Najlepsze postępowanie

• Kim byli mistrzowie Kadampa?
• Znaczenie „przyziemnego świata” i bycie z nim w sprzeczności
• Zaglądanie do środka w poszukiwaniu przyczyny i rozwiązania naszych problemów

Mądrość mistrzów kadam: najlepsze postępowanie (pobieranie)

Ten tekst, który zaczęliśmy analizować jakiś czas temu (ale nie skończyliśmy, przerwano nam w środku) jest napisany przez niektórych mistrzów Kadampa. Kadampas byli szczepem praktykujących buddystów żyjących w XI, XII, XIII i XIV wieku i wpłynęli na rozwój nowe szkoły tłumaczeniowe w Tybecie szkoły sakja, ningma i kagju. Byli naprawdę wspaniałymi praktykującymi. Bardzo ich podziwiam, bo mówią tak, jak jest. Nie oblepiają tego cukrem, nie tańczą dookoła, nie robią tego „w stylu kanapki”, gdzie zadowalają twoje ego, a potem trafiają w punkt, a potem jeszcze bardziej zadowalają twoje ego. Po prostu trafili w punkt. Więc twoje ego nie może przed tym uciec. Naprawdę doceniam ten prosty sposób.

Napisali ten tekst i jest to tylko seria linijek o bardzo głębokim znaczeniu. Więc do tego wracamy. Jesteśmy na linii:

Najlepszym postępowaniem jest bycie w sprzeczności ze światem doczesnym.

Czym jest „przyziemny świat”? Przyziemny świat to nasz świat cyklicznej egzystencji, w którym zawsze szukamy na zewnątrz przyjemności, szczęścia i zawsze obwiniamy na zewnątrz za nasze problemy. Zwłaszcza w sferze pożądania, gdzie cały czas jesteśmy połączeni ze zmysłami i tak reagując na zewnętrzne obiekty, większość naszego dnia spędzamy na negocjacjach ze światem zewnętrznym, abyśmy mogli być z tym, co lubimy, a nie z tym, co nie lubimy. A to sprawia, że ​​jesteśmy dość zajęci, nie sądzisz? Ponieważ zawsze staramy się, aby świat zewnętrzny był tym, czym chcemy, aby był, aby ludzie w nim robili to, co chcemy, aby robili i myśleli tak, jak chcemy, aby myśleli. A świat zewnętrzny po prostu nie współpracuje z nami, pomimo wszystkich naszych najmądrzejszych rad i mądrości, które do tego mamy.

Zamiast tego ludzie robią te wszystkie rzeczy (jak śmiesz!), które czynią nas nieszczęśliwymi. Czy możesz sobie wyobrazić żółć? Nerw! Robić rzeczy, których nie lubię, które mnie unieszczęśliwiają. A to, że nie robię tego, co lubię, sprawia mi radość. Chodzi mi o to, czy nie taki jest cel ich istnienia? Robić to, co chcę i uszczęśliwiać mnie? Czy nie tak widzimy świat? Dlatego zawsze jesteśmy w ciągłym napięciu ze światem przyziemnym, próbując go zmienić tak, aby wszystko pasowało do naszych potrzeb i sposobu myślenia. A świat po prostu nie współpracuje.

To właściwie nie jest problem świata. To problem z naszym umysłem. Więc mówi:

Najlepszym postępowaniem jest bycie w sprzeczności ze światem doczesnym.

Podczas gdy przyziemny świat szuka szczęścia na zewnątrz i chwyta się zewnętrznych ludzi i rzeczy. Ponownie obwinia nasze cierpienie na zewnętrznych ludzi i sytuacje. Bycie w sprzeczności z tym oznacza, że ​​zaglądamy do środka i uświadamiamy sobie, że nasze szczęście i nędzę tworzy nasz własny umysł. Że wszystko, co dzieje się w świecie zewnętrznym, jest tylko warunkiem współpracy, ale główna przyczyna jest w naszym umyśle.

Sposób, w jaki nasz umysł powoduje nasze szczęście i nasze cierpienie, dzieje się na dwa sposoby. Jednym z nich są działania, które wykonujemy (innymi słowy, karmy które tworzymy) i że karmy dojrzewa w tym, czym jest nasze odrodzenie, w tym, czego doświadczamy w naszych odrodzeniach, w naszym nawykowym sposobie myślenia, w środowisku, w którym żyjemy. karmy stworzyliśmy, który powstał pod wpływem ignorancji. Tak więc bycie w sprzeczności ze światem doczesnym w ten sposób oznacza uczenie się powstrzymywania ignorancji. Zatrzymywanie przywiązaniezamieszanie, złość to sprawia, że ​​tworzymy negatyw karmy. Powstrzymać nawet egoizm, który leży u podstaw naszej cnoty karmy. I czyniąc to centralnym punktem tego, na czym musimy się skupić. Nie próbować kontrolować reszty środowiska i ludzi w nim przebywających.

Drugim sposobem, w jaki nasz umysł tworzy nasze szczęście i nieszczęście, jest to, jak interpretujemy rzeczy. Zdarza się sytuacja i sposób, w jaki ją sobie opisujemy, jest interpretacją. Myślimy, że widzimy obiektywną rzeczywistość i opisujemy obiektywną rzeczywistość, ale w rzeczywistości nasz opis zależy od tego, jak interpretujemy rzeczy, z jakiej perspektywy patrzymy na rzeczy. W ten sposób nasz umysł może uczynić nas nieszczęśliwymi, nasz umysł może nas uszczęśliwić.

