Przyjazne dla wydruku, PDF i e-mail

Praktykowanie Dharmy z bodhicittą

Praktykowanie Dharmy z bodhicittą

Wykład wygłoszony w Świątyni Luminary Mountain w Taipei na Tajwanie (ROC). W języku angielskim z tłumaczeniem na język chiński.

  • Bodhiczitta jako motywację do ćwiczeń
  • Trzy poziomy motywacji
  • Rozważanie życzliwości innych do kultywowania bodhiczitta
  • Dwa aspekty ścieżki do praktyki – zasługa i mądrość
  • Pytania i odpowiedzi
    • Jakie praktyki pozwalają nam jednocześnie pielęgnować zasługę i mądrość?
    • Czy rzeczywiście przynosimy pożytek czującym istotom, kiedy wytwarzamy bodhiccittę?
    • Jeśli mamy ograniczone zasoby, czy nadal możemy generować? bodhiczitta?

Bodhiczitta i medytacja (pobieranie)

To dla mnie wielki zaszczyt i zaszczyt być tutaj, aby z tobą porozmawiać. Myślałem dziś wieczorem, żeby porozmawiać trochę o bodhiczitcie: jak to się ma do naszej medytacja praktykę i wszystko, co robimy w naszej praktyce Dharmy. Bodhiczitta jest dążenie aby osiągnąć pełne przebudzenie, aby jak najlepiej wykorzystać wszystkie czujące istoty. Mówią, że to jest jak śmietanka Dharmy. Innymi słowy, kiedy ubijasz mleko, dostajesz masło. Kiedy ubijasz Dharmę, aby uzyskać naprawdę dobre rzeczy, bogate rzeczy, wtedy dostajesz bodhiczitta. Niektórzy myślą, że mając bodhiczitta oznacza, że ​​wykonujesz dużo pracy społecznej i zawsze jesteś bardzo zajęty, codziennie aktywnie służąc czującym istotom. Praca socjalna jest jednym z przejawów naszego zamiaru przebudzenia, ale to nie jedyna rzecz. Bodhiczitta jest motywacją, którą chcemy mieć, kiedy robimy cokolwiek w naszym życiu. Na przykład, kiedy wykonujemy nasze obowiązki i recytujemy gaty, które są z nimi związane bodhiczitta i przynosi pożytek czującym istotom, ale działanie, które robimy, to może zamiatanie podłogi, zmywanie naczyń lub coś w tym rodzaju.

Bodhiczitta jest również motywacją dla nas medytacja Praktykuj, ponieważ jeśli naprawdę, szczerze chcemy stać się buddami, aby jak najskuteczniej przynosić pożytek czującym istotom, to musimy przekształcić nasz własny umysł, musimy uwolnić nasz umysł od ignorancji. Jak uwolnić nasz umysł od ignorancji? Wykonujemy medytacje, takie jak uważność oddechu, cztery ustanawianie uważności, spokój lub śamatha, wgląd lub wipasjana. Różne tradycje buddyjskie mogą mieć różne sposoby wykonywania tych medytacji, ale jest to techniczny sposób ich wykonywania medytacja. Motywacją stojącą za wykonywaniem tych medytacji dla nas, praktykujących mahajanę, byłoby bodhiczitta.

Teraz ktoś powie: „Ale uważność oddechu jest praktyką therawady i nie mają bodhiczitta”. Właściwie w tym stwierdzeniu są dwie rzeczy nie tak. Przede wszystkim medytacje, uważność oddechu, cztery ustanowienia uważności, śamatha, wipaśjana, wszystkie one znajdują się również w pismach mahajany i są nauczane w tradycji mahajany. Drugą rzeczą jest to, że tradycja therawady ma linię nauk na temat bodhisattwa ćwiczyć. Jest to coś, o czym wielu ludzi nie wie, ale Acharya Dhammapala, który żył w szóstym wieku, zebrał wiele informacji z pism palijskich. Zastanawiam się, czy czytał również niektóre pisma sanskryckie. Nie wiem, ale może. Napisał cały tekst zatytułowany Traktat o Paramis, aby wyjaśnić bodhisattwa praktykuje i wywodzi się z tradycji therawady. Chodzi mi o to, że nie powinniśmy mylić myślenia, z którym ćwiczymy bodhiczitta ale robimy praktykę therawady, ponieważ nie ma w tym żadnego problemu, nie ma w tym żadnego konfliktu.

