Rozpoznawanie bolesnej ignorancji

• Dwa rodzaje wglądu: szorstkość i subtelność
• Teksty ostateczne a tymczasowe
• Rozpoznawanie przedmiotu negacji
• Różne szkoły najemców widoki i znaczenie samego ja
• Wrodzone a nabyte samochwytanie

Gomczen Lamrim 125: Rozpoznawanie bolesnej ignorancji (pobieranie)

Punkty kontemplacyjne

1. We wstępie i w odpowiedzi na artykuł w Washington Post, Czcigodny Chodron nauczał, że jednym ze sposobów wpływania na otaczający nas świat są nasze postawy. Rozważ ten punkt:
   • Jeśli otaczają Cię ludzie zniechęceni i zgorzkniali, jak wpływa to na Twój sposób życia, pomysły i działania?
   • I odwrotnie, jeśli jesteś otoczony przez ludzi pełnych nadziei, szczęśliwych i praktykujących ścieżkę, jak to wpływa na sposób, w jaki żyjesz, na twoje pomysły i działania?
   • Weź pod uwagę, że masz taki sam potencjał wpływania na innych. Czcigodny Chodron powiedział, że to nie akt jest tak ważny, ale postawa, i że jeśli ciężko pracujemy w naszej praktyce, to sposób, w jaki żyjemy, wpływa korzystnie na innych.
   • Zidentyfikuj konkretne postawy i sytuacje, w których chciałbyś zmienić swój umysł ze zniechęconego i zgorzkniałego na pełen nadziei i zachęcający. Postanów zmienić swój umysł, aby w korzystny sposób wpłynąć na świat i ludzi wokół ciebie.
2. Dlaczego tak ważne jest kultywowanie właściwego poglądu przed medytacją, aby rozwinąć wgląd w pustkę?
3. Rozważmy proces chwytania się prawdziwej egzystencji: najpierw mamy podstawę, albo osoby, albo zjawiska. Na tej podstawie nasz ignorancki umysł patrzy na tę rzecz lub osobę i wydaje nam się, że jest naprawdę istniejąca, jako istniejąca tam, niezależne od przyczyn i Warunki. W końcu nasz umysł zgadza się na ten wygląd. Zrób tego przykłady.
4. Zważ, że przedmiot negacji w ogóle nie istnieje. Podstawa istnieje na poziomie konwencjonalnym, ale naprawdę istniejący obiekt, który nam się wydaje i w który wierzymy, nie istnieje. Jeśli to pomoże, użyj przykładu Czcigodnego Chodrona, jak urodził się z okularami przeciwsłonecznymi, aby odróżnić to, co istnieje, od tego, co nie istnieje.
5. Tekst zapewnia, z punktu widzenia prasangiki, że samo „ja” nie jest ani świadomością magazynującą, ani samym umysłem. Dlaczego samo „ja” nie może być żadną z tych rzeczy? Czym jest samo „ja”?
6. Jaka jest różnica między lgnięciem do trwałej, jednolitej i niezależnej jaźni a lgnięciem do prawdziwie istniejącej jaźni? Co jest bardziej subtelne i dlaczego?