Werset 1: Sfery samsary

• Trzy królestwa w oceanie samsary
• Dlaczego tak trudno jest nam wyrwać się z cyklu istnienia?

Klejnoty mądrości: werset 1 (pobieranie)

Wczoraj zaczęliśmy Klejnoty Mądrości, wiersz Siódmego Dalajlama. Czytamy prolog. Dzisiaj zaczniemy od „Obietnicy komponowania”.

W tradycji tybetańskiej, gdy ktoś komponuje tekst, zwykle pisze werset obiecujący to zrobić, werset, w którym upokorzy się i powie: „Po prostu powtarzam to, co Budda powiedział i próbował pomóc to wyjaśnić. Nie tak jak teraz, gdzie na początku książki mają biografię i „najwspanialsze, wiesz, najlepiej sprzedające się, fantastyczne to i tamto”, o których nigdy nie słyszałeś i który nie wie wiele, ale jest majestatyczny umieszczone na przodzie książki. Nie tak. Więc tutaj jest bardzo pokorny. On mówi:

Mag ukazuje podwójne, jedno staje się dwojgiem.
Pojawiają się pytający i odpowiadający i nawleczają tę girlandę drogocennych klejnotów.

Kiedy mówi: „Mag”, odnosi się do rzeczy pojawiających się, ale nieistniejących w sposób, w jaki się pojawiają, w ten sam sposób, w jaki robią to przedmioty maga. Nie dokładnie w ten sam sposób, ale podobnie. Kiedy mówi, „magik manifestuje sobowtóra”, mówi, że bierze tutaj dwie strony. Będzie osobą zadającą pytanie i osobą, która na nie odpowie.

To całkiem fajne. Wtedy możesz upewnić się, że pytasz tylko to, na co znasz odpowiedź. [śmiech]

Ale myślę, że Siódmy Dalajlama jest poza tym. On naprawdę wyraża, mówi ci, co robi. Mówi: „Jeden staje się dwojgiem”. Jedna osoba staje się dwojgiem, „pojawiają się pytający i odpowiadająca i wiążą tę girlandę drogocennych klejnotów”. Kiedy mówi „girlanda drogocennych klejnotów”, nawiązuje do Nargarjuny Ratnavali or Drogocenna girlanda, którą Jangtse Choje Rinpocze naucza tego lata dla ludzi, którzy mają szczęście. I to wspaniały tekst, w którym naprawdę przechodzi przez całą ścieżkę. Siódmy Dalajlama łączy się tam, z tym tekstem.

Potem zaczyna. Pytanie, które zostało zadane po raz pierwszy, brzmi: „Jaki wielki ocean najtrudniej jest opuścić na zawsze?”

Publiczność: Ocean samsary.

Czcigodny Thubten Chodron (VTC): Cóż, mówi o trzech sferach cyklicznej egzystencji:

Jaki wielki ocean najtrudniej zostawić na zawsze?
Cykliczna egzystencja, trzy królestwa, które miotają się falami bólu.

Trzy sfery egzystencji

Trzy sfery cyklicznej egzystencji. Mamy sferę pragnień, formę lub sferę materialną oraz sferę bezforemną lub niematerialną. Istoty urodzone w którejkolwiek z tych trzech sfer są pod wpływem nieszczęść i karmy. Żaden z nich nie jest wolny, chociaż istoty w wyższych sferach mają dużo przyjemności, której z pewnością nie mają istoty w niższych sferach.

Kraina pragnień

Sfera pożądania jest dla istot dotkniętych pożądaniem, gdzie pożądanie jest najważniejszą rzeczą, przywiązujesz się do wszystkiego, pragniesz wszystkiego, twój umysł jest stale skupiony na zewnątrz, negocjując zewnętrzne środowisko, aby uzyskać to, czego chcesz. Zgadnij, w jakim królestwie się znajdujemy. To jest to, prawda? Jesteśmy całkowicie urzeczeni naszymi zmysłami. Całkowicie zafascynowany naszymi zmysłami. Mają ich obsesję. I reagują na nich. Reagujemy na wszystko, z czym się stykamy. Najczęściej przez przywiązanie do przyjemnych rzeczy, denerwowanie się i złość z powodu nieprzyjemnych rzeczy i po prostu apatyczny stosunek do reszty.