Jedna z książek, której miałem zaszczyt być współautorem wraz z Jego Świątobliwością Dalajlama, był uprawniony Buddyzm: jeden nauczyciel, wiele tradycji, który jest wydawany na Tajwanie pod innym tytułem. W trakcie badania, a następnie pisania tej książki, dowiedziałem się tak wiele o tradycji palijskiej, jak i o tradycji Tradycja sanskrycka i jak naprawdę łączą się na tak wiele sposobów.

Dlaczego ważne jest, aby generować? bodhiczitta zanim zrobisz swoje medytacja sesje? To dlatego, że nasza motywacja, jestem pewien, że już o tym wiesz, jest najważniejszym elementem każdego działania, które wykonujemy i to nasza motywacja decyduje o tym, czy działanie jest cnotliwe, czy nie. Jeśli po prostu usiądziemy do medytować bez generowania motywacji, musimy zadać sobie pytanie: „Cóż, dlaczego to robię?” Czy przychodzę na sesję tylko dlatego, że zadzwonił dzwonek? Czy przychodzę na sesję, żeby mój nauczyciel się na mnie nie denerwował? Czy przychodzę na sesję, aby stworzyć coś dobrego? karmy więc będę miał dobre przyszłe odrodzenie? Teraz jest to uważane za motywację Dharmy, cnotliwą motywację, ale jest to również niewielka motywacja, ponieważ dotyczy tylko nas samych i tylko naszego następnego życia. Kiedy się nad tym zastanowić, dobre odrodzenie jest dobre, ale w samsarze odradzaliśmy się jedno po drugim i nigdzie nas to nie zaprowadziło. To jak jazda na kolejce górskiej. Czy kiedykolwiek byłeś na kolejce górskiej – w górę, w dół, wyższe królestwa, niższe królestwa.

W pewnym momencie mówimy: „Jestem zmęczony samsarycznymi odrodzeniami. Nie ma w tym nic dobrego, a ja chcę osiągnąć wyzwolenie z samsary”. Taka jest motywacja słuchaczy, czyli śrawaków, i pratjekabuddów, czyli samotnych urzeczywistnionych. To zdecydowanie motywacja Dharmy i cnotliwa motywacja. Działania, które podejmujemy z motywacją do osiągnięcia wyzwolenia, zaowocują naszym własnym wyzwoleniem. Ale kiedy o tym pomyślimy i pomyślimy o całej dobroci, jaką otrzymaliśmy od innych żywych istot, czy wydaje się właściwe, aby po prostu pracować dla naszego własnego wyzwolenia i powiedzieć: „Powodzenia wszystkim. Mam nadzieję, że tam dotrzesz, ale ja idę sam”? Kiedy naprawdę myślimy, że wszystkie żyjące istoty były naszymi rodzicami w tym czy innym życiu, że były dla nas dobre jako nasi rodzice, wtedy wydawałoby się to bardzo niewdzięczne, gdybyśmy po prostu pracowali nad własnym wyzwoleniem i zapomnieli o wszystkich innych. Kiedy naprawdę myślimy, że wszystko, co mamy w tym życiu, zawdzięczamy życzliwości innych żywych istot, wówczas niemożliwe staje się ignorowanie wszystkich innych i praca nad własnym duchowym wyzwoleniem.