Słyszałem, że wielu z was było dziś rano w lesie w deszczu. Niektórzy z was, właśnie to powiedziałem, teraz się uśmiechacie. Więc widzisz, jak to szczęście jest tworzone przez twój umysł, ponieważ patrzysz na ćwiczenie w lesie jako „wow, co za fajna rzecz do zrobienia i naprawdę mi się podobało”. Podczas gdy ktoś inny mógłby na to spojrzeć i powiedzieć: „Przeszedłem całą drogę tutaj i teraz muszę pracować w lesie i zmoknąć”. To dokładnie ta sama sytuacja, ale ktoś inny może bardzo łatwo narzekać i być strasznie nieszczęśliwy. Możesz więc zobaczyć, nawet w sytuacji, która miała miejsce dzisiaj, czy byłeś szczęśliwy, czy byłeś nieszczęśliwy, zależy od tego, jak patrzymy na tę sytuację. To nasz umysł tworzy nasze doświadczenie.

Tak więc „bycie w sprzeczności ze światem przyziemnym” oznacza patrzenie do wewnątrz, zrozumienie, w jaki sposób tworzymy nasze doświadczenie, a następnie przejęcie nad tym kontroli. Zamiast czuć się ofiarą tego, co dzieje się na zewnątrz, czuć się upoważnionym do tworzenia takiego świata, w którym chcemy żyć, zarówno poprzez tworzenie cnotliwych karmy i poprzez posiadanie bardzo pozytywnego stanu psychicznego, który szanuje inne żywe istoty.

Dziś rano nadrabiałem e-maile i korespondencję. Pisałem list do jednego z więźniów, z którym korespondowałem od kilku lat, mieszkającego w Północnej Karolinie. Jest na całe życie, nigdy nie wychodzi z więzienia. W swoim liście komentował, jak utknęliśmy w przeszłości, patrząc na rzeczy z żalem, lub patrząc z miłymi wspomnieniami z przeszłości. Albo jak idziemy w przyszłość i fantazjujemy o przyszłości, doświadczając czegoś, co jest znacznie lepsze niż to, co mamy teraz. Powiedział więc, że tak działa nasz przyziemny umysł: tkwi w przeszłości, fantazjując o przyszłości. A w międzyczasie przegapiam to, co się teraz dzieje. Komentował to i jakie to dziwne, że tak żyjemy. A potem powiedział, że pił filiżankę kawy w więzieniu i jeden z jego przyjaciół zaczął się z niego śmiać, a on zatrzymał się i zapytał swojego przyjaciela: „Dlaczego się ze mnie śmiejesz? Po prostu piję filiżankę kawy. A jego przyjaciel powiedział: „Cóż, wyglądasz tak intensywnie”. A Al tylko się uśmiechnął i powiedział: „Po prostu cieszę się moją filiżanką kawy, nie spuszczam z głowy picia kawy i cieszę się nią”. I pomyślałem, oto ten człowiek, który siedzi w więzieniu na całe życie, a więzienie nie jest szczęśliwą sytuacją. Przynajmniej nie dla większości ludzi. Dla bogatych ludzi, którzy trafiają do więzienia, to oni dostają ładne więzienia. Dla wszystkich innych zapomnij o tym. Ale tutaj był w więzieniu, naprawdę po prostu ciesząc się swoją kawą, ciesząc się cichą chwilą picia i… miałem zamiar powiedzieć „odżywiaj jego ciało” ale nie wiem jak pożywna jest kawa. Ale pomyślałem, że to ktoś, kto naprawdę wie, jak ćwiczyć.

W podobny sposób w swoim liście mówił, że on i inny mężczyzna pracują w kaplicy i kiedyś mogli wejść do kaplicy bez nadzoru i przygotować się do zajęć dnia. Ale wtedy szefowie kapelana ustanowili nową zasadę, że nie mogą pracować w kaplicy bez nadzoru. Mówił więc, że jego drugi przyjaciel, który to robił, był bardzo zdenerwowany, ponieważ myślę, że czuli, że są godnymi ludźmi, którym powierza się wykonywanie swojej pracy bez nadzoru więziennego. I to jest tak upokarzające i poniżające być traktowanym jak dziecko, że nie można nawet urządzić pokoju bez nadzoru strażników, pracowników więzienia czy kogoś innego. Więc jego przyjaciel był tym naprawdę zdenerwowany. Al powiedział: „W porządku, teraz mam dodatkową godzinę rano na czytanie Dharmy i oglądanie programu, który naprawdę lubię”. Ponownie widać, ta sama sytuacja, jego przyjaciel skupił się tylko na negatywnej części i poczuł się naprawdę zepsuty, a Al skupił się na pozytywnej części i po prostu zaakceptował rzeczywistość bycia w więzieniu, a zasady zmieniają się i często stają się bardziej restrykcyjne.

To są małe przykłady, ale nasze życie składa się z małych przykładów, prawda? Kiedy możemy zacząć przekształcać te małe rzeczy w naszym życiu, możemy naprawdę zacząć przekształcać nasze doświadczenie życiowe, a także przyczyny, które tworzymy, aby osiągnąć dobre przyszłe odrodzenia, wyzwolenie i pełne przebudzenie.