Trzy cechy

Trzy cechy

Czcigodny Thubten Semkye omawia trzy cechy cyklicznej egzystencji: Kącik śniadaniowy Bodhisattwy rozmowa.

Czcigodny Jigme i ja w poniedziałkowe wieczory dzieliliśmy się Dharmą z ludźmi w Unitarian Universalist Church w Spokane w stanie Waszyngton. Przeszliśmy przez niektóre podstawowe lamrim medytacje na temat natury umysłu i tego, jak umysł jest źródłem szczęścia i bólu. Omówiliśmy te dwa w zeszłym tygodniu. Wtedy pomyśleliśmy: „Co możemy udostępnić, co zapewni ludziom większą jasność co do tego, gdzie wpadamy w kłopoty? Dlaczego uważamy, że coś poza naszymi umysłami jest źródłem szczęścia i bólu?”

W ubiegły poniedziałek podzieliłem się tym, co nazywamy trzy cechy cyklicznej egzystencji. Te trzy opisują naszą obecną sytuację w samsarze i to, jak wpadamy w kłopoty. Opisują także, jak patrząc na naszą sytuację nieco bardziej realistycznie, możemy dostrzec nasz potencjał rozwoju umysłu, w którym zaczynamy rozumieć, że rzeczywiście jest on źródłem szczęścia i bólu.

Wszystkie zjawiska są przemijające

Pierwszy trzy cechy czy to wszystko? zjawiska w naszym świecie jest przemijające. Zmienia się z chwili na chwilę; Wszystko zjawiska są nietrwałe. Wszystko powstaje z powodu przyczyn i Warunki i trwa ze względu na przyczyny i Warunki. Kiedy przyczyny i Warunki za to zjawiska (cokolwiek to jest) ustanie, podobnie jak przedmiot lub doświadczenie. 

Jeśli ktoś jest podobny do mnie, może pomyśleć: „Oczywiście, rzeczy są nietrwałe. Rozumiem, że. Patrzę na zewnątrz i liście się zmieniają. Pory roku się zmieniają. Jedzenie z mojego talerza szybko znika. Rozumiem nietrwałość, to nie problem. Ale potem sprawdzamy i myślimy: „No cóż, co się stanie, gdy coś się zepsuje, związek się zakończy, stracisz pracę lub ktoś umrze?” Nieuchronnie jesteśmy zaskoczeni poziomem emocji, jaki za tym stoi. Chociaż intelektualnie mówimy, że uzyskujemy nietrwałość, na poziomie serca, przynajmniej w moim przypadku, tak naprawdę nie rozumiem nietrwałości i to jest główną przyczyną mojego bólu i niezadowolenia. To jedna z pierwszych cech cyklicznej egzystencji.

Trzy rodzaje duhkha

Druga cecha zjawiska nazywa się niezadowalającym. Dzieli się to na trzy różne typy tego, co nazywamy duhkha, słowem palijskim, które oznacza niezadowalający Warunki. Drzewo Warunki są niezadowolenie wynikające z odczuwania bólu, niezadowalające zmiany i niezadowalające odczuwanie tak zwanego „niezadowolenia złożonego”. Możemy użyć tam słowa duhkha, żeby było to łatwiejsze do wypowiedzenia niż słowo „niezadowalający”.

Pierwszym rodzajem dukkha jest dukkha bólu, czyli „Och!” rodzaj cierpienia. Taka jest rzeczywistość samsary. Przychodzi albo w postaci rzeczy fizycznych, takich jak złamania kości, przeziębienia lub choroby, albo pojawia się w postaci pewnego rodzaju bólu psychicznego, takiego jak depresja, lęk, strach lub złość. Jest wiele uciążliwych emocji. 