Pamiętam, jak kiedyś moja nauczycielka o tym mówiła. Opowiadał na podstawie własnego doświadczenia, jak bardzo jest wdzięczny innym żywym istotom za jedzenie, które spożywa. W tym czasie medytował w Himalajach w pobliżu Namche Bazaar, gdzie głównym pożywieniem były ziemniaki. Ziemniaki na śniadanie, ziemniaki na obiad, ziemniaki na posiłek leczniczy, ziemniaki na przekąski. Ponieważ był medytującym, ludzie w wiosce, którzy byli dość biedni, ale uprawiali ziemniaki, przynosili mu ziemniaki i ofiarowywali mu je. Powiedział, że kiedy naprawdę pomyślał o życiu tych ludzi, którzy zaproponowali mu ziemniaki: jak ciężko pracowali w polu, ile cierpieli na mrozie, pracując fizycznie na zewnątrz, i po prostu wszystko, nawet noszenie ziemniaków z ich pola, gdzie był. Powiedział, że kiedy ktoś przyszedł i dał mu tylko jednego małego ziemniaka, wewnątrz tego ziemniaka było tyle energii od tak wielu czujących istot, że powiedział, że trudno mu było nawet zjeść ziemniaka. Czuł się tak związany z tymi wszystkimi innymi żywymi istotami, że musiał je tworzyć oferuje coś znaczącego.

Jak robimy oferuje jednego małego ziemniaka, który ucieleśnia trud tak wielu czujących istot, w coś znaczącego? Czy po prostu ugotujemy ziemniaka i pójdziemy dalej? Czy po prostu weźmiemy ziemniaka i pomyślimy: „Dziękuję za oferuje mi tego ziemniaka, ale w ciągu ostatnich kilku lat jadłem tak dużo ziemniaków, że naprawdę mam ich dość. Ten ziemniak i tak jest trochę stary. Powiedział sposób, w jaki mógł je zrobić oferuje znaczące było zjedzenie ziemniaka z bodhiczitta motywacja. Bodhiczitta, aspirująca do przebudzenia dla pożytku każdej żywej istoty, jest tak cnotliwa, ponieważ jest najwyższą dążenie i dotyczy każdej żywej istoty, nie pomijając żadnej z nich. Jeśli jesz ziemniaka lub robisz swoje medytacja ćwicz z bodhiczittazasługa, którą tworzysz, jest pomnożona miliardy razy i staje się bardzo potężną zasługą, ponieważ jesteś zmotywowany do osiągnięcia najszlachetniejszego celu praktyki Dharmy i ponieważ pracujesz dla dobra niezliczonych żywych istot. Jeśli naprawdę rozumiesz bodhiczitta Cóż, widzisz, że jedzenie ziemniaków może być bardzo przydatne. Jeszcze bardziej zasłużone jest robienie naszego medytacja praktyka motywowana bodhiczitta.

Niektórzy ludzie myślą: „To brzmi ładnie, ale dlaczego miałbym pracować dla wszystkich czujących istot? Niektóre z tych czujących istot są takimi palantami. Robią tak wiele szkodliwych rzeczy. Wywołują wojny, zabijają się nawzajem. Dlaczego mam pracować dla ich dobra?” Czy masz jakieś czujące istoty, których po prostu nie możesz znieść? Ta osoba tak mnie skrzywdziła, że ​​nigdy jej nie wybaczę! Jesteśmy wśród przyjaciół, możemy to przyznać. Od czasu do czasu każdy z nas miał tego rodzaju myśli. Jednym ze sposobów radzenia sobie z tymi myślami i przeciwstawiania się im jest pamiętanie, że nawet ta osoba, której nie znoszę, była dla mnie miła. Każdy pracuje w jakiejś pracy, robiąc coś, co utrzymuje funkcjonowanie społeczeństwa, a ponieważ społeczeństwo funkcjonuje, mam jedzenie, ubranie i lekarstwa, mogłem chodzić do szkoły, mam schronienie. Wszystko, co wiem, przyszło, ponieważ nauczyły mnie inne żywe istoty. Lubię przebywać tutaj z elektrycznością, ale nawet nie znam ludzi, którzy umożliwili elektryczność w tym pokoju. To mogła być osoba, której nie znoszę, która moim zdaniem jest głównym palantem. Kiedy na to spojrzymy, ludzie mogli nas skrzywdzić, ale w rzeczywistości pomoc, jakiej nam udzielili we wszystkich naszych samsarycznych odrodzeniach, jest po prostu ogromna. To znacznie przewyższa wszelkie szkody, które otrzymaliśmy. Należy o tym pamiętać. Nie możemy przeżyć bez pomocy innych, więc wszyscy byli dla nas życzliwi.

