Buddyjscy praktykujący religijni powinni służyć jako sumienie społeczeństwa

Kliknij, aby pobrać oryginalny artykuł w formacie PDF (w języku chińskim).

Przedmowa: Jest jednym z pierwszego pokolenia zachodnich mnichów, którzy przynieśli Dharma Buddy z powrotem do Stanów Zjednoczonych, a następnie udał się do założenia jednego z pierwszych klasztorów tybetańskich praktykujących buddystów dla mieszkańców Zachodu w Ameryce. Po spędzeniu wczesnych lat na poszukiwaniu Dharmy w Nepalu i Indiach, otrzymała święcenia srameneri w Indiach w 1977 roku i pełne święcenia na Tajwanie w 1986 roku. Spędziwszy 43 lata zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie, otwierając nowe granice dla Buddanauk, Czcigodny Thubten Chodron wnosi swoją głęboką praktykę Dharma Buddy i troskę o społeczeństwo w jej szczerych wysiłkach na rzecz ustanowienia buddyzmu sangha społeczności na Zachodzie, a także wymownie przypomina współczesnemu społeczeństwu do refleksji.

[Wywiad przeprowadzony przez Yanzhen Shi z Dharma Drum Mountain Ludzkość czasopismo]

Janzen Shi (YS): W procesie rozprzestrzeniania się i adaptacji Dharma Buddy na Zachodzie, jakie buddyjskie tradycje i podstawowe zasady staraliście się podtrzymać i zachować? Które musiałeś zmienić, a nawet odrzucić?

Czcigodny Thubten Chodron (VTC): Niczego nie zmieniliśmy pod względem nauk Dharma Buddy. Jeśli uważamy, że mamy prawo do zmiany Buddanauki, czy to nie sugeruje, że wierzymy, że mamy więcej mądrości niż Budda? Tylko dlatego, że niektóre aspekty Dharma Buddy są trudne do zrozumienia dla ludzi, nie oznacza to, że nie powinniśmy o nich mówić. Uczymy wszystkiego, ale zmieniamy to, jak uczymy, z jakiego punktu widzenia wprowadzamy nauki i na co możemy kłaść nacisk. Na przykład, kiedy mówię o odrodzeniu w cyklicznej egzystencji, nie uważam za pewnik, że każdy musi zaakceptować tę ideę. Zamiast tego najpierw używam rozumowania, aby udowodnić, dlaczego istnieje odrodzenie? Dlaczego odradzamy się? Idea odrodzenia jest w rzeczywistości bardzo logiczna.

Współcześni ludzie myślą tylko o tym życiu, więc ich perspektywa jest bardzo wąska i często wyolbrzymiają wagę swoich osobistych problemów. Radzę ludziom poszerzyć swoje poglądy; na przykład pytam ich: „Czy w przyszłym roku będziesz pamiętać problemy, które masz teraz? Jeśli tego nie zrobisz, to w następnym życiu nie będziesz też pamiętał problemów, na które masz obsesję w tej chwili”. Myśląc w ten sposób, ludzie stają się bardziej zrelaksowani i widzą, że wiele ich problemów nie jest tak ważnych, jak im się wydaje. Ponadto radzę ludziom zastanowić się: „Jakie skutki przyniosą przyczyny, które teraz tworzę?” W ten sposób prowadzę uczniów, aby praktykowali cnotę, zamiast złościć się na te same stare błahe sprawy i tworzyć negatywne karmy.

Jeśli druga strona naprawdę nie może zaakceptować idei odrodzenia, to w porządku. Mogą to chwilowo odłożyć na bok i pomyśleć o tym później. Mówię im, aby nie odrzucali całości Buddanauk tylko dlatego, że w tej chwili nie rozumieją odrodzenia. Nadal mogą korzystać z wielu innych aspektów buddyzmu.

Osobno wprowadzam zmiany kulturowe, takie jak wprowadzenie równości płci. W społeczeństwie indyjskim w okresie BuddaW tamtych czasach prawie każdy aspekt życia kobiet był kontrolowany przez mężczyzn. Teraz, w XXI wieku, zwłaszcza w USA, wszyscy pragną równości płci, aby wszyscy mieli równe szanse, dlatego też wprowadzam takie koncepcje do naszego klasztoru.

