Schronienie w Trzech Klejnotach

• Co przyjmując schronienie znaczy
• Jak schronienie rośnie z czasem
• Widząc cechy Trzy klejnoty
• Rola wiary w buddyzmie

Esencja ludzkiego życia: Przyjmując schronienie Trzy klejnoty (pobieranie)

Z takimi myślami podejmij wysiłki w schronieniu,

„Takie myśli” (w poprzednim wersecie) odnoszą się do kontemplacji, że nasze cnotliwe działania prowadzą do szczęścia, nasze niecnotliwe działania do cierpienia.

Żyj najlepiej jak potrafisz przez całe życie zasady,
pochwalony przez Budda jako podstawa życia świeckiego.
Weź czasami osiem jednodniowych zasady
i strzeż ich szczerze.

Najpierw kontempluj cenne ludzkie życie i śmierć, a potem… karmy, to Je Rinpocze mówi o świeckich praktykujących – a także o klasztorny praktycy – następną rzeczą do zrobienia jest zobaczenie, że jesteś w wyraźnie niestabilnej sytuacji, nie wiedząc, gdzie się odrodzisz i całkowicie pod kontrolą wcześniej stworzonych karmy że nie wiemy, jak u licha to dojrzeje, to z tego powodu musimy szukać wskazówek, więc szukamy wskazówek od Trzy klejnoty. I pierwsza rzecz, która… Trzy klejnoty powiedz nam, abyśmy zrobili, aby poprawić naszą sytuację, jest wzięcie i zatrzymanie piątki zasady. A potem, jeśli możemy, zrobić jeden dzień zasady od czasu do czasu.

Pierwszą instrukcją tutaj jest zwrócenie się do schronienia do Budda, Dharma i sangha. Schronienie oznacza naprawdę jasne zrozumienie w naszych własnych umysłach, jaką tradycją podążamy, czyją nauką podążamy, w jakim kierunku duchowo zmierzamy, mając bardzo jasne wyobrażenie, dokąd zmierzamy.

Chociaż tak łatwo jest nam powiedzieć: „Ja schronić się Budda, i Dharma, i sangha," Właściwie przyjmując schronienie oznacza głębokie zrozumienie tego, co Budda, Dharma i sangha są to, dlaczego są niezawodnymi źródłami schronienia i dlaczego skorzystamy z nich. Aby rzeczywiście zrozumieć, że musimy przestudiować i poznać cechy Budda, Dharma i sangha.

Pamiętam, kiedy byłem małym buddystą i jako buddysta dla dzieci miałem trochę zrozumienia, ale nie za bardzo. Pamiętam, jak pewnego dnia do biura przyszedł jeden ze starszych tybetańskich mnichów z Kopan (ponieważ kiedyś byłem kierownikiem biura) – i to było jeszcze przed jednym z wielkich listopadowych kursów, więc pojawiło się wielu ludzi z Zachodu. — i pamiętam, jak mówił: „Kiedy ci ludzie słyszą o cudownych i cudownych właściwościach… Trzy klejnoty, na pewno będą schronić się”. I pamiętam, że pomyślałem: „Nie ja”. Dla mnie samo słuchanie o cudownych cechach niekoniecznie wzbudza wiarę. Muszę wiedzieć, jak można rozwinąć te cechy, a potem mogę mieć wiarę, że niektórzy ludzie je mają. Tak właśnie myśli mój umysł.

Jeśli ktoś mówi mi o kimś innym – „och, to jest to to to to” – chcę ich poznać, żebym mógł zobaczyć, jacy naprawdę są. A może dlatego, że w religii, w której dorastałem, było już wiele świętych postaci, które miały wiele doskonałych cech, ale tak naprawdę szukałem, jak można je zdobyć. Tak więc opisy ludzi posiadających cudowne zdolności, superwiedzę lub cokolwiek, dla mnie osobiście, które nie wzbudziły wiary w Trzy klejnoty, ponieważ religia, w której dorastałem, miała wiele cudów i tego rodzaju rzeczy, które też się działy. Kiedy więc przyszedłem do buddyzmu, naprawdę chciałem wiedzieć: „Jak można rozwinąć te cechy?” A gdybym wiedział, jak to możliwe, mógłbym zaakceptować, że Budda istniał. Ponieważ wszedłem: „Jak można mieć równe serce w miłości i współczuciu dla wszystkich? Jak, u licha, możesz mieć taki umysł? Nikt mnie nigdy nie nauczył, jak to robić. I nie rozumiałem, jak to było możliwe.

