Budowanie wspólnoty w sposób monastyczny

Każdego roku nie mogę się doczekać naszego corocznego buddyzmu Klasztorny Spotkanie, czas, w którym buddyjscy monastycy wywodzący się z różnych tradycji spotykają się, aby się poznać i omówić interesujące ich tematy. Spotkanie, którego gospodarzem jest Miasto Królestwa Dharmy w West Sacramento w Kalifornii, w dniach 12-21 października 2011 roku, odbyła się nasza 17. konferencja. Zdecydowana większość zakonników pochodziła z Zachodu – z USA, Kanady, Australii, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Urugwaju i Norwegii – z kilkoma azjatyckimi zakonnikami z Tajwanu i Sri Lanki. Praktykujemy therawadę, czystą krainę, zen i buddyzm tybetański. Wielu z nas było starszymi zakonnikami, wielu młodszych.

Połączenia klasztorny zgromadzenie odbywało się bezpośrednio po święceniach Bhikkhuni odbywających się w Spirit Rock Medytacja Centrum, w którym trzy kobiety z Zachodu otrzymały pełną klasztorny święcenia w tradycji Theravada. W tym wyjątkowym wyświęceniu uczestniczyły setki ludzi, którzy radowali się z nowo odkrytej zdolności kobiet Theravady do otrzymania pełnego wyświęcenia bhiksuni. Preceptorem był amerykański bhikkhuni, Czcigodny. Tathaaloka i sanghi bhikkhu i bhikkhuni, którzy byli świadkami święceń, składali się nie tylko z mnichów therawady, ale także z tych z nas, którzy wyznają buddyzm tybetański i chiński. Ten duch integracji, szacunek okazywany żeńskim zakonnikom, wsparcie dla mnichów okazywane przez mnichów sangha, a wiara i wsparcie okazywane przez świeckich przyczyniły się do powstania atmosfery, w której radowaliśmy się z własnych i innych cnót i możliwości.

Temat tegorocznej edycji klasztorny spotkanie było „Budowanie społeczności: integracja Dharmy i Zręczne środki w naszych codziennych relacjach”. Bhikkhu Khemaratana wygłosił mowę otwierającą: „The Budda„Dar społeczności”, w którym nakreślił Buddakomentuje znaczenie życia z duchowymi przyjaciółmi, praktykowania pod przewodnictwem mądrego i współczującego nauczyciela oraz tworzenia harmonijnego sangha wspólnota, która wspiera duchowy postęp znajdujących się w niej jednostek. Następnie odbył się wykład psychologa Johna Welwooda, który mówił o „Duchowym omijaniu i zdrowej społeczności”. Podkreślił znaczenie uznania naszych różnych emocji i nie unikania ich w imię bycia duchowym praktykującym.

Następny dzień otworzył Ajahn Brahmali z buddyjskiego klasztoru Bodhinyana w Australii, który omówił „Korzystanie z Dharma-winaja stworzyć ciepłą i przyjazną społeczność”, w której metta (miłująca dobroć) i współczucie są najważniejsze. Mówiąc o siedmiu sposobach rozwiązywania sporów, opisał, w jaki sposób jego społeczność rozumie te zasady opierając się na samej Patimokkha, a nie na późniejszych komentarzach. W ten sposób łatwiej im zastosować zasady do współczesnych okoliczności. Podczas popołudniowej sesji Bhiksuni Drimay poprowadził panel na temat „Jak być bez społeczności”, w którym czterej mnisi — Bhiksuni Tenzin Kacho, Sudhamma Bhikkhuni, Sramanerika Samten Palmo i Sramanerika Nyima Dolma — mówili o tym, jak pielęgnowali swoją praktykę Dharmy, żyjąc dalej. ich własny.

Bhiksuni Thubten Tarpa z Opactwa Sravasti następnego dnia wygłosiła pierwszą prezentację, omawiając „Uczenie się z doświadczenia: budowanie harmonii we wspólnocie”, w której opowiedziała o różnych sposobach, jakich używa Opactwo Sravasti do kultywowania harmonii, w tym Porozumiewanie się bez Przemocy. Po południu wielebny mistrz Meian Elbert i wielebny mistrz Daishin Yalon przemawiali na temat „Radzenia sobie z trudnościami w życiu społeczności”. Opowiadali o uzdrowieniu społeczności w opactwie Shasta po odejściu ich opat.

Ostatniego ranka podzieliliśmy się refleksjami na temat naszego spotkania i zaczęliśmy planować to na przyszły rok. Zakonnice z City of Dharma Realm, które były naszymi gospodyniami, bardzo się o nas troszczyły, przygotowując wygodne pokoje i pyszne jedzenie. Dołączyliśmy do nich na południowe śpiewy, a niektórzy z nas dołączyli również do ich wieczornych śpiewów. Jesteśmy im bardzo wdzięczni za miłą i radosną gościnność.

Harmonogram zapewniał mnóstwo czasu na nieformalną dyskusję i dzielenie się, co stanowi dużą część spotkania. To kolejny raz, kiedy uczymy się od siebie nawzajem o szerokim zakresie tematów – jak i jak udziela się święceń zasady są przestrzegane w różnych tradycjach, jak wspierać się nawzajem w Dharmie, jak odnosić się do naszych seniorów i juniorów w klasztorny życie i świeckich wyznawców, plany rozbudowy naszych klasztorów i praktyczne kwestie z tym związane, takie jak zielone budownictwo i tak dalej. Przez lata wielu z nas stało się zaufanymi przyjaciółmi, więc kiedy musimy omówić delikatne sytuacje lub potrzebujemy porady, możemy zwrócić się do siebie. Uczestniczyłem w 15 z tych 17 klasztorny spotkań, mogę powiedzieć, że Budda jest z pewnością bardzo zadowolony z harmonii i wsparcia istniejącego wśród jego Zachodu klasztorny uczniów.