Etyczne ograniczenia bodhisattwy 11-18

• Nauczanie na ostatnich ósemkach korzenia bodhisattwa zasady
• Nie ma sprzeczności między vinaya i bodhisattwa zasady
• Kłamstwo o osiągnięciach duchowych
• Cztery wiążące czynniki, które muszą być obecne, aby dokonać całkowitej transgresji

Gomczen Lamrim 85: Bodhisattwa Ograniczenia etyczne 11-18 (pobieranie)

Motywacja

Zacznijmy od naszej motywacji. Dzisiaj był wielki dzień w Opactwie i wielki dzień na tworzenie wielu zasług, wielu cnót. Podczas ceremonii święceń musisz pozostać niesamowicie skupiony, nie możesz się oderwać na chwilę. Ta siła utrzymuje twój umysł w cnotliwej przestrzeni i potem czujesz się całkiem dobrze. Więc myślę, mam nadzieję, że każdy czuje się w ten sposób tego wieczoru i może naprawdę zobaczyć na własne oczy, jak ujarzmienie umysłu i utrzymanie umysłu w stanie konstruktywnym, w stanie cnotliwym, jest przyczyną szczęścia teraz i oczywiście w przyszłości. Zwłaszcza, gdy mamy bodhiczitta motywacja, kiedy robimy rzeczy z tą motywacją i dalekosiężnym zamiarem, wszystkie troski tego życia po prostu wyparowują, ponieważ nie są już ważne, a umysł czerpie wielką przyjemność z robienia tego, co jest naprawdę ważne w dłuższej perspektywie, dla dobra wszystkich istot. Kultywowanie tego bodhiczitta motywacja na nowo, posłuchajmy nauk.

Radość z przyjęcia święceń monastycznych

Czy wszyscy czują się szczęśliwi tego wieczoru? Miło, co? Wszystkim, którzy gotowaliście i przygotowywaliście, bardzo dziękuję. Jest coś, prawda? Czasami mówimy: „Och, rytuały, ceremonie” (kiedyś tak myślałem) „Takie suche, takie nudne, wszyscy po prostu mówią te wszystkie rzeczy, powtarzanie, powtarzanie”. Ale możesz zobaczyć (może gdybyśmy robili to codziennie, byłoby inaczej), że podczas ceremonii święceń jest tak, jakby każdy był naprawdę obecny i naprawdę czujesz dobroć związaną z tym, że każdy tam zmienia swój umysł i wkłada swój umysł w Dharmę. Nie chodzi tylko o osobę, która zostaje wyświęcona, ale o sangha, preceptor, viharia, świadek, wszyscy zmieniają swoje zdanie i kierują je w dobrym kierunku. Nie wiem, czy zauważyliście, prawdopodobnie jestem bardziej zaznajomiony z tą ceremonią niż wielu z was, że chociaż jest to ceremonia przyjmowania klasztorny zasady które są na poziomie podstawowy pojazd, oni nie są bodhisattwa praktyka, w ceremonii jak często rzeczy o bodhiczitta i współczucie wchodzi. Są małe zwroty tu i tam. Więc, jak widać, kiedy rozmawialiśmy z Czcigodną Wuyin w '96 w programie Życie zachodniej buddyjskiej mniszki, skomentowała, że ​​jednym z powodów, dla których Chińczycy wybrali Dharmaguptaka system był taki, ponieważ tak dobrze do niego pasował bodhisattwa pojazd. Mimo że jest to podstawowy pojazd święcenia, bardzo dobrze do tego pasuje bodhisattwa praktyka. Naprawdę można było to zobaczyć na ceremonii. 

Nakazy bodhisattwy

Teraz będziemy kontynuować pracę nad bodhisattwa zasady. Skończyliśmy numer dziewięć lub numer dziesięć, więc zaczynamy jedenasty. Bardzo ciekawie jest przejść przez każdy z tych dwóch, gdy wracasz i rozważasz je, i mówisz: „Dlaczego ta konkretna akcja jest sprzeczna z bodhisattwa motywacja lub do bodhisattwa „działania?” Można było zobaczyć, zwłaszcza numer dziewięć, "Holding błędne poglądy" co jest bardzo poważne. Jak możesz praktykować Dharmę, jeśli trzymasz błędne poglądy, nie mówiąc już o podążaniu za bodhisattwa ścieżka? I numer dziesięć, „Niszczenie miast, wsi, miasteczek” i tak dalej, podobnie, to na pewno nie byłoby czymś bodhisattwa zrobiłaby.  

Numer jedenasty,

Uczyć pustki tych, których umysły są nieprzygotowane.

Osoba, której umysł jest nieprzygotowany, to osoba, która nie usłyszała podstawowych nauk o cennym ludzkim życiu, śmierci, schronieniu, karmy, cztery prawdy aryów, coś o bodhiczittaInnymi słowy, ta osoba nie ma żadnego oparcia w Buddanauki o konwencjonalnościach i konwencjonalnej prawdzie. Zwłaszcza jeśli nie mają mocnego ugruntowania w karmy i jej skutki, niektórzy ludzie, jeśli poznają pustkę i źle ją zrozumieją, myślą, że pustka oznacza, że ​​nic nie istnieje. Wtedy myślą karmy i jego skutki nie istnieją, więc nie ma powodu, aby zachowywać się etycznie. Przy takim zły widok, rzucają etyczne postępowanie na wiatr i kończą tworząc przyczynę nieszczęśliwego odrodzenia. Więc to jest powód. Nie jest to [dlatego, że] pustka jest tajną nauką lub jest wysoką nauką lub tym czy tamtym. Jest to po prostu dlatego, że łatwo jest komuś, kto nie ma wystarczającego uziemienia, źle to zrozumieć. 

Na przykład w pustce medytacja gdzie zaczynasz pytać „Jak istnieje Ja, czy jest to jedno i to samo co agregaty, czy jest całkowicie od nich oddzielone?” Ktoś mógłby spojrzeć i powiedzieć „Cóż, nie jest to jedno z agregatami, nie jest całkowicie oddzielone od agregatów, to są jedyne dwa wybory, więc Ja w ogóle nie istnieje”. Rzecz w tym, że to są jedyne dwa wybory, jeśli Ja istniałoby z natury. Ale jeśli Ja istnieje konwencjonalnie, jest inny wybór, który polega na tym, że Ja istnieje zależne od agregatów. Nie jest całkowicie jedno i identyczne z nimi, nie jest całkowicie oddzielne, jest zależne. Ale ktoś, kto tego nie rozumie, po prostu mówi: „Cóż, to nie jest jedno, nie jest różne, nie ma Ja. A jeśli nie ma Ja, to nie ma nikogo, kto by tworzył karmy, więc nie ma karmy więc mogę robić, co chcę”. I to jest bardzo, bardzo niebezpieczny pogląd, ponieważ daje osobie pozwolenie na podążanie za każdym pomysłem, który pojawi się w jej umyśle, bez zatrzymywania się, aby pomyśleć „czy to coś cnotliwego czy niecnotliwego?” Ponieważ karmy nie istnieje, więc wszystko jest puste, wszystko nie istnieje, to daje im pozwolenie. Więc to jest bardzo, bardzo niebezpieczne. 