Więc dla mnie osobiście nie dorastałem w rodzinie buddyjskiej, więc nie mam tego rodzaju instynktownej wiary, którą często czerpiesz z dzieciństwa, ale chciałem wiedzieć: „Skąd wiemy, że jest możliwy rozwój te cechy?” Ponieważ wtedy uwierzę, że inni ludzie to mają, a potem uwierzę, że mogę je zdobyć również poprzez praktykowanie tej ścieżki. Ale nie wiedząc o tym, dlaczego miałbym ufać temu, co mówią i dlaczego powinienem praktykować tę ścieżkę? A przynajmniej dlaczego miałbym praktykować tę ścieżkę z dużą energią.

Pamiętam, że we wczesnych latach zastanawiałem się: „Skąd mam wiedzieć Budda naprawdę istnieje? Wiele osób tak twierdzi, ale skąd mam wiedzieć?” Mówię ci tylko, jak działa mój umysł. Każdy jest inny. Tak więc dla mnie wzrost wiary bardzo zależał od osobistego smaku nauk. Więc kiedy ćwiczyłem antidotum na… złośćLub egocentryzmLub przywiązaniei zobaczyłem, że wpłynęły pozytywnie na mój umysł i zmniejszyły moje przywiązanie i moje złość nawet tylko tyle [trochę] i mój egoizm, wtedy to zaszczepiło we mnie wiarę, że ta ścieżka zadziałała, ponieważ odrobina, którą praktykowałem, zadziałała. I wtedy pomogło mi to pomyśleć: „Cóż, może da się upodobnić do niektórych z tych świętych istot”. Ale zajęło to naprawdę dużo czasu. Zaczęło się w ten sposób od mojego osobistego doświadczenia, a później, gdy studiowałem więcej i zacząłem rozumieć układ ścieżki, czym był umysł i jakie są przeszkody (lub zaciemnienia dla umysłu) i jak te zostały usunięte, co dało mi znacznie więcej pewności i wiary, i zaufania, że ​​istnieją święte istoty i że istnieje ścieżka, która działa.

Dla mnie schroniłem się wcześnie, ale tak naprawdę jest to coś, co rosło przez lata i wciąż rośnie. Możemy schronić się podczas ceremonii i to jest oficjalna rzecz, która czyni cię buddystą, ale myślę, że schronienie jest naprawdę czymś, czego się uczymy i pogłębiamy nasze zrozumienie przez całą drogę, aż staniemy się Budda, Dharma i sangha.

Najpierw urzeczywistniamy Dharmę. Wtedy stajemy się Arya sangha. Potem, na koniec, stajemy się budda. Ale myślę, że jest to proces, który rozwija się, aż stajemy się Trzy klejnoty nas samych, w naszym własnym strumieniu umysłu.

Musi zacząć się od naszego osobistego doświadczenia. Przynajmniej dla mnie. Teraz, aby zdobyć jakieś osobiste doświadczenie, oznacza to, że musisz coś zrobić medytacja ćwiczyć. I musisz nauczyć się pracować z umysłem. Przynajmniej dla mnie samo studiowanie bardzo pomogło, ale z pewnością nie wystarczyło, aby wzbudzić w sobie jakąś pewność, że ta ścieżka działa.

Pomyślmy o tym przez chwilę. Następnie w nadchodzących dniach opowiem trochę o cechach BuddaDharma, sangha, zamiast od razu w to wchodzić. Porozmawiajmy o tym, jak to generujemy.

Ponieważ w buddyzmie wiara nie oznacza wiary niekwestionowanej. Nie oznacza akceptacji bez dochodzenia. Są trzy rodzaje wiary. Pierwszy rodzaj, podziwiamy cechy Trzy klejnoty. Po drugie, sami dążymy do zdobycia tych cech, a trzecia opiera się na przekonaniu, że ścieżka jest możliwa i na pewnym zrozumieniu ścieżki. Tak więc wiara (lub tłumaczona również jako zaufanie lub pewność) jest czymś, co w nas rośnie, co ma swoje przyczyny. I musimy stworzyć ku temu przyczyny. Niektórzy ludzie robią to, mówiąc: „Mam szacunek dla mojego nauczyciela, a mój nauczyciel to powiedział, więc w to wierzę”. Ale są to tak zwani uczniowie „skromniejszych fakultetów”, którzy akceptują to, ponieważ ktoś inny tak powiedział. Ale jeśli chcemy wniknąć głębiej, musimy sami to zbadać.

I dam ci wskazówkę: nie wiedziałem o tym na początku, ponieważ po prostu opierałem to na próbie zastosowania niektórych obrzydliwych odtrutek na moje dolegliwości i to zaczęło mi dawać wiarę. Ale prawdziwa rzecz, która daje pewną wiarę w istnienie Trzy klejnoty jest zrozumieniem pustki. A Nagardżuna przedstawił całe uzasadnienie wyjaśniające, jak to działa. A kiedy robimy kurs Buddyzm: jeden nauczyciel, wiele tradycji, przejdę tam, ponieważ jest to wyjaśnione w tej książce.