TAK: Jeśli chodzi o nauczanie Dharmy na Zachodzie, czy większość ludzi ma coś przeciwko temu, że uczniowie płci męskiej podążają za nauczycielką w swojej duchowej praktyce?

VTC: Jest to szerzej akceptowane na Zachodzie. Oczywiście są osoby, które nie są do tego przyzwyczajone, wtedy nie przyszłyby do naszego klasztoru. Jednak są mężczyźni, którym to nie przeszkadza; bardziej troszczą się o wewnętrzne cechy nauczyciela, a nie o jego wygląd zewnętrzny czy wizerunek. W mojej tradycji prawie wszystkie duchowi mentorzy są mężczyznami, ale w każdej relacji nauczyciel-uczeń musimy zwrócić uwagę na to, żeby się nie przywiązywać. Jeśli nauczyciel i uczeń są różnej płci, szczególnie muszą zachowywać pełen szacunku dystans.

Obecnie w naszym klasztorze jest jeden mnich, a wśród moich uczniów jest wielu profesjonalistów płci męskiej, takich jak prawnicy, biznesmeni i tak dalej. Nie obchodzi ich, że ich nauczycielką jest kobieta. W społeczeństwie zachodnim zachodni buddyści mają więcej indywidualnej przestrzeni, ale w tradycji buddyzmu tybetańskiego żeńskim zakonnikom wciąż trudniej jest nauczać Dharmy, kobiety-nauczyciele są bardzo rzadkie. Niemniej jednak to się stopniowo zmienia, teraz, gdy stopień gesze jest dostępny dla kobiet, kobiety-nauczyciele Dharmy będą stopniowo podchodzić do nauczania.

TAK: Kiedy mężczyzna klasztorny dołączył do twojej pierwotnie całkowicie kobiecej klasztorny wspólnoty do wspólnego życia i praktyki, czy spowodowało to jakiekolwiek niedogodności lub potrzebę dostosowania?

VTC: Wszystko idzie dobrze, nie było problemów. Mnich w naszej społeczności ma dziesięć sióstr, więc jest przyzwyczajony do przebywania w pobliżu wielu kobiet.

Na Zachodzie jest bardzo niewiele klasztorów, są to głównie ośrodki Dharmy prowadzone przez ludzi świeckich. Dla porównania jesteśmy klasztorny wspólnota. Trzymamy zasady, robimy spowiedź co dwa miesiące (posadha) i jesteśmy znacznie bardziej surowi w naszym zachowaniu. Oczywiście, nasze męskie i żeńskie pomieszczenia mieszkalne są całkowicie oddzielone.

Ponadto, kiedy ustawiamy się w kolejności święceń, robimy to wyłącznie zgodnie z długością naszych święceń. Ktoś nie stoi z przodu tylko dlatego, że jest mężczyzną i nie ustawiamy się osobno według płci. Mnich w naszej społeczności jest młodszy w święceniach, więc stoi z tyłu. Dla niego to nie problem, może w pełni zrozumieć i zaakceptować jak prowadzimy naszą klasztorny społeczności w ten sposób.

TAK: Wiele osób spodziewa się, że będzie w stanie zastosować Dharma Buddy w odpowiedzi na różne trudności i bezprecedensowe wyzwania, przed którymi stoi współczesne społeczeństwo. Jak jako praktykujący religijnie możemy zaoferować wsparcie w tym zakresie?

VTC: Największym problemem w USA jest obecnie animozja między ludźmi o różnych poglądach, a także rasizm i bigoteria. Wiele osób czuje rozczarowanie i złość z powodu obecnego prezydenta i jego polityki, dlatego staramy się pomóc im opanować emocje i oferujemy wskazówki, jak zachować spokojny umysł, jednocześnie uczestnicząc w procesie demokratycznym. Nie możemy popadać w samozadowolenie, ale musimy zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby przyczynić się do stworzenia pokojowego i sprawiedliwego społeczeństwa.

W ostatnich latach uczymy społeczeństwo, jak przezwyciężyć swoje dolegliwości i nie rozpaczać, ponieważ obecna sytuacja nie idzie zgodnie z ich życzeniem. Zachęcamy ludzi, aby spróbowali poszerzyć swój światopogląd i zrozumieć widoki innych, aby nie używać ostrej mowy, ale myśleć o tym, jak współpracować z innymi i tworzyć większą harmonię w społeczeństwie.

