Znaczenie oświecenia

• Technika uzyskania poczucia, czym jest oświecenie
• Zrozumienie oświeconego umysłu poprzez refleksję i analizę

Tak jak powiedziałeś, mogę powiedzieć ci całe intelektualne bla bla, ale co osobiście robię, aby zrozumieć, czym jest oświecenie, to myślę o roli, powiedzmy złość w moim życiu i patrzę na całe moje życie i to, co zrobiłem zmotywowany złość: jak bolesne złość było, jak bolesne były sytuacje, w których działałem iz którymi rozmawiałem złośći jak okropnie się potem czuję, gdy jestem zła, i patrzę tylko na cały efekt złość na całe moje życie. Potem myślę: „Jak by to było być wolnym?” złość? Więc bez względu na to, co ktoś mi powiedział, nic mi nie jest. Bez względu na to, co ktoś mi zrobił, nic mi nie jest. Innymi słowy, mój umysł może po prostu pozostać zrównoważony. Nie patrzę na wszystko pod kątem tego, co moim zdaniem odbija się na mnie, czy przynosi mi szczęście lub cierpienie. „Jak by to było po prostu być wolnym od? złość? Potem myślę, no wiesz, i naprawdę myślę: „Jak by to było?” i jest pewne poczucie spokoju, które jest po prostu „co za ulga” i myślę: „Ok, to jedna z cech oświecenia”.

To jest mała część oświecenia. Ale daje mi to pewne wyobrażenie o tym, jak by to było w porównaniu z tym, gdzie jestem teraz. Albo pomyślę o sytuacji, w której jest ktoś, widzę, że ktoś jest zupełnie nieszczęśliwy, zachowuje się, strzela sobie we własną stopę, wiesz, sabotuje samego siebie, i chcę tej osobie pomóc, ale nie wiedzieć, co robić, i frustracja wynikająca z niewiedzy, co robić. Albo od oczekiwania, że ​​będę w stanie rozwiązać ich problem: no wiesz, kolejna halucynacja. Wtedy myślę o całym cierpieniu, wewnętrznym cierpieniu, że tego rodzaju przywiązanie i oczekiwanie przynosi, a potem zamęt związany z niewiedzą, co zrobić, aby pomóc. Co jest zręczne? Co się odbije? To zamieszanie. Potem myślę: „Jak by to było nie mieć tego. W porządku, jest ktoś, kto cierpi, jest chęć pomocy, mam trochę, no wiesz, umiejętność rozpoznania, czego ta osoba potrzebuje w danym momencie, robię to, odkładam i kontynuuję.” Jak by to było? „Och, to byłoby bardzo miłe, bardzo miłe. Bardzo miła dla mnie, ale też bardzo miła dla wszystkich innych.” Więc to są tylko małe przykłady, które dają mi trochę wyobrażenia o tym, jak mogłoby wyglądać oświecenie.