza, że ​​nie mogą po prostu kręcić się w miejscu i cieszyć się własną samsarą, myśleć o sobie i ignorować inne czujące istoty lub mówić: „Wiesz, pomogłbym ci, ale przede wszystkim musisz się zebrać w sobie”. . Więc, wiesz, wróć później, a ja ci pomogę, kiedy będziecie bardziej razem. To nie jest takie nie do zniesienia. Jak często reagujemy, gdy widzimy coś nie do zniesienia.

Wczoraj rozmawialiśmy o tym, że odwiedzimy ciotkę Ethel, kiedy będzie ona w szpitalu, i o tym, jak spotkamy się ze znaną nam osobą, ciotką Ethel, cierpiącą na demencję, jej ciałorozpada się, jest bliska śmierci i nie poznaje Cię. A jednak była twoją ulubioną ciotką, która naprawdę dobrze się tobą opiekowała, kiedy byłeś małym dzieckiem. A teraz ta osoba, którą znałeś tak dobrze, która cię kochała, którą kochałeś, już nie wiesz, kim ona jest, jest zupełnie inna. Niektórzy ludzie widzą osobę, na której im zależy, w takim stanie i uważają to za nie do zniesienia, dlatego nie chcą być blisko tej osoby. Bo budzi strach i obawę, że „mi też może się to przydarzyć”. No dobrze, ale widzisz, że u osoby, która to obserwuje, pojawia się nieznośne cierpienie, a potem czyje cierpienie liczy się dla niej w tym momencie najbardziej? Ich własne cierpienie, spowodowane koniecznością zobaczenia ciotki Ethal w takim stanie, ok? Natomiast z Wielkie współczucie, uwaga jest zawsze skupiona na drugiej osobie i uwolnieniu jej od cierpienia, a nie przytłoczeniu widokiem jej cierpienia tak, że nie możemy funkcjonować. Dobra.

No dobrze, Kamalasila. OK, więc powinienem powiedzieć, to Wielkie współczucie uważa cierpienie za nie do zniesienia, pragnie je złagodzić i doprowadzić do Nirwany. Więc to Wielkie współczucie, którą posiadają tylko bodhisattwowie, jest przyczyną bodhiczitta. Czy to brzmi dla ciebie dobrze? OK, jest to współczucie, które posiadają tylko bodhisattwowie. To jest przyczyną bodhiczitta, ale nie są to ludzie bodhisattwowie, którzy to mają bodhiczitta? Jeśli więc to współczucie jest już posiadane przez a bodhisattwa, powinni byli wygenerować bodhiczitta wcześniej, co oznacza, że ​​powinni byli to zrobić Wielkie współczucie zanim. Jaka jest więc historia? OK, po prostu posiedzieć z tym przez chwilę. Czy rozumiesz, na czym polega zagadka? OK, więc Kamalasila mówi nam, kiedy zobowiązałeś się do bycia przewodnikiem dla wszystkich żywych istot, poprzez uwarunkowanie się Wielkie współczucie, generujesz bez wysiłku bodhiczitta, która ma naturę dążenia do niezrównanego, doskonałego przebudzenia. Jak to jest powodem bodhiczitta? Jeśli jest to posiadane tylko przez bodhisattwów, a bodhisattwowie już zdobyli bodhiczitta. Nie powiem ci odpowiedzi od razu.

Przejdźmy do drugiego. Tego nie rozumiemy. Pomiń to. To trudne. Przejdźmy do drugiej linii. Dobra. Kiedy się uczymy, Jego Świątobliwość zawsze nam mówi, że nie powinniśmy zachowywać się jak starsza osoba bez zębów, która żuje tylko to, co miękkie, a wypluwa to, co twarde. Cóż, po prostu wypluwaliśmy trudne rzeczy. Tymczasowo tutaj. Dobra. Zatem drugą przyczyną bodhisattwów jest niedualne zrozumienie. Dobra. Więc i tutaj pojawia się pytanie. Najpierw ktoś generuje bodhiczitta i staje się bodhisattwa. Następnie trenuje w Sześciu Doskonałościach. Ale tylko wtedy, gdy praktykuje Doskonałość Mądrości, zdobywa mądrość wolną od dwóch skrajności. Jak więc niedualne zrozumienie może być przyczyną a bodhisattwa kiedy rozwija się po tym, jak ktoś już stał się bodhisattwa? Ponieważ przyczyny zawsze muszą poprzedzać skutki. Nie przychodzą później. Tak zwykle układana jest ścieżka. Prawidłowy? Wiesz, jeśli spojrzysz na lamrim, najpierw wygeneruj bodhiczitta, stajesz się bodhisattwa, wtedy angażujesz się w Sześć Doskonałości. Szósta doskonałość to doskonałość inteligencji, czyli mądrości. Wtedy zyskujesz niedualne zrozumienie, ale niedualne zrozumienie ma być przyczyną tego, że jesteś bodhisattwa od samego początku, ale tutaj już nim jesteś od jakiegoś czasu. Jaka jest historia? OK, widzisz tutaj kolejną zagadkę.

