Werset 73: Przyszli Buddowie

• Dwa sposoby mówienia o pustej naturze naszego obecnego umysłu
• Nic do usunięcia, nic do dodania
• Nadanie nazwy skutku przyczynie
• Postrzeganie siebie i innych jako potencjalnych buddów

Klejnoty mądrości: werset 73 (pobieranie)

Co jest całkowicie czyste i wolne od wszelkich skaz?
Umysł, który został oczyszczony i niezmieszany z nieszczęściami.

Właściwie prawdopodobnie powinny to być „utrapienia i wszelkie zaciemnienia”. Albo wszystkie skazy. Ponieważ to jest Buddaumysł. Ale opiera się to również na tym, że posiadamy budda natura teraz.

Nasze budda natura ma teraz dwa aspekty. Jeden jest naturalny budda natura, która jest pustką naszego umysłu. A potem jest ewolucja (lub transformacja) budda natura, które są wszystkimi nietrwałymi czynnikami, które trwają aż do oświecenia, które można wzmocnić.

Kiedy mówimy o pustej naturze lub o naszym obecnym umyśle, w pewien sposób można powiedzieć, że jest czysty, ponieważ jest pozbawiony wrodzonej egzystencji. W inny sposób, ponieważ jest to pustka umysłu, który nie został jeszcze oczyszczony, to sama pustka nie jest jeszcze całkowicie czysta.

Ale jest ten jeden cytat o „nic nie można usuwać i niczego nie dodawać”. I nie pamiętam pozostałych dwóch linijek, ale to mówi o…. Kiedy mówisz o pustej naturze umysłu, tylko w odniesieniu do pustki, nie ma nic do usunięcia z pustki, ponieważ sama pustka nie jest splamiona ani zanieczyszczona. Nie ma też nic do dodania do pustki. To, co musimy zrobić, to uświadomić sobie pustkę umysłu, a to samo oczyszcza umysł. A potem mówimy, że dzięki oczyszczeniu umysłu, pustka jego również staje się czysta. Nawet jeśli pustka nigdy nie była tak naprawdę splamiona, ponieważ pustka jest wolna od wrodzonej egzystencji. To nie jest poplamione w ten sposób.

Jest też inna analogia, którą podają. Myślę, że to wszystko pochodzi od Maitreyi, o tkaninie azbestowej. (Wiem, że ludzie wzdrygają się, kiedy słyszą azbest, więc nie panikuj.) Ale azbestowa tkanina, która może być naprawdę brudna, brudna i pełna skaz. Kiedy zostanie włożony do bardzo gorącego ognia, wszystkie skazy płoną, ale płótno azbestowe nie. W starożytności nazywano to wełną kamienną. Więc mieli to dawno temu. Więc skazy zostaną oczyszczone, wełna kamienna w ogóle się nie zmieni. Więc w ten sam sposób, kiedy my medytować z mądrością ogień mądrości oczyszcza skazy umysłu, ale pozostawia tam naturę umysłu. Więc pozostawia zarówno ostateczna natura— pustka umysłu — i konwencjonalna natura umysłu, jego blask (lub świetlistość) i jakość świadomości. Pozostawia te rzeczy, chociaż wszystkie skazy są spalone.

Z tego powodu „Co jest całkowicie czyste i wolne od wszelkich skaz? Umysł, który został oczyszczony i nie jest pomieszany ze smutkami” i innymi zaciemnieniami.

Mamy do tego potencjał w nas teraz, to się nazywa budda Natura. A potem poprzez praktykowanie ścieżki, że budda natura staje się czterema kajami A budda (cztery ciała budda).

Więc zróbmy to.

[W odpowiedzi na publiczność] Więc kiedy zrozumiesz, że o budda natury, wtedy kiedykolwiek spojrzysz na czującą istotę, możesz pomyśleć: „Och, ten transmigrujący jest potencjałem budda”. Myślę, że to odnosi się do tantratakże, gdzie próbujesz postrzegać środowisko jako mandalę, a czujące istoty jako bóstwa. W takim przypadku patrzysz na to, że patrzysz na ich budda charakter i podanie nazwy skutku przyczynie. O czym rozmawialiśmy niedawno. Kiedy sadzisz ziarno, mówisz: „Ja sadzę drzewo”. Więc to jest podanie nazwy rezultatu przyczynie. Więc w ten sposób też. Czujące istoty są potencjalnymi buddami, więc możesz zobaczyć ich jako buddów, którymi będą. To nie znaczy, że nie cierpią teraz i nie masz obiektów dla miłości i współczucia. Nadal są. Są przedmiotami miłości i współczucia. Ale możesz również zacząć odnosić się do nich jako potencjalni buddowie lub jako istoty, które mają tę promienną naturę umysłu, który jest czysty i pustkę tego umysłu, który jest czysty.

