Spotkanie mnichów ze Sri Lanki i Tybetu

Jesienią 1990 roku Czcigodny Dhammaratana ze Sri Lanki mnich kto rozpoczął Biblioteka Buddyjska w Singapurze i odwiedziło czterech Singapurczyków. Zaaranżowałem dla nich spotkanie zarówno z Geshe Wangdakiem, opat z klasztoru Namgyal i Gesze Sonam Rinczen, nauczyciel w Biblioteka dzieł i archiwów tybetańskich.

Czcigodny Dhammaratana jest niezwykle otwarty. Prosi nauczycieli ze wszystkich tradycji buddyjskich o wykłady w Bibliotece Buddyjskiej. Kiedy spotkał Gesze Łangdaka, zapytał, czy Tybetańczyk Tripitaka został przetłumaczony na język angielski, ponieważ jest to najbardziej kompletny zbiór ze wszystkich Buddajego nauki. Jak to się ma do niszczenia z góry przyjętych przekonań o tym, że therawadowie nie akceptują nauk mahajany? Opowiedział również, że archeolodzy znaleźli na Sri Lance posągi Czenreziga i Tary, a także Sutry Pradżniaparamity.

Czcigodny Dhammaratana powiedział, że wyświęcenie chińskiej bhikszuni pochodzi ze Sri Lanki. Następnie wymarł na Sri Lance, a teraz mówi się o sprowadzeniu go z Chin. Konserwatywne frakcje twierdzą, że to nie ten sam rodowód. Jednak uważa to za głupie i myśli, że w końcu ci ludzie będą musieli ustąpić.

Biblioteka Buddyjska prowadzi rozmowy i sesje modlitewne. Ponadto istnieje buddyjski chór dla nastolatków, szkółka niedzielna dla dzieci i poradnia. Wkrótce zostanie otwarte Buddyjskie Towarzystwo Opieki Społecznej, założone przez Buddyjskie Stowarzyszenie Absolwentów. Takie rzeczy są niespotykane w społeczeństwie tybetańskim. Historycznie rzecz biorąc, nie mają tradycji opieki społecznej, ponieważ w Tybecie przed 1959 rokiem rodziny były ze sobą zżyte, a mieszkańcy wioski pomagali sobie nawzajem. Gesze Sonam Rinczen był szczęśliwy słysząc o tych zajęciach. Powiedział, że lamowie często udzielał porad. Przychodzili do nich ludzie ze swoimi problemami i konfliktami lamowie zazwyczaj załatwia sprawę. Jeśli nie mogli, modlili się do Potrójny klejnot, „Proszę o poprawną odpowiedź, inaczej wprowadziłbym tych ludzi w błąd” i rzucił kostką! Geshe-la zrobił interesujący komentarz: czasami lamowie byli tak dobrzy w łagodzeniu trudności, że rząd tybetański lub chiński nadał im tytuł i stanowisko. The lamowie myśleli, że to miłe, ale w rzeczywistości rząd nimi manipulował i kontrolował.

Tybetańczycy zapytaliby lamowie, „Którego dnia mam siać plony? Kto powinien zasiać pierwsze ziarno: mężczyzna, kobieta czy dziecko? Jaki kierunek jest pomyślny do sadzenia jako pierwszy?” Na to Czcigodny Dhammaratana skomentował: „Oni są jak Chińczycy! W Singapurze, kiedy nas o to proszą błogosławić ich domu, pytają też: ‚Czy moje meble są pomyślnie ustawione?'”.

Podsumowując, Czcigodny Dhammaratana i Singapurczycy świetnie się bawili w Dharamsali. Kiedy zobaczyłem buddystów z Tybetu, Singapuru, Sri Lanki, USA i Wielkiej Brytanii przemawiających razem, uświadomiłem sobie uniwersalność Dharmy i jak rozległe jest przesłanie Budda rozprzestrzenił się w naszym świecie.