Dialog o święceniach

Chciałbym nawiązać dialog na temat niektórych rzeczy, z których rezygnuje się, gdy się wyświęca. Które z nich były dla Ciebie szczególnie trudne, a które zaskakująco łatwe?

Z czego rezygnujesz, gdy wyświęcasz? Dużo! Twoja tożsamość, niezależność, prywatność, wiele z Twoich cennych potrzeb, miejmy nadzieję, że dbasz o siebie. Zależy to również od tego, gdzie mieszkasz i kto Cię prowadzi. Venerable jest dość surowy, ale jest w tym korzyść. Co zyskujesz? Dużo! Uczenie się, co sprawia, że ​​życie ma sens, uczenie się dyscypliny umysłu, uczenie się kochać równo, uczenie się odrzucania „moich potrzeb, mojego szczęścia” jako najważniejszych itp.

Mam pytania dotyczące przyjaźni i relacji rodzinnych. Jak się zmieniły (Twoje możliwości, aby je odwiedzić, zadzwonić i zobaczyć). próbuję zobaczyć, co jest przywiązanie i co to jest dużo dobrej ciężkiej pracy po obu stronach moich przyjaźni, których nie chciałbym stracić. Może nie rezygnuje się z nich, ale rozszerza krąg, by objąć większą grupę ludzi.

Wygląda na to, że myślisz, że szczęście pochodzi z przyjaźni. Tak, wszyscy potrzebujemy miłości, aby rozkwitać, ale w ciągu ostatnich kilku lat zdałem sobie sprawę, że szczęście pochodzi z mojego umysłu, a nie od innych. Przyjaźnie mogą być warunkiem dojrzewania nasion szczęścia, ale nie są one istotną przyczyną tego szczęścia. Często przyjaźnie wzmacniają poczucie tożsamości, ale gdy wzrastamy w Dharmie, więcej tej tożsamości pochodzi z uświadomienia sobie naszej prawdziwej natury i naszego potencjału. Kiedy cel staje się bardziej skoncentrowany na osiągnięciu dobrego odrodzenia, wyzwolenia i oświecenia, nasze przyjaźnie zmieniają się naturalnie, podobnie jak wtedy, gdy przestajesz pić, w naturalny sposób przestajesz obcować z pijącymi i chodzić na imprezy. Nie oznacza to, że całkowicie zrywamy przyjaźnie, ale sangha naprawdę staje się bardziej twoją rodziną i twoją areną do rozwoju, uczenia się i refleksji. Im bardziej się temu poddaję, tym jestem szczęśliwszy. Każda osoba może być tym przyjacielem. A nasza własna samotność jest wspaniałym narzędziem do nauki! Tak, pracujemy nad rozszerzeniem kręgu ludzi, którzy są przyjaciółmi. Jego Świątobliwość Dalajlama mówi, że stara się widzieć każdą napotkaną osobę jako starego przyjaciela. Wynika to z pracy z umysłem, a nie z upewniania się, że otaczają nas ludzie, których naturalnie lubimy.

Patrząc wstecz, czy zrobiłbyś coś inaczej? Kiedy naprawdę zacząłeś rozważać święcenia kapłańskie? A kiedy zdecydowałeś się wyświęcić, jak właściwie przebiegł twój proces w czasie?

Z perspektywy czasu żałuję, że nie zrozumiałem lepiej Dharmy, zanim zostałem wyświęcony. Ale nawet tak naiwna jak byłam, cieszę się również, że wyświęciłam, kiedy to zrobiłam i miałam okazję studiować. Wiem wyraźniej niż kiedykolwiek, że Dharma polega na przekształceniu naszego własnego umysłu w umysł oświecony. Nie rozumiałem tego przed wyjazdem do Indii. Tak naprawdę nie wiedziałem o umyśle i jego procesie transformacji. Nie widziałem wyraźnie większego obrazu, ale po prostu skoczyłem.

