Dążenie do naszych duchowych celów

• Kontemplacja naszych priorytetów i sensu naszego życia
• Znaczenie medytacji nad niepewnością i śmiercią
• Jak ważne jest, aby wiedzieć, do czego aktywnie zmierzamy

Esencja ludzkiego życia: dążenie do naszych duchowych celów (pobieranie)

Jakiś czas temu zaczęliśmy od tekstu Je Tsongkhapy zwanego Esencja ludzkiego życia: słowa rady dla świeckich praktyków. Potem wydarzyło się EML i wszystko inne się wydarzyło, więc musimy do tego wrócić. Przeczytam ponownie to, co zrobiliśmy do tej pory, a potem skomentuję nieco więcej ostatniego wersetu. Potem zajmiemy się tym stamtąd. On zaczyna,

Hołd dla mojego gurumłodzieńczy Mandziuśri!

Do tych, którzy są w jej schronieniu, wszelkie szczęście i radość,
dla nękanych cierpieniem wszelka pomoc.
Szlachetna Taro, kłaniam się tobie.

„Tych, którzy dryfują po wielkich morzach cierpienia, ocalę” –
potężny przysięga dobrze.
Do twoich lotosowych stóp, współczująca bogini,
Oferuję tę pochyloną głowę.

Ty o wspaniałych cechach, zyskałeś [pamiętaj, że to osoba, która poprosiła o tekst] zyskałeś
Ta dogodna i wyluzowana postać ludzka.
Jeśli pójdziesz za mną, który mówi, aby pomóc innym,
słuchaj dobrze, mam coś do powiedzenia.

[Pierwsza rzecz, którą ma do powiedzenia:]

Śmierć na pewno nadejdzie i nadejdzie szybko.
Jeśli zaniedbasz trenować swoje myśli?
raz za razem na takich pewnikach
nie wyrośniesz na cnotliwy umysł,
a nawet jeśli to zrobisz, to zostanie wydane
o radowaniu się chwałami tego życia.

Wystarczy przypomnieć pierwszy punkt w kontemplacji śmierci, że śmierć przychodzi szybko i nie ma sposobu, aby jej uniknąć. To naprawdę ważne, aby pomyśleć o tym, że jesteśmy śmiertelni, że umrzemy, nie wiemy kiedy, ponieważ to sprawia, że ​​zadajemy sobie pytanie: „Jaki jest sens mojego życia? A jakie są moje priorytety w moim życiu?”

Mówi tutaj, że jeśli nie kontemplujecie niepewności, takiej jak fakt, że umrzemy, to nie rozwiniemy żadnego cnotliwego umysłu. Dlaczego nie? Ponieważ będziemy całkowicie rozproszeni, szukając szczęścia tego życia, biegając dookoła…. Każda osoba ma swoją własną wersję szczęścia tego życia. Dla niektórych to picie i narkotyki. Dla niektórych to dyskoteka. Dla niektórych to polityka. Dla niektórych to kemping na łonie natury. Dla niektórych to muzyka. Dla niektórych to sztuka. Dla niektórych to golf. Dla niektórych to kręgle. Dla niektórych to drzewka Bonzai. Wymień to, a wszyscy mamy inną wersję tego, czym jest szczęście tego życia. Ale bez względu na wersję, motywacja jest taka sama. To szukanie naszego osobistego szczęścia właśnie teraz, natychmiast.

Nie ma nic per se myli się z tym, po prostu zajmuje to dużo czasu, konsumujemy cnotę, która doprowadziła do tego, że mamy te dobre Warunki—że cnotliwe dojrzewanie i te dobre Warunki i wszystkie rzeczy, które możemy zrobić. Więc nasza cnota jest konsumowana, ale ponieważ nasze zainteresowanie jest tylko szczęściem tego życia, nie tworzymy żadnej nowej cnoty. A ponieważ całe szczęście zależy od cnoty, nie tworzymy powodów do szczęścia.