Nagarjuna mówił o tym w rozdziale pierwszym Drogocenna girlanda, jak łatwo jest ludziom popaść w tego rodzaju skrajność. Jako osoba nauczająca, zawsze, gdy nauczasz, musisz być bardzo świadomy tego, kim jest twoja publiczność. Jeśli są to ludzie zupełnie nowi, naprawdę musisz przekazać im nauki na temat konwencjonalnej prawdy, czyli zrzeczenie się, bodhiczitta, tego typu rzeczy; nie wchodź w naukę o pustce. Czasami możesz napomknąć o pustce lub wnieść trochę tu i tam, ale nie chcesz wchodzić w to z pełną siłą, ponieważ może to być niebezpieczne dla drugiej osoby. I nawet ludzie, którzy słyszeli wiele nauk, czasami mogą źle zrozumieć. Opowiadają też historię o tym, który chwyta swoją dhonkę i mówi: „Czy nadal tu jestem?” To się dzieje, gdy dostajesz inferencjalna realizacja pustki. Nawet w tym momencie pustka jest tak bardzo różna od tego, jak patrzymy na rzeczy teraz, że nawet dla tej osoby, ona mówi: „Czy coś istnieje i szarpie za jej…”

Jakieś pytania?

Publiczność: Wiele osób, kiedy po raz pierwszy słyszy o pustce, od razu zasypia. Zastanawiam się, czy to nie jest mechanizm obronny.

Czcigodny Thubten Chodron: O, może być.

Publiczność: Po prostu nie byłem przygotowany.

VTC: Jasne, jasne, ludzie zasypiają podczas nauk, nawet jeśli nie są to nauki o pustce, nawet jeśli są to nauki, które mogliby zrozumieć, gdyby byli obudzeni.

Numer dwanaście

Sprawiamy, że ci, którzy weszli na ścieżkę Mahajany, odwrócą się od pracy na rzecz pełnego przebudzenia stanu Buddy i zachęcamy ich do pracy wyłącznie na rzecz własnego wyzwolenia od cierpienia”.

Oto ktoś, kto wszedł do bodhisattwa ścieżka w kontekście wiary w nią, podążania nią, robienia tego bodhisattwa praktyki, a potem przychodzimy i mówimy „dlaczego to robisz? Dlaczego praktykujesz Mahajanę? To jest zbyt... to nierealne. Chcesz oświecić wszystkie czujące istoty? Nie możesz tego zrobić. Jest już tak wielu Buddów, że nie mogą tego zrobić. Więc dlaczego wkładasz tyle wysiłku? I tak długo trwa ścieżka Mahajany. Lepiej, jest o wiele krótsza, mniej zasług, mniej czasu, aby zostać arhatem podążającym śrawaków ścieżka. Więc zrób to.” Ktoś mógłby o tym pomyśleć i powiedzieć „Cóż, tak, jest już wszystkich tych Buddów, więc nie muszę tego robić i to prawda, zajmuje to trzy niezliczone wielkie eony, to naprawdę długi czas, i najpierw wydostańmy się z samsary, ponieważ w końcu, jeśli nie wydostanę się z samsary, to i tak nie mogę nikomu pomóc.” Więc się poddają bodhiczitta i zrezygnuj bodhisattwa ścieżkę i praktykuj ścieżkę do stanu arhata.

Nie chodzi o to, że ścieżka do stanu arhata jest zła, arhaci są o wiele bardziej zrealizowani niż my. Więc nie deprecjonujcie arhatów, to nie jest mądre. Ale po prostu jeśli ktoś wkroczył na ścieżkę mahajany i ma takie skłonności i zaczął nią podążać, odwrócenie go od niej jest w rzeczywistości szkodliwe dla wszystkich istot czujących. Oznacza to, że zajmie tej osobie o wiele więcej czasu, aby stać się Budda ponieważ przejdą całą ścieżkę arhata, spędzą trochę czasu – kilka eonów – w medytacja na pustce, a potem trzeba wrócić i zacząć bodhisattwa ścieżka na ścieżce akumulacji. Tak więc, zajmuje to więcej czasu tej osobie, aby osiągnąć oświecenie, co nie jest tak dobre dla wszystkich istot czujących, które mają karmy z tą osobą, która mogłaby odnieść korzyści, gdyby była buddaDlatego tego nie robimy. To zniechęca ludzi do tego. 

Może być na różne sposoby; możesz powiedzieć, że cel jest zbyt wysoki: „O, Buddo, to jest zbyt wysokie, zbyt trudne, wszechwiedza”, niszczysz cel; lub zniesławiasz ścieżkę: „[To] bodhisattwa ścieżka jest tak trudna, że ​​trzeba się poświęcić ciało, musisz zrezygnować ze wszystkich swoich przyjemności, musisz pracować dla istot czujących, nawet w piekielnych królestwach, a one są tak niewdzięczne, więc nie marnuj czasu na te istoty”. Mówiąc, że ścieżka jest zbyt trudna lub mówiąc, że osoba, która jest podstawą praktyki, „Och, wiesz, po prostu nie masz tego, co potrzeba, aby zostać bodhisattwa, nie jesteś wystarczająco mądry, nie masz wystarczająco dużo współczucia”. Tak więc, lekceważąc podstawę – osobę, ścieżkę lub wynik i w ten sposób odwodząc kogoś od podążania bodhisattwa ścieżka. Nie chcemy tego robić.  

Kiedy byłem w Tajlandii, kilku zachodnich mnichów, był jeden zachodni mnich szczególnie i zapytał: „Co robisz?” I byli inni mnisi, którzy przyszli do nas i powiedzieli: „powiedz nam więcej o swojej praktyce”. Oczywiście, że im powiedziałem. Rozmawiałem bodhiczitta potajemnie, przy każdej nadarzającej się okazji (śmiech). 

Pójdziemy do trzynastki

Sprawianie, że inni całkowicie porzucają swoje zasady samo-wyzwolenia i przyjęcia mahajany.

Dwunastka spowodowała, że ​​ktoś porzucił mahajanę i zaczął praktykować podstawowy pojazdTutaj rozmawiasz z kimś, kto praktykuje vinaya, to się nazywa zasady samowyzwolenia, ponieważ podstawową motywacją do ich przyjmowania jest pragnienie własnego osobistego wyzwolenia. Więc ktoś, kto ma te zasady i zniechęcając ich do zachowania, powiedzmy, ich święceń, ich klasztorny zasadyi zamiast tego przyjmując Mahajanę. To może być to samo. Rodzaj „Jaki jest sens bycia klasztorny? " 

„No dalej!” Słyszałem to. „To było jakieś dwa i pół tysiąca lat temu, kiedy to robili. A teraz jesteśmy w epoce nowożytnej. A wy jesteście w celibacie? To szaleństwo! Tłumicie swoją seksualność. Zapomnijcie o tym, że nie cieszycie się życiem, to prawda, nie cieszycie się życiem, i nie, nie mogę tego zrobić, nie, nie mogę tamtego zrobić, ale aktywnie tłumicie swoją seksualność, to jest całkowicie niezdrowe. To nie jest naturalne, musicie mieć związek, a związki są naprawdę dobre na tej drodze. Kiedy jesteś w związku, musisz zrezygnować ze swojej egocentryzm. Bo jeśli chcesz, żeby twoje małżeństwo przetrwało… i dzieci! Dzieci są ekspertami w pozbywaniu się twoich egocentryzm. Jako rodzic, ponieważ musisz wstać w środku nocy i je nakarmić. I musisz iść do pracy, i musisz znosić, gdy krzyczą i wrzeszczą. I tak, powiem ci, życie rodzinne doprowadzi cię do oświecenia znacznie szybciej. To klasztorny „rzecz jest staromodna.” 

Publiczność: Uciekniesz od wszystkiego.

VTC: Och, tak, to jest wielka sprawa, to dlatego, że nie możesz mieć związku. Próbowałaś i miałaś nieudane związki. Rozwiodłaś się, byłaś zakochana, a oni cię odrzucili, więc jesteś nieudacznikiem w związkach i dlatego chcesz zostać wyświęcona. To wielka sprawa w Azji, jak mówią, ich obraz mnichów, zwłaszcza zakonnic. Zakonnice to stare panny, które nie mogły znaleźć bogatego, przystojnego faceta do poślubienia. 

