Atrybuty prawdziwego pochodzenia: Przyczyna

• W jaki sposób pragnienie jest aktywnym producentem dukkha
• Jaka jest przyczyna naszego stanu egzystencji w samsarze, nie jest ona przypadkowa

Kontynuując z 16 atrybutami czterech prawd. Zrobiliśmy cztery atrybuty prawdziwa dukkha:

1. Nietrwałość
2. dukkha
3. pusty
4. Bezinteresowny

Te tutaj dla prawdziwego pochodzenia, znowu są cztery: przyczyna, pochodzenie, silni producenci i Warunki.

Pierwsza o przyczynach. Tutaj pragnienie i karmy są przykłady, które są używane do prawdziwe początki dukkha. Zwykle mówimy, że źródłem dukkha jest ignorancja, ale pragnienie jest bardzo aktywnym producentem. Ignorancja jest korzeniem, ale w oparciu o ignorancję pragniemy nie być oddzieleni od rzeczy, które lubimy, pragniemy być oddzieleni od rzeczy, których nie lubimy. Pragniemy egzystować w samsarze, szczególnie w postaci i bezforemnych sferach. Pragniemy nie zmniejszania uczuć neutralnych. Niektórzy ludzie mogą nawet pragnąć całkowitego unicestwienia w chwili śmierci. Istnieje wiele błędnych koncepcji i różne rodzaje pragnienie. Mówili „miłość sprawia, że ​​świat się kręci”. Dla buddystów to „pragnienie sprawia, że ​​świat się kręci”. To jest przyziemny świat cyklicznej egzystencji.

A następnie karmy, oczywiście, jest tym, co tworzy pragnienie i inne nieszczęścia, a potem przez to karmy odradzamy się.

Pierwszy sylogizm, który tu mamy:

Pragnienie i karmy są Przyczyny dukkha, ponieważ dzięki nim dukkha stale istnieje.

To nam mówi, że nasz zamęt, nasza dukkha, nasz stan egzystencji w samsarze ma przyczynę. I przyczyna – ignorancja, pragnienie, karmy. Innymi słowy, rzeczy nie dzieją się przez przypadek. Nie są przypadkowe. Są przypadkowe. To nie jest „po prostu takie, jakie są”. Mają przyczynę, a przyczyną jest nasze własne działanie.

Pamiętasz, jak mówiłem, że każdy z atrybutów rozwiewa błędną koncepcję? To rozwiewa błędną koncepcję, że dukkha jest bezprzyczynowa.

Kiedy myślisz o tym, w życiu ludzi, tak naprawdę nie mamy bardzo dobrego pojęcia, co powoduje nasze problemy. Albo nawet dlaczego na początku żyjemy. Z życiem, tym stanem dukkha w cyklicznej egzystencji, to jest jak, cóż, jestem tutaj, nie kwestionuj tego, po prostu kontynuuj. Ale jak się tu dostaliśmy? To z powodu ignorancji, pragnienieThe karmy to wszystko jest generowane przez nasze własne umysły. Nie dzieje się tak bez przyczyny lub przypadkowo. Nie jest to spowodowane niezgodną przyczyną, która stanie się bardziej oczywista w następnych atrybutach. Więc to nie pochodzi od boga stwórcy, nie pochodzi od jakiejś pierwotnej substancji, czy czegoś tam. I to nie tylko przypadkowe. To nie jest tak, jakby rzeczy podskakiwały we wszechświecie i zdarza się, że tworzą żywe istoty. Albo rzeczy, które podskakiwały we wszechświecie i zdarza się, że się zderzają i rodzimy się. Są przyczyny. A potem nawet wtedy, gdy myślimy nie tylko o naszych narodzinach, ale o sytuacjach, które napotykamy w życiu.

To wyszło wczoraj wieczorem, kiedy rozmawialiśmy. Jeśli myślimy „to, co napotykam, moje szczęście wynika z moich cnotliwych działań. Moje nieszczęście jest spowodowane moimi niecnymi działaniami”. Jeśli potrafimy spojrzeć na życie w ten sposób, możemy przyjąć odpowiedzialność za to, czego doświadczamy w życiu, bez obwiniania innych i bez wdawania się w wymyślne myślenie. Kiedy mamy szczęście, nie stajemy się aroganccy – „Och, muszę być bardzo cnotliwą osobą, ponieważ mam szczęście. Więc jestem lepszy od ciebie, a ty masz nieszczęście. Więc to oznacza, że ​​jesteś niecny. Nie, nie robimy tego w ten sposób. To całkowicie arkusz. To jest: „Jeśli szczęście przychodzi po mojej myśli, pochodzi z jakiejś przyczyny. Jeśli chcę szczęścia, chcę tworzyć więcej takich przyczyn”. Tymi przyczynami są na przykład dziesięć cnót i porzucenie dziesięciu niecnót.

Kiedy mamy problemy w naszym życiu, kiedy doświadczamy przerażających rzeczy, to znowu nie jest to przypadek. I tak naprawdę nie jest to spowodowane przez inne czujące istoty. Jak to jest, że jesteśmy w takiej sytuacji? To pochodziło z naszych własnych destrukcyjnych działań w poprzednim życiu. W ten sposób przestajemy obwiniać innych ludzi za to, czego doświadczamy. Przestajemy się mylić. Przestajemy mówić „to niesprawiedliwe”. A my po prostu akceptujemy „to przyszło na moją drogę z powodu przyczyn, które stworzyłem”. To nie znaczy, że całe moje życie będzie w ten sposób. Oznacza to również, że mogę zmienić przyczyny, które tworzę. A zmieniając to, co robię, na pewno zmienię doświadczenia, które mam, szczególnie w przyszłych żywotach, ale także w tym życiu.

Więc przezwyciężyć ten pomysł, że to jest po prostu przypadkowe. Ale nie popadać w drugą skrajność i myśleć, że zasługujemy na cierpienie. To też nie jest właściwe. To nie jest jak „OK, stworzyłem negatyw karmy, zasługuję na to, by być nieszczęśliwym”. Nie. Albo nie jest to „Och, ktoś inny stworzył negatyw” karmyzasługują na cierpienie”. Nie, nie chcemy życzyć nikomu cierpienia. Nie my, nie inne żywe istoty. Ale tylko po to, by uświadomić sobie, że przyczyny tworzą skutki, przynoszą rezultaty. A wyniki odpowiadają rodzajom przyczyn, które zostały stworzone.