Zagadką jest to, w jaki sposób niedualne zrozumienie może być przyczyną a bodhisattwa kiedy rozwija się po tym, jak ktoś już stał się bodhisattwa. To jakby powiedzieć: Jak mąka może być przyczyną tego ciasta, skoro już je upiekłam? Tak, mąka nie jest przyczyną ciasta po tym, jak już je upiekłeś. OK, więc niedualne zrozumienie, do którego odnosi się tutaj Chandrakirti, nie jest mądrością arji bezpośrednio realizującą pustkę. Kiedy więc praktykujemy Sześć Doskonałości, kiedy urzeczywistnia się sześć doskonałości, wówczas pojawia się niedwoista, bezpośrednia percepcja pustki i ta bezpośrednia percepcja pustki jest niedwoistość. Jest nie tylko wolny od absolutyzmu i nihilizmu, ale wolny od dualności podmiotu i przedmiotu pojawiających się jako odrębne, wolny od dualizmu pojawiania się wrodzonego istnienia, wolny od dualizmu pojawiania się konwencjonalnych przedmiotów.

So niedwoistość może mieć kilka rodzajów znaczeń. Bezpośrednia realizacja pustki jest wolna od wszelkiego rodzaju dualności. Urzeczywistnia się to wtedy, gdy ktoś już stał się aryą. Kiedy studiujemy bodhisattwa ścieżka, czym jest pięć ścieżek? Pierwszy? Droga akumulacji, droga przygotowania, droga widzenia, droga medytacjai ścieżka zaprzestania uczenia się. W którym momencie masz bezpośrednia niekonceptualna realizacja pustki? Ścieżka widzenia. Aby wejść na ścieżkę widzenia, musisz to mieć. Na ścieżce przygotowania musisz mieć inferencjalna realizacja of bodhiczitta. Ścieżkę akumulacji możesz mieć lub nie inferencjalna realizacja. Ścieżkę akumulacji można mieć lub nie inferencjalna realizacja pustki. Kiedy Chandrakirti mówi o niedualnej mądrości będącej przyczyną bodhiczitta tutaj nie mówi o tym, że będąc mądrością arjów, bezpośrednio i niekonceptualnie urzeczywistniona jest pustka. Zamiast tego mówi o konceptualnej realizacji pustki, a konkretnie tutaj o realizacji niedwoistość kultywowane przez praktykującego z ostrymi zdolnościami, zanim stali się bodhisattwa.

Ścieżki praktyków

Być może słyszałeś, jak mówili o ostrych i tępych zdolnościach. Uczniowie o ostrych i tępych zdolnościach. Uczniowie z bystrymi zdolnościami zyskują inferencjalna realizacja pustki, zanim się wygenerują bodhiczitta ponieważ chcą wiedzieć, że osiągnięcie przebudzenia jest możliwe. Chcą wiedzieć, że możliwe jest osiągnięcie przebudzenia, a aby wiedzieć, że jest to możliwe, trzeba wiedzieć, że można wyeliminować dolegliwości i inne zanieczyszczenia. Aby to wiedzieć, musisz zrozumieć pustkę. Szczególnie tutaj, o inferencjalna realizacja pustki, ponieważ uświadomienie sobie pustki jest bezpośrednią siłą przeciwną niewiedzy. Dlaczego? Ponieważ niewiedza ujmuje rzeczy jako istniejące z natury. Uświadomienie sobie pustki, którą mądrość chwyta, utrzymuje rzeczy, postrzega rzeczy jako pozbawione wrodzonego istnienia. Jest to więc dokładne przeciwieństwo niewiedzy. Kiedy więc urzeczywistnimy ten umysł mądrości i będziemy go kultywować z biegiem czasu, wówczas będzie on w stanie całkowicie pokonać ignorancję i wyeliminować ją z umysłu. Tak, kiedy niewiedza zostanie wyeliminowana, wszystkie dolegliwości zostaną usunięte. Kiedy cierpienia zostaną odcięte, karmy stworzony motywowany przez te cierpienia jest również odcięty. Zatem osiągnięcie wyzwolenia jest możliwe. Nie od razu, trzeba ćwiczyć długo. To nie jest tak, że uświadomiłem sobie pustkę i do jutra wszystkie te dolegliwości znikną. Nie. Utrapienia są z nami od nieskończonego czasu. Ich pokonanie zajmie więcej niż dzień lub dwa. Ale ta mądrość jest czynnikiem, który to robi.