Więc mówią: „Lepiej zrezygnuj ze swojego klasztorny życie i praktyka Mahayany. Tak czy inaczej, Mahayana jest szybsza, bodhisattwa zasady są wyższym stopniem święceń niż pratimoksza  zasady, więc po co trzymać pratimokṣę, skoro możesz zachować bodhisattwa, bodhiczitta więcej zasługi gromadzisz, mając to. Więc po prostu oddaj swoje szaty, miej ładną garderobę, pozwól włosom odrosnąć. Kiedy idziesz na dyskotekę, możesz spotkać wielu ludzi i rozmawiać z nimi o Dharmie. A w pubie wszyscy ludzie w pubie tak bardzo cierpią. Możesz pójść do pubu i rozmawiać z nimi o Dharmie i w ten sposób możesz tak dobrze rozprzestrzeniać Dharmę. Natomiast jeśli jesteś jednym z tych nudnych mnichów, z pewnością nie możesz pójść do pubu i tego zrobić. Więc pogódź się z tym, jeśli chcesz przynieść pożytek istotom czującym”. Czy ktoś z was kiedykolwiek powiedział ci coś takiego? Słyszałem to. 

Publiczność: Nie mówię za siebie, ale ta osoba powiedziała: „Och, jesteś taka atrakcyjna, i jak możesz to robić? Nie, nie rób tego!”

VTC: Tak. W Dharamsali, kiedy poszłam do sklepu z tkaninami w dolnej Dharamsali, żeby kupić szaty, żeby kupić materiał na szaty, jakiś facet spojrzał na mnie i powiedział: „Jaka szkoda, jesteś taka ładna, naprawdę powinnaś wyjść za mąż, a nie zostać zakonnicą”. „Nie jestem ładna i nie chcę wychodzić za mąż”. Coś w stylu: „Och, jest atrakcyjny obiekt seksualny, jakie nieszczęście, że nikt nie może…” (śmiech).

Publiczność: Pamiętasz, jak czcigodny Chan Guan, gdy ludzie mówili: „Jesteś tylko klasztorny ponieważ twoje związki się nie powiodły”, mówił, „A co w tym złego?” Mówił, „Wiele osób miało nieudane związki, wychodzą i zabijają ludzi, upijają się i robią różne szalone rzeczy. Bardzo dobrze, że poniosłeś porażkę w związku i zostałeś zakonnicą lub mnich, doskonały."

VTC: Tak, ma rację, naprawdę; ponieważ wiele osób wychodzi i upija się, i prowadzi samochód, gdy są pijani, i robi różne szalone rzeczy, gdy ich związki się rozpadają. Bardzo prawdziwe.

Publiczność: Wydaje się (oczywiście jest to racjonalizacja), że kiedy stajesz się klasztorny, patrząc z perspektywy osoby, która patrzy tylko na drużynę, wydaje mi się, że masz o wiele więcej relacji niż ja. 

VTC: Tak.

Publiczność: Zastanawiałem się, czy to nie jest również deprecjonowanie pięciu świeckich śluby?

VTC: To też może być. Jeśli masz osobę świecką, która wzięła wszystkie pięć zasady a ich znajomi chcą zabrać ich na drinka albo ktoś z nimi flirtuje i chce uprawiać z nimi seks, a oni mówią „Nie, mam przykazanie,” a potem przyjaciele „Yooow (jęcząc) nie bierzesz środków odurzających, jesteś jednym z tych pruderyjnych buddystów.” A potem deprecjonują wszystko. To nie jest zbyt dobre. 

Publiczność: Ale nawet ktoś, kto ich do tego zachęca, bodhisattwa śluby może być…

VTC: Tak, deprecjonujesz zachęcającą wypowiedź „Możesz wziąć bodhisattwa śluby bo spójrz, jest jeden bodhisattwa przysięga to znaczy, że jeśli jest to dla dobra wszystkich istot czujących, nie musisz utrzymywać pratimokszy ślubywięc jeśli chcesz nawracać istoty świadome w pubie, musisz pójść i być wśród nich, i robisz to za pomocą bodhiczitta motywacja”. To przykazanie jest tak często źle rozumiane i wykorzystywane jako wielka racjonalizacja.

Tak więc możemy zobaczyć tutaj z dwunastu i trzynastu, że oba zachowują klasztorny zasady i podążając za bodhisattwa ścieżki są ważne i że obie można wykonać razem w sposób komplementarny. To jest wniosek z tych dwóch zasady. Możesz zrobić obie rzeczy w sposób uzupełniający, dzięki czemu nie będzie potrzeby, abyśmy musieli wątpić albo nasza pratimoksza zasady or wątpić ludzkiej, bodhisattwa praktyka. To może być również „Jaki jest pożytek z vinaya„Mahajana jest lepsza”. Jeśli zachowasz pratimokṣę, jednym z tłumaczeń jest ograniczenia etyczne dla indywidualnego wyzwolenia, więc ktoś mógłby powiedzieć „Och, trzymasz je, są tylko dla twojego własnego indywidualnego wyzwolenia. To bardzo samolubne. Zamiast tego powinieneś praktykować Mahajana. Porzuć to i zamiast tego praktykuj Mahajana, ponieważ wtedy pracujesz dla dobra innych”. To wynika z tego, że ktoś nie rozumie, że pratimokṣa jest fundamentem bodhisattwa praktykować i że można również zachować pratimoksę z bodhiczitta motywacja. 

Czternaście

Trzymanie i skłanianie innych do utrzymywania poglądu, że podstawowy pojazd nie porzuca przywiązanie i inne cierpienia.

Numer sześć, „Porzucenie świętej Dharmy poprzez stwierdzenie, że teksty nauczające o trzech pojazdach nie są Budda„Słowo” byłoby na przykład zniesławienie jednego z podstawowy pojazd pisma święte i mówienie, że nie są one Buddasłowa. Czternaście mówi o praktyce, nie o pismach. Czternaście mówi, że podstawowy pojazd praktyka nie działa. Sześć mówi o tekście, a czternaście o podstawowy pojazd praktyka, mówiąc, że nie porzuca przywiązanie i inne cierpienia. 

Dlaczego ktoś miałby tak myśleć? Być może, jedyny powód, który przychodzi mi do głowy, to to, że myślę, że było to mniej więcej w czasach króla Aśoki, więc prawdopodobnie w III wieku p.n.e., odbyło się zgromadzenie lub konferencja mnichów i pojawiło się pytanie „Czy można być arhatem i nadal mieć cierpienia?” lub „Czy można być arhatem i następnie powrócić do samsary?” Więc może ktoś ma taki pogląd. Albo może to po prostu ktoś, komu nie podoba się pomysł konieczności poddania się przywiązanieWięc mówisz: „Cóż, ten pojazd tak naprawdę nie porzuca przywiązanie tak czy inaczej i tak naprawdę nie chcę porzucać mojego przywiązanie, i tak, po prostu zapomnij o całej sprawie”. To jedyny powód, dla którego ktoś mógłby tak myśleć. Wszystkie te rzeczy, jak widać, pochodzą od ludzi, którzy źle rozumieją nauki, albo nie słysząc nauk i nie mając właściwego zrozumienia, albo słysząc je, ale źle rozumiejąc. Albo mając kogoś, kto, jak mówi Nagarjuna, jest jedną z krów, która prowadzi inne i prowadzi cię na złą ścieżkę. 

Numer piętnaście

Fałszywe stwierdzenie, że uświadomiłeś sobie głęboką pustkę i że jeśli inni… medytować tak jak ty, zdadzą sobie sprawę z pustki i staną się tak wielcy i tak wysoko urzeczywistnieni jak ty.