Codziennie publikujemy w sieci krótkie przemówienie Dharmy. Czasami uczymy Dharmy na podstawie tekstów pism świętych, a czasami dyskutujemy również o polityce społecznej i problemach, takich jak zmiana klimatu, jak rozwiązać napływ migrantów, małżeństwa osób tej samej płci, brak kontroli broni i tak dalej. Rozmawiamy publicznie o buddyjskich wartościach i zasadach oraz o tym, jak zastosować je do problemów w społeczeństwie, abyśmy mogli stworzyć więcej pokoju w społeczeństwie. Uczymy ich również, jak generować dobrą motywację — miłość, współczucie i hart– aby mogli wnosić swój wkład w społeczeństwo w każdy możliwy sposób, na przykład udzielając korepetycji dzieciom z trudnej sytuacji, pracując w jadłodajni, wspierając organizacje zapewniające mieszkania dla migrantów i tak dalej.

TAK: Czy omawiając sporne kwestie polityczne lub społeczne, jasno wyrażasz swoje stanowisko?

ZWW: Tak, jasno wyrażamy nasze buddyjskie wartości i sposób, w jaki stosujemy je do kwestii politycznych. Na przykład, mając nadzieję na większą kontrolę nad bronią, sprzeciwiając się nadużyciom seksualnym i przemocy, wspierając ruch #MeToo, wierząc w istnienie zmian klimatycznych… Bezpośrednio wyrażamy nasze przekonania i zachęcamy społeczeństwo do zwracania uwagi na te problemy. Nie mówimy jednak ludziom, na kogo mają głosować.

TAK: Jakie są Pana widoki o małżeństwach osób tej samej płci?

VTC: W społeczeństwie zachodnim wielu homoseksualistów doświadczyło odrzucenia przez ich kościoły i wspólnoty chrześcijańskie. Zwrócili się ku buddyzmowi, ponieważ większość buddystów na Zachodzie jest bardziej liberalna i bardziej tolerancyjna, otwarta i akceptuje homoseksualizm. Jeśli odrzucimy homoseksualistów, byłoby to bardzo okrutne. Spowoduje to, że znów zostaną zranieni, ponieważ środowisko religijne, w którym dorastali od dzieciństwa, nieustannie ich odrzuca. Nie możemy zająć tak bezlitosnego stanowiska. Obecnie większość Amerykanów może zaakceptować małżeństwa osób tej samej płci i zostało to zalegalizowane, więc kontrowersje wokół tej kwestii nie są tak oczywiste jak wcześniej.

W USA aborcja jest w rzeczywistości kwestią bardziej kontrowersyjną. Najwyraźniej buddyzm nie aprobuje aborcji, ponieważ wiąże się to z odbieraniem życia. Jednak nie możemy być jak niektórzy konserwatywni ludzie, którzy są zdecydowanie przeciwni nawet antykoncepcji, co jest kolejną skrajnością. Osobiście nie zgadzam się z załatwieniem całej sprawy politycznie, co spowodowało wiele cierpienia. W przypadku niechcianej ciąży matka, ojciec, dziecko — wszyscy zaangażowani — potrzebują współczucia. Kiedy staje się to przedmiotem debaty politycznej, wszyscy kłócą się i skarżą się nawzajem, co tylko zwiększa cierpienie zaangażowanych osób. Powinniśmy dać im trochę osobistej przestrzeni do wyboru.

Zachęcam kobietę w ciąży do urodzenia dziecka, a następnie oddania dziecka do adopcji, ale to mój osobisty pogląd. Moja młodsza siostra zostaje adoptowana. Bardzo ją kocham i bardzo się cieszę, że biologiczna mama oddała ją do adopcji, dzięki czemu stała się częścią naszej rodziny.

Chociaż niektórzy ludzie uważają, że są to kwestie polityczne i że nie jest właściwe, aby monastycy o nich dyskutowali, moim zdaniem nie są to kwestie polityczne, ale kwestie etyczne. Jako praktykujący religijni musimy skierować społeczeństwo w kierunku etycznym, więc wyrażamy nasze widoki.

TAK: Poza spojrzeniem na kwestie społeczne z perspektywy etycznej, czy wyjaśniasz je również z innych perspektyw?

