Prawdziwe czy online?

To będzie dla nas wyzwanie, ponieważ technologia jest tak powszechna. Z jednej strony daje nam możliwość dotarcia do tylu osób, a ludzie mogą usłyszeć o wiele więcej nauk i tak dalej.

Jedyną rzeczą, której brakuje technologii, jest naprawdę osobiste połączenie. Myślę, że jest duża różnica między oglądaniem nauk na wideo, a przebywaniem w pokoju w obecności kogoś, kto bezpośrednio cię uczy. Jest między nimi bardzo duża różnica.

Więc nie chciałbym, aby buddyzm XXI wieku opierał się wyłącznie na technologii, ponieważ uważam, że osobista relacja z nauczycielem jest bardzo ważna. Myślę, że słuchanie nauk bezpośrednio od kogoś w czasie rzeczywistym jest bardzo ważne, nie tylko ze względu na to, co jest nauczane, ale także jak to słyszymy. Ponieważ kiedy nauczyciel uczy, jeśli jest publiczność na żywo, przez cały czas otrzymujesz informacje od publiczności, czy to rozumieją, czy nie. Jeśli tworzysz tylko serię filmów na tematy, nie masz pojęcia, czy Twoi widzowie to zrozumieją.

To ze strony nauczyciela.

Ze strony publiczności, kiedy jesteś przed kimś, kto naucza Dharmy, siadasz, tak? Zwracasz uwagę, ok, trochę przysypiasz, ale w domu odchylasz się na krześle, podnosisz nogi, wyciągasz filiżankę kawy i chipsy ziemniaczane i jesz podczas ucząc, wtedy w telewizji jest coś dobrego, więc wciskasz pauzę, wychodzisz i oglądasz telewizję.

A potem może wrócisz do mowy Dharmy, czy nie.

Tak więc technologia jest wspaniała, ale nie sądzę, że wszystko powinno być zależne i polegać na technologii.