Ponadto, kiedy pracujemy tylko dla szczęścia tego życia, nasz umysł jest zajęty wieloma bardzo niepokojącymi postawami i emocjami. Kiedy skupiamy się wyłącznie na „chcę tego, czego chcę, kiedy tego chcę i chcę robić to, co chcę, kiedy chcę to zrobić”, wtedy jest wiele przywiązanie do tego, co chcemy zrobić, do tego, co chcemy mieć, a jeśli to się nie stanie, jeśli coś stanie na przeszkodzie, jeśli zachorujemy lub kto wie, co się stanie, wtedy się złościmy. Tymczasem mamy tak wiele przywiązanie i przywiązanie że zrobimy wszystko, co trzeba, co może obejmować nawet deptanie innych ludzi, aby uzyskać to, czego chcemy. I tak w ten sposób motywowani jedynie pragnieniem własnego osobistego szczęścia w tym życiu tworzymy wiele negatywnych karmy oprócz marnowania czasu i nie tworzenia żadnej cnoty karmyoprócz cnotliwych karmy które z przeszłości dojrzewały w dobrych warunkach i były skończone.

Jeśli zastanowimy się głęboko nad tym, co pociąga za sobą ta motywacja pracy tylko dla szczęścia tego życia, zobaczymy, że nie ma to żadnych realnych korzyści w dłuższej perspektywie. Jeśli mamy szczęście, dostaniemy szczęście tego życia. Ale o to chodzi w szczęściu tego życia. Możesz bardzo ciężko na to zapracować i nie dostać. Nie ma gwarancji. Myślisz o tych imigrantach, którzy wylewają się z Afryki i Bliskiego Wschodu. Ci ludzie, ich motywacją jest szczęście tego życia. Z pewnością nie możesz ich winić za to, że chcą wydostać się z okropności Warunki są w środku. Ale potem są na łodzi i łódź tonie. Właśnie zatonęli kolejną łódź u wybrzeży Libii. A potem migranci, którzy przechodzą… a niektórzy z nich są ostrzeliwani. To po prostu okropne. Więc nawet ty możesz ciężko pracować na szczęście tego życia, nie ma pewności, że nadejdzie. Więc ludzie mogą ciężko pracować, aby zdobyć dużo pieniędzy, dużo sławy, wszystkie fajne rzeczy, których chcą, ale nie są gwarantowane.

Kiedy głęboko się nad tym zastanowimy, zobaczymy, że sama praca dla szczęścia tego życia nie ma tak naprawdę żadnego wielkiego celu i znaczenia.

To połowa równania. Wiedza o tym, czego nie chcemy robić, to połowa tego. Ale nie możemy iść naprzód w Dharmie tylko na podstawie wiedzy, czego nie chcemy robić. Musimy wiedzieć, co chcemy robić. Musimy coś o tym wiedzieć Trzy klejnoty schronienia, zwłaszcza schronienia Dharmy, które jest prawdziwa ścieżka, prawdziwe ustanie. Pomyśl, czym jest prawdziwe ustanie, czym jest nirwana, jaka jest ścieżka. Zalety podążania ścieżką. Korzyści z osiągnięcia nirwany. Korzyści z generowania bodhiczitta. Musimy więc również bardzo wyraźnie wiedzieć, do czego chcemy zmierzać. Dlaczego więc chcemy zrozumieć pustkę nieodłącznej egzystencji. Dlaczego chcemy generować bodhiczitta? Dlaczego chcemy generować zrzeczenie się? Musimy zrozumieć dlaczego i mieć bardzo silne uczucie, żeby nie było to tylko „hej, nie chcę tego zrobić”, ale „chcę to zrobić. A to naprawdę się opłaca. A to jest cenne”.

Że dążenie zrobienie czegoś naprawdę wspaniałego z naszym życiem naprawdę daje nam dużo energii i dużo szczęścia. To nie tylko „Jestem zmęczony piciem i narkotykami, co jeszcze jest nowego?” Jakie są zalety praktykowania Dharmy? Dokąd chcemy się udać, praktykując Dharmę?

Dużo o tym myśl. Bo jeśli tego nie robimy, to po prostu spędzamy dużo czasu, jak mówi tutaj, na cieszeniu się chwałą tego życia. „Chwały tego życia” to ciasto czekoladowe. Wszyscy mamy własną wersję ciasta czekoladowego. Nie oznacza dosłownie ciasta czekoladowego. Oznacza to, co do nas przemawia. Dla jednej osoby może spać 12 godzin dziennie. Dla kogoś innego może to być nie wiadomo co. Wszyscy mamy swoje specjalne rzeczy, do których jesteśmy przywiązani. Prawda? Że na pewno mamy w nich trochę cnoty.

To jest coś ważnego do przemyślenia. Pojedziemy jutro.