Czym jest odosobnienie?

• Rekolekcje to nie wycofywanie się ze świata, ale wycofywanie się z ignorancji, złość, przywiązanie
• Umysł starający się stworzyć idealne środowisko zewnętrzne jest bardzo razem z dolegliwościami
• Wykorzystaj wszystko, co się dzieje lub pojawia się jako okazja, aby zobaczyć, jak działa twój umysł
• Oglądanie indyków lub kotków jako nauk Dharmy

Czym jest odosobnienie? (pobieranie)

Podczas tych kilkudniowych przemówień na BBCorner po prostu staram się dać wam więcej wskazówek na temat odosobnienia i rozpoczęcia odosobnienia. I miejmy nadzieję, że ludzie, którzy będą przeprowadzać odosobnienie z daleka, również na tym skorzystają.

Zazwyczaj myślimy o odosobnieniu jako ucieczce od wszystkiego. To jest jak, ok, po prostu z tym wszystkim. Chcę być cicho.

Właściwie mój nauczyciel Zopa Rinpocze opisuje odosobnienie jako nie wycofywanie się ze świata (jak często myślimy, że jest), ale wycofywanie się z ignorancji, złość, przywiązanie. Jest to więc odwrót od cierpiącego stanu umysłu. Dlatego bardzo ważne jest, aby pamiętać o tym podczas odosobnienia. Że to nie jest tak: „Cóż, muszę mieć wszystko w tym idealnym stanie, abym mógł być całkowicie cichy i aby te wstrętne czujące istoty zostawiły mnie w spokoju, abym mógł odbyć odosobnienie”. [zaciska oczy] [śmiech]

Ten umysł jest bardzo razem z cierpieniami, czyż nie? Ten umysł nie wycofuje się z nieszczęść. Ten umysł paraduje ulicą z nieszczęściami, mówiąc: „Chcę tego, potrzebuję tamtego, świat powinien robić to, co mówię. Jak to możliwe, że nikt inny nie współpracuje? Ja, ja, mój, mój!” Ten umysł nie jest w odwrocie.

Twoje odosobnienie polega na tym, że kiedy podczas odosobnienia coś się wydarzy, faktycznie wycofujesz się ze swoich nieszczęść. Co oznacza, że ​​musisz nauczyć się antidotum na dolegliwości. Musisz nauczyć się pracować z własnym umysłem. To – przychodząc i po prostu mówiąc: „Chcę zmienić to, co zewnętrzne Warunki”, niekoniecznie to ci pomoże. To jak pies w klasztorze, który ma pchły, i jest po jednej stronie dziedzińca, drapie, drapie, drapie, pchły wpędzają go w powóz, a on wstaje i idzie na drugą stronę dziedzińca myśląc, że tam nie ma tam żadnych pcheł.

Oto co robimy: „Chcę zmienić moje medytacja siedzenie. Chcę to. Chcę tego." [potrząsa głową] Nie. To nie twój problem medytacja siedzenie. Problemem jest umysł. Dobra? Dlatego medytacja instrukcje mówią, że musisz zrobić odwrót na jednym siedzeniu. Nie możesz zmienić miejsca, gdy liczysz mantra. Bo inaczej nasz niezadowolony umysł, wiesz…. Spędziliśmy tydzień w domu i tydzień w Cancun, tydzień tutaj i tydzień tam, i cały czas zmienialiśmy miejsce. Więc to tylko sprawa, że ​​usiądziesz na swoim miejscu i tak właśnie jest.

A kimkolwiek jest twój sąsiad, to jest twój sąsiad. Możesz mieć sąsiada, który oddycha naprawdę głośno. [demonstruje głośny oddech] Mimo że mówiliśmy wszystkim: „Nie oddychaj głęboko”. Ale pamiętaj, że czasami ludzie mają astmę, mają problemy z oddychaniem. Po prostu ciesz się oddechem sąsiada. Nie martw się, jak głośno oddychają.

Możesz mieć sąsiada, który klika ich zły. „Kliknij, kliknij, kliknij, kliknij”. Cisza. „Kliknij kliknij kliknij”. [śmiech] Więc to nawet nie jest zwykłe kliknięcie. Wiesz, że? A ty mówisz: „Czy oni nie mówią tego mantra w regularnym tempie? Dlaczego klikają swoje? zły? Robią to, bo chcą mnie zdenerwować. Wiem to! Są zazdrośni o moje samadhi”. Prawidłowy? Masz fantastyczne samadhi, jeśli słuchasz kliknięć sąsiada zły. To pokazuje, jak dobra jest twoja koncentracja.