Drugi rodzaj duhkha to duhkha zmiany, która jest znacznie bardziej subtelna niż duhkha bólu – „Au!” rodzaj cierpienia. Każda czująca istota na świecie prawdopodobnie zdaje sobie sprawę, że istnieje „Och!” rodzaj cierpienia. Drugie, bardziej subtelne niż cierpienie bólu, nazywamy „szczęściem nie jest prawdziwym szczęściem”.

Przykład, który podałem poprzedniego wieczoru, dotyczył opuszczenia lunchu i powrotu do domu naprawdę głodnego. Osoba, z którą mieszkasz, Twój współlokator lub ktoś inny, podarował Ci domowej roboty lasagne. Zasiadasz do jedzenia i już pierwsze kilka kęsów to, powiedziałbym, prawdziwe szczęście. Ale tak naprawdę zamiast szczęścia jest to zmniejszenie wielkiego cierpienia, jakim jest cierpienie głodu. A początki cierpienia związanego z jedzeniem są tak małe, że jeszcze tego nie zauważyliśmy, dlatego błędnie rozumiemy to jako formę szczęścia.

Jeśli jednak przyjąć logikę i zastosować ją do tego doświadczenia, wydawałoby się, że im więcej lasagne zjedliśmy, tym stajemy się szczęśliwsi. Myślę, że tego wieczoru na sali panowała powszechna zgoda co do tego, że większość z nas doświadczyła tego bezpośrednio, ponieważ wiemy, że to nieprawda. Chociaż, ogólnie rzecz biorąc, uwielbiamy jeść, wiemy, że im więcej jemy, nie przynosi to doświadczenia szczęścia. Można to zastosować do niemal każdego rodzaju doświadczenia, przynajmniej w kategoriach ludzkich: chodzenia, siedzenia, spania, uprawiania seksu, przebywania z przyjaciółmi. Każdy rodzaj działania opartego na doświadczeniu prędzej czy później okaże się, że jest ono ze swej natury cierpieniem. 

Trzecim jest złożona duhkha, czyli niezadowolenie. Jest to najbardziej subtelny przypadek, ponieważ możemy tak naprawdę nie myśleć, że umysł jest pod kontrolą karmy i cierpienia. I chociaż czasami zauważamy, że jesteśmy szczęśliwi i zadowoleni, nie mamy dużej kontroli nad tym, jak powstaje szczęście i zadowolenie. Ma tendencję do sabotowania, przez co powstają zniekształcenia i cierpienia z powodu negatywności karmy. Ponieważ żyjemy cyklicznie, błędnie rozumiemy naturę rzeczywistości. Wpadliśmy w cykl narodzin, starzenia się, chorowania i umierania, a dzieje się tak z powodu ignorancji, która błędnie je rozumie. trzy cechy duhkha, między innymi.

Bezinteresowność zjawisk

Trzecia cecha zjawiska jest bezinteresowność zjawiska. Na zajęcia przychodzą dwa małe psy Dharmy: Buster i Sophie. Sophie – którą wszyscy uważamy za uroczą jak guzik i która, jak wierzymy, istnieje całkowicie ze swojej strony – nosi te małe swetry i ma mały nos. Ona jest po prostu taka słodka. Zaczęliśmy więc rozdzielać jej części. Po prostu zaczęliśmy wkładać jej nos tam, uszy tam, ogon tam, a futro gdzie indziej. Gdzie była Zofia? To było w pewnym sensie interesujące doświadczenie, ponieważ po prostu kochamy Sophie i myślimy, że ona istnieje jako ten mały piesek dla siebie i że istnieje ta esencja Sophieness, która istnieje w tym małym piesku w małym sweterku z dynią. Ale ona nie istnieje w ten sposób. A ponieważ rzeczywiście postrzegamy ją jako taką, jeśli cokolwiek by się kiedykolwiek stało Sophie, złamałoby nam to serca. 

To także jedno z nieporozumień. Prawda życia w samsarze jest taka, że ​​nie wszystko da się znaleźć poprzez analizę. Nie istnieją tak, jak się pojawiają, ale ponieważ naprawdę myślimy, że istnieją tak, jak się pojawiają, może to powodować wiele bólu serca. 

