Jest obecny

Kiedy odnalazłam swoją trzeźwość (początkowo wymuszoną przez więzienie, a później z wyboru), byłam w stanie lepiej ocenić moje przeszłe życie, moją sytuację w tamtym czasie i moją potencjalną przyszłość. Proces ten polegał nie tylko na osobistym zinwentaryzowaniu mojej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, ale także na przyjrzenie się sobie w metaforycznym lustrze. To, co tam zobaczyłem, to wiele różnych perspektyw. Początkowo czułem głębokie poczucie wstrętu na wielu poziomach. Zobaczyłem swoją przeszłość i krzywdę, jaką wyrządziłem niezliczonym istotom. Byłem przytłoczony mrocznymi myślami i czułem, że moje życie ani przyszłość nie mają żadnej wartości odkupieńczej. Oddawałem się użalaniu się nad sobą, wstydu i poczuciu winy, które odciągały mnie od patrzenia na moją przeszłość w zdrowy, konstruktywny sposób. To dzięki mojej buddyjskiej praktyce i pod przewodnictwem wielu buddyjskich nauczycieli udało mi się w końcu przebić przez tę narzuconą przez siebie mgłę. Odkryłem, że te emocje przyniosły efekt przeciwny do zamierzonego i bardziej dotyczyły mnie niż innych lub cierpienia, które spowodowałem przez wiele lat.

Użalanie się nad sobą jest dość oczywiste już z samego sformułowania. To znaczy litować się nad sobą. To nie ma nic wspólnego z empatią, zrozumieniem, współczuciem czy żalem, wszystko dotyczy siebie. Wstyd jest jednym z rodziców użalania się nad sobą. Człowiek czuje się winny, gdy zostanie złapany po zrobieniu czegoś złego lub z powodu tego, że może zostać złapany. To również ma niewiele wspólnego z troską o innych i nie robi nic dla osoby skrzywdzonej ani dla tych, którzy zostaną skrzywdzeni w przyszłości. Poczucie winy ma wiele wspólnego z tym, jak się czujesz w danym momencie i często zapewnia emocjonalną poduszkę, na której można się oprzeć. Nic z tego nie prowadzi do pozytywnego wyniku.

Żal definitywnie obejmuje wiele z tych emocji, ale w rzeczywistości pozwala na dogłębne zbadanie zachowań i działań w ich związku z przyczyną i skutkiem. W buddyzmie jest to określane jako karmy, inne religie używają przykładu „to, co żniesz, to to, co siejesz”. Jasne zrozumienie żalu umożliwia wykonanie osobistego inwentarza łagodzącego egocentryczne myśli i emocje. To po prostu wymaga, abyś był całkowicie obecny. Żal pozwala również nie być źródłem cierpienia, ponieważ jest to bardziej szczera emocja, wynikająca z przeszłych szkodliwych działań i pełnego zrozumienia konsekwencji.

Właściwie dobrze jest krótko odczuwać użalanie się nad sobą, wstyd i poczucie winy, ponieważ może to prowadzić do rozwinięcia bardziej konstruktywnego zrozumienia, czym jest żal. Zanurzenie się w tych sentymentach może jednak oznaczać, że nie widzisz całego obrazu, a może po prostu nie chcesz. W każdym razie dobrze jest spojrzeć na szkodliwe aspekty swojej przeszłości z żalem i przebaczeniem. Jeśli potrafisz to zrobić i dodasz też zdrową dawkę humoru, odkryjesz, czym jest prawdziwe szczęście i staniesz się narzędziem uzdrawiania.