Jeśli mówisz takie rzeczy i motywuje to zazdrość, przywiązanie może to być pierwszy upadek korzeni”Chwalenie siebie i umniejszanie innym”, zwłaszcza część o chwaleniu siebie. „Uświadomiłem sobie pustkę, widzę ostateczna natura„Jeśli robisz to z zazdrości i przywiązanie aby mieć więcej uczniów, aby zdobyć więcej ofiary, to jest to pierwsze, pierwszy upadek korzenia. To również forma kłamstwa, ponieważ to jest mówienie, jeśli nie uświadomiłeś sobie pustki, więc może to być kłamstwo. 

To zdjęcie przykazanie określa tutaj pustkę, ale mogą to być inne realizacje, które twierdzisz, że masz. „Zwierzęta rozmawiają ze mną tak, jak rozmawiały ze św. Franciszkiem”; lub „Mam moce psychiczne i mogę widzieć przyszłość i robić to i tamto”; lub „Mogę przechodzić przez ściany lub chodzić po wodzie” lub „Mam samadhi, mam spokój, zrealizowałem czwartą jhanę”. To jest coś, o czym wiesz, że nie zrobiłeś, a mimo to twierdzisz, że zrobiłeś. To trochę jak korzeń przykazanie że mnisi kłamią na temat realizacji. 

To naprawdę widać, gdy zostajesz postawiony w pozycji lidera grupy lub nauczyciela, jeśli masz wokół siebie wielu ludzi, którzy po prostu uważają, że jesteś fantastyczny, czczą cię i uważają, że jesteś tak wysoce zrealizowany i tak wspaniały, to jest takie łatwe. Mam na myśli zwłaszcza mnichów, gdy nie żyją we wspólnocie. Jeden klasztorny mieszkając w ośrodku Dharmy ze świeckimi ludźmi, a świeccy ludzie po prostu cię czczą i uważają, że jesteś wspaniały. Nie masz wokół siebie innych mnichów, którzy wiedzą, kim naprawdę jesteś i u kogo się spowiadasz. Ale masz wszystkich tych ludzi, którzy cię po prostu uwielbiają, a potem zaczynasz myśleć: „Cóż, jestem całkiem niezły. Ci ludzie myślą, że jestem naprawdę dobry i uważają, że moje wyjaśnienia na temat pustki są naprawdę wspaniałe, uważają, że musiałem to zrozumieć, może mam jakieś zrozumienie pustki, jest całkiem dobre, może mam inferencjalna realizacja.” Albo cokolwiek innego. „Wszyscy ci inni ludzie mówią, że jestem taki miły, że jestem bodhisattwa.” Ponieważ masz wszystkich tych uczniów, „jesteś tak dobry, masz tak wiele współczucia.”

Publiczność: Ty i ja praktykujemy od bardzo dawna i oboje znamy ludzi, którzy poszli tą drogą, więc czy mógłbyś być tak miły i powiedzieć kilka słów o tym, co naprawdę pomaga ci nie iść tą drogą? Ponieważ byłeś nauczycielem Dharmy, jedynym klasztorny przez wiele, wiele lat zanim założyłeś to miejsce i z pewnością, gdybyś chciał umieścić się na wysokim tronie, mógłbyś to zrobić również tutaj. Więc, . . .

VTC: Na szczycie stołu. Mój tron ​​podtrzymywany przez cztery koty! Kto potrzebuje śnieżnych lwów, skoro można mieć koty? 

Po prostu patrzę na swój własny umysł – są w nim cierpienia – więc co mam zrobić, powiedzieć, że nie mam cierpień? To byłoby śmieszne. Myślę, że jeśli po prostu spojrzysz na swój umysł i będziesz choć trochę szczery wobec siebie, to nie będziesz głosił takich rzeczy. Ale tak, widzieliśmy ludzi, którzy to robili. A uczniowie tych ludzi są niesamowici. Pamiętam, jak byłem na jednym nauczaniu, siedziałem obok uczniów jednej osoby, która była taka i powiedziałem: „Och, nasz nauczyciel, on przynajmniej jest na ścieżce widzenia; jesteśmy pewni, jest po prostu cudowny”. Nic nie powiedziałem, nie wiem, jaki jest poziom realizacji kogoś, ale nie byłem pod wrażeniem. 

Publiczność: Muszę powiedzieć, że w odpowiedzi na twoje pytanie i obserwując cię przez lata, zawsze myślałem, że rzeczą, która prawdopodobnie bardzo ci w tym pomogła, jest wartość przejrzystości. Widziałem, jak przyznawałeś się do rzeczy, kiedy mogłeś i było to stosowne, do których wiele osób by się nie przyznało. Więc to nie tylko uczciwe wobec siebie, ale byłeś uczciwy wobec innych i uczyniłeś to priorytetem dla nas jako społeczności. I nawet zanim staliśmy się społecznością, była to wartość. Zawsze uważałem, że to dość ważne. 

VTC: Hmmm, możliwe.

Dlaczego więc istnieje przykazanie przeciwko robieniu tego? Ponieważ oszukujesz ludzi. Oszukujesz ludzi. A oszukiwanie ludzi w kwestii Dharmy jest najgorszym rodzajem oszustwa. Ponieważ jeśli twierdzisz, że coś zrealizowałeś, a potem upadasz na twarz, wszyscy ci ludzie tracą wiarę w ciebie, mogą również stracić wiarę w Dharmę. A jeśli robisz rzeczy, które sprawiają, że ludzie tracą wiarę w Dharmę, to negatywnie wpływa na nich przez wiele, wiele, wiele, wiele żyć. Więc to jest coś, czego naprawdę nie chcesz robić. 

Poza tym, jeśli tak się nadymasz lub zaczynasz myśleć, że może masz te uświadomienia, albo nawet wiesz, że ich nie masz, [ale] udajesz, że je masz, bo uczniowie tego chcą. Ponieważ uczniowie mogą wywierać dużą presję na nauczyciela, żeby działał w określony sposób, a uczniowie chcą, żebyś wyglądał na świętego, więc wyglądasz na świętego. A potem zakładasz to, że masz jakieś wysokie uświadomienia, a uczniowie to uwielbiają. Są naprawdę pod wrażeniem, bo chcą być uczniami kogoś niezwykłego. Potem, jak widzieliśmy w przypadku różnych skandali, ktoś upada na twarz, a wiele osób zostaje przez to bardzo zranionych duchowo. To naprawdę najgorszy sposób na zranienie kogoś. Ktoś może pomyśleć: „Och, zerwanie związku miłosnego to najgorszy sposób na zranienie kogoś”, nie, to nie wpłynie na ciebie przez wiele, wiele żyć tak, jak skrzywdzenie kogoś duchowo. A potem skrzywdzi również ciebie. Jeśli zaczniesz myśleć, że jesteś gorącym tostem, to „Och, nie muszę już więcej ćwiczyć, ponieważ mam pewne uświadomienia, więc nie muszę ćwiczyć”. 

Publiczność: Więc spędzasz życie oszukując siebie i innych, zyskując mnóstwo sławy, fortuny i rozgłosu, [a] w chwili śmierci, a potem co dalej? Czy to naprawdę pozbawia cię kiedykolwiek prawdziwego posiadania Dharmy w twoim życiu w szczery sposób, czy jest to coś poważniejszego?

VTC: Myślę, że spędziłbyś sporo czasu w piekielnych krainach. Może stworzyłeś jakieś cnotliwe karmy też, prawdopodobnie zrobiłeś to gdzieś na ścieżce i widziałeś święte przedmioty i było coś. To mogłoby spowodować odrodzenie później, ale byłoby to dość złe dla własnego przyszłego odrodzenia, tak naprawdę.  

To naprawdę prawda, czasami, gdy się przyjrzysz, presja wywierana przez uczniów na niektórych nauczycieli jest ogromna. 

Publiczność: Przypomina mi to Czarnoksiężnika z Krainy Oz, a obywatele chcą to utrwalić.