Znowu, weź to tak: „Cóż, może w poprzednim życiu, kiedy się wycofałem, nie tylko kliknąłem mój zły, ale może ja — (co robisz, kiedy wciskasz pedał gazu, wiesz?) — podkręcałem silniki przed schronieniem albo gdzieś. Albo rozmawiałem bez przerwy poza miejscem, w którym ktoś odbywał odosobnienie. Więc teraz to wszystko dojrzewa i kilka małych kliknięć nie będzie tak naprawdę końcem dnia.

Zamiast tego wykorzystaj wszystkie te rzeczy, aby zobaczyć, jak działa twój własny umysł. Jak słyszysz kliknięcie lub oddech, a to tylko kliknięcie lub oddech, a potem obserwuj, jak twój umysł zmienia się w narodową katastrofę. I obserwuj, jak twój umysł mówi: „Robią to celowo, są nierozważni”. Potem, wiecie: „Powiedziała mi, że nie mogę nawet iść i narzekać na to. Powiedziała mi, że muszę spojrzeć na swój własny umysł i ćwiczyć z nim. [duże westchnienie] Dlaczego w ogóle przyjechałem do tego miejsca na odosobnienie? Chce z powrotem moje pieniądze!" Problem w tym, że nie zapłaciłeś żadnych pieniędzy. Dałeś Danę, aby wesprzeć wszystkich innych na odosobnieniu. Nie zapłaciłeś żadnych pieniędzy. Wspierasz odosobnienie innych ludzi, a oni wspierają twoje odosobnienie. Więc wszyscy jesteśmy w tym razem. Więc po prostu obserwuj, jak działa twój umysł. Ktoś inny pociąga nosem i nagle jesteś gotów uderzyć go w głowę.

Kilka razy temu mieliśmy kogoś w nylonowej kurtce. [śmiech] Wiesz, takie, które robią dużo hałasu. I wejdzie do medytacja Hall jako ostatnia osoba, w pośpiechu, i usiąść, żeby zacząć w ciszy. A potem zrobiło mu się zbyt gorąco i musiałby zdjąć kurtkę. I słyszysz [zip zip zip] A potem [marszczone marszczone marszczenia], gdy go zdejmuje.

I po prostu bądź świadomy tego, jak twój umysł staje się tak całkowicie wrażliwy na ego, że ta najmniejsza rzecz może wywołać to w sapaniu i sapaniu. Dobra? Myślę, że powinieneś grać w BBC co kilka dni, tak? [śmiech]

Pierwsze rekolekcje, które odbyliśmy tutaj w opactwie (byłeś na nim, Zopa) i pamiętaj, że podczas tego rekolekcji ludzie pisali do więźniów i dostaliśmy list od jednego więźnia, w którym powiedział: „Jestem w akademiku z 300 inni ludzie na górnej pryczy, wszyscy wokół mnie krzyczą, grają muzykę, rozmawiają, oglądają telewizję i chrapią. 300 osób w akademiku. Goła żarówka (bez abażuru) znajduje się dwie stopy przed moją głową. I robię moje medytacja sesja."

Ten list powstrzymał narzekanie. [śmiech] Bo patrzysz i widzisz, wow, jeśli ktoś w więzieniu może mieć dyscyplinę, żeby robić sesje w tego rodzaju Warunki, a potem napisz i powiedz, jak bardzo czerpią korzyści z praktyki, to na pewno nam rozpieszczonym ludziom uda się odbyć odosobnienie.

Wszystkie te rzeczy, które się pojawiają, są częścią twojego odosobnienia. Nie są oddzieleni od odosobnienia. I używasz przestrzeni odosobnienia, aby naprawdę obserwować swój umysł. Bo podczas odosobnienia niewiele się zmienia. Przez cały czas będzie mniej więcej taka pogoda. Może trochę słońca, może trochę śniegu. Ale to nie będzie pogoda na plaży. Więc w zasadzie będzie tak samo. Ludzie są tacy sami. Jedzenie jest w zasadzie takie samo, na przemian tematycznie. Ale będziesz codziennie obserwował i widział, jak twój umysł i nastrój będą się zmieniać w ten sposób [w górę iw dół, w górę iw dół]. I pewnego dnia będziesz tak w górze, a następnego dnia będziesz tak przybity. I pewnego dnia pokochasz wszystkich w grupie, a następnego dnia znienawidzisz ich wszystkich. [do kogoś z publiczności] Tak? Odbyła długie odosobnienie. [słucha publiczności] Godzina po godzinie, nawet dzień po dniu. [śmiech]

Jest to część twojego doświadczenia odosobnienia, aby zobaczyć, jak działa umysł. A zwłaszcza, aby zobaczyć, jak twoja interpretacja wydarzenia tworzy twoje doświadczenie. Więc jak interpretujesz ten dźwięk klikania. Jak interpretujesz dźwięk kurtki. To określi, jak się czujesz. Możesz powiedzieć: „Jestem bardzo szczęśliwy, że robię odosobnienie z kimś innym, a on wchodzi na korytarz”. Kurtka lub bez kurtki. „Tak się cieszę, że osoba obok mnie mówi mantra. Tak się cieszę, że oddychają! Tak się cieszę, że oddycham.”

