Recenzja Gomchen Lamrim: Zrównoważenie i wyrównywanie siebie i innych

• Historia pochodzenia metody wyrównywania i wymiana siebie i innych
• Medytacja na równowadze z 7-punktowej metody przyczyny i skutku
• Medytacja na równowadze z metody wyrównywania i wymiany siebie i innych
• Podobieństwa i różnice między tymi dwiema metodami rozwijania równowagi

Gomczen Lamrim recenzja: Równowaga i wyrównywanie siebie i innych (pobieranie)

Punkty kontemplacyjne

Generowanie zrównoważenia dla 7-punktowej metody przyczyny i skutku

1. Przypomnij sobie w przestrzeni przed sobą przyjaciela, wroga (kogoś, przed kim możesz się odsunąć) i nieznajomego. Mając przed sobą te trzy, zadaj sobie pytanie:
   • Dlaczego się czuję przywiązanie do mojego przyjaciela?
   • Dlaczego mam awersję do osoby, którą uważam za trudną?
   • Dlaczego jestem apatyczny wobec nieznajomego?
2. Obserwując te powody, spójrz nieco głębiej: na jakiej podstawie twój umysł uważa kogoś za dobrego, złego lub neutralnego? Czy cechy pochodzą ze strony osoby, czy też dokonujemy osądów z MOJEJ perspektywy?
3. Teraz zastanów się, jak te kategorie przyjaciół, wrogów i obcych nie są tak ustalone, jak nam się wydaje. Możesz pomyśleć o tym, jak jedna osoba może być trudna rano, potem przyjaciel po południu, a następnego dnia nieznajomy. Pomyśl o przykładzie w swoim życiu osobistym i zadaj sobie pytanie: „Kim jest ten przyjaciel/wróg/obcy?”
4. Od robienia tego medytacja, nawet pokrótce, widzimy, że to nasz umysł, nasze osobiste osądy tworzą te kategorie i umieszczają w nich ludzi. Właściwie to blokuje nas przed odnoszeniem się do każdej czującej istoty w otwarty sposób. Spróbuj wyobrazić sobie, jak by to było przestać dyskryminować te grupy istot na podstawie własnych opinii, pragnień i potrzeb. Jak by się pojawiły i jak by to było w twoim sercu?
5. Pozwól sobie po prostu odpocząć w uczuciu otwartej troski o wszystkie istoty.

Wytwarzanie zrównoważenia dla metody wyrównywania i wymiany siebie i innych

1. Zaczynamy od przyjrzenia się przyczynom zrównywania siebie i innych z naszej własnej perspektywy:
   • Wszystkie czujące istoty były dla nas dobre w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Pomyśl o dzisiejszym dniu. To, że możesz tu być lub że obudziłeś się w ciepłym łóżku i zjadłeś coś do jedzenia. Wszystko to pochodziło z dobroci czujących istot. Nawet jeśli nie zrobili tego specjalnie dla Ciebie, korzystamy z ich życzliwości w każdej chwili. Poświęć chwilę, aby połączyć się z uczuciem bycia otoczonym dobrocią.
   • Szkoda, jaką wyrządzili nam inni, jest o wiele mniejsza niż korzyści, jakie nam dali. Jeśli nasz umysł zaczyna wynajdywać błędy lub opierać się idei, że istoty były dobre, możemy sprawdzić nasze doświadczenie. Czy więcej istot było dla nas miłych lub skrzywdziło nas? A to tylko jeden dzień. Przyjrzyj się swoim własnym doświadczeniom, aby zobaczyć, czy inni byli milsi lub wyrządzili ci więcej krzywdy.
   • Wszyscy jesteśmy równi w tym, że wszyscy umrzemy. Nie ma sensu chować urazy. To nie uszczęśliwia nas ani ich. Nie ma potrzeby dyskryminowania.
   • Inni byli dla nas bardziej mili niż ta, którą sami okazaliśmy. Często życzliwość w stosunku do siebie jest pobłażaniem sobie lub stworzyła negatywne karmy, w przeciwieństwie do dobroci, jaką otrzymaliśmy od wszystkich czujących istot.
2. Następnie przyjrzymy się przyczynom wyrównywania siebie i innych z perspektywy innych:
   • Nie tylko inni byli dobrzy, wszyscy po prostu chcą być szczęśliwi, a nie cierpieć. Zrób konkretny przykład ze swojego życia osobistego, jak wszyscy jesteśmy tacy sami w ten sposób.
   • Wyobraź sobie, że podeszło do ciebie dziesięciu żebraków, którzy zwracają się do ciebie po pomoc i wsparcie. Czy miałoby sens rozróżnianie tych dziesięciu, czy też widzimy, że wszyscy ci żebracy są równi w swoim pragnieniu szczęścia i unikania cierpienia? Rozwiń to szczere pragnienie, by im w równym stopniu przynosić korzyści.
   • Możemy też przywołać przed sobą dziesięciu pacjentów cierpiących na różne dolegliwości. Ponownie, czy chcemy rozróżniać między tymi dziesięcioma? Czy możemy ponownie połączyć się z poczuciem, że są równi w potrzebie pomocy, chcąc uwolnić się od cierpienia?
   • Tutaj możemy dojść do wniosku, że tak naprawdę jesteśmy tacy sami jak wszyscy. Nasze szczęście i cierpienie nie są ważniejsze niż ich.
3. Możemy dalej rozwijać nasze umysły i próbować patrzeć na rzeczy z perspektywy Budda:
   • Wyobraź sobie, jak Budda spojrzeliby na ludzi, których nazywamy przyjaciółmi, wrogami i nieznajomymi. Czy Budda zobaczyć je w ten sam sposób, czy też spojrzałby na nich wszystkich z taką samą szczerą troską i miłością?
   • Jeśli Budda nie widzi ich w ten sposób, być może nie są przyjacielem, wrogiem lub obcym z własnej strony. Co by było, gdyby sprawy wyglądały tak, jak myślimy, że są: przyjaciele zawsze byli przyjaciółmi, wrogowie zawsze wrogami itd. Czy to realistyczny punkt widzenia?
   • Zastanawiając się nad tym, widzimy, że tak jak nie ma wrodzonego przyjaciela, wroga i obcego, tak samo nie jesteśmy z natury sobą ani ty. Jaźń i inni są od siebie zależne. Nie jesteśmy wyjątkowi w tym Buddaoczy. Kiedy widzimy, że wynika to po prostu z naszego nawyku etykietowania mnie przeciwko tobie i odnoszenia się do siebie w ten sposób, możemy jasno zobaczyć, że nasze szczęście i cierpienie nie są ważniejsze niż szczęście innych istot. Wszyscy jesteśmy w tym tacy sami.