Czy masz jakieś sugestie dotyczące czytania materiałów? Czytam książeczkę Czcigodnego Przygotowanie do święceń dla ludzi Zachodu, który ma wiele dobrych pytań do zadawania sobie, więc to pomoże.

Bardzo pomocne są pytania zawarte w broszurze Czcigodnego Chodrona. Odpowiadałem im kilka razy i mogłem iść dalej, zagłębiając się w motywację, oczekiwania itp.

Możesz znaleźć jakąś refleksję/medytacja w tych obszarach pomocne:

1. Czym jest szczęście? (Wielkie pytanie!) Jakie są przyczyny większego szczęścia i satysfakcji? (Wskazówka: pozytywne stany umysłu, które prowadzą do cnotliwych czynów) ciało, mowy i umysłu). Jak teraz tworzę ich przyczyny? Skoro wszystko, co robię, to wysiłek, aby stworzyć szczęście (sprawdź – to prawda! Wszystko aż do wyboru skarpetek do noszenia!), co wesprze mnie w tworzeniu bardziej autentycznych przyczyn szczęścia dla siebie i innych? Czy można istnieć w stanie bez cierpienia (bez cyklicznej egzystencji)? Zacznij wyobrażać sobie, jak by to było.
2. Czy twoja rodzina zawsze była twoją rodziną? Jaki związek miałeś ze swoją obecną siostrą w życiu przed tym? Jaką relację będziesz miał z nią w następnym życiu? Ile razy była twoją matką, siostrą, kochanką, wrogiem? Czy możesz teraz doprowadzić ją do oświecenia? Czy możesz wyeliminować jej cierpienie? Jaką miłość możesz jej ofiarować teraz i jaką miłość możesz jej ofiarować na dłuższą metę, jeśli poświęcisz się Dharmie?
3. Jaką korzyść przynoszę teraz innym? Realistycznie, ilu ludziom mogę pomóc jako zwykła czująca istota? Jak mogę przynosić największą korzyść innym? Jakie przyczyny muszę stworzyć, aby to osiągnąć?
4. Co to jest przywiązanie? Czym jest miłość? Czym jest zrównoważenie? Jakie są korzyści z tego, że naprawdę próbujesz to osiągnąć?
5. Jakie są twoje obawy związane ze święceniami? Jak myślisz, co stracisz? Czego boisz się doświadczać?
6. Co mogłoby się w tobie zmienić samo z siebie, sprawiając, że kierunek, w którym chcesz podążać w przyszłości, stanie się jaśniejszy?

Nie mogę wystarczająco podkreślić, że rozmyślanie nad cierpieniami cyklicznej egzystencji zaczyna nas budzić. Całe zwykłe szczęście jest jedynie cierpieniem spowodowanym zmianą – jest tymczasowe, z natury cierpienia, nieczyste i pozbawione jakiejkolwiek wrodzonej egzystencji. Naszą podstawową naturą jest niezadowolenie. (Sprawdź to. Przekonaj się sam.) Ile możesz zjeść czekoladowego lub rabarbarowego ciasta, zanim przyjemność zniknie? Ile pocałunków, trzymania za rękę lub orgazmów potrzeba, aby naprawdę Cię w pełni zadowolić? A może wciąż potrzebujemy nowej poprawki? Jak długo możesz spędzić z przyjaciółmi, zanim będziesz się nudzić i być gotowym na znalezienie nowego przyjaciela?

Jedna metafora, która mnie trzyma, to myślenie, że wszyscy potrzebujemy operacji mózgu, więc odchodzę od związków, aby studiować medycynę i chirurgię, aby pewnego dnia przynosić coraz większe korzyści innym. W tej chwili wszystko, co mogę zrobić, to trzymać ich za rękę, a to nie wyleczy ich guza mózgu.

Mam nadzieję, że coś tam jest pomocne. Czekam na dobrą rozmowę.