Praktycy z bystrymi zdolnościami chcą wiedzieć: „czy możliwe jest osiągnięcie przebudzenia, czy nie?” Tak, bo jeśli nie jest to możliwe, cóż, to po co spędzać cały ten czas na generowaniu bodhiczitta i wykonywanie wszystkich innych praktyk? Zatem ta osoba nie wkroczyła jeszcze na ścieżkę akumulacji mahajany, pierwszą ścieżkę, ale ona medytować dużo na pustce i zyskaj to inferencjalna realizacja pustki. Nie oznacza to, że tylko oni medytować na tej mądrości i nie praktykują bodhiczitta i nie ćwiczą zrzeczenie się i wszystkie inne rzeczy. Bo jeśli tak zrobili, to nie mieli z tym żadnego powiązania bodhiczitta i po prostu zyskają świadomość pustki, mogą wejść do śrawaków lub ścieżka samotnego realizatora. Mają więc pewną wiedzę bodhiczitta. Nie wygenerowali jeszcze tego w pełni, ale już to mają dążenie. Mają tę więź, którą darzą szacunkiem i uznaniem bodhiczitta. Kiedy mają inferencjalna realizacja pustki, wtedy wiedzą, że możliwe jest wyeliminowanie cierpień i skażeń, więc teraz mogę iść dalej i wygenerować bodhiczitta i wejdź na ścieżkę akumulacji i postępu mahajany na pięciu ścieżkach mahajany, ponieważ teraz wiem, że osiągnięcie przebudzenia jest możliwe.

Więc zanim to zrobisz inferencjalna realizacja, jeśli pamiętasz, kiedy studiowaliśmy Lorig, jaki jest rodzaj zrozumienia lub braku zrozumienia? Jaki jest rodzaj podmiotu poznającego wcześniej? Prawidłowe założenie. Prawidłowe założenie mówi: tak, to brzmi całkiem nieźle. Nie do końca to rozumiem, ale brzmi słusznie. Istnieje wiele poziomów poprawnych założeń, począwszy od Wierzę, że ponieważ Budda powiedział to. Wierzę w to, bo mój nauczyciel tak powiedział i nie muszę już o tym myśleć. Zaczyna się od tego, wiesz, naprawdę staram się wyciągnąć wnioski i wszystko pomiędzy.

Więc wciąż mówimy o bystrych uczniach wydziału. Mają inferencjalna realizacja pustki. Następnie generują bodhiczitta. Następnie wkraczają na ścieżkę mahajany. Jeszcze jedna kwestia dotycząca inferencjalna realizacja – nie jest dualny w tym sensie, że jest wolny od absolutyzmu i nihilizmu, ale mimo to ma pozór podmiotu i przedmiotu, a więc nie jest wolny od wszelkich dopracowań i wszelkiej dualności.

Chandrakirti mówił o niedualnej świadomości jako o drugiej z trzech przyczyn i bodhiczitta jako trzecią przyczynę, ponieważ mówił przede wszystkim o uczniach o bystrych zdolnościach. A co ze skromnymi uczniami wydziału? Zwykle nazywa się ich nudnymi wykładowcami. To trochę pejoratywne. Myślę, że skromna kadra nauczycielska jest lepsza. Inaczej mówiąc, dum dum, tak jak my. Nie wiem jak Wy, może mówię tylko o sobie. Więc to ludzie, których znasz, mówią: „Pustka, tak, brzmi świetnie, ale tak trudno ją medytować na ten temat i naprawdę tego nie rozumiem. I wtedy ja medytować i widzisz, że nie ma mnie, i idę, i co? Więc wiesz, jakie to ma znaczenie?” Nie ma to wpływu na mój umysł, ale wierzę, bo tak trzeba. Brzmi znajomo? Skromni uczniowie wydziału akceptują pustkę wrodzonej egzystencji i akceptują istnienie Nirwany, ponieważ wierzą w Budda lub u ich duchowego mentora. Mówi się nam, że wiara jest dobra. To ważny aspekt na ścieżce, ale tutaj ci goście mają wiarę, ale nadal są w kategorii dum dum. Powinniśmy być tak samo dum dum jak oni, ponieważ są bardzo zaawansowani. Niektórzy uczeni – mówimy teraz o skromnych bodhisattwach z wydziału – niektórzy uczeni twierdzą, że generują one bodhiczitta stają się bodhisattwami wchodząc na ścieżkę mahajany, a wtedy uzyskują wnioskowane zrozumienie pustki.

