Werset 108: Korzeń wszelkiej dobroci

• Podstawowa, wrodzona natura umysłu przejrzystego światła
• Jak czysty jest umysł
• Jak fundamentalny umysł przejrzystego światła jest podstawą zarówno samsary, jak i nirwany
• Zakończenie przekazu poprzez ponowne odwiedzenie początku tekstu

Klejnoty mądrości: werset 108 (pobieranie)

Jaki jest jedyny korzeń wszelkiej dobroci w samsarze i nirwanie?
Przejrzyste światło własnego umysłu, które z natury jest wolne od wszelkiej skazy.

„Przejrzysta, lekka natura umysłu”. Mówimy tutaj o podstawowym, wrodzonym przejrzystym świetle, które jest najsubtelniejszym poziomem umysłu, który istnieje w chwili śmierci i w czasie, gdy jogini wchłonęli wszystkie wiatry do kanału centralnego, a następnie używają umysł przejrzystego światła, aby bezpośrednio urzeczywistnić pustkę. A używając tego najsubtelniejszego poziomu umysłu, by urzeczywistnić pustkę, są w stanie oczyścić umysł z wszelkich plam. Dlaczego są w stanie oczyścić wszystkie plamy z umysłu? Ponieważ umysł – ten fundamentalny, wrodzony umysł przejrzystego światła – ze swej natury jest niesplamiony.

Działa to na dwa sposoby.

1. Po pierwsze: jest niesplamiona – lub jest czysta – w tym sensie, że nigdy nie istniała i nigdy nie będzie z natury rzeczywista. Jest więc czysty i nie splamiony tym, że istnieje z natury. Gdyby umysł istniał z natury, nie mógłby się zmienić. Ponieważ pamiętaj, że coś istnieje z natury, na co nie mają wpływu przyczyny i Warunki, jest trwały, nie może się zmienić. Tak więc fakt, że umysł jest wolny od wrodzonej egzystencji, jest jego podstawową czystością. Lub to, co nazywamy naturalną czystością umysłu.

2. Następnie w drugi sposób: umysł jest niesplamiony w tym sensie, że nieszczęścia nie weszły w naturę umysłu. To znaczy, że natura umysłu jako jasności i świadomości różni się od cierpień. Więc cierpienia mogą istnieć. Są też rodzajem jasności i świadomości w tym sensie, że są czynnikami mentalnymi. Więc w tym sensie są one również jasne i świadome. Ale cierpienia nie weszły w naturę umysłu i dlatego mogą być oddzielone od natury umysłu. Na przykład, jeśli masz brudną szmatkę, brud nie wchodzi w naturę tkaniny. To po prostu coś, co jest na wierzchu materiału. Wygląda na to, że brud jest w tkaninie i że tkanina jest z natury brudna, ale tak nie jest, ponieważ brud jest na wierzchu. Albo jest wśród włókien. Ale chodzi o to, że jeśli weźmiesz mydło, możesz umyć szmatkę i to eliminuje brud. W ten sam sposób, gdy używamy mądrość realizująca pustkę wspierany przez aspekt metody ścieżki, wtedy możemy usunąć z umysłu cały brud i wszystkie inne skazy. Podczas gdy gdyby taka była jego natura – tak jak natura ognia jest gorąca i płonąca, nigdy nie możesz usunąć ciepła z ognia i nadal mieć ogień, ale możesz usunąć cierpienia z umysłu i nadal mieć czystą i świadomą naturę umysłu.

Ten fundamentalny umysł przejrzystego światła jest podstawą samsary i nirwany w tym sensie, że kiedy ten umysł jest przykryty zaciemnieniami, wtedy istoty są w samsarze. Kiedy ten umysł zostanie uwolniony od zaciemnień, istoty te osiągną nirwanę. Kiedy umysł jest wolny od wszelkich zaciemnień, wtedy ta istota osiąga pełne przebudzenie. Zatem ta natura umysłu jest podstawą, na której istnieją zarówno samsara, jak i nirwana. Więc to nie jest tak, że masz jeden umysł, kiedy jesteś w samsarze, a potem ten umysł jest całkowicie zniszczony i otrzymujesz nowy umysł, kiedy osiągniesz nirwanę. Umysł, który jest czysty z natury, zostaje oczyszczony.

Trudno to zrozumieć. Wyjaśniają to w Wzniosłe kontinuum (Tekst Maitreyi), „Jak może być czysta z natury i wciąż się oczyszczać?” Cóż, jest czysty z natury w tym sensie, że nie ma wrodzonej egzystencji i oczyszcza się w tym sensie, że usuwa się brud, który jest na nim. Tak więc możemy się radować.

A potem pomyślałem, że przeczytam jeszcze raz pierwszy wers, ponieważ zawsze mamy ten zwyczaj, kiedy kończymy coś, żeby zacząć od początku od początku, co oznacza, że ​​zostawiamy to niedokończone za drugim razem, więc musimy wrócić i zrobić to jeszcze raz .

Rozpoczyna się prolog, Siódmy Dalajlama mówi:

Z jednopunktowym oddaniem kłaniam się Guru Manjuśri, Wiecznie Młody, najwyższe bóstwo, duchowy lekarz, który służy jako eliksir wszystkim istotom, przynosząc im szczęście i dobroć; sam będąc księżycem pełnym wszechwiedzącej mądrości, na zawsze porzucił wady każdej samsaricznej niedoskonałości.

A potem jego Hołd, będący jednocześnie obietnicą skomponowania tekstu,

Mag ukazuje podwójne, jedno staje się dwojgiem.
Pojawiają się pytający i odpowiadający i nawiązują ten różaniec z drogocennych klejnotów.

Więc stał się pytającym i odpowiadającym we wszystkich tych wersetach.

A potem pierwszy werset,

Jaki wielki ocean najtrudniej opuścić?
Trzy królestwa cyklicznej egzystencji, które miotają się falami bólu.

I dwa,

Jaki jest potężny klej, który łączy nas z nieprzyjemnym środowiskiem doczesności?
Fiksacje sensoryczne, które przylegają do ciała przywiązanie do kuszących rzeczy tego świata.

A my zrobimy trzy:

Jaki jest wielki ogień, który szaleje, gdy zbyt blisko podchodzimy do innych?
Straszny złość który nie może znieść nawet najmniejszego wyzwania.

I cztery:

Czym jest gęsta ciemność zasłaniająca prawdę na naszych oczach?
Ignorancja, która istnieje od czasów bez początku.

Przechodzimy od tego do przypomnienia na końcu tekstu, że sama natura naszego umysłu jest czysta. I dlatego można osiągnąć pełne przebudzenie.