• Uważność ciało koreluje z pierwszą szlachetną prawdą
• Załącznik do naszego ciała stwarza cierpienie
• Uważność uczuć koreluje z drugą szlachetną prawdą
• Załącznik do naszych uczuć trzyma nas w cyklicznej egzystencji
• Uważność umysłu koreluje z trzecią szlachetną prawdą
• Zrozumienie prawdziwej natury umysłu prowadzi do prawdziwego ustania
• Uważność mentalna zjawiska koreluje z czwartą szlachetną prawdą
• Zrozumienie naszych czynników psychicznych prowadzi do ścieżki do wolności

Publiczność: Kiedy mówiłeś o lamrim [odnosi się do wcześniejszego nauczania], czy chodzi o rozmyślanie o życzliwości innych?

Czcigodny Thubten Chodron (VTC): Nie, kiedy powiedziałem w lamrimistnieje wiele medytacji na etapach ścieżki. Ty masz lamrim wytyczne? Tematy w lamrim które moim zdaniem są tutaj szczególnie korzystne: medytować na schronienie i bodhiczitta.

Teraz tematy, to doprowadzi nas do następnego punktu, o którym chcę porozmawiać. Cztery podstawy, cztery założenia samej uważności, w rzeczywistości pasują do lamrim w środkowym zakresie dla osoby, która chce wygenerować determinacja bycia wolnym samsary. Innymi słowy, zrzeczenie siędeterminacja osiągnięcia wyzwolenia. Więc możesz zrobić inne lamrim medytacje, które są w środkowym zakresie twojego lamrim zarys, ale myślę, że aby zaokrąglić swoją praktykę, warto to zrobić szczególnie bodhiczitta i schronienie; także dlatego, że są to rzeczy, które podnoszą na duchu. Wczoraj mówiłem o trzech zakresach istot. Więc gdzie wpisuje się praktyka czterech placówek uważności? Pasuje do środkowego zakresu. Jeśli przeczytasz materiały, które ci wysłaliśmy, zobaczysz, że każdy z czterech obiektów uważności jest skorelowany z jedną z czterech szlachetnych prawd, a także z jednym z czterech zniekształceń.

Zwykle wszystkie cztery zniekształcenia są wymienione pod szlachetną prawdą dukkha. Zwykle można je tam znaleźć, ale tutaj są one skorelowane, jeden z każdym z czterech obiektów uważności, a każdy z tych obiektów jest skorelowany z jedną z czterech szlachetnych prawd.

Uważność ciała koreluje z pierwszą szlachetną prawdą: przywiązanie do naszego ciała powoduje cierpienie

Połączenia prawdziwa dukkha, to jest nasza rzeczywistość. Jaka jest natura naszej niesatysfakcjonującej egzystencji? Więc tutaj zaczynamy od uważności ciało, ponieważ nasz ciało jest podstawą całej naszej samsary. Czasami samsara jest definiowana jako pięć skupisk będących pod wpływem nieszczęść i karmy oraz ciało jest podstawą całości.

Dlatego chcemy naprawdę, bardzo wyraźnie przyjrzeć się ciało. Otóż, chociaż wszystkie cztery zniekształcenia – myślenie, że rzeczy nietrwałe są trwałe, rzeczy brzydkie są piękne, to, co jest niezadowalające w naturze, jest szczęśliwe, brak jaźni ma jaźń – to są te cztery zniekształcenia. Chociaż wszystkie cztery z nich faktycznie odnoszą się do wszystkich czterech obiektów, w ten czy inny sposób, naszej uważności, w szczególności do tego, który odnosi się do ciało jest postrzeganie tego, co obrzydliwe, jako atrakcyjnego, tak pięknego, jak pożądanego.