Zatem w przeciwieństwie do ostrych zdolności, które najpierw w sposób wnioskowany realizują pustkę, a następnie ją generują bodhiczittaWiesz, ci goście mają współczucie. Następnie generują bodhiczitta. Potem się zapinają i medytować na pustce. Inni uczeni mówią, że chociaż skromni bodhisattwowie z wydziału nazywani są bodhisattwami, nie są oni pełnoprawnymi bodhisattwami, ponieważ w rzeczywistości nie weszli jeszcze na ścieżkę mahajany. Dlatego nie zgadzają się z pierwszymi. Nie weszli na ścieżkę mahajany, ponieważ nie mieli przekonania, że ​​wyzwolenie jest możliwe i że przekonanie to wypływa z uświadomienia sobie pustki. Wiara, którą masz po tym, jak masz nawet inferencjalna realizacja pustki jest o wiele większa i o wiele inna niż przed osiągnięciem tej realizacji. Bo kiedy już miałeś – jesteś przekonany. Jesteś całkowicie pewien, że cierpienia, skażenia można wyeliminować i można osiągnąć oświecenie. Zanim uświadomisz sobie pustkę, jest ona na poziomie „brzmi dobrze i mam nadzieję, że pewnego dnia naprawdę to osiągnę”. W rzeczywistości są znacznie wyżsi od nas. Jesteśmy dum dum dum dum. Może dum dum dum dum dum dum.

Tak twierdzi druga grupa, tylko wtedy, gdy już zyskała inferencjalna realizacja czy stają się rzeczywistością bodhisattwa. Jedna grupa twierdzi, że generuje bodhiczitta stają się bodhisattwa i wtedy skromna władza uświadomi sobie, że uzyska wnioskowane zrozumienie pustki. Druga grupa twierdzi, że wracają, ale nadal pozostają zwykłą istotą, bo muszą zyskać inferencjalna realizacja najpierw pustki, a potem ją generują bodhiczitta a potem wkraczają na ścieżkę mahajany. Zatem po prostu odwracamy kolejność. Bardzo interesującą rzeczą jest także to, że mogą istnieć praktykujący wyznający pogląd Yogacara lub Chittamatra, którzy wytworzyli bodhiczittę. Dlatego wyznają pogląd Yogacary medytować on Wielkie współczucie, chcą zostać buddami. Ale chociaż można ich nazwać bodhisattwami, nie są prawdziwymi bodhisattwami, ponieważ nie mają niedualnego zrozumienia pustki, ponieważ nie mają poglądu prasangiki. Można to zrobić na wiele sposobów. Możesz nawet wejść na ścieżkę tantryczną z poglądem Yogacara, ale w pewnym momencie, ponieważ nie masz poglądu na pustkę Prasangiki, docierasz do przecznicy i musisz wrócić i uzyskać tę realizację.

Pytanie też, o co chodzi śrawaków i samotni realizatorzy? Czy nie potrzebują tej samej niedualnej realizacji pustki? Albo wnioskowanie, a następnie bezpośrednie. Czy oni tego nie potrzebują? I jaki pogląd na pustkę wyznają? Kiedy badamy lokatorów, pierwsze dwie grupy lokatorów: Vaibhashika i Sautantrika, ponieważ oni są podstawowy pojazd ludzie. Jak będą generować bodhiczitta? Jak w ogóle mają zamiar wygenerować właściwą realizację pustki? Nie mają poglądu Prasangiki. Wierzą, że ich zrozumienie bezinteresowności osób. Nie negują wystarczająco. Nawet nie zapewniają o bezinteresowności zjawiska. Jak więc możesz powiedzieć, że słuchacze i samotni realizatorzy mogą w ogóle wejść na swoje własne ścieżki? Ponieważ potrzebujesz tego rodzaju realizacji. Wiesz, zgodnie z poglądem Prasangiki. Więc dlaczego? Czy to oznacza, że ​​jeśli będziesz dążyć do stanu arhata, nigdy go nie osiągniesz, ponieważ podążasz za systemem lokatorów, który nie jest systemem Drogi Środka? To nie jest system prasangiki, więc nie masz rzeczywistej realizacji pustki. Nie można więc nawet osiągnąć stanu arhata i wyzwolenia. Zatem wszyscy nasi przyjaciele, którzy praktykują w tej tradycji, do niczego nie dojdą. Pozostaną w samsarze. Czy to jest ta historia?

