Werset 85: Cenne i rzadkie lekarstwo

• Pożytek płynący ze słów, które rzucają wyzwanie naszym utrapieniom
• Różnica w praktyce Dharmy
• Otrzymywanie informacji zwrotnej (krytyka) jako sposób na pomoc w rozwoju

Klejnoty mądrości: werset 85 (pobieranie)

Czym jest drogocenny i rzadki lek, który zabija apetyt, ale ożywia ducha?
Prawdziwe i pożyteczne słowa wypowiadane przez innych w kwestionowaniu własnych błędów.

Te prawdziwe i dobroczynne słowa, które zwracają uwagę na nasze wady, są miłym i rzadkim lekarstwem, które gasi apetyt. Apetyt jest taki: „Chcę tego, czego chcę, kiedy tego chcę” oraz „Nie chcę tego, czego nie chcę, kiedy tego nie chcę”. Więc cokolwiek kwestionuje idee stojące za naszymi przywiązanie, Nasz złośćnasza zazdrość, nasza duma. A więc słowa, które są pożyteczne, słowa prawdziwe, które rzucają wyzwanie naszym utrapieniom.

Teraz jest różnica między ludźmi tego świata a praktykującymi Dharmę. Światowi ludzie, kiedy inni wytykają im wady, mówią: „Nie mam tej winy. To ty! Projektujesz na mnie. Jesteś wobec mnie krytyczny. Robisz to, robisz tamto…” Tak zwykle reagujemy, prawda? Tak reagują światowi ludzie. Stajesz się defensywny. Usprawiedliwiasz wszystko. Długo wyjaśniasz, dlaczego zrobiłeś to, co zrobiłeś, ponieważ ta druga osoba musi szczegółowo zrozumieć wszystko, o czym myślałeś. Przyjmujesz postawę obronną, udzielasz długich wyjaśnień. Wtedy się złościsz. A potem popadasz w depresję. TAk? Czy to tak zwykle działa?

Sposób, w jaki praktykujący Dharmę reaguje na to, jest otwarty i wdzięczny, i słucha tego, co mówi druga osoba z otwartym umysłem, z wdzięcznym umysłem, wiedząc, że ta informacja pomoże im się rozwijać i pomoże im powstrzymaj ich nieszczęścia i złe nawyki. Tak więc ci ludzie, prawdziwi praktykujący, bardzo to doceniają. „Och, pokazujesz we mnie coś, czego nie widzę w sobie, dziękuję”. Ponieważ, jak mówią gesze Kadampa, ludzie, którzy wytykają nam nasze wady, są bardzo życzliwi, ponieważ pokazują nam, nad czym musimy popracować. Ponieważ nie możemy nad tym pracować, jeśli tego nie widzimy. I dopóki jest to „wina kogoś innego” nie widzimy tego w sobie i nie wiemy nad czym pracować. I tak nigdy nie rośniemy. Nigdy się nie poprawiamy.

Cały ten pomysł na „polerowanie się kamieni w kubku” polega na tym, że jesteśmy w stanie dostrzec w sobie nawzajem rzeczy, których nie widzimy w sobie, i wskazujemy je innym ludziom. Ale pozostajemy otwarci i doceniani, gdy inni ludzie wskazują nam te rzeczy. Więc nacisk kładzie się na odbieranie informacje zwrotne.

Niektórzy z nas mówią: „Och! Powiedziała, że ​​powinniśmy dać informację zwrotną dla wszystkich”. Słyszą tylko pierwszą część zdania. Dlatego udzielają informacji zwrotnej wszystkim członkom społeczności: „Robisz to, robisz to i robisz tamto…”. Nie o to chodzi. Chodzi o to, że musisz usłyszeć drugą część zdania, która ma naprawdę uważać to, co mówi nam druga osoba, za coś, co zostało powiedziane z myślą, aby nam pomóc i przynieść nam korzyść, abyśmy mogli coś zrobić z naszymi błędami.

Teraz, jeśli czujemy, że nie mamy żadnych wad, to wszystko, co wszyscy mówią, brzmi dla nas jak fałszywe oskarżenie. W takim przypadku musisz być bardzo blisko stanu buddy, jeśli nie masz żadnych wad, a ludzie mówią fałszywie według ciebie. Oczywiście możesz myśleć, że jesteś bardzo blisko stanu buddy. Jeśli myślisz, że jesteś bardzo blisko stanu buddy, to znak, że nie wiesz zbyt wiele. [śmiech] To tak, jakby ludzie głosili swoje urzeczywistnienia i swój poziom osiągnięć, to bardzo dobry znak, że są fałszywi.

Tutaj musimy uważać na naszą dumę. Ponieważ możemy być bardzo dumni. „Nie mam tej winy. Projektują na mnie swoje rzeczy”. W takim razie kopiemy się w tę samą dziurę, prawda? I nie możemy zmienić zdania, a dokąd zmierzamy w tym wszechświecie, w którym ludzie nie będą wytykać nam naszych wad? Wyzywam cię. Znajdź miejsce, do którego pójdziesz, gdzie ludzie nie będą wytykać twoich wad.

„Och, czysta kraina. Amitabha nie wytknie moich wad.”

Chcesz postawić zakład? [śmiech]

Chodzi mi o to, że czysta kraina jest miejscem, do którego idziesz, aby naprawdę intensywnie praktykować Dharmę. Tak więc, aby intensywnie praktykować Dharmę, twój duchowy przewodnik wytknie ci twoje wady. Więc uważaj, Amitabha ci to da. [śmiech] I oczywiście zapewniamy również antidota, o których musimy pamiętać i które musimy praktykować.

Ale tak naprawdę, dokąd zmierzamy w samsarze, gdzie to się nie wydarzy? Nie ma miejsca. Nie ma miejsca. Więc lepiej się do tego przyzwyczajmy. I lepiej nauczmy się, jak sobie z tym radzić w taki sposób, aby dobrze wykorzystać opinie, które przekazują nam ludzie.

A potem gasi nasz apetyt na egoizm, pychę, zazdrość i przywiązanie i złośći ożywia naszego ducha, ponieważ wtedy naprawdę sprowadza nas z powrotem do naszej praktyki. Ponieważ cokolwiek się stanie, musimy zastosować do tego naszą praktykę.