Jest to więc jedna z podstawowych rzeczy, które trzymają nas w więzieniu w samsarze: myślimy, że nasze… ciało to najwspanialsza, najbardziej fantastyczna rzecz, jaka kiedykolwiek się pojawiła i cenimy ją. Nie chcemy być od niego oddzieleni. Posuwamy się do wszelkich skrajności, aby dać mu przyjemność i szczęście. Rozpieszczamy nasze ciało; martwimy się o nasze ciało. Zużyto tyle czasu i energii. Musimy uprawiać rośliny, aby uzyskać żywność do karmienia ciało. Musimy zrobić tak wiele rzeczy, aby to zatrzymać ciało czysty. A później ciało wieki, a my tego nie lubimy. Mamy problemy z samooceną i nasze ciało zachoruje i jest to niewygodne. Musimy zrobić tak wiele rzeczy, aby zachować ciało zdrowsze, aby było zdrowe po zachorowaniu. Następnie pod koniec dnia po ciało zestarzał się, potem umiera i całkowicie nas opuszcza. A jednak jest to rzecz, której nigdy nie oddzielamy od całego naszego życia, którą kochamy i do której jesteśmy tak przywiązani. Pytanie brzmi więc: „Czy mamy zdrowe relacje z naszymi? ciało? "

Czy mamy realistyczną relację z naszymi? ciało? My nie. Myślimy, że tak, ale tak nie jest. Jednym z powodów, dla których go nie mamy, jest to, że tak myślimy ciało jest po prostu czysta i czysta, atrakcyjna i spektakularna. Kiedy my medytować, kiedy wykonujemy różne medytacje pod uważnością ciało, te medytacje bardzo nam wyjaśniają, że nasze ciało nie tak sobie wyobrażaliśmy i nigdy nie było. Nie będę wyjaśniał tych medytacji, są w materiałach informacyjnych, są w rozdziałach, są w filmach. Ale przechodzisz, patrzysz na wszystkie wnętrza swojego ciało. A zwłaszcza, gdy twój umysł jest rozpraszany przez zainteresowania seksualne lub pożądanie, patrzysz na drugą osobę ciało i patrzysz na to, jakie jest wnętrze ich ciał i co chcesz przytulić i pocałować. Zaczynasz, włosy na głowie, ciało włosy, paznokcie, zęby, skóra. To są najczystsze. To bardzo interesujące.

Tak więc przyjrzymy się temu realistycznie. Patrzymy na ciało w różnych stadiach rozkładu po śmierci. Mamy kilka książek o anatomii. Mamy też kilka zdjęć na komputerze. Czy mamy zdjęcia z autopsji, które przyniosłem? Mam zdjęcia z autopsji. Poszedłem na jedną sekcję zwłok, kiedy byłem w Tajlandii, a potem dali mi zdjęcia innej. Mam też zdjęcia ofiar tsunami w Azji Południowo-Wschodniej. Jeśli tak myślisz ciało to coś wspaniałego, spójrz na te zdjęcia, a zmienisz zdanie. Także kiedy my medytować na ciało w ten sposób zdajemy sobie sprawę, że nie ma się do czego przyczepić. Więc jeśli nie jesteśmy przywiązani do naszego ciało, jeśli nic w tym nie ma ciało być przywiązanym, to znacznie ułatwia umieranie. Chcemy to zatrzymać ciało żyjemy tak długo, jak to możliwe, abyśmy mogli używać jej do praktykowania Dharmy, ale kiedy nadchodzi śmierć, nie ma sensu przywiązanie do niego, ponieważ nie ma w tym nic szczególnie wspaniałego. Więc to sprawia, że ​​po prostu puszczasz ciało znacznie łatwiej, co znacznie ułatwia umieranie. Więc masz korelację między zniekształceniem widzenia rzeczy, które są obrzydliwe, tak samo piękne, jak ciało z pierwszą szlachetną prawdą, prawdą dukkha. Więc możesz zobaczyć tę korelację.

Uważność uczuć koreluje z drugą szlachetną prawdą: przywiązanie do naszych uczuć trzyma nas w cykliczności egzystencji

Drugim przedmiotem uważności są uczucia. Przez uczucia rozumiemy uczucia przyjemne, nieprzyjemne i neutralne. Szczęśliwe, bolesne i neutralne uczucia. Tutaj słowo „uczucie” nie oznacza emocji. Powtarzać. Tutaj słowo „uczucie” nie oznacza emocji. Właściwie jest to zawarte w czwartym – ustanowienie uważności na zjawiska. Chociaż Theravadańczycy często umieszczają go w trzecim. Więc jest pewna różnica.

