Relacje z rodzicami

• Metody generowania bodhiczitta
• Widząc życzliwość naszych opiekunów
• Akceptując naszych rodziców

W Lam Rim jeden sposób generowania bodhiczitta jest dostrzeganie, że wszystkie czujące istoty były naszymi rodzicami i że nasi rodzice, a zwłaszcza nasza matka, byli dla nas mili. A więc, co robimy, jeśli nie mamy dobrych relacji z naszymi rodzicami, a zwłaszcza z matką, jeśli chodzi o pośredniczenie w dostrzeganiu dobroci naszych rodziców? Dlatego polecają, jeśli masz trudną relację z rodzicami, zastanów się, kto cię wychował lub kto był najważniejszą osobą w twoim życiu, jeśli chodzi o nauczanie wartości, opiekowanie się tobą i czynienie na pewno masz wykształcenie i tak dalej. Skoncentruj się na tej osobie, tej osobie, z którą masz bardzo silne uczucia. W ten sposób zwykle zalecają sobie z tym radzić.

Następnie, powiedziawszy to, ponieważ miałem trudną relację z moimi rodzicami, stwierdziłem, że rozmyślanie nad życzliwością moich rodziców sprawiło, że spojrzałem na relacje z rodzicami w zupełnie inny sposób. Zamiast wybierać: „Och, nie podobało mi się, że oni to zrobili, a ja miałem tę potrzebę, a oni nie zaspokoili tej potrzeby” – mój bardzo narzekający umysł. Musiałem odłożyć ten umysł na bok i spojrzeć na to, co zrobili dla mnie moi rodzice, a kiedy to zrobiłem, było to całkowicie niesamowite. Tak wiele brałam za pewnik w mojej relacji z rodzicami, że po prostu wybierałam kilka rzeczy, które mi się nie podobały, kiedy było tak wiele rzeczy, które robili dla mnie. Tak więc na początku robienie tego było bardzo trudne – widzenie ich dobrych cech i tak dalej było tak trudne – ponieważ mój umysł wciąż krążył: „Ale to, ale tamto”, a dla mnie jednym z wielkich „ale” było „Po prostu chcę ich zaakceptować mnie takim, jakim jestem i nie kochają mnie za to, kim jestem. Kochają mnie tylko dlatego, że jestem ich córką, ale nie za to, kim jestem. Dlaczego nie mogą mnie zaakceptować takim, jakim jestem?” Pewnego dnia zdałem sobie sprawę, że nie akceptuję moich rodziców takimi, jakimi są. Chcę, żeby byli inni, a kiedy to zobaczyłem, było to bardzo, bardzo upokarzające. To tak, że nie mogę ich oskarżać, że nie są tym, kim chcę, żeby byli, a potem oczekiwać, że zaakceptują mnie za wszystko. To było dla mnie bardzo, bardzo pomocne.

Patrząc też na atmosferę i to, co działo się w kraju, kiedy moi rodzice dorastali. Moi rodzice byli dziećmi uchodźców, którzy przyjechali, wiecie, moi dziadkowie przyjechali do kraju z niczym. Były to dzieci uchodźców. Bardzo ciężko pracowali, aby spełnić amerykański sen, aby moje pokolenie nie przeszło przez cierpienie, które oni doznali, ponieważ moi rodzice dorastali podczas Wielkiego Kryzysu. Biorąc pod uwagę to, co działo się w kraju, biorąc pod uwagę ich własne pochodzenie, sposób, w jaki żyli swoim życiem, to, co robili, miało sens i robili to wszystko, aby ich dzieci miały lepsze życie. Więc tylko dlatego, że może to, jak żyli, nie jest sposobem, w jaki ja chcę żyć, jak mogę zignorować ich cudowną motywację kochającej dobroci, która chciała jak najlepiej dla swoich dzieci? Nie mogę tego zignorować. Nie mogę tego krytykować. Więc bardzo pomogło mi to przezwyciężyć te problemy, które miałem z rodzicami, ponieważ widziałem, że problemy pochodzą głównie z mojej strony, i ok, były jakieś zewnętrzne rzeczy i oni robili uwagi i robili różne rzeczy, ale ja nie nie muszę na to wszystko reagować. Mogłem po prostu odpuścić, bo pod spodem widziałem ich dobroć.