Ktoś powie: „Może warto pracować dla czujących istot. Ale te wszystkie aspiracje, te niezachwiane postanowienia, te… śluby jakie czynią bodhisattwowie, są całkowicie nierealni.” Kiedy mój nauczyciel prowadzi nas w generowaniu bodhiczitta, mówi, „Musisz pomyśleć, zrobię to działanie dla dobra każdej czującej istoty i poprowadzę ich wszystkich do pełnego przebudzenia sam.” A kiedy to powiedział, pomyślałem: „Zamierzam poprowadzić wszystkie czujące istoty do samotnego przebudzenia? Czy nie mogę uzyskać pomocy? Nie mogę doprowadzić do przebudzenia wszystkich czujących istot. W każdym razie jest już niezliczona liczba buddów. Powinni mi pomóc”. Nie jest nierealne wygenerowanie tego rodzaju dążenie. Nie ma znaczenia, czy potrafimy to urzeczywistnić dążenie czy nie, ale sama moc generowania oznacza, że ​​kiedy mamy okazję komuś pomóc, nie zawahamy się. A kiedy bodhisattwowie mówią: „Pójdę do piekła i wyprowadzę każdą istotę z piekła”, myślisz: „To trochę nierealne”. Ale to nie ma znaczenia, czy jest to realistyczne, czy nie. Wygenerowanie tego jest korzystne dążenie. Ponieważ jeśli nadal będziemy to generować dążenie wtedy, gdy spotkamy kogoś, kto potrzebuje pomocy, znowu nie będziemy się wahać. Nie ma znaczenia, jaką praktykę Dharmy wykonujemy, powinniśmy ją motywować bodhiczitta i nigdy nie powinniśmy rezygnować z naszych bodhiczitta za każdą cenę. Bodhiczitta jest naprawdę cenny i mamy szczęście, że spotkaliśmy nauczycieli, którzy go uczą.

Jeśli chcemy stać się Buddami, musimy całkowicie oczyścić nasz strumień umysłu z przeszkadzających zaciemnień, a następnie ze wszystkich subtelnych zaciemnień. Są więc dwa aspekty ścieżki, które musimy praktykować. Jednym z nich jest aspekt metodyczny ścieżki. Drugi to aspekt mądrości. Mówi się, że tak jak ptak potrzebuje dwóch skrzydeł, aby latać, praktykujący Dharmę, który chce osiągnąć pełne przebudzenie, potrzebuje zarówno metody, jak i mądrości. Zatem aspekt mądrości na ścieżce pomaga nam zrozumieć pustkę, bezinteresowność, przezwyciężyć ignorancję. Kiedy więc wykonujesz na przykład praktykę wipasjany lub medytujesz nad czterema aspektami uważności, twoim celem jest rozwijanie mądrości w rozumieniu tych czterech obiektów, ciało, uczucia, umysł i zjawiska. Musimy zrozumieć ich ostateczna natura, jak one faktycznie istnieją. W ten sposób wypełniamy to, co nazywamy kolekcją mądrości. Zbiór mądrości jest główną przyczyną Buddaumysł. To jest jedno skrzydło ścieżki, strona mądrości.