VTC: Tak, obywatele Oz chcieli czarodzieja, prawda? Zapomniałem, jak dostał się do Oz? 

Publiczność: W balonie.

VTC: Och, tak, a potem pomyśleli, że jest cudowny, więc zorganizował całą tę aferę i udawał czarodzieja, bo tego chcieli. 

Numer szesnaście,

Przyjmowanie prezentów od innych osób, które są zachęcane do dawania ci rzeczy, które pierwotnie miały być dla ciebie przeznaczone. ofiary do Trzy klejnoty, nie dając rzeczy Trzy klejnoty że inni dali ci coś do oddania im lub przyjmując skradzione ci mienie Trzy klejnoty.

Jest to bezpośrednie lub pośrednie nabycie majątku Trzy klejnoty.

Przyjmowanie prezentów od innych osób, które były zachęcane do dawania ci rzeczy pierwotnie przeznaczonych jako ofiary do Trzy klejnoty.

Ktoś ma zamiar zrobić oferuje do świątyni, wiesz, że zamierzają to ofiarować świątyni i mówisz: „Naprawdę chcę zrobić rekolekcje, nie byłem na rekolekcjach od tak dawna i nie jestem pewien, dokąd pójdę, ponieważ naprawdę chciałbym zbudować dom rekolekcyjny, a nie mam na to pieniędzy”, a potem ta osoba myśli: „Zamiast dać pieniądze świątyni, dam je tej osobie”. W umyśle tej osoby pieniądze zostały już przeznaczone na świątynię, ale dzięki naszym gładkim gadulstwom zmieniła zdanie i dała je nam. Mówią, że kiedy zdecydujesz się dać coś komuś, to tak naprawdę nie jest to twoje. Więc czasami musisz sobie powiedzieć: „Myślę, że dam to komuś”, jeśli myślisz, że możesz zmienić zdanie w pewnym momencie. Ale jeśli darczyńca jest pewien, że to da, to zmienia zdanie, to jest negatywne karmy dla nich i to jest negatywne karmy dla ciebie za to, że zmieniłeś ich zdanie i dałeś to tobie. Jest jedna z bhikkshuni i bhikkshu zasady które są podobne do tego. 

Nie dawanie rzeczy Trzy klejnoty które inni dali ci, abyś im je dał.

Więc jedziesz do Bodhgayi. A twoi znajomi w Stanach dają ci pieniądze i mówią: „Proszę, czy możesz to zrobić?” ofiary w Bodhgaja kolumnajeśli jedziesz do Nalandy, zrób ofiary tam, zrób ofiary w Sarnath, po prostu kup kilka świec lub kadzideł albo włóż je do skrzynki Dana, ale zrób to ofiary dla mnie w miejscu świętym”. Dają ci pieniądze, idziesz na pielgrzymkę i masz te pieniądze, a potem widzisz, może żebraka, i myślisz: „och, powinienem dać pieniądze żebrakowi”. Albo może widzisz innego współtowarzysza podróży, któremu właśnie skończyły się pieniądze, i myślisz: „och, powinienem dać pieniądze tej osobie”. Albo może chcesz zjeść naprawdę, naprawdę dobry posiłek po zjedzeniu dal bhat, więc jesteś zmęczony jedzeniem dal bhat, chcesz zjeść naprawdę dobry posiłek, więc używasz pieniędzy, które ktoś ci dał, a które były przeznaczone na Trzy klejnoty. 

Albo może idziesz do ośrodka Dharmy lub gdzieś indziej i ktoś daje ci pudełko ciasteczek lub jakieś jedzenie i mówi: „Proszę, zrób to”. ofiary w ośrodku Dharmy, połóż to na ołtarzu, albo udaj się do świątyni, do klasztoru, oddaj to sangha.” W drodze tam masz przebitą oponę i czekasz na autostradzie. Jesteś głodny i myślisz „dobrze, zjem to, a potem kupię coś innego, co dam świątyni”. Nie, ponieważ ta osoba poświęciła na to konkretne pudełko. Myślę, że jeśli chodzi o pieniądze, nie musisz dawać konkretnych banknotów, ponieważ ważna jest wartość pieniędzy i z pewnością, jeśli jedziesz z jednego kraju do drugiego, będziesz wymieniać pieniądze. Ale jeśli chodzi o rzecz materialną, powinieneś dać dokładnie tę rzecz, którą ktoś ci dał, abyś dał świątyni Trzy klejnoty i nie dawać tego komuś innemu. A jeśli wiesz, że coś było przeznaczone dla Trzy klejnoty a ktoś ci to daje, nie przyjmuj tego i mów: „proszę, wykorzystaj to, żeby coś zrobić” ofiary". 

Publiczność: Ale czuję się nieswojo, gdy ktoś daje mi pieniądze do zaoferowania, a potem, gdy wymieniam pieniądze, łączę je z własnymi funduszami, w mojej głowie dzieją się dziwne rzeczy. Określiłbym to jako „To jest mi dane na oferuje przez kogoś innego” i kiedy wymieniam pieniądze, one stają się tą częścią.

VTC: Jasne, trzymasz je oddzielnie od swoich pieniędzy.

Publiczność: Bardzo trudno jest mi to wszystko połączyć i wymienić pieniądze. 

VTC: Możesz wymienić pieniądze na wszystkie, ale potem usiądź i ustal, jaka część z nich to twoje pieniądze, a jaka część została przekazana Trzy klejnoty a potem oddziel to i włóż do osobnej koperty. 

Publiczność: Tak, czasami do tego stopnia, że ​​nie potrafię ich złożyć w jedną całość i wymienić.

VTC: Nie ma problemu, jeśli wymienisz je również osobno.

Publiczność: Mój umysł tego nie lubi, to dla mnie bałagan.

VTC: Cokolwiek jest dla Ciebie łatwiejsze, zrób to. Ważne jest, aby upewnić się, że darowizny trafiają tam, gdzie były przeznaczone. I tak samo, nawet jeśli ktoś daje Ci darowiznę na Save the Children, powinieneś przekazać tę darowiznę Save the Children, nie przekazujesz jej innej organizacji charytatywnej ani nie zatrzymujesz jej dla siebie lub czegoś takiego. Gdyby Save the Children zbankrutowało i nie mógłbyś jej im przekazać, dałbyś ją podobnej, ale powiedziałbyś tej osobie lub napisał do niej wcześniej i zapytał: „Czy mogę to zrobić?”. Zawsze dobrze jest, gdy nie jesteś pewien co do dobroczyńcy, skontaktować się z dobroczyńcą i zapytać. Nie ma w tym nic złego. Czasami tak robiliśmy. To pokazuje Twoją uczciwość. 

Innym przykładem, który podają, jest karanie grzywną mnichów. Kradzież od mnichów w rzeczywistości mieści się pod numerem pięć, więc jeśli minister lub ktoś z rządu nałoży grzywnę na cztery lub więcej w pełni wyświęconych osób, będzie to numer pięć, a oto, czy jest to jeden, dwóch lub trzech mnichów, ponieważ potrzeba czterech lub więcej, aby zostać sangha.

Ostatniej frazy nie powiedziałem ja,

Przyjmowanie skradzionego mienia Trzy klejnoty.

Jeśli podejrzewasz, że coś zostało skradzione, Trzy klejnoty, albo nie akceptuj tego, albo akceptuj to, a następnie spróbuj zwrócić. Jak wtedy, gdy komuniści przeszli przez Tybet i Chiny i splądrowali świątynie, a ty znalazłeś niesamowite święte przedmioty na rynku sprzedawanym w Hong Kongu, które zostały skradzione ze świątyń w Tybecie i Chinach. Takich rzeczy byś nie kupił, albo jeśli byś je kupił, zabrałbyś je z powrotem do klasztoru, z którego pochodzą i oddał je tam klasztorowi. Albo ktoś dał ci coś, co zostało skradzione z Trzy klejnoty, znowu, nie zatrzymując tego, ale próbując oddać to w jakiś sposób lub inny. A więc coś jeszcze na ten temat?