Możesz też wziąć wszystko za osobisty afront dla siebie. Albo wszystko jako dane, aby pokazać, dlaczego warto zbiec ze wzgórza przed następną sesją. Problem w tym, że zjeżdżasz ze wzgórza i dokąd zmierzasz? Dno wzgórza. A potem dokąd odejdziesz? Do Newport jest jakieś dziesięć mil? Spakuj obiad. Przejście dziesięciu mil w śniegu zajmie ci trochę czasu. Nie idź niepokoić naszych sąsiadów. Mogą coś w ciebie rzucić. [śmiech] Nie, mam nadzieję, że nie. Myślę, że nie będą. Ale powiedzą: „Ci buddyści, co oni robią?”

Więc po prostu obserwuj, jak twój umysł jest taki nastrojowy. I nie tylko na odosobnieniu twój umysł jest nastrojowy. To jest tak, że umysł zawsze taki jest i po raz pierwszy widzisz go takim, jakim jest. A potem, kiedy zauważysz, jak działa twój umysł, możesz zacząć rozumieć, dlaczego jesteś nieszczęśliwy. I dlaczego twoje relacje z innymi ludźmi nie są takie, jak byś ich lubił. I zaczynasz rozumieć, co musisz zmienić w swoim własnym umyśle, aby móc być szczęśliwym, aby mieć taki rodzaj relacji, jakiego pragniesz. Abyś mógł robić postępy na ścieżce. Więc wszystko jest częścią odosobnienia.

Nawet indyki. Obserwuj indyki. Udzielą ci niesamowitych nauk Dharmy. W tym roku nie mamy tylu indyków. Ale wiesz, obserwuj indyki, jak nie mogą znieść samotności. I gdakają i gdakają i gdakają, aby być z innymi. Ale jak powstrzymują się przed przebywaniem z innymi. Fascynujące jest ich oglądanie. Tutaj będziemy mieli ogrodzenie z dużym otworem, przez który zdjęliśmy bramę. A jeden indyk będzie na zewnątrz, a jeden będzie w środku. Wewnętrzny indyk będzie biegał i biegał, próbując znaleźć wyjście. Przed nim jest otwarta przestrzeń. Będzie szedł wzdłuż ogrodzenia, aż dojdzie prawie do otwartej przestrzeni, a potem zawróci i pójdzie w drugą stronę. To jest fascynujące. Rozumiesz, dlaczego mają wyrażenie „mózg ptaka”. Ponieważ naprawdę trudno im wymyślić, jak mają być z innymi przyjaciółmi. I patrzysz, jak się denerwują, a otwarcie jest właśnie tam. To tak, że drzwi do wyzwolenia są właśnie tam, a my spędzamy czas biegając w kółko, sfrustrowani i kwakając w naszym własnym języku. Ale drzwi są tam.

Po prostu obserwuj indyki i zobacz, czego możesz się od nich nauczyć. Obserwuj kotki. Doskonałe środowisko Dharmy. To znaczy, nie muszą nawet oferować usług. Nie muszą zmywać naczyń, myć własnych misek ani nic. Mają 100 procent wolnego czasu. Czy mogą praktykować Dharmę? Nie. Zastanów się więc, jak by to było urodzić się kotem z Abbey. Czy możesz ćwiczyć? Jakie to jest? Zrób medytacja w niższych światach żyjących dla ciebie.

Wykorzystaj wszystko jako część swojego odosobnienia. I pamiętaj, że próbujesz uciec od ignorancji, złość, przywiązanie, arogancja, zazdrość, lenistwo i wszystkie inne niepokojące stany psychiczne. I pamiętajcie, że wszyscy tutaj robią to samo i że wszyscy mamy 84,000 84,001 dolegliwości. Nie jesteś wyjątkowy. Przykro mi. Nie jesteś osobą, która ma 83,999 84,000. Bardziej niż wszyscy inni. I nie jesteś osobą, która ma XNUMX XNUMX, która jest lepsza od wszystkich innych. Dobra? Wszyscy mamy XNUMX XNUMX i wszyscy pracujemy z tymi samymi rzeczami. Aby naprawdę rozszerzyć nasze współczucie, naszą empatię i naszą życzliwość wobec siebie i siebie nawzajem.