Werset 107: Nogi i oczy ścieżki

• Metoda i mądrość jak dwa skrzydła ptaka
• Metoda: zrzeczenie się, bodhiczitta, bodhisattwaczyny
• Mądrość: uświadomienie sobie ostateczna natura
• Jak łączą się metody i mądrość i jak każda z nich jest potrzebna?

Klejnoty mądrości: werset 107 (pobieranie)

Jakie są nogi i jakie są oczy tych, którzy podróżują do wszechwiedzy?
Różnorodnością metod duchowych są nogi, a oczy to mądrość widząca ostateczny tryb rzeczy.

Kiedy mówimy o postępach na Bodhisattwa Pojazd, o którym mówimy z jednej strony o metodzie, az drugiej o mądrości, często porównuje się do dwóch skrzydeł ptaków – do latania potrzebne są oba skrzydła. Jedno skrzydło nie wystarczy.

Strona metody ścieżki odnosi się do generowania zrzeczenie się, generowanie bodhiczitta, a następnie bodhisattwa czyny wielkoduszności, etyczne postępowanie, hart. A potem mądrość na ścieżce odnosi się do mądrości – uświadomienia sobie ostateczna natura. (Nie mądrość o tym, jak przynosić pożytek czującym istotom i mądrość sztuki i nauki. Te idą w stronę metody. Ponieważ pamiętaj, że w zeszłym tygodniu w naukach łatwej ścieżki mówiliśmy o tych trzech rodzajach mądrości. Więc nie wszystkie z nich pasują po stronie mądrości.) A następnie śamatha (lub medytacyjna stabilizacja spokoju) zwykle idzie w parze z mądrością, ale może również iść w parze z metodą. Radosny wysiłek idzie w parze z obydwoma. Tak więc masz sześć doskonałości podzielonych między mądrość i metodę.

Chociaż są też inne sposoby ich podziału. Inni uczeni twierdzą, że pierwszych pięć to metoda, a ostatnia to mądrość, podając analogię do metod, które są (no, tak jak tutaj) jak nogi, a wtedy mądrość może zobaczyć, dokąd zmierzasz. Potrzebujesz więc zarówno możliwości poruszania się, jak i oczu, aby wiedzieć, dokąd zmierzasz. W przeciwnym razie albo będziesz krążyć w kółko, albo będziesz stać nieruchomo. Więc potrzebujemy ich obu. Tak więc istnieją różne sposoby podziału sześciu doskonałości między metodę a mądrość.

W każdym razie zarówno metoda, jak i mądrość są ważne i konieczne. I muszą być połączone. Tak więc na ścieżce paramita (ścieżce Wehikułu Doskonałości) łączymy je, medytując nad pustką, robiąc to z motywacją bodhiczitta tak, że mądrość realizująca pustkę jest wspierany (lub podtrzymywany lub połączony) z bodhiczitta motywacja. A potem łączysz mądrość z metodą lub używasz mądrości, aby wesprzeć stronę metody, gdy robisz inaczej bodhisattwa działania. Na przykład, kontemplując – kiedy dajesz hojność – że ty jako ten, który daje, przedmiot, który jest dawany, odbiorca, czynność dawania, że ​​wszystko to jest pozbawione prawdziwego istnienia, a mimo to istnieje zależnie. W ten sposób wykonujesz praktykę metody, ale jest ona wspierana przez twoją mądrość. Tak więc w Pojeździe Doskonałości łączysz metodę i mądrość.

W Pojeździe Wadżry próbujecie połączyć je w jedną świadomość. Ponieważ idea jest – w Wehikule Doskonałości – kiedy wykonujesz praktykę metody, twoje zrozumienie mądrości nie może być bezpośrednie, będzie to koncepcyjne wspieranie aspektu mądrości na ścieżce. A kiedy medytujesz nad pustką i bodhiczitta wspiera go, bodhiczitta nie manifestuje się w tym czasie w umyśle. Tak więc na ścieżce Wehikułu Doskonałości nie możesz jednocześnie zamanifestować w umyśle metody i mądrości, dopóki nie osiągniesz stanu buddy.

W Pojeździe Wadżry ma bardzo umiejętne środki próbować połączyć metodę i mądrość w jednej świadomości. Na przykład, kiedy robisz joga bóstwa ćwiczysz rozpływasz się w pustce, myślisz, że mądrość realizująca pustkę pojawia się w postaci bóstwa, a potem ty medytować ponownie na pustkę bóstwa. I wtedy pojawia się bóstwo, ale jest puste. Wracasz więc tam i z powrotem między tymi dwoma — między konwencjonalną prawdą a ostateczną prawdą. Strona metody ścieżki jest bardziej konwencjonalną stroną prawdy, strona mądrości ścieżki jest stroną ostatecznej prawdy. Więc chodzisz tam iz powrotem.

Są wszystkie tego rodzaju korespondencje. Zaczynasz od konwencjonalnej prawdy i ostatecznej prawdy jako podstawy. Następnie na ścieżce, dla konwencjonalnej prawdy, masz stronę metody ścieżki, a dla ostatecznej prawdy masz stronę mądrości ścieżki. A następnie dla wyników ścieżki, po stronie metody masz ciała formularzy Budda (przyjemność ciało i emanacja ciało), a po stronie mądrości masz dharmakaję. Tak więc masz te zależności z podstawą, ścieżką i rezultatem.

Dobrze jest mieć te odpowiedniki, ponieważ zaczynasz, oto podstawa, masz konwencjonalne prawdy i ostateczne prawdy; na ścieżce tak je praktykujesz, wykorzystujesz, przekształcasz i rozwijasz; a potem na wyniku osiągasz to, co jest inne budda ciała z tego.

Więc to są oczy i nogi ścieżki. I potrzebujemy obu.

Spróbuj zapamiętać te korespondencje. Jest to dla ciebie bardzo, bardzo pomocne, kiedy napotykasz różne nauki.

[Odpowiedź dla publiczności] Tak, w Wehikule Doskonałości w ten sposób łączysz mądrość z metodą. Ponieważ twoją główną praktyką w tym czasie jest metoda, ponieważ praktykujesz hojność, etyczne postępowanie lub coś w tym stylu. A potem wspierasz to mądrością, kiedy to robisz lub po wykonaniu, zastanawiając się nad pustką wszystkich tych składników. W ten sposób nie trzymamy się zasługi, którą tworzymy.

Inną korespondencją z nimi jest „zbieranie zasług” odnosi się do metodycznego aspektu ścieżki, a „zbieranie mądrości” odnosi się do mądrościowego aspektu ścieżki.

Przyjdziemy do tych w Cenna girlanda. [Aktualny Nauka w czwartek wieczorem.] Mówi o tym Nagardżuna.