Publiczność: A co z tymi rzeczami, które są teraz w wielu muzeach, które zostały zabrane w czasach kolonialnych, jak to działa? A jeśli tam pracujesz i masz bodhisattwa śluby? 

VTC: Gdybyś był tym, kto nabył te rzeczy, które zostały zabrane w czasach kolonialnych, gdybyś był buddystą i miałbyś bodhisattwa ograniczenia etyczne, w ten sposób byś to zepsuł. Tak wiele z tego, jak wtedy, gdy znaleźli różne rzeczy w Dunhuang, Brytyjczycy zabrali wiele rzeczy. Czy oni to kradną z Trzy klejnoty? Ponieważ nie było tam żadnych świątyń, wszystko było ruiną, a oni zabierali rzeczy z ruin. Mogą kraść rządowi, a wiem, że w niektórych przypadkach rządy w Indiach i Chinach prosiły te muzea o repatriację rzeczy, które zostały zabrane w czasach kolonialnych. Myślę, że powinni, bo to faktycznie należy do tego kraju. 

Z drugiej strony, gdybyś był w Afganistanie i wiedział, że Talibowie zamierzają zniszczyć te rzeczy, jeśli usunąłbyś je z motywacją, aby je chronić i chronić ludność Talibów przed tworzeniem tak wielu negatywnych karmy, co myślę, że byłoby pozytywne. Byli ludzie, kiedy komuniści opanowali Tybet, którzy naprawdę próbowali wynieść posągi i teksty, zwłaszcza teksty. Ale wiele razy były to prawdopodobnie ich własne teksty lub byli to mnisi z tego klasztoru i w imieniu tego klasztoru wynieśli teksty, aby je zachować. Oddali wielką przysługę, ponieważ w przeciwnym razie te rzeczy spłonęłyby w ogniu. To niesamowite, kiedy jedziesz w te miejsca, zarówno w Tybecie, jak i w Chinach, gdzie widzisz po prostu rozbite części posągów i części tekstów leżące dookoła i to naprawdę okropne uczucie widzieć to, po prostu cały ten gruz. W gruzach rozrzucone są części świętych obiektów i części świętych tekstów. Możesz sobie tylko wyobrazić karmy które ci ludzie tworzą. 

Siedemnaście, 

To również ma kilka części.

Sprawianie, że ci, którzy są zaangażowani w spokój medytacja zrezygnować z niego, oddając swoją własność tym, którzy jedynie recytują teksty lub tworzą złe zasady dyscyplinarne, przez co we wspólnocie duchowej nie panuje harmonia.

Jeśli dopuścisz się jednego albo drugiego, jest to wykroczenie. 

Sprawianie, że ci, którzy są zaangażowani w spokój medytacja

Ktoś medytuje, próbując osiągnąć spokój. Ciężko nad tym pracuje i pozostaje w sytuacji odosobnienia, aby nie mieć zbyt wielu rozproszeń. Twój przyjaciel recytuje teksty, a ty naprawdę chciałbyś, aby twój przyjaciel otrzymał darowizny i rzeczy, więc bierzesz rzeczy, które były przeznaczone dla lub już posiadane przez osoby odbywające odosobnienie i dajesz je osobom, które recytują teksty lub coś w tym stylu. 

To nie jest dobre, ponieważ ludzie, którzy odbywają rekolekcje i starają się osiągnąć spokój, robią coś naprawdę pożytecznego medytacja to naprawdę posunie ich dalej na tej ścieżce. Ludzie, którzy recytują teksty, to bardzo dobre, to cnotliwe, ale ludzie, którzy naprawdę próbują wprowadzić rzeczy w życie, medytacja robią coś bardziej intensywnego. Ponadto, osoby na odosobnieniu mają większe trudności ze zdobyciem niezbędnych rzeczy. Osoby recytujące teksty w mieście mają większe trudności ze zdobyciem niezbędnych rzeczy. Więc [nie jest dobrze] zabierać rzeczy osobom na odosobnieniu, a następnie dawać je innym osobom, które nie są na odosobnieniu.

Drugi rodzaj, część B, może być… albo jesteś kimś w klasztorny społeczność lub może jesteś pracownikiem rządowym tworzącym prawa. Rząd tworzy prawa, które powodują klasztorny społeczność jest w dysharmonii. Albo może ktoś w samej społeczności, kto ma jakąś władzę, tworzy jakieś prawo lub zasadę w klasztorze, która powoduje wiele tarć. Mogłoby to być na przykład podczas rewolucji kulturalnej, gdyby ktoś był buddystą i miał te zasady, idąc do klasztoru i mówiąc, że mnisi nie mogą się uczyć i medytować już nie; muszą chodzić na kursy komunistycznej propagandy i uczyć się propagandy; tego typu rzeczy. 

Inny przykład: w Larung Gar, w tym klasztorze na wysokim Prowincja Syczuańska, rząd jest dla nich dość surowy i widziałem jedno zdjęcie. Prawdą jest, że istnieje tam zdecydowane zagrożenie pożarowe, ponieważ ludzie mieszkają bardzo blisko siebie w drewnianych budynkach. Wcześniej zdarzały się tam ogromne pożary, więc w pewnym sensie jest powód, aby zburzyć niektóre budynki i zrobić coś inaczej. Ale niektórzy z tych mnichów muszą odejść i wrócić do świątyń, z których zaczynali. Widziałem jedno zdjęcie grupy zakonnic. Były w ubraniach roboczych ustawione w szeregu i recytowały komunistyczne propagandowe rzeczy, to rząd kazał im robić po opuszczeniu klasztoru. To powoduje, że społeczność jest nieharmonijna i naprawdę zakłóca duchowe praktyki ludzi, więc to tworzy wiele negatywnych karmy. 

Albo ustanowić jakąś zasadę dyscyplinarną, na przykład gdyby ktoś tutaj powiedział: „Ok, nikt nie może się uczyć i medytować, wszyscy muszą iść i znaleźć pracę w mieście, ponieważ potrzebujemy więcej pieniędzy, więc wszyscy muszą iść i znaleźć pracę w mieście”. To nie będzie takie dobre. Mówimy o takich zasadach, a nie o zasadach typu „od teraz nie będziemy mieć śmieciowego jedzenia w kuchni”. To mogłoby spowodować więcej dysharmonii niż cokolwiek innego (śmiech). Koniec ze śmieciowym jedzeniem. Ale to jest coś, co mogłoby chronić mnichów i wydłużyć ich życie. Może potrzebujemy takiego rozporządzenia wykonawczego. Poza rodzajem śmieciowego jedzenia, które lubię, które nie jest śmieciowym jedzeniem, jest naprawdę dobre dla ciebie! 

Numer osiemnaście,

Porzucenie dwóch bodhiczitt,

Tutaj oznacza to aspirowanie bodhiczitta i angażujące bodhiczitta. 

Publiczność: Nigdy nie byłem w stanie zrozumieć, dlaczego te dwa, 17A i B, znajdują się pod tym samym numerem, jaki jest między nimi związek. 

VTC: Ponieważ obaj przeszkadzają ludziom w praktyce Dharmy. Jeden przez zabieranie im niezbędnych rzeczy, drugi przez tworzenie złych zasad. Ludzie, którzy naprawdę próbują praktykować, a ty sprawiasz im problemy. 

Jeśli chodzi o te osiemnaście [jest], aby mieć pełne wykroczenie szesnastu, potrzebujesz czterech czynników wiążących, ale dla dwóch z nich nie potrzebujesz tych czterech czynników wiążących. Samo posiadanie myśli w umyśle wystarczy do wykroczenia korzeniowego. 