Kiedy studiujesz lokatorów, kiedy mówisz o kimś będącym podstawowy pojazd praktykujący lub naśladowca podstawowy pojazd, możesz być obserwatorem na dwa sposoby podstawowy pojazd. Jednym z nich jest zależnie od posiadanego systemu najemców. Jeśli więc wyznajesz system Vaibhashika lub Sautrantika, jesteś zwolennikiem podstawowy pojazdzgodnie z systemem najemców. OK, ale to nie doprowadzi cię do wyzwolenia. Istnieje inny sposób bycia naśladowcą podstawowy pojazdi to jest jeśli chodzi o twoją motywację. Zatem jeśli macie taką motywację, wasze nastawienie, wszyscy śrawakowie i samotni urzeczywistnieni, przynajmniej na początku, ich dążenie jest dla wyzwolenia, więc wszyscy to mają. A jeśli je posiadają, wówczas będą szukać prawidłowego poglądu, który według Prasangiki jest poglądem Prasangiki. Czy dobrze zrozumiałem? Mówiłem o wejściu do tzw bodhisattwa pojazd. Możesz utrzymać system najemców zgodnie z tym, co uważasz za bezinteresowność, a także zgodnie ze swoją motywacją, a szczególnie, jeśli aspirujesz do bycia bodhisattwa, możesz mieć współczucie i bodhiczitta ale nadal trzymaj się punktu widzenia Vaibhashiki lub Sautrantiki. Czy to jest jasne jak błoto? To podważa naszą sztywną koncepcję, którą czasami można spotkać wśród ludzi wyznających mahajanę, którzy patrzą z góry na podstawowy pojazd i powiedz: „Och, ci ludzie nawet nie zdają sobie sprawy z pustki”. Ale to nieprawda. Rzeczywiście zdają sobie sprawę z pustki. Mimo że są to więc tzw podstawowy pojazd Zwolennik, który pragnie wyzwolenia, nadal realizuje pustkę zgodnie z poglądem Prasangiki, ponieważ bez uświadomienia sobie pustki nie ma sposobu na wyeliminowanie ignorancji, tej ścieżki samsary. Bez wyeliminowania tego nie można nawet zostać arhatem, nie mówiąc już o: budda. OK, wszyscy zrozumieli?

Członek publiczności: Tak, czy nauczą się procesu, prawidłowego poglądu, jeśli mają nauczycieli, którzy są Vaibhashikami i arhatami?

Czcigodny Chodron: Są one zawarte w suttach palijskich. Istnieje wiele fragmentów, które faktycznie wyjaśniają pogląd Prasangiki i pokazują, że ludzie z systemu dzierżawców Prasangiki mogą zlokalizować te fragmenty. W rzeczywistości znajdują się one w ostatnim rozdziale tomu ósmego. I to jest naprawdę zdumiewające, kiedy o tym wiesz, ponieważ możesz studiować mahajanę przez jakiś czas i pomyśleć, że ci ludzie są bardzo samolubni i nie mają właściwego poglądu na pustkę. Potem patrzysz na pisma palijskie, na niektóre rzeczy, które tam są powiedziane, na cytaty i stwierdzasz, że są one zupełnie jak Nagarjuna. Zastanawiasz się więc, skąd bierze się ta cała dyskryminacja? Albo słyszysz: „Och, wiesz, oni nie mają bodhiczitta. Są samolubni.” I, i to jest naprawdę całkowicie niestosowne. Ilu ludzi wyznaje mahajanę, ale jest też dość samolubnych?

