Badanie załącznika

Kupić z Szambala or Amazonka

Polecane na Duchowość i praktyka

Nasze szuflady, szafy, strychy i piwnice są wypchane po skrzela. Jeśli nam się poszczęści, posprzątamy je przed świętami, żeby zrobić miejsce na nowe prezenty świąteczne. Jak bardzo możemy być niechętni do rozdawania rzeczy! Kiedyś dałem uczniom w Fundacja Przyjaźni Dharmy (DFF) zadanie domowe, aby rozdawać rzeczy. Najpierw musieli zrobić coś prostego, na przykład posprzątać szafę i rozdać niechciane rzeczy. W następnym tygodniu musieli oddać coś, co im się podobało. To zadanie domowe trwało kilka tygodni, ponieważ w pierwszym tygodniu wiele osób tego nie robiło. Trzeba im było przypomnieć i dać kolejną szansę. W następnym tygodniu niektórzy ludzie przenieśli niechciane rzeczy do drzwi wejściowych lub bagażnika samochodu. Wciąż tak naprawdę nie dali ich innym.

Badając nasze przywiązanie na rzeczy materialne mogą otwierać oczy. Często nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak gromadzimy rzeczy i jak trudno jest rozstać się z dobytkiem, nawet jeśli rzadko go używamy. Ale jeśli chcemy ćwiczyć bodhisattwa drogi i dalekosiężnej hojności, musimy przezwyciężyć osiem światowych trosk, aby stale zwiększać naszą radość z dawania.

Kiedy przeprowadziłem się z Seattle, niektóre z moich rzeczy zostały przekazane różnym ludziom w DFF. Później, kiedy odwiedziłem kilku uczniów, było to jak retrospekcja. – Oto moje danie. Oto moja kołdra. Musiałem sobie przypomnieć: „Nie, już nie są moje. Ta etykieta teraz do nich nie pasuje. Należą do kogoś innego”. Zaciekawiło mnie, że nawet po ich oddaniu etykieta „moje” nadal była na nich.

Poczucie przygnębienia, gdy nie otrzymujemy dóbr materialnych lub pieniędzy, pojawia się na przykład, gdy myślimy, że ktoś powinien dać nam prezent, a nie dostajemy lub gdy nie dostajemy rzeczy, których pragniemy. Kiedy ktoś ma ładniejsze buty, droższy samochód, lepsze mieszkanie, wygodniejszą sofę itd., nasz umysł pragnie tych rzeczy i jesteśmy nieszczęśliwi, bo ich nie mamy. To nieszczęście i niezadowolenie powstają z powodu naszego przywiązanie. Problemem nie jest posiadanie lub nie posiadanie rzeczy; prawdziwym problemem jest posiadanie przywiązanie to wzbudza strach przed nieotrzymaniem tego, czego chcemy lub utratą tego, co mamy. Spowodowany przywiązanie, złość powstaje, gdy nasze mienie i pieniądze są zagrożone.

Na zajęciach Dharmy możemy czuć się tak wyrzeczeni. „Mogę oddać wszystko. Nie jestem przywiązany. Ale kiedy opuszczamy nauczanie i nie możemy znaleźć butów, warczymy: „Kto zabrał moje buty?” Złościmy się, gdy znika coś prostego, na przykład nasze buty.
Uwielbiam historię Budda prosząc skąpą osobę o podanie marchewki z jednej ręki do drugiej. Czasami możemy ćwiczyć dawanie od prawej ręki do lewej iz powrotem. Następnie możemy spróbować włożyć marchewkę do czyjejś ręki. Ręka to ręka; nie ma znaczenia, czy jest nasze, czy kogoś innego. To dawanie jest ważne.