Drugie skrzydło to strona metodologiczna i to tutaj nasza motywacja jest tak ważna. Możemy wykonać akcję zmotywowaną do dobrego odrodzenia. Możemy zrobić to samo działanie, ale z motywacją zrzeczenie się, pragnąc uwolnić się od samsary. Lub możemy wykonać dokładnie to samo działanie z motywacją bodhiczitta, chcąc osiągnąć pełne przebudzenie dla dobra wszystkich istot. Działanie jest takie samo, ale trzy różne motywacje są motywacjami Dharmy. Aspekt metodyczny ścieżki dla nas, jako ludzi, którzy chcą zostać bodhisattwami, którzy podążają ścieżką mahajany, to aspekt metodyczny ścieżki to robienie wszystkiego, co jest motywowane bodhiczitta. Tam jest drugi paramit wejdźcie, praktykując hojność, etyczne postępowanie, hart lub cierpliwość. Praca społeczna, którą wykonujemy, aby bezpośrednio przynosić korzyści czującym istotom w tym życiu, jest częścią metodycznego aspektu ścieżki. Poprzez aspekt metodyczny ścieżki realizujemy zbiór zasług. Zbieranie zasług jest główną przyczyną Buddaforma ciało. Czy widzisz te paralele, które wciąż nadchodzą?

Mamy np. po stronie metody działanie w świecie konwencjonalnym, a po stronie mądrości rozwijanie zrozumienia prawdy ostatecznej. Po stronie metody wykonujemy wiele cnotliwych działań i wypełniamy zbiór zasług. Po stronie mądrości my medytować o bezinteresowności i pustce, ostateczna natura of zjawiskai wypełnij zbiór mądrości. Po stronie metod staje się to główną przyczyną Buddaciała formy, rupakaya i po stronie mądrości, praktyka ta staje się główną praktyką dla Buddaumysł, dharmakaja. Czy widzisz, jak te wszystkie rzeczy pasują do siebie? A może myślisz: „O czym ona mówi?”

[Rozmowa w języku chińskim na temat terminów tłumaczeniowych]

Czcigodny Damcho: Rozumiem terminy, które wybiera jako bliższe umiejętne środki. Nie wszystko po stronie metody jest umiejętne środki koniecznie.

Czcigodny Thubten Chodron [VTC]: Ale to się zbliża. Inne pytania. Proszę pytaj o co chcesz.

Publiczność: Jaką więc metodę możemy praktykować, która jednocześnie pozwala nam kultywować zasługę i mądrość, Metoda i mądrość na ścieżce?

VTC: Aby zrobić je oba razem, zanim zrobisz swoje medytacja na pustce i bezinteresowności generujesz bodhiczitta. Dlaczego medytujesz nad pustką i bezinteresownością oraz nad czterema założeniami uważności? Abyś mógł zostać budda dla dobra wszystkich istot. To jeden ze sposobów na połączenie metody i mądrości, dzięki czemu robisz jedno i drugie w tym samym czasie. Innym sposobem jest to, że za każdym razem, gdy wykonujesz swoje codzienne czynności lub pracę społeczną, robisz to z bodhiczitta motywacji, ale pamiętasz, że każdy element tego działania jest pozbawiony wrodzonej egzystencji, a mimo to istnieje nominalnie. Powiedzmy więc, że prowadzisz zajęcia dla ludzi świeckich. generujesz bodhiczitta jako motywację przed rozpoczęciem zajęć. Na zakończenie zajęć ty medytować trochę o pustce i bezinteresowności. Myśląc, że to, co nazywamy „kręgiem trzech”, że w naszym działaniu są trzy rzeczy, które istnieją w zależności od siebie, a to oznacza, że ​​są one pozbawione wrodzonej egzystencji. Na przykład te trzy elementy, powiedzmy, że właśnie prowadziłeś zajęcia. Więc ty jako osoba, która prowadziła zajęcia. Jesteś pozbawiony wrodzonej egzystencji. Nie ma wielkiego, co lubię, „uczyłem klasę”. Zamiast tego to, co nazywamy „ja”, jest czymś, co powstaje w zależności od ciało, umysł, wszystkie nasze uwarunkowania i doświadczenia. Kiedy to robisz, sprowadzasz mądrą stronę ścieżki. „Ja” jako to, co to robi, jest puste i istnieje w sposób zależny. Ludzie, których uczę, również są pozbawieni wrodzonej egzystencji, ale istnieją w sposób zależny. Trzecia, czynność nauczania klasy, czynność ich uczenia się, jest również czymś, co istnieje w zależności od wielu elementów, a więc jest pozbawione wrodzonej egzystencji. To było dobre pytanie.