VTC: Dla mnie etyczne postępowanie obejmuje wszystko. Nie możemy oddzielić sposobu działania rządu od zachowania etycznego. Na przykład obecnie Partia Republikańska chce ograniczyć zasiłki socjalne i opiekę medyczną dla ubogich. Wydaje się, że to dyskusja polityczna, ale dla mnie to kwestia etyczna. Sposób, w jaki ludzie traktują się nawzajem, jest kwestią etyczną.

Ponadto nasze relacje z innymi krajami i polityka zagraniczna to również kwestie etyczne. Na przykład wielu amerykańskich polityków jest obojętnych na łamanie praw człowieka w naszym i innych krajach. Kiedy widzimy, że takie rzeczy się dzieją, czy możemy powiedzieć, że jako zakonnicy nie uczestniczymy w polityce, więc to nie nasza sprawa? Powinniśmy zrobić krok naprzód, aby wnieść do dyskusji współczucie i jasno przedstawić nasze stanowisko.

Aby podać przykład, który odnosi się do życia codziennego, jeśli rzeczy, których używamy na co dzień w klasztorze, nie mogą zostać poddane recyklingowi, spowoduje to zniszczenie środowiska. Jest to również kwestia etyczna, ponieważ dotyczy dobrostanu żywych istot na tej planecie. Wszystko w życiu jest związane z etycznym postępowaniem i uczciwością.

TAK: Są problemy, z którymi przyjdzie nam się zmierzyć w przyszłości, dla których nie ma obecnie wytycznych etycznych, takich jak rozwój sztucznej inteligencji. Jak powinniśmy odpowiedzieć?

VTC: Powinniśmy już teraz pomyśleć o zasadach etycznych związanych z tymi zagadnieniami. Myślę o tym, jak w przeszłości, kiedy opracowywano bombę atomową, ówcześni naukowcy byli zauroczeni tym niesamowitym przełomem intelektualnym i jego chwałą; nie sądzili, że później będzie to miało tak przerażające skutki. To jest nasza odpowiedzialność jako praktykujących religijność, musimy przypominać opinii publicznej, aby zastanowiła się nad etycznymi skutkami naszych obecnych projektów badawczo-rozwojowych.

Współcześni ludzie są coraz bardziej zauroczeni gadżetami technologicznymi, a relacje międzyludzkie stają się coraz bardziej wyobcowane. Jako buddyści, a zwłaszcza jako zakonnicy, powinniśmy odgrywać rolę sumienia społeczeństwa, wskazując kierunek, w którym powinno podążać społeczeństwo. istoty i przyszłe pokolenia. Zwłaszcza, gdy społeczeństwo jak pszczoły tłoczy się w stronę nowych i ciekawych rozwiązań technologicznych, tym ważniejsze staje się dla nas myślenie o ich wynikach.

TAK: Oprócz wygłaszania przemówień Dharmy i wskazówek, jak myśleć o współczesnych sytuacjach, jakie inne zajęcia oferuje twój klasztor, aby połączyć się ze świeckimi?

VTC: W Stanach Zjednoczonych jest wiele ośrodków Dharmy, które już teraz oferują szeroką gamę zajęć dla osób świeckich. Jednak w Stanach Zjednoczonych jest bardzo niewiele klasztorów, więc misją naszego klasztoru jest kształcenie zakonników. Staramy się umożliwić zakonnikom głębsze zrozumienie znaczenia i zasad Dharma Buddy, aby ćwiczyć Dharma Buddy głębiej, a wtedy będą mogli podzielić się tym Dharma Buddy. Więc nasz cel jest bardzo jasny, skupiamy się na monastykach iw ten sposób różnimy się od typowego centrum Dharmy.

Niemniej jednak każdego roku organizujemy wiele kursów i rekolekcji, które są otwarte dla osób świeckich, co pozwala im praktykować razem z nami. W innym czasie mogą również odwiedzać i uczestniczyć w naszych klasztorny harmonogram. W Internecie publikujemy krótkie, codzienne przemówienia Dharmy, które jak wielu ludzi świeckich. Każdego tygodnia transmitujemy na żywo dwie nauki Dharmy i uczymy medytacja w pobliskim mieście. Raz w miesiącu organizujemy Dzień Dzielenia się Dharmą, całodniowy program specjalnie dla osób, które są nowe w Buddanauk, a podczas naszych trzymiesięcznych zimowych rekolekcji zapraszamy również osoby świeckie.