Sfera form

Forma lub sfera materialna, te istoty urzeczywistniły czwórkę jhany (lub w sanskrycie cztery) dhjany). Są to stany medytacyjnej absorpcji, w których możesz pozostać w jednym punkcie na obiekcie tak długo, jak chcesz. To po osiągnięciu spokoju, lub samatha, wtedy wchodzisz w cztery jhany (lub cztery dhany). Nazywa się to formą lub sferą materialną, ponieważ te istoty mają ciało ale ma bardzo efemeryczny rodzaj formy, nie jest taki jak nasz, który cierpi na poważną chorobę i tak dalej.

Bezforemne królestwo

Wtedy istoty w sferze bezforemnej lub sferze niematerialnej nie mają – o ile… Abhidharma jest zaniepokojony – nie mają ciało. Tantra powiedziałbym, że nadal masz niezwykle subtelny wiatr, ale jeśli chodzi o Abhidharma, nie mają ciało i są naprawdę pogrążeni w swoich medytacyjnych pochłonięciach. Wchodzą w nie, kiedy urodzą się po raz pierwszy w tym królestwie i nie wychodzą, dopóki nie umrą, dopóki nie odejdą z tego królestwa.

Zniewolony przez zmysły

To ciekawe, kiedy myślisz, pragniesz królestwa. Istoty zniewolone przez zmysły. Ponieważ się w tym urodziliśmy ciało i bierzemy to za pewnik, że każdy – i tak musi być – jest taki, że urodziłeś się w obrzydliwym ciało z obiektami zmysłów wokół ciebie i że reagujesz na to. Nie możemy nawet pomyśleć o innym sposobie istnienia, nawet w obrębie samsary, nie mówiąc już o posiadaniu ciało mentalne bodhisattwów czy czegokolwiek. Uważamy, że wszystko w naszym otoczeniu jest tak ważne i wszyscy ludzie, których spotykamy, są tak ważni.

Z bodhisattwa perspektywa, tak, ludzie są ważni. Ale nie patrzymy na ludzi z bodhisattwa perspektywiczny. Patrzymy na ludzi w kategoriach: „Kto może mnie uszczęśliwić? Kto może sprawić, że poczuję się bezpiecznie? Do kogo jestem przywiązany? Kogo nienawidzę i od kogo chcę uciec? Jesteśmy w tej stałej sytuacji z ludźmi, sytuacjami, przedmiotami, pozycjami, jak to nazywasz. Zewnętrzne rzeczy do nas, widząc je jako z natury istniejące, wtedy jesteśmy przywiązani, jesteśmy niechętni, oddalamy się, a nasze umysły są całkowicie niekontrolowane. Brzmi jak nasze doświadczenie? Całkowicie niekontrolowany. Rzecz w tym, że przez większość czasu nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy. To znaczy, ludzie, którzy nigdy nie słyszeli Dharmy, nie zrozumieją tego. Ale nawet jako praktykujący Dharmę, kiedy przywiązujemy się do czegoś, zapominamy, że to wszystko nie musi tak wyglądać i nie jest to szczególnie ważne. Ale raczej całkowicie się w nim rozpuścimy i wchłoniemy. A potem przychodzi cierpienie. Czyż nie? Tyle cierpienia.

Błogostan braku zniewolenia przez zmysły

Dlatego istoty, które mają jednopunktową koncentrację, które urzeczywistniły samathę (lub spokój) i te w sferze formy i sferach bezforemnych, doświadczają błogość o których nigdy nie możemy nawet pomyśleć, ponieważ nie są w ciągłej reakcji na obiekty zmysłowe. Tymczasowo stłumili przywiązanie i niechęć itd. do wyczuwania obiektów, dlatego mówią, że kiedy jesteś w tych skupieniach, to jest tak błogie. Brak troski o obiekty zmysłowe, zła motywacja w stosunku do ludzi i tego typu rzeczy. Więc nie musisz plamić łóżek, nie musisz poprawiać rękopisów, jak zrobiono przypisy, i nie musisz przesadzać trawy ani czyścić pudełka po kotach. Wiesz, że? Zbuduj budynek….

Sześć sfer samsary

Oprócz mówienia o samsarze jako trzech sferach, czasami mówimy o niej jako o sześciu sferach. Jeśli mówimy o tym jako o sześciu sferach, pięć i pół sfer znajduje się w sferze pragnień (lub pięć i jedna trzecia sfer znajduje się w sferze pragnień), a dwie trzecie to wyższe sfery.