Inne pytania.

Publiczność: W naszej praktyce generowania bodhiczitta. Na przykład, jeśli tylko jemy ziemniaki i generujemy bodhiczitta w ten sposób, ale tak naprawdę nie przynosimy bezpośredniej korzyści czującym istotom. Czy rzeczywiście przynosimy pożytek czującym istotom, czy też musimy czekać, aż osiągniemy pewne osiągnięcia, wtedy będziemy w stanie naprawdę przynosić pożytek innym.

VTC: wyraźnie budda może przynieść korzyści innym bardziej niż ktokolwiek inny, dlatego wszyscy staramy się być budda. Zanim zostaniesz budda, tak, nasze działania mogą przynieść korzyści innym. Jedzenie ziemniaka z bodhiczitta bardzo różni się od jedzenia ziemniaka? przywiązanie. Na końcu ziemniak jest w twoim żołądku, to samo w obie strony. Ale jeśli ziemniak dostał się do żołądka z motywacją przywiązanie, to stworzyłeś negatyw karmy. umysł przywiązanie jest bardzo mały i bardzo wąski. „O, spójrz, ktoś dał mi ziemniaka, to dlatego, że jestem ważny. Dali mi ziemniaka. Mam najpiękniejszego ziemniaka i jest cały mój i nie zamierzam się nim z tobą dzielić. To jest mój ziemniak. Potem jesz ziemniaka, cały czas mówiąc: „Mniam, jaki pyszny ziemniak. cieszę się tym. Wszyscy ci biedni ludzie, którzy nie mają ziemniaków, nie mają tyle szczęścia co ja. Biedni chłopcy. Mniam mniam mniam."

Natomiast jeśli zjesz ziemniaka z bodhiczitta i wyrecytuj pięć kontemplacji, które wykonujemy przed zjedzeniem posiłku. Zapamiętaj ich? Recytujesz je codziennie, prawda? Pierwsze cztery pomagają nam oczyścić naszą motywację, a ostatni, akceptuję i jem to jedzenie, aby osiągnąć pełne przebudzenie, to jest bodhiczitta motywacja. Jeśli zjesz ziemniaka bodhiczitta, jesteś świadomy dobroci czujących istot, chcesz odwdzięczyć się tą dobrocią, nabierasz odwagi do praktykowania bodhisattwa ścieżka. Ale potem ktoś powie: „To wciąż ty jesz tego ziemniaka. W jaki sposób przynosi to korzyść wszystkim czującym istotom?” z powodu bodhiczitta motywacji, twoje działanie polegające na zjedzeniu ziemniaka jest tak cnotliwe. Robisz to, aby zachować swoje ciało żywy, abyś mógł praktykować Dharmę. Praktykując Dharmę, możesz posiąść mądrość, współczucie i umiejętne środki by jak najlepiej pożyteczne czujące istoty. Jedynym powodem zjedzenia ziemniaka jest to, że kierujesz się w kierunku buddy, a to jest niesamowicie korzystne.

Możesz teraz nie przynosić bezpośrednich korzyści czującym istotom, ale to, co robisz, to gromadzenie zasługi, aby stać się budda. Kiedy jesteś budda, możesz przynosić pożytek czującym istotom w najdoskonalszy sposób. Jeszcze wcześniej, kiedy jesteś bodhisattwa, możesz dać niesamowitą korzyść czującym istotom. A potem po zjedzeniu ziemniaka z bodhiczitta, masz taką myśl: „Zjadłem to, aby podtrzymać moje życie, aby móc przynosić pożytek innym”. Następnie, cokolwiek możesz zrobić, aby komuś pomóc, robisz z bardzo szczęśliwym umysłem. Czy to ma dla ciebie jakiś sens? Pamiętaj, aby stać się bodhisattwa, później stać się budda, musimy zgromadzić tak wiele przyczyn. Jeśli potrafimy wykonać nawet małe działania, robimy to bardzo potężnie poprzez bodhiczitta motywacja, to naprawdę pomaga nam bardzo szybko gromadzić przyczyny stanu buddy. Założę się, że twoje zdrowie będzie lepsze, jeśli zjesz ziemniaka z bodhiczitta zamiast jeść to z przywiązanie.

