Całe życie duchowe

W popularnej wyobraźni buddysta klasztorny jest samotny. Godziny spędzone na nauce, intonowaniu i medytacji pozostawiają niewiele czasu na najtrudniejsze, ale satysfakcjonujące ludzkie dążenia: przyjaźń. A przynajmniej tak to się mówi.

W naszej dalekosiężnej rozmowie zakonnice Czcigodny Thubten Chodron i Ayya Tathaaloka całkowicie rozwiewają tę dominującą koncepcję. Przywrócenie duchowej przyjaźni (w języku pali: kalyanamittata) na należne jej miejsce jako centralnej cechy zarówno świeckich, jak i klasztorny W praktyce zachęcają aspirantów do poszukiwania głębokich relacji jako kluczowego miejsca transformacji.

...

Sara Conover

Co Budda powiedział o duchowej przyjaźni?

Czcigodny Thubten Chodron: Wiedząc, że potrzebujemy wsparcia dla naszej praktyki, Budda zorganizował sangha jako grupa duchowych przyjaciół. Bardzo trudno jest utrzymać dyscyplinę niezbędną do utrzymania zasady i regularne medytacja. W zwykłym życiu zwykle myślimy o przyjaciołach jako o ludziach, z którymi dobrze się bawimy, ale przyjaźń w buddyzmie, zwłaszcza w klasztorny życie jest inne, ponieważ jest wolne od przywiązanie. Jego celem jest promowanie postawy długoterminowej dobrostanu między zaangażowanymi stronami.

Przyjaźń w buddyzmie, zwłaszcza w życiu monastycznym, jest inna, ponieważ jest wolna od przywiązania. (Zdjęcie: Opactwo Sravasti)

Ludzie często cytują Budda mówiąc: „Przyjaźń to nie połowa świętego życia, ale wszystko” (Samyutta Nikaya, 45.2). Jednak patrząc w kontekście, BuddaJego wypowiedź odnosi się do niego, Oświeconego, jako prawdziwego duchowego przyjaciela, ponieważ prowadzi nas na ścieżce do wyzwolenia.

Ajja Tathaaloka: W ten sposób Budda pojmuje siebie w stosunku do wszystkich innych: to znaczy jako kalyanamitta, jako duchowego przyjaciela najdoskonalszego. We wczesnych tekstach palijskich Budda wielokrotnie zwraca się do każdej osoby, z którą rozmawia, jako „przyjaciel”. Jest kilka wyjątków, ale tak naprawdę zwraca się do każdego bardzo honorowo, od najwyższego stanowiska w życiu do najniższego, czy klasztorny lub leżeć jako przyjaciel.

Połączenia Budda miał ogromną duchową przyjaźń z istotą, która została jego żoną w jego ostatnim życiu, a która później została jednym z arhatów bhikkhuni, Yaśodhara Rahulamata. Jest też powracający wątek Siedmiu Sióstr – siedem z Buddanajwybitniejsze uczennice, których historie życia duchowego towarzystwa obejmują wieki.

W jaki sposób poznaliście się i staliście duchowymi przyjaciółmi? Kiedy rozpoznałeś drugą osobę jako kogoś, kto byłby dla ciebie ważny?

W: To było w opactwie Shasta w 1996 roku. To moje pierwsze wspomnienie. Czcigodny Chodron tak mnie wtedy zachęcił! …

Aby przeczytać resztę artykułu, przejdź do Trycykl.