Więc nasze uczucia, jesteśmy zakochani w naszych uczuciach, nieprawdaż? Niektórzy z nas szczególnie. "Czuję to. Czuję to. Czuje się szczęśliwy. Czuję się nieszczęśliwy." Wiesz, jesteśmy całkowicie kontrolowani przez uczucia szczęścia, nieszczęścia i nieszczęścia. Cały nasz dzień spędzamy na reagowaniu na te trzy uczucia. Kiedy mamy szczęśliwe uczucia, przywiązujemy się. Trzymamy się, nie chcemy, żeby się skończyły. Chcemy ich więcej. Kiedy mamy nieprzyjemne uczucia, bolesne uczucia–złośćRodzi się uraza, nienawiść, bo ich nie lubimy. Chcemy, żeby odeszli. Nie chcemy, żeby wracali. Kiedy mamy neutralne uczucia, wpadamy w całkowitą obojętność, zamęt, ignorancję, oszołomienie, brak jasności. Tak więc nasz problem z uczuciami, kiedy patrzymy, widzimy, jak każde z naszych uczuć jest powiązane z konkretnym rodzajem splugawionego stanu umysłu – jest połączone z jednym z trzech trujących umysłów. Następnie musimy zadać sobie pytanie: „Czy wszystkie nasze uczucia są przyjemne? Czy są szczęśliwi?" Nie, nie są.

Kiedy naprawdę patrzymy, widzimy to, ponieważ każde z tych trzech uczuć jest powiązane z jakimś splamieniem. A skazy utrzymują nas w tym cyklu egzystencji i sprawiają, że raz za razem bierzemy nasze ciała. Uczucia, które uważaliśmy za przyjemne i szczęśliwe z natury, w rzeczywistości mają naturę dukkha; są niezadowalające. Jak już wcześniej wyjaśniałem, nawet przyjemne uczucia nie trwają długo. Jeśli mamy je wystarczająco długo, przedmioty, które je powodują lub wydają się je powodować, zamieniają się w ogromny ból. To, co chcemy zrobić, to wyeliminować zniekształcenie postrzegania tego, co cierpi w naturze jako szczęśliwe. Dochodzimy również do lepszego zrozumienia drugiej szlachetnej prawdy – szlachetnej prawdy o początkach dukkha. Ponieważ widzimy, jak nasze reakcje na te trzy uczucia są cierpieniami i jak nieszczęścia je tworzą karmy, i nieszczęścia i karmy razem trzymają nas związanych w cyklicznej egzystencji. I w jaki sposób nieszczęścia są w szczególności źródłem lub przyczyną dukkha. Więc tak to się łączy.

Uważność umysłu koreluje z trzecią szlachetną prawdą: Zrozumienie prawdziwej natury umysłu prowadzi do prawdziwego ustania

Kiedy dochodzimy do umysłu, Theravada często wyjaśniała to jako dolegliwości i różne stany mentalne. Jego Świątobliwość wyjaśnia to bardzo w kategoriach konwencjonalnej natury umysłu – jasności i świadomości. Mamy tendencję do myślenia, że ​​nasz umysł jest naszą tożsamością. „Jestem moim umysłem”. Czasami myślimy: „Jestem mój ciało”, ale ten jest nieco łatwiejszy do zauważenia: „Nie, nie jestem mój ciało”. Ale naprawdę mamy to silne uczucie: „Jestem moim umysłem” i to ja wydaje się tak trwałe, a umysł wydaje się tak prawdziwy i tak trwały.

Tak więc dolegliwość związana z umysłem polega na postrzeganiu nietrwałości jako trwałej. Teraz oczywiście, wiesz, widzimy nasze ciało a także nasze uczucia – są nietrwałe i my również postrzegamy je jako trwałe. Ale jest to szczególnie związane z naszym umysłem, ponieważ ustanawiamy pewien rodzaj trwałej tożsamości opartej na umyśle. Istnieje pewna stała koncepcja jaźni, która rozwija się w oparciu o umysł. Kiedy my medytować w umyśle, szczególnie w jego jasności i świadomości, zaczynamy dostrzegać, że podstawowa natura umysłu jest czymś czystym i nieskalanym. To prowadzi nas do zrozumienia trzeciej szlachetnej prawdy, prawdziwego ustania, ponieważ prawdziwe ustania są ustaniem nieszczęść i karmy to powoduje odrodzenie. Puszczamy przywiązanie do pewnego rodzaju trwałej tożsamości lub do myślenia o naszym umyśle jako o trwałej jaźni. Tak więc medytowanie nad nietrwałością umysłu pomaga nam zrozumieć, że nieszczęścia są przypadkowe. Nie są naturą umysłu i zrozumienia, które pomagają nam zrozumieć trzecią szlachetną prawdę, prawdziwe ustanie. Więc to jest link.