Publiczność: Aby przynosić pożytek czującym istotom, potrzebujemy wszelkiego rodzaju zasobów, czy to materialnych, czy też zasobów ludzkich. Jak my, w sytuacji ograniczonych zasobów, nadal generujemy i działamy? bodhiczitta? Na przykład, może pracuję nad projektem i nie mam wystarczającej liczby wolontariuszy, podczas gdy inny zespół ma wielu wolontariuszy, co mam zrobić? A może mam wielu wolontariuszy, a oni nie, czy oddaję swoich wolontariuszy? Jak pracować w sytuacji ograniczonych zasobów z bodhiczitta?

VTC: W sytuacji ograniczonych zasobów widzimy, jak łatwo pojawia się nasz egocentryczny umysł. „Robię ten projekt, ten projekt jest najważniejszy w całym klasztorze. A ten drugi wydział ma więcej wolontariuszy niż ja, to nie fair!” I: „Nawet proszę ludzi, aby robili rzeczy, nawet nie robią tego dobrze, zostawiają to wszystko mnie”. To może się zdarzyć, prawda? Jak to zmienić za pomocą bodhiczitta to przede wszystkim myślisz: „Jeśli mam ograniczone zasoby, ma to coś wspólnego z moim karmy”. Może w przeszłości byłem leniwym wolontariuszem. Kto? Ja? Zawsze jestem najlepszy. Cóż, może raz na jakiś czas w poprzednim życiu mogłem być złym wolontariuszem i po prostu być całkowicie niewiarygodnym. To, co się ze mną dzieje, jest dokładnie tym, co zrobiłem innym. Nie ma na co narzekać. Jeśli nie podobają mi się wyniki, lepiej przestanę tworzyć przyczynę.

W przyszłości lepiej, żebym był bardzo entuzjastycznym wolontariuszem i pomagał innym. Zamiast zazdrościć innym wydziałom, które mają więcej wolontariuszy i „dobrych” wolontariuszy, radujcie się. To wspaniałe, że mogą dobrze pracować nad swoimi projektami i mają odpowiednie zasoby. Bardzo się cieszę, bo to, co robią, przynosi korzyści wszystkim. Więc nie mam wszystkich zasobów, być może będę musiał pracować trochę ciężej, może będę musiał pracować trochę dłużej. Ale to jest część mojego treningu, aby stać się bodhisattwa. Jeśli potrafię wykonywać tę pracę ze szczęśliwym umysłem, myśląc o wszystkich ludziach, którzy będą czerpać korzyści z mojej pracy, to robię to.

Usiądźmy na kilka minut. Nazywam to trawieniem medytacja. Usiądź na kilka minut. Pomyśl o tym, co usłyszałeś dziś wieczorem. Przejrzyj to. Szczególnie pamiętaj o ważnych punktach, aby po wyjściu iw ciągu następnych kilku dni nadal myśleć o czymś, czego nauczyłeś się z dzisiejszego przemówienia, co było cenne dla twojej praktyki.

Czcigodny Thubten Chodron

Czcigodny Chodron kładzie nacisk na praktyczne zastosowanie nauk Buddy w naszym codziennym życiu i jest szczególnie uzdolniony w wyjaśnianiu ich w sposób łatwo zrozumiały i praktykowany przez ludzi Zachodu. Jest dobrze znana ze swoich ciepłych, pełnych humoru i klarownych nauk. Została wyświęcona na mniszkę buddyjską w 1977 roku przez Kyabje Ling Rinpocze w Dharamsali w Indiach, aw 1986 otrzymała święcenia bhikszuni (pełne) na Tajwanie. Przeczytaj jej pełną biografię.