Rozstanie z czterema załącznikami

Hołd dla guru!

Wielki i święty Lama Sakyapa powiedział, że każdy, kto pragnie szukać najwyższego, jest wielki błogość nirwany musi oddzielić się od czterech przywiązań. Te cztery załączniki to:

1. przywiązanie do tego życia;
2. przywiązanie do trzech sfer samsarah;
3. przywiązanie we własnym interesie;
4. przywiązanie do prawdziwej rzeczywistości lub istnienia w rzeczach i ich cechach.

Ich antidotum jest cztery:

1. jako antidotum na pierwsze przywiązanie, medytacja o śmierci i nietrwałości
2. jako antidotum na drugie, zastanawiając się nad błędami samsarah;
3. jako antidotum na trzecią, refleksję nad bodhiczitta, serce przebudzonego umysłu;
4. jako antidotum na czwarte, odzwierciedlające to wszystko zjawiska są pozbawione jaźni, jak sen i magiczna iluzja.

Kiedy będziesz rozważał w ten sposób i uzyskasz pewien stopień zażyłości, pojawią się cztery wyniki:

1. twoja praktyka staje się prawdziwą Dharmą;
2. Dharma rozwija się na ścieżce;
3. ścieżka wyjaśni zamieszanie;
4. w wyniku rozwinięcia zrozumienia i zażyłości, pojawi się zamęt jako pierwotna mądrość i osiągniesz doskonały stan buddy.

Po pierwsze refleksja nad śmiercią i przemijaniem, na które jest lekarstwem przywiązanie do tego życia: myśleć o niepewnej godzinie śmierci; kontemplować obfitość czynników, które mogą prowadzić do śmierci; i dogłębnej refleksji nad tym, jak nic oprócz Dharmy nie jest pomocne ani przydatne w chwili śmierci. Kiedy naprawdę kultywujesz ten rodzaj kontemplacji, w twoim sercu pojawi się pragnienie, by nie robić nic poza praktykowaniem Dharmy. To wtedy „praktyka staje się prawdziwą Dharmą”.

Następnie następuje refleksja nad wadami samsary, która przeciwdziała przywiązanie do trzech sfer samsarah. Chociaż widzisz, jak nasze życie jest teraz pełne niedoskonałości, wciąż możesz się zastanawiać: „A co z innymi, jak cesarz świata lub bogowie Brahma i Indra, czy nie doświadczają najwyższego i całkowitego błogość?” Nie, oni nie. Oni również nie są poza cierpieniem, które jest samą naturą rzeczy. Chociaż mogą żyć przez wiele eonów i rozkoszować się całym swoim bogactwem, przyjemnościami i uciechami, w końcu oni również muszą stawić czoła śmierci i wszystko zostanie zniszczone. Potem ryzykują urodzeniem się w piekle ostatecznej męki. Zastanówcie się więc i pomyślcie, w jaki sposób żadna z istot nie unika natury cierpienia, a kiedy naprawdę się z tym zaznajomicie, „Dharma rozwija się na ścieżce”.

Uznając, że trzy sfery nie są poza naturą cierpienia, rozwiniesz postawę, w której powiesz sobie: „Muszę mieć szczęście, które pochodzi z wyjścia poza smutek, szczęście nirwany”. Mając to na uwadze, będziesz praktykował różne ścieżki.

Następnie, nawet jeśli to rozwinąłeś zrzeczenie się w waszych umysłach, ponieważ nie posiadacie bodhiczitta, „serce przebudzonego umysłu”, dążenie wyłącznie do własnego szczęścia może jedynie doprowadzić do tego, że staniesz się arhatem lub pratjekabuddą. Więc jako antidotum na to zafiksowanie na własnym interesie, istnieje refleksja nad bodhiczitta.

Pomyśl w ten sposób: „Same uwolnienie się od cierpienia nieodłącznie związanego z trzema królestwami nie przyniesie żadnego pożytku ani korzyści. Weźmy te czujące istoty, każdą z osobna: nie ma ani jednej, która nie byłaby moim własnym ojcem lub matką. Tak długo, jak długo mogą osiągnąć najwyższe błogość nirwany, nawet gdybym miał urodzić się jako istota piekielna, eon po eonie, to mi pasuje!” Wykształcenie i oswojenie się z taką postawą rozwieje pierwszy rodzaj złudzenia na ścieżce, że z przywiązanie we własnym interesie.

Teraz, nawet jeśli trenujesz w ten sposób, tak długo, jak długo pozostaje jakiekolwiek lgnięcie do prawdziwego istnienia, nigdy nie osiągniesz wszechwiedzy. Aby więc przeciwdziałać fiksacji na realnym istnieniu rzeczy i ich cech, trzeba przywołać na myśl bezinteresowność wszystkich zjawiska. Czysta natura wszystkich zjawiska jest to, że nie mają one wewnętrznego istnienia. Chwytanie się ich jako naprawdę istniejących jest „poglądem na siebie”, podczas gdy skupianie się na ich pustce jest „poglądem nihilizmu”. Więc w ogóle powinieneś patrzeć zjawiska jak sen. Pomyśl: „Kiedy zamienię sen i przejawy i ja medytować na tym pozory stają się nierzeczywiste. Jednak chociaż są nierealne, wciąż się pojawiają”. Jeśli się zastanowisz i medytować na to raz po raz, usuniesz drugi rodzaj zamieszania na ścieżce, że z przywiązanie do rzeczy i ich cech jako prawdziwie istniejących lub rzeczywistych.

Kiedy całe zamieszanie zostanie rozproszone i zakończone, jest to znane jako „zamieszanie świtające jako mądrość”. W tym momencie osiągnąłeś rezultat i powstaje w tobie to, co najwyższe błogość doskonałego stanu Buddy wraz z kają, mądrościami i innymi cechami przeciwstawiającymi się wyobraźni.

Ta instrukcja „Zerwania z czterema przywiązaniami” została wygłoszona przez pana joginów, Drakpę Gyaltsena.

(To tłumaczenie zostało pierwotnie opublikowane na stronie internetowej Domu Lotsawa: Rozstanie z czterema załącznikami.)