Ci dwaj trzymają błędne poglądy, mówiąc „ BuddaDharma, sangha nie istnieją, oświecenie nie istnieje, to niemożliwe, przyczyna i skutek nie istnieją”, tego typu rzeczy. Kiedy tylko o tym pomyślisz, trzymając takie rzeczy błędne poglądy, nie potrzebujesz tych czterech czynników wiążących. To samo dotyczy rezygnacji bodhiczitta, albo rezygnując z aspiracji lub zaangażowania bodhiczittaSama myśl „skończyłem z tym” bodhisattwa „rzeczy” lub cokolwiek innego, „Mam już dość istot świadomych”.

Publiczność: Kurs sine qua non ukończenia bodhisattwa śluby.

VTC: Tak. Z obydwoma, jeśli masz błędne poglądy a jeśli się poddasz bodhiczitta, mając bodhisattwa śluby nie ma to dla ciebie żadnego sensu, prawda? Zanim przejdę do czwórki, czy są jakieś inne pytania lub punkty?

Publiczność: Czy możesz to zrobić, mając nadal bodhiczitta? Wygląda na to, że nie możesz już trzymać bodhiczitta i nadal to robię.

VTC: Możesz mieć bodhiczitta, ale możesz powiedzieć komuś innemu: „Och, tak naprawdę nie jesteś bodhisattwa materialny. Jesteś zbyt samolubny albo zbyt głupi, albo zbyt cokolwiek.” Więc zniechęcanie kogoś do tego, ale myślenie, że jesteś całkiem w porządku, jeśli chodzi o praktykowanie bodhiczitta. Powiedzmy, że widzisz kogoś, kto naprawdę, naprawdę się męczy. Wziął bodhisattwa zasady, naprawdę się zmagają, są nieszczęśliwi, bo siedzą tam i obwiniają siebie: „Och, jestem taka samolubna i nie potrafię tego zatrzymać”. zasady bardzo dobrze.” Więc z tego, co uważasz za współczucie, mówisz im „Och, wszystko w porządku, po prostu zignoruj ​​fakt, że je wziąłeś, Mahayana nie jest dla ciebie, możesz z niej zrezygnować.” I myślisz, że jesteś bardzo miły, pomagając tej osobie nie być tak zestresowanym. Niezbyt mądre. 

To niesamowite, gdy naprawdę się nad tym zastanowisz, ile rzeczy możemy zrobić, które nie są cnotliwe, a które robimy, myśląc, że pomagamy komuś. Kiedy widzisz takie rzeczy, wiesz, jak kiedy mówią o 10 niecnotach, że możesz zrobić każdą z nich, motywowany przez którąkolwiek z trzy trucizny, wtedy zaczynasz rozumieć, jak możesz wykonywać te negatywne działania motywowane ignorancją. Ponieważ naprawdę myślisz „Och, to co robię jest cnotliwe”. Ignorancko dajesz ludziom bardzo złe rady lub sam robisz rzeczy, które uważasz za cnotliwe. 

Na przykład: „Och, wszystkie te prostytutki, tak wiele by zyskały, gdyby nauczyły się Dharmy, miałyby tyle szacunku do siebie, gdyby spotkały kogoś, kto naprawdę się o nie troszczy. Więc pójdę do pracy do burdelu i będę jedną z tych dziewczyn, i będę dzielić się z nimi Dharmą, żeby pomóc im wydostać się z tego życia”. 

Kręcimy głowami, ale powiem ci, że spotkałem ludzi, którzy zrobili niesamowite rzeczy, które ich zdaniem są bardzo korzystne, a tak nie jest. Masz mężczyzn, którzy chodzą do prostytutek: „Robię tym dziewczynom przysługę. Są biedne, daję im trochę pieniędzy. Więc to dobrze. To, co robię, jest dobre. One coś robią, to w porządku, i tak będą się sypiać z różnymi kobietami, ale daję im pieniądze i jestem dla nich miły. I to jest współczujące”. Niesamowite, jak ludzie potrafią myśleć. Myślisz, że nie wymyślamy wymówek i dziwnych motywacji? Może powinnam ci je czasem wskazać, kiedy mi je mówisz, w tej samej chwili. Abyś mógł się na mnie naprawdę wkurzyć: „Co ty mówisz, nie, nie, ja tego nie robię!”

Cztery czynniki wiążące

Pierwszy,

Nie uważam, że twoje działania są destrukcyjne.

Więc nawet nie wiesz, że przekraczasz bodhisattwa przysięga. Albo nawet jeśli nie wiesz, że to jest bodhisattwa przysięga, nie uważasz tego, co robisz, za destrukcyjne, za szkodliwe. Albo nawet [jeśli] rozpoznajesz, że działanie to przekracza bodhisattwa przysięga, nie obchodzi cię to. To jest jak, „To jest tylko małe wykroczenie i naprawdę chcę to zrobić. Mój nauczyciel powiedział mi, żebym się zrelaksowała i nie była dla siebie taka surowa i żebym miała trochę empatii dla siebie. Więc tak, to nie jest naprawdę wykroczenie”. Tego typu rzeczy. 

A potem drugi,

Nie porzucanie myśli o ponownym wykonaniu działania.

Więc to zrobiłeś i nie masz zamiaru przestać tego robić w przyszłości.

To samo dotyczy numeru trzy,

Jesteś szczęśliwy i radujesz się, że to zrobiłeś.

„Zjadłem tak dobry posiłek, że mój przyjaciel dał mi trochę pieniędzy, żebym mógł zrobić coś dla siebie” oferuje i tak czy inaczej brama była zamknięta, kiedy poszedłem zrobić oferuje, więc wykorzystałem pieniądze na naprawdę dobry posiłek i naprawdę potrzebowałem dobrego posiłku, a mój przyjaciel, wiem, że będzie naprawdę szczęśliwy. Więc, to co zrobiłem, jest w porządku, nie żałuję tego, chętnie zrobię to ponownie.” 

Potem cztery,

Brak poczucia uczciwości lub troski o innych w związku z tym, co zrobiłeś.

Te dwa czynniki mentalne. Integralność: porzucenie niecnoty z powodu szacunku do samego siebie. „Nie chcę być osobą, która to robi”. Albo „Mam zasady, moja praktyka Dharmy jest taka. Nie mogę tego zrobić”. To byłaby integralność. 

Albo względy dla innych: Myślenie o negatywnym wpływie, jaki twoje działanie miałoby na kogoś innego; sprawienie, że straci wiarę w Dharmę, sprawienie, że straci wiarę w ciebie jako praktykującego. Myślę, że w systemie palijskim mówią o tym w nieco inny sposób, a mianowicie „obawianie się krytyki ze strony mądrych”. Nie jestem pewien, czy nadają temu tę samą nazwę, czy też mówią o innym czynniku mentalnym. Ale jest też ten jeden. Że porzucasz coś z szacunku dla ludzi, którzy są mądrzejsi od ciebie i nie chcesz, aby cię krytykowali. To faktycznie pasowałoby do względy dla innych. Ponieważ myślisz „Co by się stało, gdyby mój nauczyciel pojawił się teraz? Uhm, hmmm, uhm, uhm. Nie, nie piłem, po prostu rozmawiałem z ludźmi tutaj”. Chowasz butelkę alkoholu lub cokolwiek innego, obejmujesz kogoś ramieniem i szybko mu je zabierasz.  

Aby doszło do całkowitego przekroczenia pozostałych szesnastu, potrzebne są wszystkie cztery.