[W odpowiedzi na publiczność] Tak. Więc w Thich Nhat Hanh mówią: „Lotos dla ciebie, a budda być”, to ćwiczysz widzenie tej osoby w tym świetle.

Teraz możesz powiedzieć: „Czy to nie jest po prostu wybielanie wszystkich ich wad? Czy nie powinniśmy też zauważyć ich wad?” Cóż, jesteśmy bardzo dobrzy w zauważaniu ich wad. I wielu z ich wad, które zauważamy, nie mają. Projektujemy na nich te błędy. Można więc powiedzieć, że jest to bardziej realistyczne niż nasz zwykły osądzający umysł, za pomocą którego obserwujemy inne czujące istoty. Ale nadal zauważasz, że są to czujące istoty, które są przytłoczone cierpieniami, a więc muszą nauczyć się ścieżki, muszą ćwiczyć, więc nadal musimy generować bodhiczitta i ukończ ścieżkę. Zatem patrzenie na czujące istoty jako na przyszłych buddów czy bóstwa nie oznacza, że ​​mówimy: „No cóż, wszystkie są pod opieką, teraz nie muszę nic dla nich robić. Mogę po prostu iść spać i pić herbatę. Nie.

Musisz trzymać się tego wszystkiego inaczej widoki czujących istot w swoim umyśle w jednym czasie i być w stanie postrzegać je jako czujące istoty, jako bóstwa, które mają być w mandali, jako ludzi godnych współczucia i przytłoczonych cierpieniami, jako ludzi mających budda natura i to niesamowite ziarno czystości i potencjał niesamowitych właściwości. Więc musisz być w stanie utrzymać te wszystkie różnice widoki w twoim umyśle, wiesz? To nie tak, jak mówisz: „Och, są z natury takie”. Albo odrzucasz którąkolwiek z innych perspektyw. Musimy zachować wszystkie te perspektywy w taki sam sposób, w jaki patrzymy na nasze ciało musimy mieć wiele perspektyw. W pewnym sensie jest to podstawa naszego drogocennego ludzkiego życia i potrzebujemy go, aby móc praktykować ścieżkę. Więc widzimy tego człowieka ciało jako coś niesamowicie szczęśliwego, wiesz? Aby naprawdę chronić i używać na ścieżce. Inny sposób patrzenia na to, to ciało to tylko śmietnik i nie ma się do czego przyczepić. Więc obie rzeczy są prawdziwe. Wiesz, że? I musimy trzymać się obu tych perspektyw, a nie tylko mówić: „Och, ciałoto jeden lub ciałoto ten drugi.

Myślę, że ta umiejętność posiadania wielu perspektyw jest bardzo ważna dla nas na ścieżce. Przede wszystkim dlatego, że przeciwdziała bardzo wąskiemu umysłowi, który mamy, który chce po prostu nazwać kogoś lub coś, umieścić to w kategorii, a następnie pomyśleć, że wiemy o tym wszystko. Co często robimy. (Wiesz, często umieszczamy ludzi i rzeczy w tego rodzaju kategoriach.) Właściwie fakt, że możemy mieć te różne perspektywy, wskazuje na to, że rzeczy są puste. Wiesz, że? Gdyby rzeczy nie były puste, moglibyśmy patrzeć na nie tylko w jeden sposób, byłyby one z natury takie, nie byłoby możliwości zobaczenia czegokolwiek w inny sposób i utknęlibyśmy. Tak więc fakt, że wszystkie te perspektywy są słuszne, jak sądzę, wskazuje na naturę braku wrodzonej egzystencji. Dzięki temu nasz umysł jest elastyczny, aby móc patrzeć na rzeczy na wszystkie te różne sposoby. Dlatego czasami jest to trudne, ponieważ nasz umysł czasami nie jest tak elastyczny. Więc to jest to, z czym często musimy pracować, to poszerzanie naszego umysłu, abyśmy mogli objąć wiele perspektyw, wiele widoki, wiele różnych rzeczy, wiesz? I nie tylko zagłębiać się w jakąś dziurę i mówić: „Och, jestem taki, oni są tacy, to wszystko, i zapomnij o tym”. Bo w ten sposób ludzie wpadają w depresję. Prawda? Wiesz, kiedy patrzysz na przygnębiony sposób myślenia, jest tam dużo uchwycenia prawdziwej egzystencji. I dużo zwykłego widoku. Właściwie gorzej niż zwykły widok. To jak „wszystko zgniłe. I jest naprawdę zgniły. A sytuacja, w której się znajduję, nigdy się nie zmieni”. A to wszystko błędne sposoby myślenia.