Uważność zjawisk koreluje z czwartą szlachetną prawdą: Zrozumienie naszych czynników mentalnych prowadzi do ścieżki do wolności

Wtedy czwartym obiektem jest zjawiska. Tutaj, zjawiska oznacza w szczególności to, co praktykować na ścieżce, a co porzucić na ścieżce. Więc tutaj przechodzimy do wszystkich różnych czynników mentalnych. W tym miejscu uwzględniamy nieszczęścia, które są rzeczami, które należy porzucić na ścieżce. I tu zaczynamy zauważać. Zwracamy uwagę. Pamiętamy o różnych cierpiących emocjach i niepokojących postawach. Tutaj widzimy negatywne emocje. Widzimy też pozytywne emocje. Na nich ustanawiamy uważność. Negatywne emocje to te, które zakłócają umysł. Mają zostać porzucone. Pozytywne emocje, pozytywne czynniki mentalne mają być praktykowane.

Więc chcemy być w stanie zidentyfikować wszystkie te rzeczy. Te, które należy porzucić – chcemy móc je zidentyfikować w naszym własnym doświadczeniu, abyśmy mogli im przeciwdziałać. Chcemy być w stanie zidentyfikować pozytywne emocje. Chcemy zidentyfikować trzydzieści siedem aspektów przebudzenia – te różne rodzaje czynników mentalnych, które są bardzo ważne dla naszego przebudzenia. Obejmują one ośmiokrotna szlachetna ścieżka, ponieważ wszystkie te trzydzieści siedem aspektów to czynniki mentalne – stany mentalne, które chcemy pielęgnować, które prowadzą nas do pełnego przebudzenia lub prowadzą do wyzwolenia.

Tutaj naprawdę zaczynamy dyskryminować. Jaki jest niecny stan umysłu, który należy porzucić? Jaki jest cnotliwy stan umysłu do kultywowania? Jak porzucić tych do porzucenia? Jakie są antidota na to? Cóż, to jedne z tych dobrych. Jak pielęgnować tych dobrych? Tak więc zaczynamy naprawdę uczyć się nauk i tego, jak pielęgnować korzystne stany mentalne, dobre czynniki mentalne. Żaden z tych czynników mentalnych nie jest jaźnią. Więc zniekształcenie, które jest tutaj z tym jednym z zjawiskaWszystkie te stany mentalne – to pokusa, by myśleć, że te stany mentalne są jaźnią. Na przykład kiedy jesteśmy źli, utknęliśmy w naszym złość i czujemy się jak „jestem mój złość, zawsze jestem zła, złość to moja natura, taka jestem”. Nie jesteśmy tym, kim jesteśmy.

Albo mamy dobre medytacja lub coś pomyślnego, a potem mówimy: „Wow, wiesz, czuję się tak dobrze. Oto kim jestem." Nie tacy też jesteśmy. Tak więc tutaj zniekształcenie polega na tym, że pojmujemy rzeczy, które nie są jaźnią, które nie są osobą, jako osoby lub chwytamy te rzeczy jako mające swoją własną naturę, jako z natury istniejące lub naprawdę istniejące. Znasz moje złość naprawdę istnieje. Jest zrobiony z betonu. To się nigdy nie zmieni. Wszystko to jest tylko halucynacją z naszej strony. Tak więc zniekształcenie, które chcemy porzucić w związku z tymi wszystkimi czynnikami mentalnymi, to: przywiązanie do siebie i zastąp go wizją bezinteresowności. Robienie tego pomaga nam zrozumieć, co praktykować, co porzucić i to jest esencja czwartej szlachetnej prawdy, prawdziwa ścieżka. Tak prawdziwa ścieżka angażuje się w przeciwdziałanie dolegliwościom poprzez praktykę, rozwijanie cech umysłowych, których potrzebujemy, aby stać się wyzwoloną istotą.

