Poronienia i karma

• Smutek jako proces akceptowania czegoś, czego się nie spodziewałeś
• Współczucie dla tych, którzy doświadczają tego rodzaju żalu
• Karma jak to się odnosi do poronień
• Śmierć może się zdarzyć w każdej chwili

Pomyślałem dziś rano, żeby podzielić się z wami telefonem, który miałem wcześniej tego dnia. Jeden z więźniów, z którym korespondowałem, kiedy był uwięziony, wyszedł, jest teraz żonaty i spodziewali się dziecka. Dziecko miało około czterech miesięcy i zmarło w łonie matki i musieli wywołać poród, aby wydalić dziecko. I byli naprawdę zdenerwowani i zdruzgotani, ponieważ kochali to dziecko, chociaż nigdy nie spotkali się twarzą w twarz. Więc rozmawialiśmy o tym i mówiłem mu, że smutek to proces dostosowywania się do zmiany, której się nie spodziewałeś i nie chciałeś. Tak więc żal nie musi być przytłaczający, pochłaniający i tak dalej, jest to proces dostosowywania się do tej zmiany, której nie chciałeś i nie spodziewałeś się. A potem skomentował, że tak, smucą się, że wiedzieli, jaka będzie przyszłość z tym dzieckiem, a dziecka już tam nie ma. Rozmawialiśmy więc o tym, jak często jest smutek z powodu przyszłości, której nie będzie. To nie tak, że opłakujemy przeszłość, ponieważ przeszłość się skończyła i skończyła. I nie możemy tego zmienić. Nie opłakujemy teraźniejszości, ponieważ ona się dzieje. Ale mamy wyobrażenie o przyszłości io tym, co jeszcze się nie wydarzyło, a mimo to jesteśmy do tego przywiązani, a kiedy tak się nie stanie, czujemy smutek i żal. Jest to więc ciekawy sposób spojrzenia na własne życie i rozpoznania, że ​​tak naprawdę się dzieje, gdy się rozpaczamy.

Wyjaśniłem mu, że sposób karmy Działa to, że mówią, że kiedy się rodzimy, mamy rodzaj karmicznej długości życia, jak długo możemy żyć. Ale jeśli jest przedwczesny — dojrzewanie bardzo ciężkiego ciężkiego karmy w przedwczesnej śmierci umieramy, zanim ten karmiczny okres życia zostanie spełniony. Więc możesz mieć 80 lat, ale w wieku 75 lat masz wypadek samochodowy, więc wciąż masz trochę karmy tam żyć w ludzkim życiu ale nie zdążyła dojrzeć bo w poprzednim życiu taka ciężka karmy dojrzał i spowodował śmierć, więc mówią, że w takich przypadkach, kiedy ta osoba rodzi się ponownie, często się odradza, a potem dochodzi do poronienia lub urodzenia martwego dziecka, albo dziecko umiera, gdy jest całkiem młode, ponieważ po prostu to ma trochę człowieka karmy pozostawiony w tym konkretnym życiu do doświadczenia. I tak naprawdę mu powiedziałem, proszę zrozum, że to jest karmiczna rzecz ze strony dziecka i to nie jest twoja wina i to nie jest wina twojej żony. Ponieważ tak często w przypadku poronienia, urodzenia martwego dziecka lub podobnych rzeczy ludzie mają tendencję do obwiniania siebie, myśląc „gdyby tylko” lub „gdybym to zrobił” lub „jeśli on zrobił…”. A ja powiedziałem, że cały ten sposób myślenia jest całkowicie bezużyteczny, ponieważ nie można tego udowodnić, a coś takiego nie jest niczyją winą. I ten sposób myślenia – zwłaszcza w kategoriach winy – tylko stworzy niepotrzebny ciężar i dystans między ludźmi w rodzinie, podczas gdy teraz naprawdę trzeba się zjednoczyć i wspierać się nawzajem. Ponieważ wszyscy opłakują stratę tego dziecka.

Potem rozmawialiśmy o odmawianiu modlitw za dziecko, wiecie, o dobre odrodzenie i cenne ludzkie życie, spotkanie w pełni wykwalifikowanych nauczycieli i szybkie osiągnięcie oświecenia. A Tim był bardzo stanowczy, powiedział kilka razy w rozmowie, kiedy rozmawialiśmy o opactwie modlącym się za rodzinę i za dziecko, powiedział: „proszę również poświęcić się wszystkim innym rodzinom, które również tego doświadczają w tym czasie ”. Powiedział: „Nie chcę, żeby wydawało się, że to tylko ja i mój smutek. Ale jest tak wiele innych rodzin…”. Bo powiedział, że szpital powiedział, że 15% ciąż kończy się tak. Byłem zaskoczony, że było tak wysoko. Jest więc wielu ludzi, którzy rozumieją ten szczególny rodzaj żalu. Więc poświęcimy się dla nich wszystkich i dla wszystkich ich dzieci.

Następnie weź takie doświadczenie, nawet tak tragiczne, jak jest, i naprawdę wykorzystaj je w naszej praktyce Dharmy. Pamiętać, że śmierć może się zdarzyć w każdej chwili i nie wiemy, jak długo będziemy żyć, a przychodzi, kiedy najmniej się tego spodziewasz. Dlatego ważne jest, aby być gotowym na śmierć. A wtedy śmierć nie musi być czymś strasznym i przerażającym. To coś, na co się przygotowaliśmy. To przejście, tak jak narodziny. I tak żyć w naszym życiu z nadzieją i optymizmem oraz nauczeniem się tego, co wydarzyło się w przeszłości.