Podam jeden przykład. Dawno temu zostałem zaproszony do Singapuru, aby uczyć. Jedno z ośrodków zaprosiło mnie do przyjścia i tradycją jest, że jeśli kogoś zaprosisz, płacisz za bilet, a on powiedział, że to zrobi, i wiesz, więc pojechałem i uczyłem w ich ośrodku, a potem w Singapurze, zwykle uczyć wiele różnych ośrodków. Byłam w ich ośrodku i innych ośrodkach i nie dali mi – nie zwrócili mi pieniędzy za bilet. I wiesz, nie mam dużo pieniędzy, a oni powiedzieli: „Nie, nie zwrócimy ci pieniędzy”. To jest więc grupa mahajany, ludzie z wielkie współczucie którzy zostaną buddami. Nie, nie zwrócimy Ci pieniędzy. Pokaż jeden dzień. Zawsze uczę w bibliotece buddyjskiej w Singapurze i jest ona prowadzona – jest obsługiwana przez jednego Theravadana mnich który był po prostu – jest cudowny. Bantay Gunaratana, więc pojechałem z wizytą. Zawsze po prostu szedłem i rozmawialiśmy. A potem powiedział do mnie: „Słyszałem, że masz problemy z biletem”. A ja odpowiedziałem, mmm, a on wyciągnął kopertę pełną pieniędzy na zwrot kosztów biletu. To jest lud Theravady. To dobra historia, prawda? Morał z tej historii jest taki: nie bądź arogancki. Nie zachowuj się protekcjonalnie w stosunku do innych ludzi. W każdym razie to ta historia. Byłem powalony. Byłem całkowicie powalony. To tak, skąd on wiedział, że drugi ośrodek powiedział, że nie zwróci pieniędzy? A potem zrobił to sam i był to lot stąd do Singapuru w obie strony. To nie jest tanie.

Medytacja na temat współzależnego powstawania i urzeczywistnienie pustki

Jak to działa – mówię tutaj bardzo krótko. Jeśli ty medytować na zależności i jak rzeczy są zależne, tak jak funkcjonowanie rzeczy zależy od przyczyn i Warunki. Wszystko zależy od części, rzeczy zależą od tego, czy zostaną poczęte przez umysł i czy nadano im termin lub nazwę, która je identyfikuje. Zatem, kiedy widzisz, że rzeczy istnieją w zależności, w zależności (dwa słowa) od innych czynników, możesz wiedzieć, że nie istnieją one z natury. Ponieważ wrodzone istnienie oznacza, że ​​nie zależy od niczego innego. Jest samoustanowieniem. Istnieje z własnej strony, która nie potrzebuje niczego więcej, aby istnieć. Więc jeśli coś istniałoby z natury, wiesz, musiałoby istnieć w ten sposób. Kiedy zdasz sobie sprawę, że rzeczy są zależne, zdasz sobie sprawę, że rzeczy są pozbawione wrodzonego istnienia.

Cała ta sprawa wymaga czasu. To nie jest tylko jeden, wiesz medytacja na współzależnym powstaniu, a wtedy urzeczywistnisz pustkę. To się powtarza. Kiedy dobrze zrozumiesz pustkę, oczywiście będziesz wiedział, że rzeczy są od siebie zależne. Wiesz, że rzeczy nie są niezależne, a jeśli nie są niezależne, muszą być zależne. Kiedy więc zdasz sobie sprawę z pustki, wiesz, że rzeczy są od siebie zależne. Zatem uświadomienie sobie pustki idzie w innym kierunku. Wschodzi jako znaczenie współzależnego powstawania. W ten sposób zależne powstawanie i pustka zbiegają się. Dochodzą do tego samego punktu, chociaż są to dwie różne rzeczy.

Członek publiczności: Mówiłeś w swoim przemówieniu, co się dzieje, kiedy ty medytować na pustkę? Moja odpowiedź jest taka przywiązanie jest zmniejszona. Mam rację?

Czcigodny Chodron: Tak, zatem poprzez wielokrotną medytację nad pustką i odcięcie chwytania się wrodzonego istnienia, wówczas wszystkie dolegliwości zależne od niewiedzy, która chwyta wrodzoną egzystencję, wszystkie te dolegliwości nie będą już mogły znieść, ponieważ wyrwaliście ich korzeń. Ten materiał wymaga przemyślenia. OK, musisz to przemyśleć, aby zrozumieć, jak wszystko do siebie pasuje. Więc włóż w to trochę energii. Chyba że uświadomiłeś sobie pustkę i na początku wszystko jest krystalicznie jasne. Ale jeśli wszystko, co masz, to prawidłowe założenie, bo brzmi to nieźle, ale tak naprawdę nie wiesz, czym jest pustka i tak naprawdę nie wiesz, czym jest współzależne powstawanie. I dobrze jest myśleć o takich rzeczach.