Czasami mówi się o tym, ile czasu? Ile czasu masz, zanim porzucisz myśl? Może od razu nie porzucasz myśli o zrobieniu tego ponownie i może od razu czujesz się całkiem szczęśliwy, że to zrobiłeś, ale może godzinę później twój umysł zda sobie sprawę, co zrobiłeś, albo może dzień później lub miesiąc później. Czy to było pełne wykroczenie, jeśli później zabrakło ci tych różnych czynników? Zapomniałem, co to jest. Naprawdę powinienem to sprawdzić. Jakoś trzy godziny utkwiły mi w pamięci, jak trzy-cztery godziny, ale nie jestem pewien. Więc nie za długo, co oznacza...

Publiczność: Nie pamiętam, to nie było tak, że jutro. 

VTC: Tak. Och, nie, to zdecydowanie nie jutro ani w przyszłym miesiącu. Nie, zdecydowanie nie w tym terminie. Nie pamiętam, czy to natychmiast, czy za jakieś trzy-cztery godziny, coś w tym stylu, czy za pół godziny, cokolwiek. 

Oczywiście, jeśli później będziesz tego żałować, to ten żal jest dobry, ponieważ zmotywuje cię do działania. oczyszczenie. Nie myśl „Och, jest za późno, żeby tego żałować i żeby nie było to pełne wykroczenie, więc po prostu nie będę tego żałować”. Nie, takie myślenie jest raczej głupie. 

A potem do oczyszczenia. 35 Buddów jest bardzo dobre, Wadżrasattwa jest również bardzo dobry. Następnie należy wziąć bodhisattwa ograniczenia etyczne ponownie, albo od nauczyciela, albo możesz to sobie wyobrazić Budda lub [jeśli] masz Budda statua. Myśląc, że Budda statua jest prawdziwa Budda bierzesz to ponownie, składasz przysięgę ponownie. Właściwie, powinniśmy wziąć bodhisattwa ograniczenia etyczne jeśli masz je, trzy razy rano, trzy razy wieczorem, to jest to wliczone w sześć sesji guru joga. 

Publiczność: Te cztery czynniki brzmią bardzo podobnie do czynników dotyczących każdego rodzaju transakcji, działania niemoralnego.

VTC: Nie, w przypadku innych rzeczy samo wykonanie czynności jest czynnością całkowitą.

Publiczność: Po prostu myślałam, że jest w tym coś takiego, że cieszę się, że to zrobiłam, czy coś.

VTC: Tak, kompletne karmy. To jest tylko czwarty, ukończenie, wykonałeś czynność i czujesz się z niej zadowolony. Jeśli do czasu ukończenia czynności czujesz żal, to nie jest tak. W przypadku każdej negatywnej czynności zdecydowanie nie chcesz mieć tych czterech przy sobie. To nie jest tak, powiedzmy z twoją pratimokṣa zasady, potrzebujesz tych czterech, aby to złamać. Zazwyczaj, jeśli spojrzysz na stan swojego umysłu, te cztery bardzo często tam są, ale nie są uwzględniane jako czynniki całkowitego wykroczenia. 

Publiczność: Więc jeśli ktoś je trzyma śluby, przeglądają je trzy razy rano i trzy razy wieczorem?

VTC: Nie, ty je bierzesz. Ty robisz bodhisattwa obietnica, jak wtedy, gdy mówimy: „dzięki zasługom, które tworzę, praktykując hojność i inne dalekosiężne postawy„obym osiągnął stan Buddy dla dobra wszystkich czujących istot”, co można uznać za podjęcie bodhisattwa przysięga. Robisz to trzy razy dziennie, więc to może być to. Jest jeden werset w tekście Shantidevy, który jest zawarty w kolejności guru joga które recytujesz, są różne. 

Publiczność: Co jest częścią naszej praktyki.

VTC: Tak. 

Publiczność: A co z przypadkiem, który jest w pewnym sensie pośredni, polegającym na zabieraniu własności Dharmy i Trzy klejnoty. Właściwie o kilku przypadkach, kiedy ludzie okradali biura, i to mogło być w nocy. Podjęli decyzję, żeby nie trzymać pieniędzy na zewnątrz, tylko od razu przynosić je do banku po południu. Jeśli tego nie zrobisz, ryzykujesz, że pieniądze przeznaczone na Dharmę Trzy klejnoty jest zajęta.

VTC: Tak, miejsca, w których jest ich bardzo dużo ofiary zdecydowanie nie chcesz zostawiać wszystkich tych pieniędzy, ponieważ jest to bardzo kuszące dla ludzi. Mieliśmy kilka przypadków, w których ludzie zabierali rzeczy z koszyka Dana. I książki, książki biblioteczne, tak, tak wiele książek bibliotecznych zaginęło.

Publiczność: Jak nazywa się nasz nowy klasztorny i co oznacza jej imię? Przyjaciele online się radują.

VTC: Stań tak, żeby ludzie mogli cię widzieć. 

Publiczność: Cześć. Nazywam się Thubten Nyima, a imię to oznacza słońce.

VTC: Nyima oznacza słońce, a Thubten?

Publiczność: Thubten oznacza „zdolny”.

VTC: Nauki zdolnego, Buddanauki.

Punkty kontemplacyjne

Czcigodny Chodron kontynuował komentowanie bodhisattwa kodeks etyczny, czyli wytyczne, którymi się kierujesz, „podejmując” bodhisattwa zasady”. Rozważ je jeden po drugim, w świetle podanego komentarza. Dla każdego rozważ następujące kwestie:

1. W jakich sytuacjach widziałeś siebie w przeszłości w ten sposób lub pod jakimi? Warunki czy w przyszłości łatwo będzie zachowywać się w ten sposób (może to pomóc zastanowić się, jak postrzegasz tę negatywność na świecie)?
2. Która z dziesięciu niecnót jest przykazanie powstrzymuje cię od popełnienia?
3. Jakie są antidotum, które można zastosować, gdy masz pokusę, by działać wbrew przykazanie?
4. Dlaczego to przykazanie tak ważne dla bodhisattwa ścieżka? Jak złamanie go szkodzi sobie i innym? Jakie korzyści przynosi tobie i innym jego utrzymywanie?
5. Postanów być świadomym przykazanie w twoim codziennym życiu.

Nakazy omówione w tym tygodniu:

Korzeń Przykazanie #11: Nauczanie pustki tych, których umysły są nieprzygotowane.

Korzeń Przykazanie #12: Sprawianie, że ci, którzy weszli w Mahaję, odwracają się od pracy na rzecz pełnego przebudzenia Stanu Buddy i zachęcają ich do pracy jedynie dla własnego wyzwolenia od cierpienia.

Korzeń Przykazanie #13: Sprawianie, że inni całkowicie porzucają swoje zasady samo-wyzwolenia i przyjęcia mahajany.

Korzeń Przykazanie #14: Trzymanie i skłanianie innych do utrzymywania poglądu, że Podstawowy pojazd nie porzuca przywiązanie i inne urojenia.

Korzeń Przykazanie #15: Fałszywe stwierdzenie, że uświadomiłeś sobie głęboką pustkę i że jeśli inni medytować tak jak ty, zdadzą sobie sprawę z pustki i staną się tak wielcy i tak wysoko urzeczywistnieni jak ty.

Korzeń Przykazanie #16: Przyjmowanie prezentów od innych, którzy byli zachęcani do dawania ci rzeczy pierwotnie przeznaczonych jako ofiary do Trzy klejnoty. Nie dawanie rzeczy Trzy klejnoty które dali ci inni, aby im je dać, lub przyjmowanie mienia skradzionego od Trzy klejnoty.

Korzeń Przykazanie #17: a) Sprawianie, że ci, którzy są zaangażowani w spokój medytacja rezygnować z tego, oddając swój dobytek tym, którzy jedynie recytują teksty lub b) stosując złe zasady dyscyplinarne, które powodują, że wspólnota duchowa nie jest harmonijna.

Korzeń Przykazanie #18: Porzucenie dwóch bodhicitty (aspirujących i angażujących).