Wiara oparta na rozumie i przekonaniu

Jeden z naszych współwięźniów, do którego piszę, opowiadał mi o jednym ze swoich krewnych, który ma wielką wiarę w Boga, a powodem jest to, że kiedy miała pewne problemy w swoim życiu i modliła się, problemy zostały rozwiązane. Utknęła na autostradzie, ktoś pojawił się, by jej pomóc. Jeśli była chora, wyzdrowiała. Tego rodzaju natychmiastowe pomocne rzeczy, które czasami mogą nawet wydawać się raczej cudowne lub rzeczy, których normalnie nie można wyjaśnić. To dało jej wiarę w Boga. Więc więzień kwestionował to, na przykład, czy to naprawdę ważna podstawa do przekonania?

Teraz, jeśli spojrzysz, każda religia ma historie o cudach, prawda? W każdej religii są historie o ludziach, którzy modlą się do tego, w kogo wierzą, a ich bezpośrednie problemy osobiste zostają rozwiązane. Samo to nie wydaje mi się wystarczające. Kiedy ludzie tacy jak my szukają ścieżki, którą mogą podążać, to nie wystarczy, aby faktycznie wzbudzić wiarę, ponieważ każdy ją ma. To nie jest unikalne dla jednej konkretnej religii. Również rozwiązanie naszych osobistych dylematów w tym życiu jest wspaniałe, ale to nie jest duchowa ścieżka, która prowadzi nas do wyzwolenia.

To nie jest ścieżka, która prowadzi do wyzwolenia. To coś, co może wzbudzić w tej osobie wiarę, ale nie daje nic do praktyki. Nie usuwa cię na zawsze z całego samsarycznego cierpienia, ponieważ nie dotyka nawet źródła cierpienia – ignorancji chwytającej się prawdziwego istnienia. Myślę, że kiedy szukamy duchowej ścieżki, która prowadzi do wyzwolenia, która prowadzi do oświecenia, musimy faktycznie szukać czegoś, gdzie istnieje ścieżka praktyki, którą można podążać, która wyeliminuje korzeń całej dukkha, całe cierpienie. Dlatego potrzebujemy ścieżki, która uczy o pustce, która uczy antidotum na to, jak odciąć ignorancję, która tworzy dolegliwości, która generuje karmy, która powoduje odrodzenie. Ponieważ bez tego może nam się przydarzyć w tym życiu dobre rzeczy i rozwiązać niektóre bezpośrednie dylematy, ale wciąż odradzamy się raz za razem w samsarze, prawda? Kiedy myślimy o wygenerowaniu właściwego poglądu, który tak ważny jest na początku naszej praktyki, i posiadania właściwego światopoglądu – to jest jej bardzo ważny element. Możemy to zobaczyć, kiedy zrozumiemy pustkę i jak ona pokonuje ignorancję. Nawet jeśli mamy tylko zgrubne ogólne zrozumienie tego, to kiedy mamy wiarę w Budda, Dharma i sangha, jest to rodzaj wiary opartej na rozumie. Opiera się na przekonaniu. Wiemy, że istnieje rzeczywista ścieżka do podążania, która doprowadzi nas do ustania dukkha.

Publiczność: [niesłyszalne]

Czcigodny Thubten Chodron: Komentarz jest taki, że być może najpierw uwierzyli w Boga, a potem modlili się, ale być może nie mieli zbyt mocnej wiary w Boga, i po prostu to wszystko, co słyszałeś w swoim życiu, i nigdy nie praktykowałeś, i wtedy, gdy tego potrzebujesz coś, co pojawia się w twoim umyśle. Być może słyszałeś już wcześniej o Bogu, mogłeś wcześniej w Niego wierzyć, ale w każdym razie punkt, który próbuję tu podkreślić, nie ma z tym nic wspólnego. Chodzi mi o to, że naprawdę musimy użyć rozumowania, aby wytworzyć mocne przekonanie i że musimy szukać ścieżki, która prowadzi do wyjścia z cierpienia. Nie tylko coś, co przynosi chwilową korzyść. Chcę się tylko upewnić, że sprawa jest tutaj zrozumiała.