To całkiem fajne, nieprawdaż, kiedy patrzysz na ten schemat? Poświęć trochę czasu, aby naprawdę o tym pomyśleć. Zrób trochę analizy lub sprawdzenia medytacja na tym schemacie, ponieważ jest to naprawdę coś, w którym widzisz, jak każda z czterech jest powiązana z konkretnym zniekształceniem, a usunięcie tego zniekształcenia pomaga ci dokładniej zrozumieć konkretną jedną z czterech szlachetnych prawd. Jak powiedziałem, każde z czterech zniekształceń nie ogranicza się do tego, z którym jest powiązane. Weź ciało, ciało jest wstrętny; uważamy, że jest piękny. The ciało jest nietrwały; myślimy, że to trwałe. Uważamy, że ciało ma siebie; tak nie jest. Myślimy, że przynosi szczęście; tak nie jest. Więc wszystkie cztery z nich odnoszą się do ciało podobnie.

Medytując nad czterema założeniami uważności

Więc to właśnie chcesz zrozumieć. Zrozumiesz to, wykonując konkretne medytacje na temat czterech uważności. Tak więc pod każdym obiektem uważności znajduje się kilka medytacji do wykonania. Można do tego podejść na różne sposoby. Jednym ze sposobów jest wypróbowanie każdej z medytacji, która jest w konkretnej i wypróbowanie wszystkich różnych smaków. Innym podejściem jest wzięcie takiego, które naprawdę cię interesuje i pozostanie z nim przez długi czas, naprawdę głęboko w to, ponieważ im więcej medytować na tym samym, im głębiej to rozumiesz, tym bardziej wpływa to na twój umysł. Z drugiej strony dobrze jest mieć ogólne wyczucie wszystkich w tej kategorii. Mam na myśli to, że pod każdym obiektem uważności znajduje się wiele medytacji. Dlatego polecam zacząć od uważności ciało i pozostań z tym przez pewien czas i wykonaj różne medytacje pod tym, a jeśli jedna z nich naprawdę cię złapie, zostań z tą. Zostań z ciało przez chwilę; to jest ważne. Nie pomijaj tego. Zwykle chcemy to pominąć, ale to ważne.

Następnie możesz przejść do uczuć i pod tym jest również wiele medytacji. Więc możesz zrobić każdy, a potem osiąść na jednym i robić to przez chwilę. To samo z umysłem, to samo z zjawiska. Trudno powiedzieć – dla tych z was, którzy są tu przez dwadzieścia sześć dni, a nawet tych z was, którzy są tu przez całe siedem tygodni – jak zorganizować swój czas między tymi czterema. Nie mogę ci powiedzieć, podziel swój czas na cztery, a potem zrób to [równie] w ten sposób, ponieważ to może ci nie zadziałać. Więc sugerowałbym po prostu zacząć od ciało przez chwilę i zrób to, a potem, jeśli czujesz, że naprawdę coś osiągasz z konkretnym medytacja, zostań z tym. Nie ma potrzeby przechodzenia do następnej, spieszyć się z przejściem do następnej. Nie musisz myśleć: „O rany, byłem na ciało na tydzień. Mam tylko dwadzieścia sześć dni, podzielę to na cztery. Dobra, mam sześć i pół dnia na medytacja, ale pierwszy ciało pod tym jest tak wiele medytacji, jak mam to wszystko zmieścić w cztery i pół dnia, to daje tyle minut na każdą medytacja na ciało. Mogę sobie tylko wyobrazić siebie jako niebieskiego trupa przez 15 minut i jako czerwonego trupa…”. Jeśli podejdziesz do tego w ten sposób, rozwiniesz pewien niepokój. Więc myślę, że po prostu zrelaksuj się. Przez cokolwiek przechodzisz, przechodzisz. Fajnie jest w pewnym momencie przed końcem czasu zrobić przynajmniej trochę medytacja na wszystkich czterech. Ale jeśli skończysz, skupiając się na jednym, a nie na drugim, to w porządku. Ale tak jak powiedziałem, nie pomijaj ciało.