Myślę, że powodem, dla którego czcigodny Jigme i ja wybraliśmy ten temat, jest to, że mamy w tej grupie wielu ludzi i widzimy rosnącą, cudowną rzecz, gdy ci ludzie chcą zrozumieć, dlaczego odczuwają taki poziom niezadowolenia i niepokoju i nieszczęście w ich życiu. Chcą zrozumieć: „Gdzie jestem? Gdzie moje myślenie jest błędne? Jakie narzędzia możesz mi dać, które pomogą mi uzyskać pewną jasność i móc wnieść do mojego życia trochę rzeczywistości, trochę ważności, abym mógł spojrzeć na rzeczy realistycznie, wiedzieć, jakie są ich wady i jaka jest ich pojemność? Jak mogę mieć bardziej realistyczny stosunek do swojego życia – rzeczy i przedmiotów, które się w nim znajdują?”

Spójrz na trzy cechy odnośnie tego jak zjawiska istnieje: wszystko jest nietrwałe, wszystko ma naturę niezadowalalności i każdy przedmiot w tym fenomenalnym świecie nie ma wrodzonego istnienia z własnej strony. Wszystko istnieje dzięki przyczynom i Warunki, przez ich części – które na ogół też nie są tą rzeczą – i przez umysł, który to etykietuje. 

Po tej rozmowie odbyliśmy bardzo pouczającą rozmowę. Ludzie dużo myślą o tym, jak zastosować to w swoim życiu, aby nie zawsze mieć wrażenie, że rzeczy i wydarzenia wytrącają ich z równowagi. Jesteśmy zaskoczeni naszymi silnymi emocjami. Ale zaproponowaliśmy to, ponieważ wszyscy chcemy rozumieć rzeczy bardziej realistycznie. Myślę, że w miarę upływu tygodnia będzie to ciągła, ożywiająca rozmowa. Miejmy nadzieję, że to będzie pomocne.

Czcigodny Thubten Semkye

Czcigodny Semkye była pierwszą świecką mieszkanką opactwa, która przybyła, aby pomóc Czcigodnemu Chodronowi w ogrodach i zarządzaniu gruntami wiosną 2004 roku. Została trzecią mniszką w opactwie w 2007 roku i otrzymała święcenia bhikszuni na Tajwanie w 2010 roku. Spotkała Czcigodnego Chodrona w Dharma Friendship Fundacja w Seattle w 1996 roku. Schroniła się w 1999 roku. Kiedy ziemia została nabyta dla opactwa w 2003 roku, Ven. Semye koordynował wolontariuszy do wstępnej przeprowadzki i wczesnej przebudowy. Założycielka Friends of Sravasti Abbey, przyjęła stanowisko przewodniczącej, aby zapewnić cztery niezbędne warunki dla wspólnoty monastycznej. Zdając sobie sprawę, że było to trudne zadanie do wykonania z odległości 350 mil, przeniosła się do opactwa wiosną 2004 roku. Chociaż początkowo nie widziała święceń w swojej przyszłości, po odosobnieniu Czenreziga w 2006 roku, kiedy spędziła połowę czasu medytacji, rozmyślając o śmierć i nietrwałość, Czcigodny. Semkye zdała sobie sprawę, że święcenia byłyby najmądrzejszym, najbardziej współczującym sposobem wykorzystania jej życia. Zobacz zdjęcia jej święceń. Czcigodny Semkye czerpie ze swojego bogatego doświadczenia w architekturze krajobrazu i ogrodnictwie, aby zarządzać lasami i ogrodami Opactwa. Prowadzi „Weekendy wolontariatu z ofertą”, podczas których wolontariusze pomagają w budownictwie, ogrodnictwie i gospodarce leśnej.

Więcej na ten temat