Od dołu do góry mamy piekielne istoty. Mamy głodne duchy lub większość rodzajów duchów jest w tej sferze. Następnie mamy zwierzęta. Następnie istoty ludzkie. A czasami, kiedy mówią tylko o pięciu sferach pragnień, wtedy piątą jest sfera boga lub sfera niebiańska. Kiedy mówią o sześciu, to piąty to półbogowie, a szósty to bóg lub królestwo niebiańskie. Półbogowie zazdroszczą bogom…. I to jest w sferze pożądania. Ale kiedy mówisz o sześciu lub pięciu sferach, kiedy mówisz o sferze bogów, musisz również uwzględnić bogów sfer form i bogów sfer bezforemnych. Są to więc te dwie trzecie, które nie są częścią sfery pragnień, ale są uwzględniane, gdy mówimy o pięciu lub sześciu sferach.

Istoty w którejkolwiek z tych sfer wciąż znajdują się pod wpływem ignorancji, latencji ignorancji, nieszczęść i karmy która powoduje odrodzenie, które jest powodowane przez nieszczęścia zakorzenione w ignorancji. Tak więc nawet istoty w wyższych sferach rodzą się pod wpływem ignorancji.

Sama ignorancja nie jest negatywna ani niecnotliwa. Jest neutralny. Ignorancja, która obejmuje prawdziwe istnienie. Ignorancja, która nie rozumie karmy i jego skutki, że jeden jest niecnotliwy. Ale ignorancja, która polega na chwytaniu się prawdziwego istnienia, jest neutralna, ani cnotliwa, ani niecnotliwa, ponieważ pod wpływem tej ignorancji tworzymy również samsaryczne cnotliwe karmy, co powoduje, że mamy dobre odrodzenie, ale znowu w samsarze. Więc nadal jest zanieczyszczony karmy nawet jeśli jest cnotliwy.

Jaki wielki ocean najtrudniej zostawić na zawsze?
Trzy królestwa cyklicznej egzystencji, które miotają się w falach bólu.

To była nasza pierwsza zagadka: „Jaki wielki ocean najtrudniej zostawić na zawsze? Trzy królestwa cyklicznej egzystencji, które miotają się w falach bólu”. Dlaczego trudno jest odejść na zawsze? Ponieważ trudno jest wyeliminować ich przyczyny. Oraz przyczyny zakorzenione w ignorancji, która obejmuje prawdziwe istnienie. Bardzo trudno to wyeliminować, bo trudno nawet rozpoznać, że to robimy. Nawet ci z nas…. Znamy termin „ignorancja chwytająca się prawdziwego istnienia”, ale kiedy chwytamy się prawdziwego istnienia, czy kiedykolwiek mówimy sobie: „Teraz chwytam się prawdziwego istnienia”. Nie. Mówimy: „Chcę tego. Nie lubię tego.”

Publiczność: Czy możesz przejść z jednej sfery do drugiej w tym samym życiu?

VTC: Każdego życia rodzimy się w określonej sferze. A ta sfera oznacza ciało i pamiętaj, z kim się rodzimy. Powiedzmy, że urodziłeś się w ludzkiej rzeczywistości. Jeśli praktykujesz metody osiągnięcia samathy, czyli spokoju, możesz to osiągnąć i przejść do jhan i dhjan, a następnie ciało pozostaje w sferze ludzkiej, ale twój umysł stał się świadomością jhāny. Więc kiedy jesteś w stanie głębokiego zaabsorbowania, może to być świadomość jhāny, może to być bezforemna świadomość rzeczywistości. Ale kiedy z tego wyjdziesz, wracasz do swojej ludzkiej świadomości. I twój ciało nadal pozostaje człowiekiem ciało nawet jeśli urzeczywistniłeś te stany wchłonięcia.

Jeśli osiągniesz bezforemne wchłonięcie, twój umysł może przejść do bezforemnej świadomości. Ale nadal masz to samo ciało. Człowiek ciało. Nie masz bezkształtu ciało. Ponieważ urodziłeś się w ludzkiej rzeczywistości. Siedzisz tam medytując. Wiesz, że. Pod drzewem. To nie jest tak, że kiedy wkraczasz w bezkształtne królestwa ciało pod drzewem znika. Nadal tam jest.