Uzdrowienie złamanego zaufania

• Jak odzyskać zaufanie w małżeństwie?
• Szczery żal i otwarta szczerość są ważne w próbie naprawy związku

Uzdrowienie złamanego zaufania (pobieranie)

Dzisiaj otrzymałem maila od znajomego, który jest żonaty, a jego żona jest moją bliższą przyjaciółką, ale on też jest przyjacielem. Zostało to przekazane również jego żonie, a on mówił, że nie zachowywał się dobrze w swoim małżeństwie i oszukiwał żonę, rozwijając się dość emocjonalnie przywiązanie do innej kobiety za pośrednictwem Facebooka, ale w końcu przekształciła się w spotkanie na lunch i tak dalej i tak dalej. Wydawał też dużo pieniędzy na gadżety, gadżety i sprzęt komputerowy, nie mówiąc żonie o wydatkach. Teraz jajko pękło, a ona dowiedziała się, i jest bałagan. Jego żona straciła do niego zaufanie, a on bardzo żałuje.

Podczas tego całego procesu powtarzał sobie, że nie robi nic złego. Że z tą drugą kobietą – nie wygląda na to, że mieli związek seksualny, ale najwyraźniej była w tym pewna energia – że po prostu powtarzał sobie, że jest dla niej tylko mentorem, pomaga jej w różnych projektach, udziela jej rad. , że w żaden sposób nie zdradzał swojej żony. Kiedy się dowiedziała, zdał sobie sprawę, że właśnie to robię. Czuje ogromny żal i teraz bardzo boi się stracić żonę, która po prostu umyje ręce i powie: „Ciao, pa pa, kolego”. Więc napisał o pomoc.

Powodem, dla którego ci to mówię, jest to, że zaczęliśmy przed weekendem, wygłosiłem wykład o zaufaniu, a ta historia dotyczy zaufania. Tutaj jest zaufanie w związku małżeńskim, ale także we wspólnocie, mamy ten sam rodzaj zaufania, który nas łączy, że wszyscy pracujemy razem dla tego samego celu. Gdyby ktoś ze społeczności zaczął na przykład pisać wiele e-maili do innej osoby spoza społeczności i nawiązać z nią emocjonalną relację, zacząłby robić różne zabawne rzeczy. W końcu społeczność zauważa, a wtedy społeczność bardzo czuje, że zaufanie zostało zdradzone. Zamiast nas wszystkich pracować razem, idąc w tym samym kierunku, jedna osoba wskakuje do basenu przywiązanie, co jest kierunkiem przeciwnym do tego, przez co wszyscy przechodzimy, dokąd wszyscy zmierzamy.

Podobnie jest w tej sytuacji i myślę, że z Facebookiem i Internetem, wszystko to jest bardzo łatwe. To jeden z powodów, dla których mamy w Opactwie regulacje dotyczące tego, ile ludzie mogą robić e-maile, jak często mogą być w Internecie i że nikt tutaj nie ma kont na Facebooku, i że nie sprawdzamy Facebooka, chyba że ma coś wspólnego z opactwem. Ma to pomóc chronić nas przed odejściem naszych umysłów w takim kierunku, co oni tak łatwo robią.

Pojawia się pytanie, w sytuacji takiej jak ta, która może przydarzyć się każdemu z nas, co wtedy zrobimy? Gdzie zachowaliśmy się w sposób, który złamał zaufanie, a kiedy zdamy sobie sprawę z tego, co zrobiliśmy, jak to naprawić? Z drugiej strony pojawia się również pytanie, kiedy ktoś złamał do nas zaufanie, jak sobie radzimy z tą sytuacją? Jak podejmujemy decyzję, czy kontynuować bliską relację z tą osobą, czy nie? Jak więc możemy uleczyć własny ból w tej sytuacji? Są to pytania, z którymi zmaga się większość ludzi, ponieważ myślę, że większość z nas w takim czy innym czasie złamała zaufanie innych, a większość z nas w takim czy innym czasie doświadczyła, jak inni łamią nasze zaufanie. Czy to prawda? Wiem, że to prawda dla mnie.

W sytuacji, gdy to my złamaliśmy zaufanie, myślę oczywiście, że najważniejszy jest prawdziwy, szczery żal i byłem pod wielkim wrażeniem maila tego człowieka, bo on wszystko wypowiedział, wszystko , konkretne szczegóły tego, co zrobił. Nie powiedział tylko: „Zacząłem z kimś emocjonalną relację, ale teraz widzę, że tego nie chciałem”. Nie. Przeliterował wszystko. Z dodatkowymi wydatkami, wszystko wyjaśnił. Naprawdę szanuję, że tak jak powiedziałem, e-mail został wysłany do mnie i został wysłany do jego żony. On się nie ukrywa.

Widzimy, że odnosi się to tak bardzo do naszego vinaya. Na przykład w klasie zasady, sanghawasesa, jeśli coś ukrywamy, kara jest większa, a negatywna karmy jest wspanialszy. Jest to szczególnie widoczne na zajęciach sanghawasa, ponieważ każdego dnia ukrywasz wydarzenia, podejmujesz jeszcze jeden dzień pokuty. Nasz umysł jest taki podstępny. Robimy coś, a potem wygląda na to, że to nie była taka wielka sprawa, więc po prostu to ukryję. Nie zrobię tego więcej, dopóki ktoś się nie dowie, jest w porządku. Jeśli się dowiedzą, to w porządku, nie muszę wszystkiego wyjaśniać.

Więc naprawdę szanowałem to, że powiedział: „To właśnie zrobiłem, to było okropne, było naganne i czuję z tego powodu wielki żal i smutek. Naprawdę kocham moją żonę i naprawdę boję się, że ją teraz stracę”. Myślę, że taki rodzaj uczciwości jest pierwszym krokiem do uzdrowienia. Pytał mnie o praktyki buddyjskie do wykonania i jak buddyzm może mu pomóc, bo żona od dawna zachęcała go do zainteresowania się Dharmą. Robił trochę medytacja, ale teraz naprawdę chce podjąć się czegoś, co naprawdę pomoże mu zmienić w sobie tego rodzaju nawyki i tendencje. Myślę, że żal, chęć zmiany, a potem, jak mówi mu żona, czyny przemawiają głośniej niż słowa. Nie jest zadowolona ze słów. Chce zobaczyć, co właściwie zamierza zrobić. W naszym oczyszczenie praktyka, która przychodzi jako zachowanie naprawcze. Prawda? Żałujemy, przywracamy związek, podejmujemy postanowienie, aby nie robić tego ponownie, i zachowanie naprawcze. Dzieje się tak również w sytuacji przywrócenia relacji z żoną.