Powinienem też powiedzieć, że są one przedstawione w tej kolejności nie bez powodu. Dlaczego po prostu nie przejdziemy do tego, co ćwiczyć, a co porzucić, to ostatnie, od razu? Ponieważ nie jesteśmy jeszcze tacy pewni, czy chcemy jeszcze porzucić naszą samsarę. Dlaczego nie jesteśmy pewni? Ponieważ nie skonfrontowaliśmy się z rzeczywistością tego, co to ciało z czym wiążą się nasze przyjemne, nieprzyjemne i neutralne uczucia i jak na nie reagujemy. Więc jeśli przeskoczysz od razu do ostatniego, twój medytacja nie będzie tak intensywna, ponieważ nie masz motywacji, która pochodzi z medytacji nad dwoma pierwszymi. Podobnie, jeśli natychmiast przejdziesz do uważności umysłu bez dwóch pierwszych, nie będziesz w stanie zidentyfikować, czym jest twój umysł, ponieważ potrzebujesz trochę medytacja doświadczenie wcześniej, aby wiedzieć, jak działa twój umysł. Więc zróbmy te cztery obiekty w kolejności, w jakiej zostały przedstawione. Nie przeskakuj.

Pytania i odpowiedzi

Publiczność: Czytałem trzy rozdziały i jedną rzeczą, która mnie uderzyła, była różnica między tym, jak Pali układa umysł i zjawiska w przeciwieństwie do tego, jak to robimy [w tradycji mahajany]. Czy masz jakieś pojęcie, dlaczego tak jest, dlaczego biorą pewne czynniki mentalne i umieszczają je w umyśle, podczas gdy my oszczędzamy to na…

VTC: Może to być po prostu sposób, w jaki rozwinęli to ich komentatorzy. Może być też tak, że Jego Świątobliwość w przedstawianiu umysłu w ten sposób nas prowadzi, bo Jego Świątobliwość lubi… medytacja na umyśle – umyśle, budda przyroda, konwencjonalna i ostateczna natura umysłu. On naprawdę je lubi. Myślę więc, że on też nas w ten sposób kieruje, ponieważ on sam uznał to za szczególnie przydatne. Ale poza tym nie, nie mam żadnego dobrego wytłumaczenia, dlaczego podejście jest nieco inne. Ale kończysz medytować nad tymi samymi rzeczami.

Właściwie może mam jakiś powód. W tradycji mahajany kładzie się duży nacisk na naturę umysłu. Tradycja mahamudry, dzogczen z tego wyrasta tradycja. The medytacja na zrozumieniu budda natura z tego wyrasta. Tantra we wszystkich różnych sektach tybetańskich wyrasta z tego. Natura umysłu jest dość ważna, więc ten szczególny sposób medytowania nad nim i łączenia go szczególnie z prawdziwymi ustaniami, co Jego Świątobliwość powtarza raz za razem. Ci z was, którzy byli na południu po nauki, powiedział, kiedy… schronić się naprawdę ważne jest, aby zrozumieć, czym są prawdziwe ustania. To naprawdę ważne. Więc to może być jego sposób na połączenie wszystkich tych rzeczy razem, wyciągnięcie ich i przygotowanie nas poprzez uważność umysłu na wyższe poziomy medytacja które dotyczą natury umysłu

Publiczność: [niezrozumiały]

VTC: Właściwie wszystkie trzy obroty kołem odnoszą się do całości. Wiesz co? Nikt nie napisał książki konkretnie o trzech obrotach koła Dharmy. A tradycja palijska i tak nie zakłada trzech obrotów koła Dharmy. Jest to klasyfikacja, którą rozwinęli później wyznawcy tradycji mahajany. To sposób na klasyfikowanie różnych sutr i różnych traktatów, ale nie widziałem… Sutra rozwikłania myśli dużo o tym mówi, ale nie ma jakiejś ładnej, czystej, przejrzystej książki o trzech obrotach koła Dharmy. To byłaby bardzo dobra książka. Ktoś powinien kiedyś o tym napisać. Zaproponuj to Jeffreyowi [Hopkinsowi] lub Guyowi [Newland]. Tak, powinniśmy poprosić o to Guya.